Η Ευρώπη και η Γερμανία πρέπει να γονατίσουν μπροστά στην Ελλάδα και να της πουν: «Ευχαριστώ». Φιλελληνική επίθεση του Ζαν-Λικ Γκοντάρ

Για τρίτη φορά από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση, ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ (η τελευταία ταινία του οποίου «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» κυκλοφόρησε πρόσφατα στις ελληνικές αίθουσες) εκφράζεται με τα πιο θερμά λόγια για την Ελλάδα.

Από τον Ορέστη Ανδρεαδάκη

«Οι Γερμανοί είναι καθάρματα» λέει γελώντας ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ στο περιοδικό «SoFilm».

«Διαγράψαμε όλα τους τα χρέη, ξαναχτίσαμε τα σπίτια τους, και τους επιτρέπεται να εισβάλλουν στην Ελλάδα ως τουρίστες».

Προκλητικός και αιρετικός όπως πάντα, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στα 84 του χρόνια, αναστάτωσε το πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών χωρίς καν να πατήσει το πόδι του εκεί.

Σκηνή από την ταινία «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, που θα προβάλλεται στις αίθουσες από τις 4 Ιουνίου

Σε μια μεγάλη συνέντευξή του στο κινηματογραφικό περιοδικό «SoFilm» μιλάει για τα πάντα – το σινεμά, τους φίλους του, τα όνειρά του και την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.

Θυμίζουμε ότι τον Μάιο του 2010 είχε αρνηθεί να παρευρεθεί στην πρεμιέρα της προηγούμενης ταινίας του «Film Sosialisme» στο Φεστιβάλ Καννών, επικαλούμενος «προβλήματα ελληνικού τύπου» όπως έγραφε στο λακωνικό φαξ που είχε στείλει.

Λίγους μήνες αργότερα είχε δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν χρωστάει τίποτα, εν αντιθέσει με τους Ευρωπαίους και τον υπόλοιπο κόσμο, οι οποίοι σύμφωνα με τον Γκοντάρ θα έπρεπε να δίνουν δέκα δολάρια στην Ελλάδα κάθε φορά που χρησιμοποιούν τη λέξη «επομένως».

Ο Γκοντάρ είχε υποστηρίξει ότι πάνω σε αυτήν τη λέξη – θεμελιώδη λίθο της Αριστοτελικής σκέψης – έχει οικοδομηθεί ολόκληρος ο σύγχρονος πολιτισμός.

«Και η γλώσσα μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες». Σχέδιο του Γκοντάρ

Το ίδιο επαναλαμβάνει και στην τωρινή του συνέντευξη στο «SoFilm» απαντώντας στον δημοσιογράφο Τιερί Λούνας σχετικά με το αν οι Έλληνες έχουν δίκιο να ζητούν πολεμικές αποζημιώσεις από την Γερμανία.

«Φυσικά κι έχουν δίκιο! Και σας προτείνω να δείτε την ταινία «Η Κληρονομιά της Κουκουβάγιας» του Κρις Μαρκέρ στην οποία αντιλαμβανόμαστε ότι όλα τα χρωστάμε στην ελληνική σκέψη, η οποία διήρκησε για χιλιάδες χρόνια».

Ο Γκοντάρ αναφέρεται στο διάσημο εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Κρις Μαρκέρ, «Η Κληρονομιά της Κουκουβάγιας», το οποίο αποτελείται από 13 είκοσι-πεντάλεπτα επεισόδια και προβλήθηκε πρώτη φορά στη γαλλική τηλεόραση το καλοκαίρι του 1989.

«Η ταινία μας δείχνει πώς η ελληνική σκέψη επηρέασε ακόμη και την Ιαπωνία. Αφιερώστε ένα βράδυ στο να δείτε την ταινία «Η Κληρονομιά της Κουκουβάγιας» και το πρόβλημα ανάμεσα στην Γερμανία, την Ευρώπη και την Ελλάδα θα έχει διευθετηθεί για εσάς. Η Ευρώπη και η Γερμανία πρέπει να γονατίσουν μπροστά στην Ελλάδα και να της πουν: «ευχαριστώ»».

«Αυτό είναι όλο. Κάθε φορά που φτιάχνετε μια πρόταση και που λέτε «επομένως», οι Έλληνες θα πρέπει να λαμβάνουν δέκα δολάρια ως δικαιώματα συγγραφέα, και δεν θα υπήρχε πλέον ελληνικό χρέος».

http://www.cinemag.gr/article.asp?catid=37406&subid=2&pubid=130061765

 

Guardian κατά Μέρκελ, Ντράγκι, Λαγκάρντ, Γιούνκερ: «Ένας για όλους και όλοι για να… γ@μ@σουμε την Ελλάδα!»

Η Ελλάδα, μετά τα capital control, τις κλειστές τράπεζες, το δημοψήφισμα και τις απειλές για Grexit, εξακολουθεί να είναι στο επίκεντρο των διεθνών ΜΜΕ, ειδικά του Guardian, που μας αφιερώνει δυο σκίτσα!

O Steve Bell αποτύπωσε με το σκίτσο του τη συμπεριφορά των Ευρωπαίων εταίρων, που τη Δευτέρα ενώθηκαν για να προειδοποιήσουν την Ελλάδα ότι ένα «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της Κυριακής θα σημαίνει έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Ο σκιτσογράφος του Guardian σκιτσάρει τους Γιούνκερ, Λαγκάρντ, Ντράγκι και Μέρκελ ως τους τέσσερις Σωματοφύλακες, που φορούν μπέρτες με το σήμα του ευρώ αλλά έχουν… κατεβασμένα τα παντελόνια και τα… εσώρουχά τους!

Και οι τέσσερις υψώνουν τα σπαθιά τους και αναφωνούν «ένας για όλους και όλοι για να… γ@μ@σουμε την Ελλάδα!». 

Στο δεύτερο σκίτσο, από τον Martin Rowson, ο Αλέξης Τσίπρας θαλασσοπνίγεται, η βάρκα της Ευρώπης μπάζει νερά, ο Γιούνκερ και ο Ντράγκι έχουν στριμωχτεί σε μια γωνιά και η Λαγκάρντ κρατάει στα χέρια της το σωσίβιο που θα σώσει την Ελλάδα. Αλλά δεν το κάνει εξαιτίας της… συμπεριφοράς της!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πού και πού να λες και κάνα όχι

Πιτσιρίκο, σκέφτομαι πολύ καιρό να σου στείλω αλλά όλο το αναβάλλω.
Δημοψήφισμα λοιπόν. Καλούμαστε να επιλέξουμε το μέλλον μας σε μια δύσκολη στιγμή. Οι σκέψεις είναι πολλές και σίγουρα θα ακούσουμε πολλά ότι και να γίνει. Ακόμα και αν τελικά δεν γίνει δημοψήφισμα -χλωμό-, αυτές οι μέρες θα αλλάξουν πολλά και, κυρίως, θα αλλάξουν εμάς.

Θα είμαι καθαρός, η απάντηση για μένα στο δημοψήφισμα είναι όχι.

Δεν μπορεί να είναι καμία άλλη και δεν είναι μονάχα πολιτικό, οικονομικό ή, απλά, ζήτημα μιας λογικής απόφασης. Αν όμως τα βάλει κάποιος κάτω, αν τα ζυγιάσει λογικά τότε θα πρέπει να σκεφτεί:

1. Αν συνεχίσουν τα πράγματα ομαλά και μνημονιακά, τι μέλλει γενέσθαι με τον τόπο αυτό; Δεν θέλει να ξέρει κανείς και πολλά από οικονομία για να καταλάβει ότι το να εφαρμόσουμε -για πόσα χρόνια άραγε;- την ίδια πολιτική δεν βγάζει πουθενά. Δεν είναι η χώρα μπακάλικο όπως λέει το Mega να έχει ίσα έσοδα και έξοδα ή αλλιώς να το κλείσεις το μαγαζί. Δεν είναι ας πούμε ότι πρέπει η χώρα να είναι κερδοφόρα και αυτό σημαίνει ανεπτυγμένη.

2. Δεν μπορούμε να βγούμε από την δίνη του χρέους αν δεν πάψει να υπάρχει χρεομηχανή, το κούρεμα είναι τρίχες, μεγάλο ή μικρό. Όσο η χώρα δεν παράγει τίποτα, δεν έχει προσανατολισμό στην παραγωγή της και δεν επιλέξει ένα σοβαρό τρόπο ανάπτυξης και αξιοποίησης των πόρων της ( υλικών και ανθρώπινων) δεν θα συγκεντρωθούν οι υλικοί όροι για να βγούμε από το αδιέξοδο.

