Archive for Δεκέμβριος 2013
Β. Μαρκεζίνης: Πώς θα βγούμε ζωντανοί από την «καταιγίδα» της κρίσης!
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 27 Δεκεμβρίου 2013
Posted in Γεωπολιτική -Γεωοικονομία, Δημοκρατία, Ελλάδα, Ελληνική εξωτερική πολιτική & Αμυνα, Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Με ετικέτα: ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ | 1 Comment »
Νέα κυκλοφορία: νέος Ερμής ο Λόγιος τ.8
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 25 Δεκεμβρίου 2013
ΝΕΟΣ ΕΡΜΗΣ Ο ΛΟΓΙΟΣ
ΤΕΤΡΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
τεύχος 8ο (Φθινόπωρο 2013)
Όψεις βυζαντινής και μεταβυζαντινής ιστορίας
Ο ρομαντισμός, η Φύση, το Έδαφος
Το ελληνιστικό μυθιστόρημα
Ηράκλειτος
Το 8ο τεύχος του Λόγιου Ερμή, ανοίγει με την ποιητική συμβολή της Τασούλας Καραγεωργίου («Βιογραφικό»), και παρουσιάζει για πρώτη φορά στα ελληνικά ένα κείμενο του Κώστα Παπαϊωάννου για το ελληνιστικό μυθιστόρημα, γραμμένο στα 1973, επικεντρωμένο κατ’ εξοχήν στο Δάφνις και Χλόη του Λόγγου και τον Λουκιανό. Ο Μιχάλης Μερακλής, στη μικρή του μελέτη για τον Οιδίποδα Τύραννο συνεχίζει τον προβληματισμό του για την αρχαία ελληνική γραμματεία και καταδεικνύει την προέλευση του ήρωα του Σοφοκλή από παλιότερους λαϊκούς μύθους. Το δοκίμιο του Εντγκάρ Μορέν για τον Ηράκλειτο αποτελεί έναν ύμνο στον μεγάλο «σκοτεινό» και εισάγει τη «διαλογική» αντίληψη του συγγραφέα, σύμφωνα με την οποία, η αντίφαση ανάμεσα στους δύο αντίπαλους πόλους δεν αίρεται διά της συνθέσεως, όπως υποστηρίζουν ο Χέγκελ και ο Μαρξ, αλλά συχνά παραμένει εσαεί ανυπέρβλητη. Ο Σωτήρης Σόρογκας σ’ ένα υπέροχο μικρό κείμενό για το Άγιο Όρος περιγράφει τη θαμβωτική πρώτη επαφή του με το θεοβάδιστον όρος και τον χώρο της πίστης. Ο καθηγητής Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, με αφορμή το ζήτημα που έχει ανακύψει για την διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών και λατινικών στο σχολείο, περιγράφει το επίπεδο της ελληνομάθειας του ελληνικού πανεπιστημίου στη δεκαετία του ’50 και τοποθετείται εμμέσως στην τρέχουσα συζήτηση. Ο Μιχάλης Πάτσης, ασχολείται με ένα «ξεχασμένο» θέμα: την ποιητική δημιουργία των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην ΕΣΣΔ, επιμένοντας ιδιαίτερα στις περιπτώσεις του Αλέξη Πάρνη, του Πέτρου Ανταίου και του Γιάννη Μότσιου.
* * *
Στο δεύτερο μέρος, ο Γιώργος Καραμπελιάς (Ο ρομαντισμός, η φύση, το έδαφος), επιχειρεί να διερευνήσει τη σχέση του ρομαντισμού με τον εργαλειακό ορθολογισμό, επιμένοντας ιδιαίτερα στη σχέση του ανθρώπου με την φύση και το «έδαφος» ως συστατικά στοιχεία της ανθρώπινης ταυτότητας. Ο Κώστας Μελάς καταγράφει την ιστορία του ελληνικού τραπεζιτικού συστήματος (1833-1944), και τον μεταπρατικό του ρόλο. Ο Joachim Jachnow, στο εκτενές κείμενό του «Τι συμβαίνει με τους Γερμανούς Πράσινους», διερευνά τη σταδιακή ενσωμάτωση ενός κάποτε αμφισβητησιακού κινήματος στην υπό διαμόρφωση γερμανική αυτοκρατορική ομοψυχία. Ο Θανάσης Κωτσάκης, με αφορμή τη δράση των δυτικών μισσιονάριων στα νησιά του Αιγαίου, αναδεικνύει μία από τις σημαντικότερες όψεις του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού της Δύσης.
