Ξεκινάμε!

Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι’ αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Αυτά τα γράφω για να σας φανώ σεμνός και να μην καταλάβετε πόσο εγωπαθής και νάρκισσος είμαι. Ας ξεκινήσω λοιπόν από

ΓΙΑ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ ΜΕ ΣΠΟΡΕΛΑΙΑ ΠΙΕΖΟΥΝ ΟΟΣΑ & ΤΡΟΙΚΑ !

OΙ «ΓΕΩΠΌΝΟΙ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ» (ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΣΤΑΜΆΤΗΣ ΣΕΚΛΙΖΙΏΤΗΣ) ΚΑΤΑΓΓΈΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΊΤΗΣΗ  ΕΚΠΑΡΘΈΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΘΈΝΟΥ – ΚΑΤΆ ΤΟ ΜΆΛΛΟΝ Ή ΉΤΤΟΝ – ΕΛΛΗΝΙΚΟΎ ΕΛΑΙΟΛΆΔΟΥ…ΚΑΙ ΜΙΛΆΝΕ ΓΙΑ  «ΑΛΉΤΙΚΗ»  ΑΠΑΊΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΌΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΟΣΑ , ΠΟΥ ΣΈΡΝΕΤΑΙ ΕΔΏ ΚΑΙ ΠΟΛΛΈΣ ΕΒΔΟΜΆΔΕΣ ΣΤΑ ΤΡΑΠΈΖΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΊΩΝ, ΧΩΡΊΣ ΝΑ ΟΡΘΏΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΈΡΕΙ ΑΝΤΊΡΡΗΣΗ ΚΆΠΟΙΟΣ   ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΌΣ ΚΑΡΕΚΛΆΣ …

 

ΤΟ ΚΕΊΜΕΝΟ  ΤΩΝ ΓΕΩΠΌΝΩΝ:

«Γνωρίζετε ολόκληρο το περιεχόμενο, για την πρόταση του ΟΟΣΑ για την ανάμειξη του ελληνικού ελαιολάδου με σπορέλαια και στην οποία καλείται η χώρα μας να συμμορφωθεί;

 Για το ελαιόλαδο το πλέον ανταγωνιστικό προϊόν της Ελλάδας προτείνει ο ΟΟΣΑ και πιέζει και η Τρόικα «να το νοθεύσουμε»… Ήδη πιέζουν ασφυκτικά την κυβέρνηση,  προς την κατεύθυνση αυτή…!!!

 Οι «επιδρομείς» αυτοί που κατασπαράζουν τη χώρα,φαίνεται να έχουν υπερβεί κάθε όριο, αλλά σίγουρα βρήκαν πολλούς σκυφτούς και τα κάνουν…!!! Η όλη υπόθεση φαίνεται πλέον καθαρά ότι κρύβει πολιτικές σκοπιμότητες «κατά της Ελλάδος» και δεν είναι μόνο μία «σχέση δανειστή με δανειζόμενο»…. Αλήθεια γιατί δεν υπάρχει και η ανάλογη δημοσιότητα για το θέμα; Η «αλήτικη» αυτή απαίτηση της τρόικας και του ΟΟΣΑ για το ελαιόλαδο σέρνεται εδώ και πολλές εβδομάδες στα τραπέζια των αρμοδίων…. μαζί με τα θέματα για το γάλα και το ψωμί… Αλήθεια προς τι αυτή η «θορυβώδης» σιωπή από τα Υπουργεία Ανάπτυξης(Εμπορίου)  και ΥΠΑΑΤ..;

Επί τέλους πότε θα σηκωθεί ένας «καρεκλάς» της κυβέρνησης με ανάστημα (ξέρετε κανέναν ?) να μιλήσει αντί να φλυαρήσει «κρύβοντας ματαίως τα βουνά πίσω από την τρίχα….????»..

 Η ανάμιξη ελαιολάδου με σπορέλαιο είναι φανερό ότι υποκινείται από τις χώρες του βορρά ώστε να στραγγαλιστεί ακόμη μία φορά το «χρυσό προϊόν»του νότου και οι παραγωγοί του. Μια τέτοια «πράξη πολιτικής» θα την σκέφτονταν μόνο ένα διεφθαρμένο μυαλό φασιστικής νοοτροπίας, ένας ψυχρός δολοφόνος της Μεσογειακής Γεωργίας και Διατροφής και ένας «στυγνός διεθνής έμπορος» που δεν ξέρει πώς και πού να πουλήσει πλέον τα απαίσια σπορέλαια που παράγει από Γενετικά Τροποποιημένες Καλλιέργειες. Η ΕΕ σιωπηλά και μεθοδικά παρά της αντιδράσεις πολλών κρατών μελών της εγκρίνει όλο και περισσότερες γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες όπως ήδη από το 2008 έχει επιτρέψει και την ελαιοκράμβη Τ45 το σπορέλαιο της οποίας θεωρείται ισάξιο του σογιέλαιου. Αυτά τα σπορέλαια, αν και προορίζονται πολλά απ’ αυτά για την παραγωγή βιοντήζελ κανείς δεν τους εμποδίζει μα τα περάσουν και στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα.

 Εδώ μιλάμε για τα πιο βρωμερά σπορέλαια που θέλουν να τ’ανακατέψουν με το «ευλογημένο» ελαιόλαδο και να τα βάλουν στο πιάτο μας, όπως τα σογιέλαια, τις κανόλες, τα φοινικέλαια, τα καλαμποκέλαια, τα βαμβακέλαια, κλπ. Τα σπορέλαια έχουν την τρομερή υποστήριξη της πανίσχυρης βιομηχανίας που τα παράγουν και αποτελούν την χειρότερη τροφή. Λόγω του πολύ μεγάλου ποσοστού των πολυακόρεστων λιπαρών που περιέχουν προκαλούν μεγάλες βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό. Έχουν ενοχοποιηθεί για την προκαρκινική τους δράση (δηλαδή ευνοούν την εμφάνιση καρκίνου μέσω μηχανισμών που αφορούν τον μεταβολισμό των λιπαρών ουσιών)…!!!Αφήστε που παράγονται με τη χρήση βοηθητικών ουσιών από τα διυλιστήρια όπως το πτητικό εξάνιο (στην παραγωγή της βενζίνης)……