3. Δεν μπορεί μια χώρα να συνεχίσει να υπάρχει, πόσω μάλλον δε να προοδεύσει όσο είναι προτεκτοράτο. Και δεν είναι πιτσιρίκο η Ελλάδα εξαρτημένη 5 χρόνια τώρα μόνο. Δεν μπορεί το πολιτικό προσωπικό αυτού του τόπου να είναι για πάντα διεφθαρμένοι τσάτσοι. Αυτές τις μέρες όσο η κυβέρνηση διαπραγματεύονταν -δεν κρίνω το πώς ή το πόσο-, έφυγαν όλοι στο εξωτερικό να πάρουνε γραμμή, έλεος φτάσαμε πίσω στο 1830. Σε λίγο θα φτιάξουνε λέει και Ευρωπαϊκό κόμμα, υποτέλεια με βούλα.

4. Δεν μπορεί ένας λαός να ζήσει, πόσω μάλλον να μεγαλουργήσει, χωρίς όραμα, χωρίς μέλλον. Δεν είναι δυνατό η καλύτερη μοίρα για τον τόπο να είναι μια ύπαρξη – μίξη οικονομικών ζωνών, σαν κακόφημη επαρχία της Ευρώπης.

5. Πάνω από όλα όμως δεν θα φύγουμε ποτέ από το χαντάκι που έχουμε πέσει αν δεν συνειδητοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι γιατί φτάσαμε εδώ. Και αυτό δεν το έχουμε καταφέρει ακόμα. Αλλά κάνουμε βήματα, αργά και σταθερά καταλαβαίνουμε. Αν θέλουμε μια άλλη μέρα, θα αποφασίσουμε ότι θα είναι εντελώς διαφορετική σε όλα τα επίπεδα και θα ξεχάσουμε όσα ξέραμε. Αυτός ο δρόμος θα έχει πολλά καλά, πολλή δημιουργία -αν τον περπατήσουμε κάποτε-, αλλά θα είναι δύσκολος και θα ματώσουμε. Αν δεν αλλάξουμε δεν θα αλλάξει τίποτα.

Και για όποιον σκέφτεται όσα κακά θα γίνουνε με το όχι. Την σύγκρουση κομήτη με το χώρο της Ελλάδας που θα πει ο Πρετεντέρης και η Όλγα από βδομάδα. Ας σκεφτεί το εξής:

1. Ναι, ο άλλος δρόμος δεν έχει δοκιμαστεί και δεν είναι σίγουρος, δεν είναι δοκιμασμένη η συνταγή και δεν θα είναι εύκολη. Για το ότι δεν έχει προετοιμαστεί έχει ευθύνη η κυβέρνηση, αλλά δεν είναι η ώρα για αυτό.

2. Οι οικονομικοί όροι θα χειροτερεύσουν, αλλά ας σκεφτεί και κάποιος ότι στα επόμενα χρόνια (2 max) η Ελλάδα θα πάρει πάνω από 10-15 δις μέτρα και θα ξεπουλήσει κάθε δυνατότητα αλλαγής πορείας. Όποιος δεν το καταλαβαίνει παρακαλείται να προσεδαφιστεί στον πλανήτη Γη.

3. Θα μας εκδικηθούν. Ας μην αμφιβάλλουμε για αυτό. Αλλά το γεγονός από μόνο του αποδεικνύει το ορθό του όχι. Τι νόημα έχει να φοβάται κανείς τον βασανιστή του. Εκείνος θα μας βασανίσει είτε κάτσουμε στο σκαμνί ήρεμοι, είτε πασχίσουμε να ελευθερωθούμε από τα δεσμά. Εγώ επιλέγω να πασχίσουμε λυσσασμένα.

Και κάτι ακόμα, το ίδιο το δημοψήφισμα δεν είναι απλά η προσφυγή στο λαό. Σημαίνει πολλά πράγματα. Για την κυβέρνηση είναι μια κίνηση έξυπνη, δεν θα της βγει κανείς από αριστερά, τέλος οι κριτικές στα μέτρα, τα λουριά σφίγγουν και θα πάρουν όλοι την αναμενόμενη θέση. Οι μνημνονιακοί, θα γλείφουνε Ευρώπη και θα αναγγέλλουν συγκρούσεις πλανητών και όποιος ήθελε να βγει από αριστερά θα σωπάσει και θα πει απλά : όχι.

Δεν είναι η πιο τίμια επιλογή αυτό το δημοψήφισμα γιατί έρχεται στο παρά πέντε, με την πλάτη στον τοίχο. Και γιατί δεν είναι προϊόν δυο δρόμων που σκιαγραφούνται με τον ίδιο καθαρό τρόπο.

Για το όχι αυτή τη στιγμή έχει αφήγηση μονάχα η μπάντα που θέλει το ναι και αυτό βαραίνει. Αλλά είναι στο χέρι της κυβέρνησης να κάνει κάτι για αυτό σε μια βδομάδα, όσα προλαβαίνει αν εννοεί το όχι και δεν είναι κι αυτό σαν την ελπίδα που ερχότανε.

Και για να το κλείσω και κάπου εδώ, το όχι θα πρέπει για όποιον ψηφίσει να έχει και ένα νόημα.

Όταν θα πούμε όχι, δεν το λέμε για να γυρίσουν πίσω τα παιδιά να διαπραγματευτούν, ούτε για να στρίψουν το τιμόνι απλά.

Όχι σημαίνει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να μην κοιτάμε άλλο σαν χάνοι. Γιατί αν φταίμε σε κάτι 5 μήνες τώρα είναι που απλά κοιτάμε ( δεν φταίμε μόνο και ακριβώς εμείς βέβαια αλλά είναι άλλη κουβέντα κι αυτό).

Ειλικρινά πιστεύω ότι το όχι θα είναι κενό γράμμα αν δεν συμφωνήσουμε όλοι ότι η χώρα και οι ζωές μας δεν θα σωθούν ούτε από ένα ποσοστό, ούτε από ένα κόμμα, ούτε από ένα αρχηγό, ανεξαρτήτως προθέσεων, διακηρύξεων και θέσεων.

Λοιπόν πιο πάνω είπα ότι το όχι δεν είναι απλά μια οικονομικοπολιτική απόφαση. Εγώ θα ψηφίσω όχι γιατί σκέφτομαι αυτά:

· Όχι γιατί δεν πάει άλλο με τα ψέματα και το βασανιστήριο.
· Όχι γιατί δεν τους κάνω το χατίρι να ζήσω σαν ένα φοβισμένο ανθρωπάκι.
· Όχι γιατί σέβομαι τους χιλιάδες που αυτοκτόνησαν.
· Όχι γιατί πριν χρόνια κατέβηκα στις πλατείες για να αλλάξω την ζωή μου.
· Όχι για τις πορείες, τις απεργίες, τα ξύλα, τα δακρυγόνα. Δεν ήτανε όλα τσάμπα!
· Όχι γιατί δεν θέλω να λέω ότι έσκυψα στα παιδιά μου όταν κάνω.
· Όχι γιατί θέλω να γυρίσουν μια μέρα πίσω όσοι έφυγαν και να ξανάμαστε παρέα.
· Όχι γιατί είμαι 25 και δεν θα κάτσω άλλα 10-15 χρόνια να βλέπω κατάθλιψη, μιζέρια και καταστροφή. Αν είναι να τα χτίσουμε ας ξεκινήσουμε από τώρα.
· Όχι, είναι χιλιάδες οι αφορμές τόσα χρόνια. Τόσα σκάνδαλα κάνανε οι άνθρωποι τους, οι εκλεκτοί τους. Λέω όχι για να βάλω ύστερα και σ΄ αυτούς ένα τέλος.
· Όχι γιατί το μόνο που χρωστάω και ας λένε ότι θέλουνε, είναι να ζω με αξιοπρέπεια και αυτό δεν διαπραγματεύεται από κανέναν και για τίποτα.

Χαιρετίσματα και καλή λευτεριά!

ΥΓ: Προφανώς και από τα τελευταία όχι, δεν πιστεύω ότι ούτε ένα θα συμβεί αν απλά πούμε όχι και περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν τα παιδιά.

(Αγαπητέ φίλε, σας ευχαριστώ πολύ. Να είστε καλά.)

http://pitsirikos.net/2015/06/%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CF%8D-%CE%BD%CE%B1-%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CF%8C%CF%87%CE%B9/

Οι ασκήσεις κρημνοβασίας Τσίπρα-Βαρουφάκη και η επερχόμενη κάθαρση

«…1) Γνωρίζει κανείς, αγαπητοί αναγνώστες, που πήγαν τελικά τα πολλά δις που είχαν παρκάρει οι Ρώσοι και άλλοι μεγιστάνες σε κυπριακές τράπεζες…

2) Γνωρίζει κανείς ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των περισσότερων ξενοδοχείων στην Τουρκία, την ίδια στιγμή που οι ευρωπαίοι δήθεν «εταίροι» μας πρότειναν στην τελική τους πρόταση να βάλουν ΦΠΑ 23% στα ελληνικά ξενοδοχεία και την εστίαση…

3)  Γνωρίζει κανείς γιατί οι «θεσμοί» επιμένουν να βάλουν στην ελληνική ναυτιλία φορολογία μεγαλύτερη από αυτή που ισχύει στην Ολλανδία και τη Γερμανία;…»

Του Νίκου Σταματάκη

Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσε η απόφαση του Ελληνα πρωθυπουργού να προτείνει τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Προτού προχωρήσουμε σε ορισμένες διαπιστώσεις, ας υπογραμμίσουμε ότι προϋπόθεση για μια επιτυχή για την Ελλάδα έκβαση των οποιωνδήποτε σεναρίων – περιλαμβανομένης και της επιστροφής στη δραχμή (η οποία καθόλου δεν ισοδυναμεί με καταστροφή σύμφωνα με κορυφαίους οικονομολόγους) – είναι η εθνική ΕΝΟΤΗΤΑ.  Μόνο εάν ο ελληνικός λαός – και ο ελληνισμός ολόκληρος – πορευθεί ενωμένος σαν μια γροθιά θα έχουν οι ιστορικές αυτές ώρες ευτυχή κατάληξη.

