To Κάιρο και η Τρίπολη είναι πιο κοντά απ΄ όσο πιστεύουμε…

1) Η Αθήνα στη δίνη του αραβικού τόξου…

Αλήθεια, πόσο απέχει η Αθήνα από την Τρίπολη και το Κάιρο;

Μήπως το πολιτικό και οικονομικό μας μοντέλο έχει περισσότερες ομοιότητες με τα καθεστώτα της Βορείου Αφρικής απ’ όσες νομίζουμε;

Στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Συρία και την Ιορδανία στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας βρίσκονται οι ίδιες οικογένειες. Αυτό σημαίνει πως έχει δομηθεί ένα καθεστώς γύρω από τα ίδια πρόσωπα και τους ίδιους μηχανισμούς.

Ένα καθεστώς για να μακροημερεύσει όμως χρειάζεται εκτός από τους μηχανισμούς χειραγώγησης και καταστολής και μια κρίσιμη μάζα που το αποδέχεται και έχει ταυτίσει τα συμφέροντα της μαζί του…

Στην Ελλάδα ποιος κυβερνά, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι από τους θεσμούς και το σύνταγμα τα μεσαία στελέχη του πελατειακού κομματικοσυνδικαλιστικού μηχανισμού;

 

Στην Αθήνα τα τελευταία 30 χρόνια στην κορυφή της εξουσίας, με μικρά διαλλείματα, εναλλάσσονται  τα ίδια επίθετα. Το μοντέλο εξουσίας όμως παραμένει απαράλλακτο και στα διαλείμματα.

Όλα κινούνται γύρω από ένα πελατειακό πλέγμα που έχει στην κορυφή της πολιτικής εξουσίας διακομματικά με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα να ελέγχει τη μερίδα του λέοντος.

 

Οι συνδικαλιστές του δημοσίου και οι εκπρόσωποι της κεντρικής πολιτικής εξουσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση διευρύνουν το πελατειακό πλέγμα σε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που πληρώνονται από τα δημόσια ταμεία…

Η κρατική διαφήμιση αλλά και η υπολογίσιμη μάζα του ενός εκατ. θέσεων εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα εξασφάλιζαν το «σεβασμό» των μέσων ενημέρωσης στο καθεστώς…

Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου εγκαινίασε την ελληνική εκδοχή της λαϊκής τζαμαχιρίας με τους πράσινους συνδικαλιστές να αποκτούν από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 αποφασιστικό ρόλο στη διοίκηση των κρατικών επιχειρήσεων.

 

Από τότε μπορεί οι συνδικαλιστές και οι λοιποί «κουμπάροι» της εξουσίας να άλλαξαν χρώματα, αλλά επί της ουσίας μαζί με τους ψηφοθήρες πολιτικούς ασκούσαν από κοινού τη διοίκηση.

 

Έκαναν τις προσλήψεις, μοίραζαν τα επιδόματα και τις πέτσινες υπερωρίες, αποφάσιζαν φωτογραφικά πρόωρες συντάξεις και άλλα τερπνά στα οποία οφείλεται μέρος της χρεοκοπίας.

 

Στα πρώτα χρόνια της επανίδρυσης ο κ. Κ. Καραμανλής ο νεώτερος είχε μιλήσει για καθεστώς ΠΑΣΟΚ. Αυτό που άφησε πίσω του, μαρτυρά πως το καθεστώς της πελατειακής κομματοκρατίας τέμνει όλο το πολιτικό σύστημα μέχρι την αριστερά η οποία στα συνδικάτα των ΔΕΚΟ διαθέτει διπλάσια σχεδόν ποσοστά από τα αντίστοιχα εκλογικά της…

 

Τις τελευταίες μέρες αποκαλύφθηκε πως τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ εισπράττουν εκατομμύρια επιχορηγήσεων από τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ.  Στελέχη των συνδικάτων αυτών κατηγορούνται για ύποπτες συμμετοχές σε επιχειρηματικές δραστηριότητες που έχουν δοσοληψίες με τις επιχειρήσεις στις οποίες είναι συνδικαλιστές.

 

Όλα αυτά αποτελούν δείγματα ενός  διακομματικού πελατειακού καθεστώτος που έχει αρκετές ομοιότητες με αυτό των αραβικών κρατών που βρίσκονται σε αναβρασμό.