 Η Ευρωπαϊκή ένωση εισάγει περί τους 17 εκατομμύρια τόνους ελαιόκαρπων(κυρίως σόγιες όλες γενετικά τροποποιημένες από ΗΠΑ,Βραζιλία, Αργεντινή, Παραγουάη, Ν. Αφρική. Ινδία, Ν.Α. Ασία, κ. ά.), παράγει 26 εκατομμύρια τόνους στις 27 χώρες Μέλη της (σε σύνολο ελαιούχων σπόρων) και μαζί με ότι αποθέματα μαζεύονται από προηγούμενες χρονιές, επεξεργάζεται (σύνθλιψη) στα σπορελαιουργία της περί τους 48-50 εκατομμύρια τόνους για παραγωγή σπορέλαιων, αλεύρων και ζωοτροφών… Από την ποσότητα αυτή και για την εμπορική περίοδο 1013/2014,αναμένεται μια παραγωγή σπορελαίων στην Ευρώπη αυξημένη κατά 7% από τις προηγούμενες χρονιές που θα αγγίξει τους 17 εκατομμύρια τόνους στους οποίους αν προστεθούν και άλλα 8,5 εκατομμύρια εισαγωγές από τρίτες χώρες και άλλα 2 εκατομμύρια τόνοι από αποθέματα στις δεξαμενές τους, μαζεύονται καμιά 27-28 εκατομμύρια τόνοι σπορέλαια τα οποία δεν πρέπει να μείνουν απούλητα…… Οπωσδήποτε, αυτά πρέπει να απορροφηθούν από τη βιομηχανία καυσίμων (για συγκοινωνιακά μέσα) αλλά και από τις βιομηχανίες τροφίμων, με τους Νότιους «να αρχίσουν σιγά σιγά μα αλλάζουν συνήθειες» στρεφόμενοι όλο και περισσότερο σε τροφές «σκουπίδια»…. Η Ευρωπαϊκή ένωση απορροφά περί τους 13-14 εκατομμύρια τόνους ετησίως σε σπορέλαια μόνο για την βιομηχανία τροφίμων…. και άλλα 8-10 εκ. για καύσιμο χωρίς κάποια αυξητική τάση στα τελευταία χρόνια…!!!!  Περισσεύουν άλλα 2-3 εκατομμύρια στις δεξαμενές της στο τέλος κάθε εμπορικής περιόδου….. Αν αληθεύουν τα μηνύματα ότι η βιομηχανία καυσίμων έχει περιορίσει την απορρόφηση σπορέλαιων σε σταθερά επίπεδα….. το μόνο που μένει είναι να αυξηθεί η χρήση τους στην ανθρώπινη διατροφή…

Λέμε ΟΧΙ σ΄αυτή την «καλή μας όρεξη»

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/02/blog-post_407.html

Γιώργος Κοντογιώργης – Το ζήτημα της σχέσης μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής

Η σχέση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής αντιμετωπίσθηκε και εξακολουθεί να προσεγγίζεται στην εποχή μας υπό το πρίσμα της αυστηρής διχοτομίας ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα που το ενσαρκώνει ταυτολογικά το κράτος και στην κοινωνία που καλείται να αρκεσθεί σε μια θέση ιδιώτη. Η συνάντηση, επομένως, της κοινωνίας των πολιτών με την πολιτική εγκαθίσταται σε ένα εξωθεσμικό περιβάλλον, η δε σχέση τους διαμεσολαβείται οριακά από τις ομάδες συμφερόντων και τις πολιτικές δυνάμεις. Κατά τούτο, οι πολιτικές του κράτους/συστήματος απόκεινται εξ ολοκλήρου στους συσχετισμούς δύναμης που αναδεικνύει το εσωτερικό και το διακρατικό κοινωνικο-οικονομικό γίγνεσθαι.

Στο πλαίσιο αυτό, σταθερά του νεοελληνικού κράτους από τη δεκαετία του 1830 υπήρξε η

Τούρκικος Επεκτατισμός και Εθνο-μηδενιστές, Νέο-Ανανιστές

Επί Τροχάδην

 Τούρκικος Επεκτατισμός και Εθνο-μηδενιστές, Νέο-Ανανιστές

1.-Aποκαλυπτικός με όσα λέει για την Ελλάδα και για το ΚΥΠΡΙΑΚΟ ο πρέσβης στην Αθήνα Κερίμ Ουράς 
   Αναφερόμενος στην προεδρία της Ελλάδας και τις κυπριακές διαπραγματεύσεις, είπε ότι είναι δύο θέματα που σχετίζονται μεταξύ τους και δήλωσε πως «Κλειδί για την επίλυση του Κυπριακού είναι οι φυσικοί πόροι» και το κλειδί για την υποψηφιότητα της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι η επίλυση του Κυπριακού…σημείωσε δε το καταπληκτικό:
 «Από εκεί που η Κύπρος ήταν μια χώρα που μας φρέναρε θα γίνει ο Νο1 υποστηρικτής μας. Υπουργός Εξωτερικών θα είναι Ελληνοκύπριος και ο υπουργός Ε.Ε. Τουρκοκύπριος. Όταν πίσω από την ταμπέλα της Κύπρου κάτσει ένας Τουρκοκύπριος θα υπερασπιστεί διαφορετικά την υποψηφιότητα της Τουρκίας και η χώρα που την μπλοκάρει θα γίνει μια χώρα που την υπερασπίζεται»….!!! Και αλλού:
 αναφέρει πως σε περίπτωση επίλυσης του Κυπριακού η ίδρυση της Κύπρου θα είναι σταδιακή και προέβλεψε ότι «Παράλληλα με αυτό θα υπάρξει μια ταχεία είσοδος στην οδό επίλυσης των θεμάτων του Αιγαίου. Όλες αυτές οι εξελίξεις θα συστήσουν μια πιο κατάλληλη ατμόσφαιρα και ένα έδαφος για την επίλυση των μειονοτικών και άλλων θεμάτων και το σημαντικότερο, θα συμβάλουν στην πολιτική αποφασιστικότητα. …»

 

2. -την ίδια στιγμή, ο ντόπιος Εθνο-Μηδενισμός , o Nεο-ανανισμός, τοποθετείται ,εδώ με την μορφή δήλωσης τριών στελεχών του
 ΣΥΡΙΖΑ (κρίμα) και συγκεκριμένα  των: Αναγνωστοπούλου Σία, Αδάμου Ζαχαριάδη και Καραγιαννίδη Χρήστου: «Ας δώσουμε στην ελπίδα την τελευταία της ευκαιρία» (!!)

 «Η συμφωνία της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής πλευράς, όπως αυτή αποτυπώνεται στο «κοινό ανακοινωθέν», συνεπάγεται την επανέναρξη των συνομιλιών μετά από διακοπή ενάμιση χρόνου και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος… (ΣΗΜ.: Τα μισά τουλάχιστον Κυπριακά κόμματα την έχουν καταδικάσει)
.
Στο κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα διασφαλίζεται η διζωνική, δικοινοτική, ομοσπονδία με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα. Επιπλέον, υπάρχει ρητή απαγόρευση οποιωνδήποτε πιθανών αποσχιστικών τάσεων με ενισχυμένη, μάλιστα, αναφορά σε σχέση με προηγούμενα προσχέδια.

 Οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στην Ελλάδα ακόμα και σε μέρος της Αριστεράς είναι βιαστικές, αδικαιολόγητες, ακατανόητες και αβάσιμες… Επιπλέον, η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία είναι συμφωνημένη θέση εδώ και πάρα πολλά χρόνια και μόνο η ακροδεξιά την αμφισβητεί. Η ομοσπονδία δεν αποτελεί υποχώρηση της ελληνοκυπριακής πλευράς αλλά αποδοχή της πραγματικότητας και απόφαση ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο ισότιμες πολιτικά κοινότητες, εξίσου υπεύθυνες να ορίζουν την τύχη του τόπου. Και κυρίως αποτελεί συνειδητοποίηση ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα σταματήσει η κατοχή του νησιού.

… Η Αριστερά οφείλει να δώσει τη μάχη με τις δικές της αξίες και χαρακτηριστικά. Να διαμορφώσει ένα διαφορετικό πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο που θα αλλάζει το ιστορικό παράδειγμα και θα μετατρέπει την Κύπρο σε υπόδειγμα ειρήνης, ευημερίας, αλληλεγγύης και συνύπαρξης.»…

 

«Ο Θύτης με το Θύμα αγκαλιά»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

e-mail: gpapagian@in.gr

Σχίσμα στον ΣΥΡΙΖΑ – Σοσιαλιστές και Αριστερή Πλατφόρμα δεν «πουλάνε» την Κύπρο – Σε «απομόνωση» ο Τσίπρας

Ανταρσία των πατριωτικών δυνάμεων που συμμετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ και εκφράζονται κυρίως από τους σοσιαλιστές(ΠΑΣΟΚογενείς), την Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και την ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι, με αφορμή την Κύπρο.
Δεν αποδέχονται με τίποτα το νέο σχέδιο για την Κύπρο, το θεωρούν χειρότερο από το περιβόητο Σχέδιο Ανάν, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας το βλέπει ως «θετικό βήμα».
Ήταν μια κρίση που αργά ή γρήγορα θα ξεσπούσε, μιας και οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα εθνικά θέματα όχι απλώς δεν είναι ξεκάθαρες, για την ακρίβεια είναι θολές.
Από την άλλη, οι σοσιαλιστές που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ εξαιτίας του μνημονίου και ανήκαν στο λεγόμενο χώρο του«πατριωτικού ΠΑΣΟΚ», είναι άνθρωποι γνωστοί για τις σκληρές τους θέσεις στα εθνικά θέματα.
Ο παραδοσιακός ΣΥΡΙΖΑ, ο προερχόμενος από το ΚΚΕ εσωτερικού του Λ. Κύρκου, είναι γνωστό ότι δεν «καίγεται» και ιδιαίτερα για τα πατριωτικά ζητήματα. Αυτό που τόσο καιρό «κρυβόταν» καλά κάτω από το χαλί του ενιαίου αντιμνημονιακού μετώπου ξέσπασε και είναι μόνο η αρχή.
Σφοδρή σύγκρουση στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. …

Μετά την έναρξη της νέας προσπάθειας για επίλυσή του Κυπριακού, στη βάση της κοινής διακήρυξης Αναστασιάδη – Ερόγλου, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης άρχισαν να εκδηλώνονται ήδη από την περασμένη εβδομάδα έντονες διαφωνίες για τη θέση που πρέπει να πάρει ΣΥΡΙΖΑ στο σχέδιο αυτό, με αποκορύφωμα την εντονότατη ιδεολογικοπολιτική σύγκρουση που υπήρξε κατά τη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας το βράδυ της Παρασκευής, μεταξύ σοσιαλιστών -κυρίως- και της ομάδας Τσίπρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την εισήγησή του, εμφανίστηκε θετικός ως προς την επανέναρξη των συνομιλιών και αντιμετωπίζει με ενδιαφέρον το προτεινόμενο σχέδιο.
Κατηγορηματικά αντίθετοι είναι όμως η σοσιαλιστική τάση των ΠΑΣΟΚογενών, αλλά και αριστερή πλατφόρμα, ενώ και η ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι (πατριωτικό κόμμα της μαοϊκής αριστεράς) αντιμετωπίζει τις εξελίξεις με έντονη επιφύλαξη.
Ο Αλέξης Μητρόπουλος ζήτησε πρώτος και σε υψηλούς τόνους, να καταδικάσει ο ΣΥΡΙΖΑ την προωθούμενη λύση, για την οποία είπε ότι είναι χειρότερη κι από εκείνη, που πρότεινε το σχέδιο Ανάν.
Κατά τον κ. Μητρόπουλο, που έκανε σχετική εκτενή εισήγηση, η νέα προσπάθεια οδηγεί στον απόλυτο όλεθρο και τη διάλυση του σημερινού κυπριακού κράτους. Κάλεσε την ηγεσία του κόμματος να καταδικάσει έντονα το προωθούμενο σχέδιο, γιατί διαφορετικά η σημερινή στάση του θα δεσμεύει μία αυριανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας επιπλέον ότι η λύση που συζητείται θα έχει δραματικές γεωστρατηγικές συνέπειες για τη χώρα μας και θα εμποδίσει την αντιμνημονιακή της πορεία.
Τις αντιρρήσεις της σοσιαλιστικής τάσης ενστερνίζεται σε μεγάλο βαθμό και η αριστερή πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, η οποία επίσης ζήτησε καταδίκη και απόρριψη του προωθούμενου σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού, σε πιο ήπιους πάντως τόνους.
Επιπλέον τόνισε την ανάγκη να συντονιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΑΚΕΛ. Η αριστερή πλατφόρμα επισημαίνει ότι η λύση επιβάλλεται σε ένα περιβάλλον διαπραγματευτικής αδυναμίας, λόγω της οικονομικής κρίσης, της Αθήνας και της Λευκωσίας και ουσιαστικά προωθείται και εξυπηρετεί τα συμφέροντα στην περιοχή του άξονα Αμερικανών – Άγγλων – Γερμανών.
Η σύμπλευση της αριστερής πτέρυγας με κομμάτια της εσωκομματικής πλειοψηφίας, όπως είναι οι πασοκογενείς, αλλά και ο κ. Ρινάλντι, δημιουργεί νέα δεδομένα στην ηγεσία του κόμματος, που φέρνουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολη θέση.
Μπροστά στο αδιέξοδο αποφασίστηκε έτσι κι αλλιώς να μην εκδοθεί ακόμη καμία ανακοίνωση με την επίσημη θέση του κόμματος επί της ουσίας των συνομιλιών για το Κυπριακό.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν τεθούν, που θα τεθούν σύντομα και τα άλλα ανοιχτά εθνικά μας θέματα σε Μακεδονία, Θράκη και Αιγαίο. Εκεί θα δούμε εάν το αντιμνημονιακό «πείραμα» του ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει ή, εξαιτίας της έλλειψης εθνικών αντανακλαστικών της ηγεσίας του, οι σοσιαλιστές με άλλες δυνάμεις συναντήσουν τους υπόλοιπους ομοϊδεάτες τους, που δεν συμμετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ και από κοινού συμμετάσχουν στη -φημολογούμενη εδώ και καιρό- ανασύσταση της πατριωτικής σοσιαλιστικής παράταξης.