* * *
Το τεύχος περιλαμβάνει ένα αφιέρωμα στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή ιστορία. Παρουσιάζεται, αρχικώς, το δεύτερο μέρος –για την ελληνικότητα της βυζαντινής τέχνης– του εκτενούς δοκιμίου του συγγραφέα Γιάννη Ταχόπουλου, «Η Βυζαντινή Τέχνη». Ο διδάκτορας Σωτήρης Δημόπουλος εξετάζει την πρόσληψη των σχέσεων του ευρωπαϊκού πολιτισμού με το Βυζάντιο στο έργο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και την μετάβαση από την αγνόηση του Βυζαντίου στην αποδοχή του. Ο καθηγητής Γεώργιος Παναγόπουλος, (Ο Γεώργιος Τραπεζούντιος και το Ισλάμ) παρουσιάζει το ιστορικό της απέλπιδος απόπειρας του Τραπεζουντίου να μετατρέψει τον Μωάμεθ τον Πορθητή σε… προστάτη των ραγιάδων, μέσα από τη συγχώνευση Ισλάμ και χριστιανισμού, ενώ ο φιλόλογος Κωνσταντίνος Δάλκοςεξετάζει ενδελεχώς τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η εικονομαχία στα σχολικά βιβλία της ιστορίας.
* * *
Ως προς την κίνηση του βιβλίου, o Κώστας Σταματόπουλος επιχειρεί μια κριτική παρουσίαση του βιβλίου του Μελέτη Μελετόπουλου για τον Κωνσταντίνο Καραβίδα και τον κοινοτισμό, ενώ ο Γιάννης Ταχόπουλος παρουσιάζει το βιβλίο του γεννήτορα του «μακεδονισμού», Κρίστε Μισίρκοφ Μακεδονικές υποθέσεις γραμμένο στα 1903, το οποίο μεταφράστηκε πρόσφατα στα ελληνικά. Ο καθηγητής παλαιοντολογίας Τιμ Φλάνερυ ανοίγει τον προβληματισμό μας πάνω σε μία εφιαλτική εξέλιξη της οικολογικής κρίσης, τη σταδιακή κατάληψη των ωκεανών από τις… μέδουσες, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο της Αμερικανίδας βιολόγου Lisa-Ann Gershwin, Stung! On Jellyfish Blooms and the Future of the Ocean. Ο Δημήτρης Μπαλτάς παρουσιάζει τα βιβλία των Άλισταιρ Μακιντάιρ Ἔλλογα ἐξαρτημέναὄντα. Γιατί οἱ ἄνθρωποι χρειάζονται τίς ἀρετές και των U. Duchrow-F.J. Hinkelammert, Ἰδιοκτησία γιά τούςἀνθρώπους, ὄχι γιά τό κέρδος και ο Σπύρος Κουτρούλης το Τεχνικό σύστημα του Ζακ Ελλύλ, του πατέρα της κριτικής στη τεχνολογική αλλοτρίωση του κόσμου μας.
Posted in Βιβλία Νέες Κυκλοφορίες | Leave a Comment »
Ευχή στο ομότροπον
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 25 Δεκεμβρίου 2013
Το χειμώνα οι Τιτάνες σκότωσαν το Διόνυσο και διαμέλισαν το σώμα του.
Εκείνος όμως ξαναγεννήθηκε γι αυτό το γένος των Ελλήνων στην αρχαιότητα γιόρταζε αυτές τις μέρες το Διόνυσο μωρό. Τον αποκαλούσαν θείο βρέφος.
Με αφορμή την χριστιανική εορτή των Χριστουγέννων εύχομαι οι Έλληνες να ξαναγίνουν οι Διόνυσοι που ήταν κάποτε.
Ο Διόνυσος συμβολίζει όχι μόνο τον έρωτα και τη χαρά αλλά και την υπέρβαση. Συμβολίζει την Ελευθερία. Τον μαχόμενο άνθρωπο που διαμελίζεται προκειμένου να ανασυνθέσει μια καινούρια σκέψη ή μια καινούρια ύπαρξη. Συμβολίζει ό,τι κάνει την καρδιά του ανθρώπου να ψηλώνει: το δίκιο, το φιλότιμο, ο αγώνας, το ανυπότακτο, το ασυμβίβαστο κι όλ’ αυτά που συνθέτουν τον ελληνικό τρόπο ζωής, που κάποτε ήταν η ζωή μας. Όταν ήμασταν παιδιά, έφηβοι και νέοι. Και μας το ξερίζωσαν. Και ξερίζωσαν τα σπλάχνα της Ελλάδας.