Ο αιφνιδιασμός και η έκπληξη στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες ήταν απόλυτος.  Δεν θάπρεπε όμως να είναι έτσι, εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν πράγματι ηγέτες και όχι αλλοπρόσαλλοι έφηβοι και λογιστές χαμηλού επιπέδου.  Οι διαπιστώσεις αυτές δεν ανήκουν στο γράφοντα αλλά στον νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν (http://krugman.blogs.nytimes.com/2015/06/25/breaking-greece/?_r=0) ο οποίος – ανάμεσα σε πολλούς άλλους διαπρεπείς σχολιαστές και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού – κυριολεκτικά ξεφτιλίζει την τακτική των «θεσμών» – του ΔΝΤ συμπεριλαμβανομένου…

Εάν οι «θεσμοί» ήθελαν να φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα σε δύσκολη θέση θάπρεπε να αποδεχτούν με μικρές τροποποιήσεις την «αιματηρή» πρότασή του για περίπου 8 δις περικοπών, την οποία οι ίδιοι υποδέχτηκαν τη Δευτέρα με πολύ θετικά σχόλια.  Και θάπρεπε παράλληλα να κάνουν αυτό που ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιού του ζητούσε ως «καθήκον» τους ακόμα και χθές, να προσφέρουν δηλαδή στην Ελλάδα κάποια συγκεκριμένη υπόσχεση για περικοπή του χρέους και ένα σοβαρό επενδυτικό πρόγραμμα.  Αντί αυτού, συμπεριφερόμενοι απρεπέστατα και εκτός κάθε πολιτικής και οικονομικής λογικής, απαίτησαν με μορφή τελεσιγράφου περικοπές πλέον των 12 δις ευρώ. Η κα Μέρκελ μάλιστα επέμεινε επαναλαμβάνοντας ανερυθρίαστα τη λέξη «γενναιόδωρη» για την τελική πρόταση των θεσμών 5 φορές (!) στην συνέντευξη τύπου της Παρασκευής…   Εδειξαν με άλλα λόγια ότι σκοπός τους δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά η ταπείνωση και η εξαθλίωση του ελληνικού λαού.

Εάν επεδείκνυαν τέτοια – απαράδεκτη για ευρωπαίους ηγέτες – συμπεριφορά μόνο στο ελληνικό πρόβλημα θα λέγαμε ίσως ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης… Ατυχώς επέδειξαν εξίσου χαμηλού επιπέδου ηγεσία στο μεταναστευτικό και ανάγκασαν επίσης χθές τον Ιταλό πρωθυπουργό κ.Ρέντσι να χρησιμοποιήσει χαρακτηρισμούς πρωτάκουστους για τα ευρωπαϊκά ήθη…  Εχουμε προφανώς να κάνουμε με σοβαρότατο πρόβλημα ηγεσίας της Ευρώπης  το οποίο μεταφράζεται στην ουσία σε ιστορική ευθύνη της Γερμανίας, η οποία, ακάθεκτη στην «σιδερένια» αυθεντία της και αιωνίως «πειθαρχημένη» σε μια ακατανόητη ακαμψία, οδηγεί για ακόμα μια φορά την Ευρώπη και τον κόσμο στην καταστροφή.

Ας δούμε επιγραμματικά μερικά απλά (από τα πάμπολλα) παραδείγματα για το πώς η «γερμανική απληστία» επιδιώκει την αρπαγή του πλούτου των ευρωπαϊκών λαών – και ειδικά των Ελλήνων –  τα τελευταία χρόνια:

1) Γνωρίζει κανείς, αγαπητοί αναγνώστες, που πήγαν τελικά τα πολλά δις που είχαν παρκάρει οι Ρώσοι και άλλοι μεγιστάνες σε κυπριακές τράπεζες πριν την στοχευμένη καταστροφή της μεγαλονήσου από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς;  Σωστά το μαντεύσατε, κυρίως στην Γερμανία.

2) Γνωρίζει κανείς ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των περισσότερων ξενοδοχείων στην Τουρκία, την ίδια στιγμή που οι ευρωπαίοι δήθεν «εταίροι» μας πρότειναν στην τελική τους πρόταση να βάλουν ΦΠΑ 23% στα ελληνικά ξενοδοχεία και την εστίαση;  Πολύ σωστά και πάλι, ανήκουν σε γερμανικά συμφέροντα…

3)  Γνωρίζει κανείς γιατί οι «θεσμοί» επιμένουν να βάλουν στην ελληνική ναυτιλία φορολογία μεγαλύτερη από αυτή που ισχύει στην Ολλανδία και τη Γερμανία;  Μια πρόσφατη είδηση που πέρασε στα ψιλά το εξηγεί: Η μεγάλη ελληνική εφοπλιστική εταιρία Navios Maritime αγόρασε από γερμανική τράπεζα αντί χαμηλού τιμήματος 24 πλοία που ανήκαν σε χρεοκοπημένες γερμανικές εταιρείες…  Οι Γερμανοί πριν 10-15 χρόνια ξέχασαν ότι κατάγονται από τη Μογγολία και θέλησαν να γίνουν θαλασσινοί… Πήραν λοιπόν φτηνά δάνεια από τις τράπεζές τους και έφτιαξαν στα ναυπηγεία τους ολόκληρο στόλο για να «πετάξουν τους έλληνες (και τους νορβηγούς) από τη μέση»…  Βλέπετε, όντας οι αιώνιοι ρατσιστές, θεωρούν τους εαυτούς ανώτερους σε όλα…  Για 2-3 χρόνια κάτι πήγαν να καταφέρουν, αλλά μόλις η παγκόσμια οικονομία το 2008 βυθίστηκε σε βαθειά ύφεση, οι Γερμανοί «εφοπλιστές του γλυκού νερού» άρχισαν να χρεοκοπούν – οδηγώντας μάλιστα μεγάλες γερμανικές τράπεζες στη χρεοκοπία!!.. Τεράστια ποσά χάθηκαν…  Ενώ οι έλληνες εφοπλιστές, μαθημένοι στις φουρτούνες, έκαναν την κρίση ευκαιρία και τους αγόρασαν τα γερμανικά πλοία «μπιρ παρά»…  Εκδίκηση λοιπόν επιδιώκουν οι Γερμανοί…

Οσο για την κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει αιφνιδιαστικά δημοψήφισμα, κανείς μπορεί να προβάλλει διάφορες ενστάσεις.  Όπως για παράδειγμα, υπάρχουν βάσιμες αμφιβολίες εάν η χώρα είναι προετοιμασμένη για την πιθανή επιστροφή στη δραχμή. Οι Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι έχουν γίνει οι κατάλληλες προετοιμασίες.   Ελπίζουμε να έχουν γίνει με απόλυτη μυστικότητα.  Ελπίζουμε επίσης τα 40 δις που απέσυραν πρόσφατα τα ελληνικά νοικοκυριά από τις καταθέσεις τους στις τράπεζες να ήταν μέρος του σχεδίου.  Εάν πράγματι ήθελαν να έχουν οι κινήσεις τους μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ θα έπρεπε από νωρίς να δηλώσουν ότι «παρότι είμαστε προσηλωμένοι στις διαπραγματεύσεις, προετοιμάζουμε τη χώρα και το λαό για τα χειρότερα».  Και θα έπρεπε να έχουν επισπεύσει τις κινήσεις τους αντί να περιμένουν το καλοκαίρι όπου η ζημιά που ήδη έχει υποστεί ο ελληνικός τουρισμός είναι μεγάλη…

Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Αλέξη Τσίπρα για:

1) Ελλειψη καλόπιστης διάθεσης συμβιβασμού με τους «θεσμούς», και υπογραμμίζουμε το «καλόπιστη» καθώς αποδεικνύεται και από την έλλειψη προετοιμασίας για άλλα ενδεχόμενα και ειδικά για την επιστροφή στη δραχμή.  Η πρόταση που κατέθεσε ο κ. Τσίπρας την περασμένη Δευτέρα παραβίαζε σχεδόν όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις και ήταν κάτι παραπάνω από «αιματηρή». Ηταν δε βέβαιο ότι θα δημιουργούσε τεράστιο ρήγμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και θα άνοιγε το δρόμο για την πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης.  Αντί οι ευρωπαίοι ηγέτες να κινηθούν σε ρεαλιστικά επίπεδα προσφέροντας το ήδη έτοιμο επενδυτικό πακέτο Γιουνγκέρ, κάποια έστω μελλοντική συμμετοχή στην «ποσοτική χαλάρωση» της ΕΚΤ και μια – έστω διαβαθμισμένη – υπόσχεση περικοπής του χρέους (όπως μάλιστα επίμονα ζητούσε ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιού), κατέφυγαν σε επιπλέον αιματηρές περικοπές και σε τελεσίγραφα….  Η ευθύνη για το αδιέξοδο και το πιθανότατο πλέον «ατύχημα» είναι ΤΩΡΑ ΟΛΗ δική τους.