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2014/02/blog-post_4511.html

«Η κληρονομιά της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας στον Ευρωπαϊκό πολιτσμό» – Διάλεξη του ακαδημαϊκού Β. Μαρκεζίνη στον Χολαργό

Alain Badiou-Η Αριστερά:Προαγωγή της συνένοχης ανικανότητας

 

Εισαγωγικό σχόλιο

 Αν χρησιμοποιήσουμε τη μεθοδολογία της θεωρίας συστημάτων για να αναλύσουμε τη λογική των επιμέρους υποσυστημάτων που συγκροτούν την κοινωνική ολότητα,απλοποιώντας θα λέγαμε ότι κάθε επιμέρους σύστημα διαχωρίζει τον εαυτό του από το περιβάλλον στη βάση ενός δυαδικού κώδικα.Για παράδειγμα,στο αισθητικό σύστημα έχουμε τη δυαδική ταξινόμηση και ερμηνεία των γεγονότων που ”εισέρχονται” σε αυτό,στη βάση του διπόλου ωραίο-άσχημο,στο ηθικό υποσύστημα στον άξονα καλό-κακό,στο ιατρικό υποσύστημα σε κανονικό-παθολογικό,στο νομικό σε νόμιμο-παράνομο κ.ο.κ.

  Αντίστοιχα η δίτιμη λογική γύρω από την οποία περιστρέφεται το δυτικό,αστικο-δημοκρατικό πολιτικό σύστημα είναι αυτό της ”αριστεράς-δεξιάς”.Η αριστερά αποτελεί το αναγκαίο σκέλος της διάζευξης του κώδικα ώστε να εξασφαλιστεί ο ομαλός βιο-ρυθμός και η ισορροπία του πολιτικού υποσυστήματος.Αυτός ο άξονας επιτελεί τη διαδικασία απομείωσης της πολυπλοκότητας,δηλαδή μεταφράζει και ταξινομεί την πολλαπλότητα των πολιτικών δυνάμεων στη γλώσσα που είναι κατανοητή για το σύστημα,όπως με τον ίδιο τρόπο ένας υπολογιστής μεταφράζει τα δεδομένα στον δυαδικό κώδικα 0-1

  Κρίση του πολιτικού συστήματος επέρχεται όταν η γλώσσα αυτή δεν μπορεί να κατανοήσει τα δεδομένα που εισέρχονται με αποτέλεσμα η ταξινόμηση να είναι λειψή.Αυτό παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σε ευρωπαικό επίπεδο με την ταχεία ”κεντροποίηση” των αριστερών δυνάμεων και τη νεοφιλελεύθερη στροφή των παραδοσιακών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.Το σημαίνον αριστερά γίνεται κενό νοήματος,όσο τα όρια που το διαχωρίζουν από τη δεξιά γίνονται όλο πιο θολά και ασαφή.Η αναδιάρθωση των πολιτικών δυνάμεων εμφανίζεται και ως δυσλειτουργία της γλώσσας που ερμηνεύει το πολιτικό σύστημα και ως αδυναμία επικοινωνίας.Όσο η αριστερά και η δεξιά συγκλίνουν,το σύστημα απαιτεί την ανάδυση ενός νέου κώδικα που θα μειώσει το ”θόρυβο” και την ασάφεια που προέρχεται από την χρεωκοπία του προηγούμενου μοντέλου ταξινόμησης.

  Κάτι τέτοιο είδαμε να συμβαίνει σταδιακά από το 2009 και μετά όπου η μη-λειτουργικότητα του διπόλου ”αριστερά-δεξιά” για την κατανόηση των διεργασιών του κοινοβουλευτικού συστήματος,οδήγησε στην μετατόπιση του αστικού πολιτικού τοπίου στη βάση των νέων κωδίκων:”μνημόνιο/αντιμνημόνιο”,”φιλο-Ε.Ε./αντι-Ε.Ε δυνάμεις”,”δημοκράτες/άκρα” κλπ εμφανίστηκαν ώστε να μπορέσουν να αναπαραστήσουν αυτή τη ”μπασταρδεμένη” πολιτική κατάσταση της ώσμωσης ετερογενών πολιτικο-ιδεολογικά δυνάμεων.

 Το κείμενο του Badiou που ακολουθεί,εντάσσεται σε αυτή την προβληματικοποίηση του ρόλου της αριστεράς στην πολιτική ζωή και την παράλληλη προσπάθεια να αναβιώσει το όνομα και η Ιδέα του κομμουνισμού,που για χρόνια έχει περιπέσει σε κατάσταση λήθης,όταν δεν χρησιμοποιείται ως βρισιά για να υποδηλώσει κάτι μιαρό και σάπιο.Είναι μια κίνηση παρόμοιας λογικής με αυτή του Λένιν,ο οποίος προσπαθούσε να πετύχει την αλλαγή της ονομασίας του κόμματος από σοσιαλδημοκρατικό σε κομμουνιστικό,οριοθετούμενος αφενός από την ιστορικά χρεοκοπημένη σοσιαλδημοκρατία και αρθρώνοντας,αφετέρου,το θετικό πρόταγμα του κομμουνισμού.

Alain Badiou

Η Αριστερά: Προαγωγή τής συνένοχης ανικανότητας στο επίπεδο τής Ιδέας

(Sarkozy pire que prévu. Les autres : prévoir le pire, σελ. 67-83 [pdf])

Μετάφραση, πηγή: Waltendegewalt

 

 

   Αυτό που αποκαλείται «αριστερά» είναι η σφίγγα τής κοινοβουλευτικής πολιτικής.