 

Ο Μουαμάρ Καντάφι την ώρα που τα πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν τα διαμαρτυρόμενα πλήθη, στο διάγγελμα απειλούσε το ΝΑΤΟ και τη δύση σε μια απέλπιδα προσπάθεια να θολώσει τα νερά της κοινής γνώμης ποντάροντας στο πατριωτικό αίσθημα…

 

Μήπως στο ελληνικό καθεστώς,  οι Αμερικάνοι, η φράου Μέρκελ, το μνημόνιο, οι κατοχικές δυνάμεις της τρόικα δεν χρησιμοποιούνται κατά ανάλογο και αντίστοιχο τρόπο από τους πατρικίους της κοινωνίας τους ενός τετάρτου που αμείβεται από το δημόσιο είτε σαν εργαζόμενοι είτε σαν συναλλασσόμενες με αυτό επιχειρήσεις;…

 

2) Η ανησυχία είναι θετική για τα χρηματιστήρια…

  

Στο χρηματιστήριο τα κέρδη είναι τα μικρά αδερφάκια του φόβου και τα πολλά κέρδη τα ανιψάκια του πόνου. Από την άλλη πλευρά οι ζημιές μοιάζουν με δίδακτρα φροντιστηρίου.

Αυτό τόχουμε ξαναγράψει, αλλά δεν πρέπει να το ξεχνάμε…

Ο Αντρέ Κοστολάνι που αποτελεί και ένα από τους μέντορες αυτής της στήλης, έλεγε πως δεν αδυνατεί να προβλέψει τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά ήταν γνώστης 150 ετών χρηματιστηριακής ιστορίας.

Περί τα 50 έτη που απέκτησε μόνος τους στις αγορές και άλλα εκατό μέσω της ιστορίας των αγορών και των πρωταγωνιστών τους.

Το τι είχε συμβεί στο παρελθόν το θεωρούσε πολύ σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα καθώς οι ανταγωνιστές  όχι μόνο αγνοούσαν τι είχε συμβεί στο παρελθόν αλλά νόμιζαν πως ήξεραν τι θα συμβεί και στο μέλλον…

 

Υπάρχει διάχυτη ανησυχία για το πετρέλαιο που έχει ανέβει, για τα χρέη της Δύσης, για το δημογραφικό κ.λπ.

Σωστά συμβαίνει αυτό. Απλά με μια ματιά στην ιστορία θα δει κάποιος πως έχουν ξανασυμβεί τα ίδια και χειρότερα κάθε δυο δεκαετίες το πολύ…

 

Όταν ξεκινούσε η δεκαετία του ΄80 π.χ., το οικονομικό πολιτικό και γεωπολιτικό περιβάλλον ήταν πολύ χειρότερο από το παρόν… Αυτό δεν εμπόδισε τις αγορές μετά από μια δεκαετία πάνω κάτω που προηγήθηκε να ξεκινήσουν για μια ανοδική εικοσαετία…

Έτσι είναι τα πράγματα στις αγορές, όταν δρομολογούνται ευκαιρίες μοιάζουν μπερδεμένα και απαιτούν τόλμη και ρίσκο. Όταν ξεκαθαρίζουν, έχουν καθαρίσει και τα κέρδη, μένουν οι ζημιές και περιμένουν ποιος θα απλώσει το χέρι…

Όταν οι αγορές προσφέρουν ευκαιρίες που βγάζουν μάτια κανείς δεν έχει διάθεση να ρισκάρει. Εφησυχάζει στην ασφάλεια που παρέχει η ευθυγράμμιση με τη συμπεριφορά των άλλων…

3) Τράπεζες

Όπως είναι φανερό, μετά δυο μέρες διόρθωσης το ταμπλό άρχισε να παίζει διάφορα σενάρια και συνδυασμούς.

Ισχύει η εκτίμηση πως μετά την πρόταση της Εθνικής την περασμένη εβδομάδα ο κύβος ερρίφθη…

 

Το γεγονός πως μια μεγάλη μερίδα μικρών ιδιωτών θεωρεί πως η τελευταία άνοδος είναι προϊόν χειραγώγησης αποτελεί θετικό γεγονός για τη συνέχεια.

 

Αποτελεί κλασσική διατύπωση στην αρχή κάθε ανοδικού κύκλου…

 

4) «Κούρεμα»…

 

Κυριε Στούπα μια ερώτηση μόνο.

 

Σε περίπτωση κουρέματος θα κινηθεί το Χ.Α ανοδικά πιστεύετε ή θα έχει προλαβει να πέσει για να ξεκινήσει μια ανοδική τροχιά.

 

Με τιμή 

 

Δημ. Τζαβέλλας

 

Απάντηση: Εξαρτάται πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις θα γίνει. Αν γίνει… Πέρυσι με 15% έλλειμμα θα ήταν ομολογία χρεοκοπίας. Σε δυο χρόνια π.χ. με ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα, πρωτογενές πλεόνασμα και τις μεταρρυθμίσεις ολοκληρωμένες ίσως με θετικό τρόπο.

Τώρα με όλα τα μέτωπα ανοιχτά, έλλειμμα και χωρίς κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα ίσως αρνητικά…

Πηγή:www.capital.gr