2) Κανείς δεν μπορεί έστω και να υπονοήσει ότι ο έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει ηγετικά προσόντα.  Η πρόταση δημοψηφίσματος του Αλέξη Τσίπρα είναι μια υψηλού μέν ρίσκου, πλήν όμως σπουδαία κίνηση που μόνο ένας ηγέτης ολκής μπορεί να κάνει.  Ας μας συγχωρήσει ο Κώστας Καραμανλής αλλά μόνο «άφρων» δεν είναι η κίνηση του Τσίπρα.  Από τη μια πλευρά με την κίνηση αυτή η Ελλάδα πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων και κατέστησε τους δανειστές έρμαια των εξελίξεων.  Ας μας επιτραπεί να μη μιλήσουμε για δήθεν «διαπραγματευτές» και ακόμα περισσότερο δήθεν «ηγέτες» τύπου Σαμαρά και Βενιζέλου… Από πότε οι “yesmen” έγιναν καλοί διαπραγματευτές;  Και από πότε οι κλασσικοί «σιγουρατζήδες» και διεκπεραιωτές διαπλεκόμενων συμφερόντων ονομάζονται «ηγέτες»;  Ωρα να αποχωρήσουν οριστικά από το προσκήνιο…

Είναι βέβαια αλήθεια ότι η κα. Μέρκελ υπέπεσε σε σφάλμα νωρίς χθές όταν δήλωσε ότι «θέλει λύση πριν το άνοιγμα των αγορών τη Δευτέρα», γιατί αποκάλυψε όλους τους φόβους της και έδωσε στην ελληνική πλευρά το σήμα που περίμενε.  Από την άλλη, η Ελλάδα ευρισκόμενη στο «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», αναποδογυρίζει τα δεδομένα και αναγκάζει τους δανειστές να έρθουν και εκείνοι, ταυτόχρονα με τους έλληνες, αντιμέτωποι με τις συνέπειες του Grexit, αντί να κάθονται αναπαυτικά βολεμένοι στην δήθεν ασφάλεια των επενδυτικών τους «εργαλείων»…  Πρόκειται για σενάριο αμοιβαίας ζημιάς ή καταστροφής…  Ας δούμε τώρα πόσο άνετα θα αισθάνεται ο κ.Σόιμπλε και ο κ.Ντάϊσενμπλουμ τη Δευτέρα το πρωί… Και τελικά μήπως ο κ. Τουσκ μπορεί τώρα να βγεί και να μας πεί “the game is over”?  Περιμένουμε αγαπητέ κ.Τουσκ… Δεν σας ακούσαμε σήμερα…. Πού άραγε έχετε κρυφτεί; Πίσω από τα φουστάνια της Μέρκελ;

3) Επίσης ας σημειωθεί ότι δεν είναι καθόλου «αντισυνταγματική» ούτε και «ατυχής» ή οτιδήποτε άλλο η διενέργεια δημοψηφίσματος.  Επί μήνες πολλοί παπαγαλίζουν ότι ο ελληνικός λαός στις δημοσκοπήσεις προκρίνει «πάση θυσία» παραμονή στο ευρώ.  Με τον τρόπο αυτό τα χέρια του Αλέξη Τσίπρα παρουσιάζονταν δεμένα στις διαπραγματεύσεις.  Ενώ τώρα θα δούμε εάν πράγματι ο ελληνικός λαός θέλει – κάτω από οποιοδήποτε καταπιεστικό γερμανικό πρόγραμμα  – να μείνει στο ευρώ…. Ο ίδιος ο λαός πρέπει να αποφασίσει και όχι οι δημοσκόποι – οι οποίοι καθόλου δεν έχουν την «έξωθεν καλή μαρτυρία» όταν απέτυχαν πολλάκις να προβλέψουν εκλογικά αποτελέσματα και όταν πληρώνονται από λογής συμφέροντα.  Και μάλιστα όταν ακόμα και οι δευτεροετείς των κοινωνικών επιστημών που διδάσκονται την κατάρτιση ερωτηματολογίων γνωρίζουν πόσο εύκολο είναι να επηρεάσει το αποτέλεσμα ερευνών εκείνος που διατυπώνει τα ερωτήματα.

Είχαμε τονίσει σε προηγούμενο άρθρο μας ότι ο μεγάλος πλούτος των Ελλήνων είναι η ιδιοκτησία μας σε ένα κομμάτι γης αυτής της πανέμορφης χώρας, η οποία ιδιοκτησία ποτέ δεν πρέπει να επιτραπεί να αρπαχθεί – μέσω φόρων και πλειστηριασμών – από ξένα συμφέροντα.  Η περιουσία αυτή θα έχει περίπου την ίδια αξία είτε εντός είτε εκτός του ευρώ.  Επίσης ο μεγάλος ελληνικός πλούτος ήταν ανέκαθεν και είναι και τώρα η Ελληνική Διασπορά και η Ναυτιλία μαζί με την έμφυτη επιχειρηματικότητα και την προαιώνια έφεση στα γράμματα, τις επιστήμες, την έρευνα…  Αυτό τον πλούτο πρέπει να διαφυλάξει ο Ελληνισμός ως κόρη οφθαλμού, να τον εκμεταλλευθεί και να τον ενισχύσει.

Δεν έχουμε ως Ελληνες τίποτε να φοβηθούμε από αποτυχημένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, που θέλουν να προσποιούνται τους πολιτικούς ηγέτες.  Δεν πρέπει να φοβηθούμε ένα ακόμα έτος δυσκολιών προς κάποια πιθανή νομισματική αλλαγή.  Αρκεί να εκμεταλλευθούμε τα φυσικά μας προσόντα και πλεονεκτήματα και πάνω απ’όλα να μείνουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

Ο φόβος δεν ήταν ποτέ το συναίσθημα που υπολόγισε κανείς αληθινός Ελληνας, ούτε σε καιρό ειρήνης αλλά ούτε και σε καιρό πολέμου…  Πάντοτε ξέραμε να ρισκάρουμε ανοίγοντας τα πανιά μας διάπλατα σε όλη την Οικουμένη – μέχρι που αποτυχημένες ηγεσίες καταδίκασαν τα τελευταία 40 χρόνια δυό ολόκληρες γενιές να ονειρεύονται «θεσούλα στο Δημόσιο»… Ας ξαναγυρίσουμε στις ρίζες μας στον πραγματικό μας εαυτό.  Στην ευρηματικότητα, στην επιχειρηματικότητα, στην έμφυτη δημιουργικότητα… ΑΣ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΘΡΟ ΜΑΑ, ΤΗ ΔΙΧΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΣ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ… Το αύριο ανήκει στην Ελλάδα και του Ελληνες γιατί για μια ακόμα φορά μας έλαχε ο κλήρος να παίξουμε καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια Ιστορία….

Νέα Υόρκη, 27 Ιουνίου 2015

http://mignatiou.com/2015/06/i-askisis-krimnovasias-tsipra-varoufaki-ke-i-eperchomeni-katharsi/D

Μην δειλιάσεις Ελλάδα! Θαυμάσιο κείμενο που στηρίζει η Ναόμι Κλάιν (Δόγμα του Σοκ)

http://www.komistes.gr/%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5/

S&P, MΟΟDY’S ΚΑΙ FITCH ΤΟ «ΦΩΝΑΖΟΥΝ»: «ΔΕΝ ΧΡΕΟΚΟΠΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΗΣ»

«…Και αυτό γιατί κανένα κράτος δεν μπορεί να πτωχεύσει κανένα άλλο, ούτε κανένας διεθνής οργανισμός δεν προβλέπεται να πτωχεύσει ένα κράτος! Το αντίθετο θα ίσχυε αν οι πιστωτές μας ήταν ιδιώτες και δεν είχε μεταβιβαστεί το χρέος το 2012….»