 

Με ποιο τρόπο το ναυάγιο τής κοινοβουλευτικής πολιτικής που εδράζεται στην έννοια τής «αριστεράς» μπόρεσε να επιβιώσει τής μονότονης υποκειμενικής καταστροφής που ανέκαθεν συνόδευε την άνοδό της στην εξουσία; Πώς γίνεται ένα τεράστιο ρεύμα ψηφοφόρων να της χορηγεί κάθε φορά άφεση αμαρτιών

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πρώτη ελληνική επιχειρηματική αποστολή αεροδιαστημικής στο Ισραήλ

Δελτίο Τύπου Αθήνα, 11.02.2014

Επιτυχημένη η πρώτη εθνική αποστολή Αεροδιαστημικής στο Ισραήλ Μαρούσι,

11 Φεβρουαρίου 2014: Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πρώτη ελληνική επιχειρηματική αποστολή αεροδιαστημικής στο Ισραήλ.

Η Ελληνική αντιπροσωπεία συμμετείχε στο κορυφαίο συνέδριο Αεροδιαστημικής «Ilan Ramon» και είχε – μεταξύ άλλων – συναντήσεις με τις τρεις μεγαλύτερες εταιρείες αεροδιαστημικής τεχνολογίας του Ισραήλ, Rafael, Elbit και IAI, οι οποίες έδειξαν έντονο ενδιαφέρον για τις δραστηριότητες της ελληνικής βιομηχανίας, ενώ συζήτησε θέματα αμοιβαίας συνεργασίας.

Στην αποστολή, η οποία διοργανώθηκε υπό τον συντονισμό του si-cluster και της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ), συμμετείχαν η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), αντιπροσωπεία της ελληνικής πρεσβείας στο Ισραήλ και εννέα ελληνικές επιχειρήσεις αεροδιαστημικής: AerospaceVentures, European Sensor Systems, Geosystems Hellas, Inasco, Irida Labs, Planetek Hellas, Prisma Electronics, Teletel, TerraSpatium, και οι συντονιστές του si-Cluster από το Corallia.

Η ελληνική αντιπροσωπεία έδωσε δυναμικό «παρών» τόσο μέσω της συμμετοχής της στις εργασίες του συνεδρίου όσο και μέσω της παρουσίας και προβολής της στον εκθεσιακό χώρο. Παράλληλα, παρείχε πλήρη ενημέρωση για τις δραστηριότητες και την δυναμική της ελληνικής βιομηχανίας, με στόχο την ανάδειξη των εθνικών στρατηγικών αναπτυξιακών στόχων και την καλλιέργεια συνεργειών με Ισραηλινές επιχειρήσεις. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασής του, ο Δρ. Αθανάσιος Πότσης, πρόεδρος της ΕΒΙΔΙΤΕ και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου του si- Cluster, ανέδειξε το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας στον κλάδο της αεροδιαστημικής τεχνολογίας.

Επίσης, πραγματοποιήθηκε σειρά επισκέψεων και συναντήσεων με εταιρείες και οργανισμούς του Ισραήλ, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην αεροδιαστημική. Οι τρεις μεγαλύτερες εταιρείες διαστημικής τεχνολογίας του Ισραήλ (Rafael, Elbit, και IAI) έδειξαν έντονο ενδιαφέρον για τις ελληνικές επιχειρήσεις και, μάλιστα, προγραμμάτισαν επισκέψεις στελεχών τους στην Ελλάδα στο άμεσο μέλλον.

Μάλιστα, θετικά ήταν και τα αποτελέσματα της συνάντησης με τον κρατικό «κολοσσό» της Ισραηλινής αεροδιαστημικής βιομηχανίας Rafael στη Χάιφα, όπου διερευνήθηκε η δυνατότητα επέκτασης της συνεργασίας σε τέσσερεις τομείς: συστήματα πρόωσης, σύνθετα υλικά, εξελιγμένοι αισθητήρες και ηλεκτρονικά συστήματα.

Σημαντική συμβολή στην επιτυχία της αποστολής είχε ο Δρ. Κωνσταντίνος Σταυρινίδης, Ηead of Mechanical Engineering Department, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Ο Δρ. Βασίλης Τσαγκάρης, της IridaLabs, ανέφερε για την αποστολή: «Ήταν μια σημαντική και διαφορετική εμπειρία για όλους μας, η οποία έδειξε τον δρόμο και τον τρόπο για να συνεργαζόμαστε τόσο στην Ελλάδα όσο και ιδιαίτερα στο εξωτερικό.»

Η Δρ. Ιωάννα Μαλαγαρδή, από τη ΓΓΕΤ ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η συμμετοχή στην αποστολή από πλευράς ΓΓΕΤ ήταν ιδιαίτερης σημασίας, δεδομένου ότι ήταν το πρώτο ομαδικό και οργανωμένο roadshow του si-Cluster. Παράλληλα δόθηκε η ευκαιρία να συζητηθούν θέματα συνεργασιών στο πλαίσιο σημαντικών επιχειρηματικών συναντήσεων. Σε στρατηγικό επίπεδο επετεύχθη ο ορισμός περιοχών κοινού επιστημονικού και επιχειρηματικού ενδιαφέροντος με στόχο την ενίσχυση του καινοτομικού δυναμικού και της εξωστρέφειας των συμμετεχόντων με αμοιβαία οφέλη για τις δύο χώρες.»

Ο κ. Στέλιος Μπολλάνος, της PlanetekHellas πρόσθεσε: «Η μεγάλη και δυνατή βιομηχανία διαστήματος του Ισραήλ, έχει να προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για την ελληνικές εταιρείες. Ευελπιστούμε η αποστολή αυτή να σημάνει την αρχή μιας επικερδούς συνεργασίας και για τις δυο πλευρές.»

Η κα. Μπέττυ Χαραλαμποπούλου, της GeosystemsHellas (GSH) επεσήμανε: «Η πρώτη εθνική αποστολή Αεροδιαστημικής εξέφρασε την ειλικρινή και έντονη διάθεση της Ελλάδας να διακριθεί στον τομέα των διαστημικών τεχνολογιών και έδωσε έναυσμα για ενδιαφέρουσες και ιδιαίτερα σημαντικές συνεργασίες με σημαντικούς οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στις τεχνολογίες του αεροδιαστήματος στο Ισραήλ. Ενθαρρύνει την πρωτοβουλία όλων των μελών του si-cluster καιτης ΕΒΙΔΙΤΕ που συμμετείχαμε στην αποστολή, να συνάψουμε σημαντικές διεθνείς συνεργασίες για το μέλλον της εθνικής μας βιομηχανίας. Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που αυτές οι ενέργειες γίνονται συντονισμένα υπό την αιγίδα των si-Cluster και ΕΒΙΔΙΤΕ.» Σχετικά με το si-Cluster O Ελληνικός Συνεργατικός Σχηματισμός Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών (si-Cluster) είναι ένα σταθερά αναπτυσσόμενο βιομηχανικό cluster καινοτομίας στην Ελλάδα, με έντονη γεωγραφική εστίαση στην περιφέρεια της Αττικής και Δυτικής Ελλάδας και δομικά στοιχεία ενός οικοσυστήματος ικανού να παράγει και να προσελκύσει υψηλής στάθμης έρευνα, ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα, ώστε να ανταγωνιστεί σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά, όπως αυτή του τομέα των διαστημικών τεχνολογιών και εφαρμογών.

Tο si-Cluster αποτελείται από περισσότερα από 20 μέλη, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων επιχειρήσεων και startups, ενώ πέρα από τη βιομηχανική του βάση, ισχυροποιούνται οι δεσμοί συνεργασίας του με όλους τους παράγοντες του οικοσυστήματος της καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένης της ακαδημαϊκής κοινότητας, των ερευνητικών κέντρων, δικτύων και ενώσεων, των εθνικών, ευρωπαϊκών, και περιφερειακών αρχών καθώς και άλλων εμπλεκομένων φορέων σε αυτόν το απαιτητικό τεχνολογικό τομέα.

Περισσότερες πληροφορίες στο www.si-cluster.gr Στοιχεία Επικοινωνίας Κωνσταντίνα Νεοφώτιστου, Marketing & Communication Τ: 210.63.00.782, E: info@si-Cluster.gr

Αρχική Σελίδα – si-Cluster

http://www.si-cluster.gr

Αναβάλλεται η σημερινή παρουσίαση του βιβλίου του Απόστολου Διαμαντή

Αγαπητοί Φίλοι,

Η σημερινή εκδήλωση αναβάλλεται λόγω έκτακτης αναχώρησης του συγγραφέα εκτός Αθήνας, για οικογενειακούς λόγους!

 

Ζητάμε την κατανόηση σας

και σας περιμένουμε

την Τετάρτη 19/2 με τον Γιώργο Κύρτσο,

 

την Πέμπτη 6/3 με τον ακαδημαϊκό

Βασίλειο Μαρκεζίνη,

 

και την Πέμπτη 13 /3 με τον καθηγητή

Βασίλη Φίλια.

 

Περισσότερες πληροφορίες στο τηλέφωνο του βιβλιοπωλείου μας 210 – 6546742

«Αγανακτήστε αλλά Τολμήστε»

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Tο βιβλιοπωλείο «χωρίς όνομα»

και ο Γιώργος Κύρτσος

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του

«Αγανακτήστε αλλά Τολμήστε»,

την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου, στις 19.00.

 

Για το βιβλίο μιλούν οι:

Κύρτσος Γιώργος – εκδότης της FREE SUNDAY

Αγγελική Σπανού – δημοσιογράφος                   

Μαλλιάς Αλέξανδρος – π. Πρέσβης στην Ουάσιγκτον (2005-2009).

 Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων

του Ι. Ν. Φανερωμένης Χολαργού

Για πληροφορίες επικοινωνήστε στ0 τηλέφων0 210-6546742  

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,

ρίξε μια γλυκιά πενιά,

σαν γεμίσω το κεφάλι,

γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.

(Τσέτσης) 

Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.

Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.

Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:

Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα

του θανάτου η καμπάνα και για μένα.

(Τσιτσάνης)

 *****

Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,

όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.

(Βαμβακάρης) 

Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.

Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.

Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.

Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)

Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.

Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.

Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.

Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.

Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.

Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.

———

* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».

 Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002. 

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

«Έθνος και θεσμοί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας»

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι Εναλλακτικές εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο «χωρίς όνομα»

σας προσκαλούν στην παρουσίαση – συζήτηση με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου του Απόστολου Διαμαντή, με θέμα:

«Έθνος και θεσμοί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας»

την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου, στις 19.00.

Συμμετέχουν οι: Μελέτης Μελετόπουλος και Απόστολος Διαμαντής

 Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων

του Ι. Ν. Φανερωμένης Χολαργού, στην πλ. Φανερωμένης      

 (200 μέτρα από το σταθμό του μετρό Χολαργού).

Για πληροφορίες επικοινωνήστε στο 210-6546742 ή στο nonamebk@otenet.gr

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Τι απέγινε ο Τσουκάτος;

Τα σκάνδαλα διαφθοράς στην Ελλάδα είναι κατ’ εξοχήν πολιτικά και αφορούν την κομματοκρατία

Γενάρης του 1996. Ο «στρατηγός» Θ. Τσουκάτος, ο Γ. Πανταγιάς, ο Νίκος Θέμελης και ο Τ. Μαντέλης καθ’ οδόν προς το Μαξίμου.