Ιδού γιατί όσοι απειλούν με χρεοκοπία την Ελλάδα απλά λένε … μπαρούφες: Κανείς διεθνής νόμος δεν προβλέπει κάτι τέτοιο

Στον αποήχο των απειλών, όπως αυτή του ανεκδιήγητου Πολωνού προέδρου της ΕΕ, Νόναλντ Τουσκο, που απειλούσε την Ελλάδα ότι «‘Η θα συμφωνήσει με τις απαιτήσεις των δανειστών μέχρι τη Δευτέρα ή θα χρεοκοπήσει», η απάντηση που δίνουν οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να πτωχεύσει την Ελλάδα, από τους νυν δανειστές.

Ούτε η ΕΚΤ,  ούτε οι χώρες του Eurogroup, ούτε φυσικά το ΔΝΤ. Ο λόγος; Αυτός που ξέρουν όλοι, αλλά έντεχνα το κρύβουν: Δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για την πτώχευση μίας χώρας από μία άλλη χώρα! Δεν υπάρχει τίποτα που να καθορίζει τι θα συμβεί αν η Ελλάδα αρνηθεί να πληρώσει τα επαχθή δάνεια.

Αντίθετα με το 2012 που το χρέος ήταν προς τους ιδιώτες και η μη αποπληρωμή του θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία κατάσταση ανάλογη με της Αργεντινής, καθώς οι ιδιώτες πιστωτές μπορούσαν να προσφύγουν σε διεθνή δικαστήρια και να ζητήσουν τα λεφτά τους κατάσχοντας εθνικά περιουσιακά στοιχεία, τώρα απλώς δεν υπάρχει μία τέτοια δυνατότητα για κανέναν από τους λεγόμενους, «θεσμούς»!

Τόσο απλά.

Μπορούν να κάνουν πολλά μέσω ΕΚΤ, αλλά όχι κρίσιμα: Δεν μπορούν να μας αναγκάσουν να επιστρέψουμε τα λεφτά που έδωσαν στις τράπεζές τους το 2012, αντικαθιστώντας το χρέος μας προς αυτούς και χρεώνοντάς μας ανάλογα.

Αυτό «ξέχασαν» να το πούνε στους λαούς τους και στα Κοινοβούλια των χωρών τους όταν ψήφιζαν νόμους δανειοδότησης της Ελλάδας, απλώς και μόνο για να πληρωθούν οι τράπεζές τους.

Για να πάμε σε μια άλλη απλή περίπτωση οικεία στους ενασχολούμενους με την άμυνα, οι πιστώσεις FMS των ΗΠΑ είναι δάνεια που δίνονται για να αγοράζονται αμερικανικά όπλα.

Ορισμένα κράτη δεν πλήρωσαν ποτέ τα δάνεια αυτά για διάφορους λόγους, π.χ. γιατί άλλαξαν γεωστρατηγικό στρατόπεδο. Τέθηκε ποτέ θέμα πτώχευσής τους από τις ΗΠΑ; Ποτέ! Γιατί δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για κάτι τέτοιο.

Και σε τελική ανάλυση τι σημαίνει «χρεοκοπία» μιας χώρας από μία άλλη χώρα; Ας μας πει ο Ν.Τουσκ ή ο κάθε γραφειοκράτης των Βρυξελλών τι σημαίνει «χρεοκοπία» πέρα από την τυπική χρεοκοπία που βιώνει η χώρα από το 2010 και την ουσιαστική που βιώνει από το 1989;

Ο ίδιος ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος Τζόσεφ Στίγκλιτς, αλλά και οι ξένοι οίκοι, όπως η S&P, η Fich και η Moody’s σε διαδοχικές εκθέσεις τους έχουν δηλώσει τις τελευταίες ημέρες ότι ΔΕΝ υπάρχει χρεοκοπία για την Ελλάδα με την τυπική έννοια του όρου, αν δεν πληρωθεί το ΔΝΤ ή οι Ευρωπαίοι δανειστές.

Και αυτό γιατί κανένα κράτος δεν μπορεί να πτωχεύσει κανένα άλλο, ούτε κανένας διεθνής οργανισμός δεν προβλέπεται να πτωχεύσει ένα κράτος! Το αντίθετο θα ίσχυε αν οι πιστωτές μας ήταν ιδιώτες και δεν είχε μεταβιβαστεί το χρέος το 2012.

Αναφερόμενος στην περίπτωση μη πληρωμής των δανειστών από την Ελλάδα ο Τ.Στίγκλιτς γράφει στο «Project Syndicate».

«Δεν υπάρχει ενιαίος νόμος για το χρέος, ούτε δυνατότητα μιας χώρας να πτωχεύσει μία άλλη».

Στις 15 Ιουνίου η Standard & Poor’s δημοσιοποίησε έκθεση σύμφωνα με την οποία η μη καταβολή των 6,7 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο δεν σημαίνει χρεοκοπία και δεν θα θα θεωρηθεί από τον οίκο ως κήρυξη επιλεκτικής χρεοκοπίας!

Όπως εξηγεί Standard & Poor’s – άποψη που έχει εκφράσει και η Moody’s- δεν θεωρεί ότι ένα κράτος κηρύσσει πτώχευση εάν δεν προχωρήσει στην αποπληρωμή δόσης σε πιστωτές του λεγόμενου επίσημου τομέα, όπως είναι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα. Επομένως, η S&P σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα υποβαθμίσει την Ελλάδα στην κατηγορία επιλεκτική χρεοκοπία (selective default).

Ούτε εάν η Ελλάδα δεν καταβάλει το οφειλόμενο ποσό στην ΕΚΤ, «ο Standard & Poor’s δεν θα υποβαθμίσει το κρατικό αξιόχρεο της Ελλάδας σε ‘SD’ (σ.σ. selective default, επιλεκτική χρεοκοπία)».

«Εξ όσων γνωρίζουμε, η ΕΚΤ διακρατεί το σύνολο των κρατικών ομολόγων τα οποία είχε λάβει κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής τους το 2012. Αυτός είναι ο λόγος που η μη εξόφληση των ομολόγων δεν θα επηρεάσει άμεσα τους ιδιώτες πιστωτές», επιχειρηματολογεί ο S&P.

Αυτά τα γνωρίζει η κυβέρνηση και για τον λόγο αυτό εκ του ασφαλούς παίζει «σκληρό» παιχνίδι-και καλά κάνει.

Τα χρονοδιαγράμματα των πληρωμών είναι τα εξής: 1,6 δισεκ. ευρώ στο ΔΝΤ ως την 30ή Ιουνίου, 6,7 δισεκ. ευρώ στην ΕΚΤ σε δύο δόσεις, την πρώτη, ύψους 3,45 δισεκ. ευρώ, την 20ή Ιουλίου και τη δεύτερη, ύψους 3,2 δισεκ. ευρώ, έως την 20ή Αυγούστου.

Αυτά χωρίς συμφωνία που να προβλέπει «κούρεμα» του χρέους, ΔΕΝ θα πληρωθούν.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

H Πρώτη Φορά Αριστερά έγινε Πρώτη Φορά Δημοκρατία

«…Όσοι θεωρούν διχασμό το δημοψήφισμα, θα πρέπει να μάθουν πως το δημοψήφισμα είναι Δημοκρατία.

Το δημοψήφισμα είναι μόνο Δημοκρατία. Διαφορετικά, να καταργήσουμε και τις εκλογές, για να μην «διχάζονται» οι Έλληνες….»

 

Με τηλεοπτικό διάγγελμά του, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος της Κυριακή 5 Ιουλίου, για το αν οι Έλληνες πολίτες αποδέχονται ή απορρίπτουν την πρόταση των θεσμών.

Είναι το πρώτο δημοψήφισμα που διεξάγεται στη χώρα μας, μετά από 41 χρόνια.

Όλοι συνηθίζουν να λένε με χαρακτηριστική ευκολία πως η Ελλάδα γέννησε την Δημοκρατία αλλά δεν είναι πολλοί που απορούν για το πώς γίνεται οι χώρες που δεν γέννησαν την Δημοκρατία να κάνουν δημοψηφίσματα, ενώ η Ελλάδα ποτέ.

Το ότι θα διεξαχθεί δημοψήφισμα την Κυριακή 5 Ιουλίου σημαίνει πως μπορούσαν -ακόμα και με αυτό το Σύνταγμα με το άρθρο 44- να έχουν διεξαχθεί και άλλα δημοψηφίσματα στη χώρα μας. Οι αφορμές αυτά τα 41 χρόνια ήταν πολλές.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε το δημοψήφισμα;

Γιατί δεν μπορεί να πάει τη συμφωνία στην Βουλή. Στη Βουλή, η συμφωνία θα περνούσε με τις ψήφους των μνημονιακών κομμάτων -με παράλληλες απώλειες ψήφων των βουλευτών της κυβέρνησης- και η κυβέρνηση θα έχανε την δεδηλωμένη.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολιτικός και είναι παίκτης. Όλες οι κινήσεις του τα τελευταία χρόνια – είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς μαζί του- δείχνουν πως ξέρει να παίζει. Ο Ανδρέας Παπανδρέου θα χαμογελάει από τον ουρανό. Τελικά, ο «μικρός» δεν ήταν καλός μόνο στη μίμηση του τρόπου ομιλίας του Ανδρέα.