Του Γιώργου Καραμπελιά από τη Ρήξη φ. 101

Συχνά- πυκνά, οι Έλληνες αναρωτιούνται γιατί και πώς οι πολιτικές ηγεσίες δείχνονται τόσο ψοφοδεείς απέναντι στους δανειστές και κατ’ εξοχήν τους Γερμανούς. Προφανώς γιατί είναι ανίκανοι, yesmen, εκπρόσωποι μιας παρασιτικής και μεταπρατικής αστικής τάξης, ναι, όλα αυτά μαζί, δόλιοι, βλάκες και υποταγμένοι.
Ναι, όμως υπάρχει και μία άλλη αποφασιστική παράμετρος, είναι διεφθαρμένοι και ελεγχόμενοι απόλυτα από εκείνους που τους διέφθειραν. Αν αφαιρέσουμε αυτή την παράμετρο, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε πολλά πράγματα που μας φαίνονται ακατανόητα.
Για ποιο λόγο ο Γιωργάκης δεν ακολούθησε τη συνταγή του φίλου του Στρος Καν για κούρεμα του χρέους από την αρχή, και δέχτηκε την πολύ πιο καταστροφική συνταγή των Γερμανών, παρότι αμερικανάκι και Αμερικανός υπήκοος; Μόνο γιατί είναι ηλίθιος;
Ή μήπως γιατί οι Γερμανοί έχουν τόσα ράμματα για τη γούνα του κόμματός του, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και τον πανθομολογούμενο χρηματισμό των κομμάτων της συγκυβέρνησης του 1990, δηλαδή από τον πατέρα του μέχρι τον Άκη, το alter ego του Σημίτη, Τσουκάτο, τον Παπαντωνίου, τον Μαντέλη, τα υποβρύχια του 2010 επί Βενιζέλου και άλλων ων ουκ έστι αριθμός, δηλαδή το κόμμα του ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του; Λέτε να μην τα κρατάει τα αρχεία του Χριστοφοράκου η Μέρκελ; Και μπορούν οι μπουκωμένοι με τις μίζες του δανειστή να τον αμφισβητήσουν;
Για ποιο λόγο ο Αντώνης Σαμαράς, που το έπαιζε αντιμνημονιακός μέχρι τον Νοέμβριο του 2011, ανέκρουσε πρύμναν και, τη στιγμή που ο Γιωργάκης είχε αυτοχειριαστεί στις Κάννες και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ είχε προαναγγείλει την εκπαραθύρωσή του, έσπευσε  να τον διασώσει;  Και όμως, αν περίμενε δύο ημέρες, η χώρα θα οδηγούνταν  σε εκλογές και το κόμμα του Σαμαρά θα εκλεγόταν με αυτοδυναμία, παίρνοντας τουλάχιστον 40% στις εκλογές. Αντ’ αυτού έσπευσε να στηρίξει τον παραπαίοντα ΓΑΠ και, με την κυβέρνηση Παπαδήμου, κατέστρεψε τη χώρα με ένα «κούρεμα» που επιβάρυνε τις ελληνικές τράπεζες και ταμεία και μας έδεσε χειροπόδαρα στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις  και το αγγλικό δίκαιο. Επρόκειτο για εθνική προδοσία. Και όμως, τη διέπραξε.
Γιατί πάλι, τον Ιούνιο του 2013, ενώ με το πραξικόπημα στην ΕΡΤ επιδίωκε να προκαλέσει εκλογές, ελπίζοντας στη διάσωσή του, ανέκρουσε πρύμναν και έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια, γινόμενος καταγέλαστος και χάνοντας ό,τι του είχε απομείνει από την αξιοπιστία του;
Άραγε, αρκεί για όλα αυτά το ότι είναι ψοφοδεής και ανερμάτιστος, «τζάμπα μάγκας», όπως του αρέσει να χαρακτηρίζει τους αντιπάλους του;
Ή μήπως επειδή οι Γερμανοί έχουν φακελωμένο και το δικό του κόμμα, από την κορυφή μέχρι τα νύχια; Και όχι μόνο για την Ντόρα, που εξαφανίστηκε για μερικά χρόνια, ώστε να ξεχαστεί ο Χριστοφοράκος και οι σχέσεις της με τη Ζήμενς, όχι μόνο για τα χρήματα που επί συγκυβέρνησης κατευθύνθηκαν στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, όχι μόνο για το όργιο των ολυμπιακών μιζών, που συνεχίστηκε επί διακυβέρνησης της ΝΔ, ούτε για το όργιο των ναυπηγείων, των εξοπλιστικών προγραμμάτων ή του γελοίου Λιάπη. Και γι’ αυτά που ξέρουμε και για όλα εκείνα που μπορούμε να φανταστούμε. Διότι το κόμμα του συμμετείχε στο κλεπτοκρατικό όργιο στο οποίο προσπαθούσε να συναγωνιστεί το ΠΑΣΟΚ. Και γι’ αυτό δεν τολμάει να πει «ούτε το όνομά του» απέναντι στους «’Ούννους»!
Και σήμερα εξελίσσεται ένα σενάριο παραπληροφόρησης και συγκάλυψης για μωρά παιδιά. Εκτός από την υπερπροβολή αστείων υποκειμένων τύπου Λιάπη, βομβαρδιζόμαστε από τις «αποκαλύψεις» που αφορούν στο σκάνδαλο της μίζας για τα εξοπλιστικά. Μετά τον Άκη Τσοχατζόπουλο, που το σύστημα γρήγορα κατάπιε, περάσαμε στη «μαρίδα» του Κάντα, του Ευσταθίου και άλλων αξιωματικών, οι οποίοι, παρότι  δευτεράντζες, καρπώθηκαν μίζες εκατοντάδων εκατομμυρίων. Πίσω όμως από αυτό το προπέτασμα καπνού μένει στο απυρόβλητο το πολιτικό σύστημα στην καρδιά του.
Ο Τσοχατζόπουλος προφανώς έχει κάνει συμφωνία με τους ιεράρχες του κόμματος να τους καλύψει, με την υπόσχεση ότι θα πέσει στα μαλακά, τουλάχιστον η οικογένειά του, και αυτός θα βγει με ανήκεστο ή θα σώσει το τομάρι του από κάποια πιθανή «αυτοκτονία». Ωστόσο, έστω και για τα μάτια του κόσμου έχει επανειλημμένα ζητήσει τόσο στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, όσο και στο δικαστήριο, να κληθούν τα μέλη του ΚΥΣΕΑ με επικεφαλής το «αδιάφθορο» ανθρωπάριο των διεφθαρμένων, τον Σημίτη, να καταθέσουν. Και το αίτημα είναι όχι απλώς εύλογο, αλλά αυτονόητο. Ο Τσοχατζόπουλος ζητάει από τη Βουλή «να κάνει πλήρη κοινοβουλευτικό έλεγχο σε όλο το θέμα των υποβρυχίων, κυρίως για τη μη υλοποίηση των συμβάσεων και το τι έχασε από αυτό το Δημόσιο». «Πρέπει να έρθουν όλοι εδώ. Να υπάρξει έλεγχος, εξεταστική επιτροπή για το σύνολο των μελών του ΚΥΣΕΑ και των υπουργών που ήταν μετά υπουργοί, μέχρι τέλους»,
Και όμως, αυτό το προφανές αίτημα περνάει στο ντούκου, τόσο από τη Βουλή, που επιθυμεί να καλύψει ένα διαρκές και διακομματικό σκάνδαλο, όσο και –παραδόξως– από τη δικαιοσύνη. Όχι, ο Σημίτης και ο Βενιζέλος θα μείνουν στο απυρόβλητο.
Και όμως, η απάντηση για τη συνυπευθυνότητά τους είναι εδώ και λέγεται… Θεόδωρος Τσουκάτος. Διότι ο Τσουκάτος -ο άνθρωπος- σκιά του Σημίτη– είναι ο μόνος που έχει παραδεχτεί πως χρηματίστηκε από τη Ζήμενς, για «το καλό του κόμματος»: «Οι χορηγίες στα κόμματα από ιδιώτες είναι παλιά και σε όλους γνωστή καθιερωμένη πρακτική, την κληρονόμησα δεν την καθιέρωσα», δήλωσε ενώπιον της εξεταστικής της Ζήμενς. Και συνεχίζει: «Ψεύδονται συνειδητά εκείνοι που βεβαιώνουν πως το δικό τους κόμμα – και μιλώ για τα μεγάλα- δεν έχει χρηματοδοτηθεί από ιδιώτες».
Ο Τσουκάτος, για να υπερασπίσει το τομάρι του, σηκώνει λίγο το πέπλο της γενικευμένης και κομματικά κατευθυνόμενης μίζας. Οι μίζες για τα εξοπλιστικά, για τα τηλέφωνα, για τους ολυμπιακούς αγώνες κανονίζονται από τα κόμματα, το ΚΥΣΕΑ, το υπουργικό συμβούλιο, τον πρωθυπουργό, και χρηματοδοτούν τα κόμματα. Απλώς, εκείνος που αναλαμβάνει την υλοποίηση των συμφωνιών, δηλαδή ο αρμόδιος υπουργός και οι περί αυτόν παίρνουν το κατιτίς τους από αυτές  – βλέπε Μαντέλης, Τσοχατζόπουλος, Σμπώκος, Κάντας, κ.λπ. Γι’ αυτό ακριβώς ο Τσουκάτος χάθηκε από το προσκήνιο!
Εξάλλου έχουμε τις αποκαλύψεις για τη μεγάλη διακομματική μίζα της Ζήμενς-Ιντρακόμ, κατ’ ευθείαν στους αρχηγούς των κομμάτων της συγκυβέρνησης του 1990, τότε που άρχιζε η δεύτερη και πιο άθλια περίοδος της μεταπολίτευσης. Ας διαβάσουμε τι είχαν πει το καλοκαίρι του 2008 ο τότε βουλευτής του Σύριζα Π. Κοροβέσης και ο δημοσιογράφος Γ. Βότσης.
Ο Περικλής Κοροβέσης, μιλώντας στις 18/08/2009 στο Κανάλι 1, δήλωσε: «Το μέγα σκάνδαλο είναι ότι, επί κυβέρνησης Τζανετάκη, πήρε χρήματα και η αριστερά και δεν αντέδρασε. Ούτε ο Κύρκος αντέδρασε, ούτε οι επίγονοι του Φλωράκη.» «Άρα λοιπόν πρόκειται για μία διαφθορά όλου του πολιτικού συστήματος και δυστυχώς είναι μέσα και η αριστερά».
Ο Γιώργος  Βότσης έγραψε την ίδια ημέρα στην Ελευθεροτυπία «…Η τότε “οικουμενική” κυβέρνηση του Ξεν. Ζολώτα απεφάσισε να ακυρώσει διεθνή διαγωνισμό για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, που έβαινε προς προκλητικά χαριστική κατακύρωση στη “Ζήμενς” σε σύμπραξη με την Ιντρακόμ του Σωκ. Κόκκαλη και να προκηρύξει νέο. Και ξαφνικά παρενέβησαν από κοινού οι τρεις πολιτικοί ηγέτες (Αν. Παπανδρέου, Κ. Μητσοτάκης και Χ. Φλωράκης), ανέτρεψαν πραξικοπηματικά την κυβερνητική απόφαση και η κατακύρωση ολοκληρώθηκε. Ανεπιβεβαίωτες φήμες, που ουδέποτε διερευνήθηκαν, προσδιόριζαν τότε τη μίζα σε δύο δισ. δρχ. για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα για τη Ν.Δ. και ένα δισ. για τον ενιαίο τότε Συνασπισμό. Ποια είναι η όλη αλήθεια, ο Θεός κι η ψυχή τους. Το απολύτως βέβαιο και εύγλωττο είναι το πολιτικά ομόθυμο αρχηγικό πραξικόπημα…»
Έκτοτε «αγνοείται η τύχη» του Περικλή Κοροβέση, που βέβαια δεν επανεξελέγη βουλευτής.
Αυτό δεν σημαίνει πως η Αριστερά είναι το ίδιο διεφθαρμένη με τα κυβερνητικά κόμματα, ωστόσο η συμμετοχή της σε εκείνη τη σκανδαλώδη συναλλαγή δίνει το μέτρο της επέκτασης των πρακτικών της διαφθοράς στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και, κυρίως, της συμμετοχής σε αυτό των ηγετικών ομάδων ΌΛΩΝ των κομμάτων!
Εξάλλου, με την υπερπροβολή των μιζών για τα εξοπλιστικά τείνουμε να ξεχάσουμε τα σκάνδαλα της Ζήμενς με τον ΟΤΕ, την Ολυμπιάδα κ.λπ. που αφορούν μυθώδη συμβόλαια δύο δισεκατομμυρίων ευρώ και αγκαλιάζουν όλο το πολιτικό σύστημα και, βεβαίως, τον αξιότιμο κ. Κόκκαλη. Εξάλλου, ένας ακόμα λόγος που υπερπροβάλλονται οι μίζες για τα εξοπλιστικά είναι για να ταυτιστεί η άμυνα της χώρας με τις μίζες.
Είναι καιρός λοιπόν να βάλουμε ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα της διαφθοράς. Το αίτημα «έξω οι κλέφτες» πρέπει να γίνει αίτημα του αντιμνημονιακού δημοκρατικού χώρου και να μην αφεθεί στους ναζήδες της Χρυσής Αυγής! Διότι, όσο κυβερνούν οι κλέφτες και οι διεφθαρμένοι, θα έχουμε και μνημόνια και αποικία χρέους και υποταγή στους Γερμανούς.