Η συμφωνία με τους δανειστές προχώρησε. Ο Αλέξης Τσίπρας δούλεψε εντατικά όλους αυτούς τους μήνες προς αυτή την κατεύθυνση, έκανε το δικό του καθήκον, και τώρα καλεί τους Έλληνες να αποφασίσουν.

Η ευθύνη της απόφασης για την αποδοχή ή απόρριψη της πρότασης των θεσμών ξεπερνάει τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση.

Όσοι θεωρούν διχασμό το δημοψήφισμα, θα πρέπει να μάθουν πως το δημοψήφισμα είναι Δημοκρατία.

Το δημοψήφισμα είναι μόνο Δημοκρατία. Διαφορετικά, να καταργήσουμε και τις εκλογές, για να μην «διχάζονται» οι Έλληνες.

Σημαντικότερο και από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Κυριακής 5 Ιουλίου, είναι ότι γίνεται δημοψήφισμα.

Το σημαντικότερο είναι πως οι Έλληνες έχουν την τύχη τους στα χέρια τους.

Με μια μόνο κίνηση, ο Αλέξης Τσίπρας βγήκε από την δύσκολη θέση, ενώ, παράλληλα, έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που επικαλείται τη λαϊκή κυριαρχία και προσφεύγει σε δημοψήφισμα.

Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αλλά, αναγγέλλοντας το δημοψήφισμα, ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε κάτι μοναδικό:

H Πρώτη Φορά Αριστερά έγινε Πρώτη Φορά Δημοκρατία.

Οι Έλληνες αντέχουν την Δημοκρατία στην χώρα που γεννήθηκε;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντέχει την Δημοκρατία;

Άρθρο 1 του Συντάγματος:

1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

2. Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.

3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

http://pitsirikos.net/2015/06/h-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B4/

Επικό άρθρο! Κατερίνα Ακριβοπούλου: H παράγκα των Βρυξελλών άρχισε να μαθαίνει πεντοζάλη!

Αν και δεν συμφωνώ με τα «νταούλια» οι διαπιστώσεις της Κατερίνας Ακριβοπούλου είναι ακριβείς. (βιβλιοπωλείο «χωρίς όνομα»)

Διαβάστε το επικό άρθρο της γνωστής δημοσιογράφου Κατερίνας Ακριβοπούλου, που φημίζεται για την αντικειμενικότητα και οξυδέρκειά της (sic)

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Τα ψέματα τελειώνουν …

Από την επομένη των εκλογών η παράγκα των Βρυξελλών άρχισε να μαθαίνει αυτό που προεκλογικά χλεύασε και η ίδια και οι εδώ εμπορικοί της αντιπρόσωποι…Τον πεντοζάλη με ζάλη …

Φάνηκε τρεις μέρες μετά τις εκλογές, στη ζαλάδα του Σουλτς που ήρθε στην Αθήνα, με τον αέρα του «αφεντικού» και άκουσε τον Τσίπρα να του λέει «το πρόγραμμά σας απέτυχε«… Και λίγες μέρες μετά, ο Έλληνας πρωθυπουργός έκλεινε κατάμουτρα το τηλέφωνο στον Ντράγκι και στη γενικευμένη, και μέχρι τότε αδιατάρακτη αυθάδεια των δανειστών…
Φάνηκε επίσης με τη σκοτοδίνη του Ντάισελμπλουμ, σ΄εκείνη την εμβληματική στιγμή, όταν 0 Βαρουφάκης του είπε on kamera τέρμα η τρόικα στην Αθήνα και έπαθε ντελίριο ο πλανήτης …

Πέντε μήνες τώρα το κάλεσμα της ιστορίας έχει φέρει ήδη τα πάνω κάτω στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Το ελληνικό ζήτημα έγινε παγκόσμιο. Οι αντιθέσεις στο ευρωπαϊκό σκηνικό εξερράγησαν. Η ενδογερμανική κρίση αποκαλύφθηκε και απειλεί την ίδια την πολιτική υπόσταση της Μέρκελ. Οι αμερικανογερμανικές σχέσεις καθορίζονται εν πολλοίς από τις εξελίξεις που σχετίζονται με την Ελλάδα. Η πολυδιάστατη πολιτική με τα ανοίγματα στον Πούτιν και η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στους ηγέτες των BRICS, να συζητιέται σε όλο τον πλανήτη, έδωσε στη χώρα παγκόσμια εμβέλεια και στη Δημοκρατία το χώρο που της στέρησε ημνημονιακή λαίλαπα.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει προκαλέσει ήδη την πρώτη μεγάλη ανατροπή: Να ομολογείται πλέον από όλους, η αποτυχία του πιο άγριου,μισανθρωπικού και εγκληματικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου που έχει επιβληθεί στην Ευρώπη.

Όσο είχαμε τους βολικούς εθελόδουλους του μνημονίου, οι παραδοχές ότι η Ελλάδα βυθίστηκε στην καταστροφή για να σωθούν κατά κύριο λόγο οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες, αντιμετωπίζονταν σαν αντιμνημονιακή αίρεση. Τώρα είναι στην αιχμή των αναλύσεων σε όλα τα ξένα ΜΜΕ.

Οι επισημάνσεις ότι από το δάνειο-μαμούθ των 300 και πλέον δισ. για το οποίο επαίρονταν ο ανεκδιήγητος ΓΑΠ, ελάχιστα διατέθηκαν στην ελληνική οικονομία, αποκρούονταν σαν αριστερή εμμονή. Τώρα είναι η επωδός όλων.

Οι θεμελιωμένες καταγγελίες, ότι το ΔΝΤ παρανόμησε με την Ελλάδα, επιστρέφονταν σαν ιδεοληπτικές. Τώρα η Λαγκάρντ που παίζει το κεφάλι της, λόγων εκλογών, έχει διατάξει ΕΔΕ για τον Τόσμεν.

Οι τεκμηριωμένες αναλύσεις από την προεκλογική περίοδο του 12 – οπότε και πρωτοξεκίνησε η τρομοκρατική προπαγάνδα για το κόμμα της δραχμής,που συνεχίζεται μέχρι σήμερα- ότι ένα grexit θα προκαλούσε μεγαλύτερη ζημιά σε όλο το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο σύστημα, χλευάζονταν σαν αφελείς. Τώρα διατυπώνονται από το σύνολο των ηγετών του κόσμου.

Όταν φτάνει το spiegel να βγαίνει στο συγκλονιστικό εξώφυλλό του, με σκηνές Αποκάλυψης σε περίπτωση που γκρεμιστεί η Ελλάδα, ή η συντηρητική Daily Telegraph, να κάνει λόγο για τους «
φύλακες της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας που προκαλούν εσκεμμένα ένα bankrun, θέτοντας σε κίνδυνο το σύστημα της Ευρώπης και αναγκάζοντας την Ελλάδα να γονατίσει», με τον αρθρογράφο να επισημαίνει ότι « σπάνια στη σύγχρονη εποχή έχουμε γίνει μάρτυρες παρόμοιων γεγονότων και κακών αποφάσεων από εκείνους που υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνοι για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα και που έθεσαν τη θεμέλια λίθο για το δυτικό κόσμο», τότε κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει εκεί έξω ε ;

“Ολα αυτά τα προκάλεσε η Ελλάδα με τη στάση της και τη στρατηγική της.

Ο πεντοζάλης βλέπετε… Που πήρε το όνομά του από τον πέμπτο ζάλο (δηλαδή βήμα ), όπως αποκαλούσαν την πέμπτη κατά σειρά ελπίδα των Κρητικών για απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους. Και οι δανειστές επιμένουν για την πέμπτη αξιολόγηση, υπενθυμίζεται…Είναι καθαρά πολεμικός χορός, διαβάζουμε στο σχετικό λήμμα και διαδηλώνει λέει τον ξεσηκωμό, τη λεβεντιά, τον ηρωισμό καιτην ελπίδα.

Ο Τσίπρας άλλαξε ήδη το παιχνίδι στην Ευρώπη. Η ιστορική μοίρα δεν δίνει άλλη επιλογή παρά να το κερδίσει.-

.altsantiri.gr

Οι τρεις αιτίες που απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη συμφωνία

 Ο ΦΠΑ στα μακαρόνια που εξεγείρει τον κύριο Φίλη, οι ασφαλιστικές εισφορές ή μήπως η φορολογία 28% ή 29% στις επιχειρήσεις απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη συμφωνία;

Μία τέτοια συμφωνία, τόσο ιστορικής, πολιτικής, οικονομικής και για ορισμένους ιδίως γεωπολιτικής σημασίας, δεν είναι δυνατόν να τιναχτεί στον αέρα για μία …χούφτα ευρώ, μου έλεγε παλαίμαχος και πολύπειρος διπλωμάτης.
Αρα κάτι άλλο κρύβεται πίσω από το παραβάν. Και πιο συγκεκριμένα κρύβονται τρία πράγματα.