http://ardin-rixi.gr/archives/16076

Προγράμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων 2013

23 Ιανουαρίου, “Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ” του Γιώργου Καραμπελιά, με τον δημοσιογράφο Σταύρο Λυγερό.

6 Φεβρουαρίου, «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΝΕΑ ΤΑΞΗ & ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ» του Δαμιανού Βασιλειάδη.

3 Απριλίου – «Η γεωπολιτική διάσταση του Ισλάμ και οι επιπτώσεις για την Ελλάδα» με τους Κυριακό Νικολάου Πατραγά & Ιωάννη Μάζη.

17 Απριλίου – «Ο χαρακτήρας της κρίσης και η έξοδος προς το μέλλον» με τον Γιώργο Κοντογιώργη.

24 Απριλίου – «Σκέφτομαι μα δεν υπάρχω – πώς η λογική μπορεί να σας τρελάνει» με τον Μιχάλη Χαντά.

26 Απριλίου – «Κατασκευές από το ουράνιο τόξο» με τον Χρήστο Δημόπουλο.

5 Ιουνίου – «Μιλώ για την κρίση με το παιδί» με τον Νίκο Σιδέρη

12 Ιουνίου – «Ο Λαμπράκης και το Κίνημα Ειρήνης» με τους Πάνο Τριγάζη, Δημήτρη Παπαδημούλη κ.α.

6 Νοεμβρίου – «Η άλλη κρίση – η μαρτυρία ενός πρέσβυ» με τους Α. Μαλλιά, Ε. Κωφό, Σ. Καλεντερίδη και Γ. Παρίση.

11 Δεκεμβρίου – «Των Ελλήνων οι Κοινότητες – Χθες, Σήμερα, Αύριο» με τους Μ. Μελετόπουλο, Κ. Σαμάντη και Ν. Ντάσιο.