Το πρώτο και σπουδαιότερο, που προκαλεί εκνευρισμό στους Γερμανούς είναι η δίκαια και σωστή εμμονή και επιμονή της κυβέρνησης στη ρύθμιση του χρέους. Μέχρι και γερμανικές εφημερίδες άρχισαν να το αναγνωρίζουν, όπως η ¨Σιντόιτς Τσάιτουγκ¨ η οποία έκανε λόγο για το ιστορικό χρέος της Γερμανίας, παραλληλίζοντας το ελληνικό αίτημα με το ¨κούρεμα¨ του γερμανικού χρέους το 1953, που στάθηκε η βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε το γερμανικό οικονομικό θαύμα.

Πολύ σωστά, τόσο ιστορικά, όσο και οικονομικά η κυβέρνηση επιμένει στη ρύθμιση του χρέους ώστε να πάρει ανάσα η οικονομία και να περάσει σε βιώσιμη, υγιή και αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη.

Εξάλλου, χωρίς ρύθμιση του χρέους η μια πιο προωθημένη δέσμευση από εκείνη του 2012 η κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσει να περάσει τη συμφωνία από τη Βουλή.

Ένα σχέδιο για το χρέος θα αποτελέσει το ¨φύλλο συκής¨ που απαιτείται για να μπορέσουν και οι βουλευτές το ΣΥΡΙΖΑ να κρύψουν πίσω του μία συμφωνία έκτρωμα που κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του.

Το χρέος και η ρύθμισή του είναι το καυτό θέμα της διαπραγμάτευσης.

Από αυτό πηγάζουν και τα άλλα δύο. Η θέση του ΔΝΤ στη διαπραγμάτευση, και η θέση της Κριστίν Λαγκάρντ.
Το ΔΝΤ αυτή τη στιγμή είναι εκτεθειμένο με τα δάνεια που έδωσε στην Ελλάδα τα οποία σύμφωνα με ορισμένα μέλη της δόθηκαν κατά παράβαση του καταστατικού.

Επίσης, αν η Ελλάδα αθετήσει την καταβολή των δόσεων η ηγεσία του ΔΝΤ βρίσκεται διπλά εκτεθειμένη, αφού εκτός του ότι δεν θα πάρει τα χρήματα, το ΔΝΤ θα βρεθεί εκτός Ευρώπης, πράγμα που η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ διόλου επιθυμεί, ενώ θα έχει δανείσει μία χώρα της οποία το χρέος δεν είναι βιώσιμο (παραβίαση του κανονισμού) και είχε θεωρηθεί βιώσιμο μόνο χάρη στη δέσμευση του 2012 για ρύθμιση.

Σε αυτό το εκρηκτικό πλαίσιο τοποθετείστε και την ανανέωση της θητείας της Κριστίν Λαγκάρντ το 2016 στη θέση της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ και θα έχετε ένα πιο ολοκληρωμένο παζλ.

Γιατί αν το ΔΝΤ βγει βαριά τραυματισμένο από την ευρωπαϊκή περιπέτεια στην οποία τόσο στήριξε για να ανορθώσει το καταβαραθρωμένο κύρος του, η Κριστίν Λαγκάρντ δεν έχει καμία ελπίδα να κερδίσει την ανανέωση. Και είναι αυτό που κάνει τη Γαλλίδα πολιτικό να είναι τόσο εκνευρισμένη τις τελευταίες ημέρες. Αφού το τέλος της θητείας στο ΔΝΤ θα σημάνει κατά πάσα πιθανότητα και το τέλος της πολιτικής της καριέρας, αφού στη χώρα της μάλλον δεν θα είναι ευπρόσδεκτη εξαιτίας του σκανδάλου Ταπί.
Θανάσης Λυρτσογιάννης

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=412616&catid=13

Γ. Δελαστίκ: Γιατί οι Γερμανοί θέλουν διασυρμό του Τσίπρα και όχι λύση

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Αντιπαθεί σφοδρότατα τον Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα η γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού των δεξιών χριστιανοδημοκρατών, των ακροδεξιών Βαυαρών χριστιανοκοινωνιστών και των θλιβερών σοσιαλδημοκρατών. Το εύρος από πολιτική σκοπιά της γερμανικής κυβέρνησης, που συμπεριλαμβάνει τόσο τη Δεξιά όσο και τον κεντρώο σήμερα χώρο των σοσιαλδημοκρατών, καθιστά ευρύτατη την αντίθεση προς την κυβέρνηση Τσίπρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κοντολογίς, καμία απολύτως σοσιαλδημοκρατική, κατ’ όνομα, «κεντροαριστερούλα» κυβέρνηση σαν αυτή του Ολάντ στη Γαλλία ή του Ρέντσι στην Ιταλία δεν πρόκειται να τολμήσει να συμπαρασταθεί στην ελληνική κυβέρνηση. Η αιτία είναι απλούστατη: Καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση, ούτε καν χώρας μεγάλης σαν την Γαλλία ή την Ιταλία, δεν τολμάει να έρθει σε αντίθεση με τους Γερμανούς που κυβερνούν στο Βερολίνο! Ειδικά από τους σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι παραμένουν η τελευταία πολιτική δύναμη στην Ευρώπη που στο σύνολό τους είναι υποταγμένοι οικειοθελώς στη γερμανική πολιτική, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκλείεται να βρει στήριξη. Παρόλο που οι ψηφοφόροι των σοσιαλιστών βεβαίως και θα ήθελαν συνεργασία με όποιες αριστερές δυνάμεις υπάρχουν σε κάθε χώρα, οι Γερμανοί λαμβάνουν προληπτικά όσα μέτρα μπορούν για να αποφύγουν εξάπλωση των αριστερόστροφων συνεργασιών των κεντρώων σοσιαλιστικών κομμάτων.

Οι Γερμανοί καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να μην επαναληφθεί και στον κεντρώο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας αυτό που έχει ήδη γίνει στη γαλλική, την αγγλική και την ιταλική Δεξιά. Η σταδιακή στροφή, δηλαδή, δεξιών κομμάτων εναντίον της Γερμανίας -κομμάτων που εκφράζουν απειλούμενα τμήματα της αστικής τάξης, κατεστραμμένα μεσαία στρώματα και αγανακτισμένα εναντίον της γερμανικής πολιτικής λαϊκά στρώματα. Εχουμε βαθύτατη την πεποίθηση ότι σε ελάχιστα χρόνια θα ζήσουμε συγκλονιστικές πολιτικές ανακατατάξεις στην Ευρώπη. Το ζητούμενο όμως είναι ο αντιγερμανισμός που θα αποτελέσει τον μοχλό αυτών των αλλαγών να μην προωθείται μόνο από δεξιά κόμματα, αλλά να υπάρχει και αντιγερμανισμός με αριστερά χαρακτηριστικά. Η σημασία της ύπαρξης της κυβέρνησης Τσίπρα και της αντίστασης του πρωθυπουργού στον προσωπικό εξευτελισμό του μέσω της αποδοχής του συνόλου των γερμανικών απαιτήσεων και όρων υπερβαίνει από αυτήν τη σκοπιά κατά πολύ τα όρια της Ελλάδας.

Αν σχηματιστεί κεντροαριστερή κυβέρνηση των αντιμνημονιακών πλέον σοσιαλιστών στην Πορτογαλία τον Οκτώβριο με κάποιες αριστερές δυνάμεις και αν τον Νοέμβριο που θα γίνουν βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία σχηματιστεί κυβέρνηση του Ποδέμος με τους σοσιαλιστές, ο ευρωπαϊκός συσχετισμός δυνάμεων θα αρχίσει να αλλάζει. Ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει συνεισφέρει τα μέγιστα εκ του μακρόθεν στα εκλογικά αποτελέσματα της Ιβηρικής Χερσονήσου αν έχει αντέξει μέχρι το φθινόπωρο στις γερμανικές πιέσεις. Οι πιέσεις είναι αφόρητες, το ξέρουμε. Οι υποχωρήσεις που έχει κάνει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του υπερβαίνουν σαφώς τα όρια ανοχής της ψήφου που απέσπασε υποσχόμενος άλλα πράγματα στον ελληνικό λαό, από τα οποία σχεδόν κανένα δεν έχει υλοποιήσει στους τέσσερις και πλέον μήνες διακυβέρνησής του.

Στις 47 σελίδες των προτάσεων της κυβέρνησης προς τους δανειστές δεν συμπεριλαμβάνεται κανένα από τα ουσιώδη φιλολαϊκά μέτρα του εντελώς αστικού «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» που είχε εξαγγείλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και τα οποία μέτρα συμπεριέλαβε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του στις 8 Φεβρουαρίου 2015, ενώπιον των βουλευτών. Υποθέτουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμά ως εφιαλτικές τις μέρες που περνάει, ειδικά τον Μάιο και τον Ιούνιο. Ακόμη και μετά τις υποχωρήσεις που έχει κάνει, ο πρωθυπουργός οφείλει να διαπιστώνει πως για τους Γερμανούς έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να τον διασύρουν στα μάτια των πολιτών όλων των κρατών της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ώστε να μην τολμήσει κανένας ηγέτης πλέον να «βγάλει γλώσσα» κατά του Βερολίνου, παρά να βρουν μια κάποια λύση για την Ελλάδα.

*Δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» την Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015.

http://aristeri-diexodos.blogspot.gr/2015/06/blog-post_10.html

Ολόκληρη η Ελληνική πρόταση: Οικονομική πολιτική & Κοινωνική Ασφάλιση

http://www.stokokkino.gr/article/1000000000010271/Olokliri-i-Elliniki-protasi-Oikonomiki-politiki–Koinoniki-Asfalisi

Guardian: Το δίλημμα είναι Grexit ή διαγραφή χρέους

Grexit και χρεοκοπία ή διαγραφή χρέους είναι το μοναδικό δίλημμα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πιστωτές της Ελλάδας, σύμφωνα με άρθρο στον Guardian που υπογράφει ο Αντριου Φέλλoου, ερευνητής στο Oriel College της Οξφόρδης.

Ολόκληρο το άρθρο του Άντριου Φέλοου:

Είναι απολύτως καθαρό σε όλες τις πλευρές πλέον – εάν και σπάνια το παραδέχονται – ότι η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει ποτέ τα δάνεια διάσωσης. Η σημερινή προσέγγιση αξιώνει από την Ελλάδα να επιτυγχάνει μεγάλο και παρατεταμένο πρωτογενές πλεόνασμα για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών. Αυτή η προσέγγιση θα την υποχρεώσει να αποστραγγίσει τουλάχιστον μια γενιά για να μεταφέρει σε άλλες χώρες τεράστια ποσά απ’ ό,τι παράγει ο ελληνικός λαός.

Η ιστορία και οι οικονομικές αρχές μας διδάσκουν ότι το να προσπαθείς να επιβάλεις τέτοιου τύπου λογικές σε μια βαθιά τραυματισμένη οικονομία, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να την καταστρέψεις και να πλήξεις και όσους προσδοκούν έσοδα από εκείνη.

Είναι πια η ώρα να σταματήσει η υποκρισία και να ανσδειχθεί η διαγραφή χρέους της Ελλάδας να αποτελεί στο κεντρικο κίνητρο για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα.

Σίγουρα ήταν λάθος που η Ελλάδα εισήλθε στη ζώνη του ευρώ με τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ άνω του 100%, όμως η τιμωρία της πάει πέρα από κάθε νομιμοποίηση που θα έδινε αυτή η αιτία. Στην πραγματικότητα, ίσως, το μισό από το χρέος που βαρύνει την Ελλάδα σήμερα να είναι συνέπεια των σφαλμάτων σχεδιασμού του ευρώ.

Μετά την είσοδό της στην νομισματική ένωση, η Ελλάδα πλημμύρισε με πολύ φθηνά δάνεια. Τα πλεονάσματα της Γερμανίας διογκώθηκαν από τα περίπου 50 δισ. ευρώ που ήταν όταν υιοθετήθηκε το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, στα 200 δισ. ευρώ το 2007 και ανακυκλώθηκαν από τις ορμητικές τράπεζες ως τεράστιες ροές κεφαλαίου στην ευρωπαϊκή περιφέρεια.

Η Γερμανία δημιούργησε ένα τεράστιο απόθεμα απαιτήσεων έναντι χωρών όπως η Ελλάδα, που κάποια μέρα θα αναγκαζόταν να χάσει, με τις μόνες άγνωστες παραμέτρους να είναι το πότε και το πόσο άσχημα θα γίνονταν τα πράγματα.

Όταν όλες αυτές οι ροές κεφαλαίων αντιστράφηκαν, η Ελλάδα εξαιτίας του ευρώ, δεν μπορούσε να εκτυπώνει τα δικά της χρήματα, ούτε να υποτιμήσει το νόμισμά της για να ενισχύσει τις εξαγωγές της, ούτε να μειώσει τα επιτόκιά της, ούτε να ακολουθήσει τη δική της πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης, ούτε να δημιουργήσει υψηλότερο πληθωρισμό για να μειώσει την πραγματική αξία του χρέους της.

Πολλές άλλες χώρες μετατόπισαν τα βάρη των χρεοκοπημένων τραπεζών τους στους ισολογισμούς των κυβερνήσεών της.

Στην Ελλάδα, αυτό θα αύξανε τους κινδύνους μιας χρεοκοπίας και έτσι Γερμανία, Βρετανία, ευρωζώνη και άλλοι, προχώρησαν σε έμμεση διάσωση των τραπεζών τους μέσω δανείων βασισμένων στο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, μεταθέτοντας τα προβλήματά τους στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ.

Η προσωρινή αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος σε μια ύφεση είναι απολύτως φυσιολογική.

Για την Ελλάδα, εγκλωβισμένη μέσα στο ευρώ, αυτή η αύξηση ενίσχυσε και τον κίνδυνο αθέτησης των υποχρεώσεών της, γεγονός που με τη σειρά του ώθησε το κόστος δανεισμού της χώρας υψηλότερα και είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί ακόμη περισσότερο ο λόγος δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ.

Η πρόληψη τέτοιων καταστροφικών βρόχων απαιτούσε έναν μηχανισμό δημοσιονομικών μεταβιβάσεων στο εσωτερικό της ευρωζώνης προς κράτη – μέλη που αντιμετωπίζουν μεγάλο αρνητικό σοκ ή αναλαμβάνουν τα οικονομικά βάρη των τραπεζών τους. Αντ’ αυτού, η Ελλάδα εξαναγκάστηκε να προχωρήσει σε εσωτερική υποτίμηση.

Ωστόσο, εξαλείφοντας την εγχώρια ζήτηση και εισάγοντας τεράστια οικονομική αβεβαιότητα, το μόνο στο οποίο χρησίμευσε ήταν για να πιέσεις τις επενδύσεις τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

Κατέστρεψε τεράστιο μέρος του παραγωγικού ανθρώπινου κεφαλαίου (σκεφτείτε τι κάνει στην ανάπτυξη το 25% ανεργία και πάνω από το 50% ανεργίας των νέων). Δημιούργησε ακόμη υψηλότερο λόγο δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ και τροφοδότησε περαιτέρω αποπληθωρισμό στην Ελλάδα και την ευρωζώνη στο σύνολό της.

Στην αρχή, οι γερμανοί εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την τεχνητή άνοδο του ευρώ και πέρασαν τους κινδύνους του συστημικού κινδύνου σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Πλέον, καθώς οι προοπτικές για την Ελλάδα επιδεινώνονται και το ευρώ πιέζεται ολοένα και περισσότερο, οι γερμανικές εξαγωγές παίρνουν ώθηση και οι Γερμανοί εκφράζουν λιγότερο τη συμπάθειά τους.

Εν τω μεταξύ, οι πανικόβλητες εκροές κεφαλαίου από το 3% στις αρχές του 2011 στο σχεδόν μηδέν σήμερα, διευκολύνουν τη Γερμανία στο δημοσιονομικό μέτωπο.

Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι οι πιστωτές στην Ελλάδα πρέπει να διαλέξουν μεταξύ δύο δυσάρεστων σεναρίων. Το ένα είναι η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ και να κηρύξει στάση πληρωμών στο χρέος της που είναι κυρίως σε ευρώ. Οι πιστωτές της δεν θα αποπληρωθούν και κοστοβόρες κερδοσκοπικές πιέσεις θα συσσωρεύονται σε Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία, ενώ η ίδια η Ελλάδα θα γίνει περισσότερο πολιτικά και οικονομικά ασταθής.

Η εναλλακτική είναι η Ελλάδα να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ και οι πιστωτές της θα πρέπει να προχωρήσουν σε περαιτέρω διαγραφή του ελληνικού χρέους.Το τελευταίο σενάριο είναι σαφώς και το λιγότερο επώδυνο.

Οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα πρέπει να πάνε χέρι-χέρι με τις διαγραφές χρέους, όχι λόγω κάποιων ιδιαίτερων αρετών της Ελλάδας, αλλά διότι η λογική του ευρώ είναι η μόνη υγιής διέξοδος.

Εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα στο χάος έχουν απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου στη μετατόπιση του πρωτογενούς δημοσιονομικού ισοζυγίου (προ φόρων) και του διαρθρωτικού δημοσιονομικού ελλείμματος σε πλεόνασμα. Περαιτέρω μεταρρυθμίσεις χρειάζονται πλέον ανάπτυξη και αυτό θα συμβεί μόνο εάν το οικονομικό παρελθόν αντιμετωπιστεί ακριβώς ως παρελθόν.

http://www.alexiptoto.com/guardian-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-grexit-%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85%CF%82/