Ο Έλληνας-Διόνυσος είναι θεόμαχος, δεν δέχεται τις αποφάσεις των θεών και τους βγάζει γλώσσα. Κι ας τον τιμωρούν. Δε φοβάται το θάνατο και με τον Χάροντα πίνει κρασί. Ο Έλληνας-Διόνυσος είναι ο Κρητικός που χορεύει πεντοζάλι κι ο Ηπειρώτης που χορεύει τσάμικο. Ο νησιώτης που χορεύει μπάλλο αντικριστό και κοιτά ευθεία στα μάτια την κοπέλα. Είναι ο Κυναίγειρος. Είναι ο ξεβράκωτος φουστανελάς που δείχνει τον κώλο του στο στρατό τον Τούρκων. Είναι ο Ρήγας που γράφει τραγούδια, μελέτες και κείμενα πολιτικά και γλεντοκοπάει μέχρι το πρωί. Αναστενάζει στον κόρφο μιας ομορφονιάς κι ύστερα σταυρώνεται και πεθαίνει για μια επανάσταση. Είναι ο Λασκαράτος που γράφει ποιήματα τρομερά για τους πολιτικάντηδες και κάπου ανάμεσα στα χαρτιά του αφήνει ένα ποίημα αφιερωμένο στο φαλλό του, που πολύ θαυμάζει. Ο Λειβαδίτης που μας ραγίζει την καρδιά και πίνει ατέλειωτα ποτήρια κρασί για μια προδομένη επανάσταση και μια χαμένη αγάπη.
Ο Έλληνας-Διόνυσος είναι ο Βέγγος κι ο Αυλωνίτης. Είναι η Γειτονιά των Αγγέλων κι ο Καμπανέλης, ένας Εβραίος, που γράφει έργα διονυσιακά.
Ο Έλληνας-Διόνυσος είναι ο Πέτρος, ο Κώστας, η Μαρία, η Ελένη, και το Κατινιώ. Κι οι ποιητές τους δεν ήταν στα παλάτια. Ήταν μαζί τους, δίπλα τους. Στο δρόμο, στο βουνό, στη δουλειά, στη φυλακή. Δεν κρατούσαν χρυσή πένα.Ούτε φορούσαν μεταξωτά πουκάμισα. Τουφέκι κρατούσαν και χειροπέδες φορούσαν. Διαμελίστηκαν όλοι, μαζί με τους χτίστες, τις ράφτρες και τους ζευγάδες. Έγιναν αέρας, ψιχάλες της βροχής και χώμα για να φυτρώνουν ανεμώνες. Έγιναν φρούτα και χυμοί και δρόσισαν διψασμένα παιδιά.Τα μνήματά τους πλάι στις ράφτες, τους χτίστες και τους ζευγάδες.
Ο Διόνυσος σήμερα κοιτάει την Ελλάδα από ψηλά. Όχι πολύ ψηλά, όχι μακριά μας. Κάπου κοντά στον Ιερό Βράχο. Περιμένει. Όρθιος και μόνος, περιμένει.
****
Η δική μου ευχή προς όλους εσάς, να ξαναβρούμε το ομότροπον.
Εύκολο.
Πολλές ευχές για δύναμη, κουράγιο και αντοχή.Και σε όσους πιστεύουν στο Χριστό, να ‘ναι η πίστη τους στο θείο, ο οδηγός κι η δύναμή τους.
Με αγάπη,
Αναστασία Βούλγαρη
Posted in Ελλάδα | Leave a Comment »
Το γερμανικό σύνδρομο – Η Ελλάδα και η Ευρώπη απέναντι στη γερμανική ιδιαιτερότητα
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 19 Δεκεμβρίου 2013
Συγγραφέας: Μάκης Ανδρονόπουλος
Isbn: 978-960-9692-25-0
Σελίδες: 392
Λιανική Τιμή: 19,17 ευρώ
Εκδόσεις ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ
Η γερμανική πολιτική εισέβαλε στην καθημερινότητα των Ελλήνων μαζί με την πολιτική της
λιτότητας και τις δραματικές της συνέπειες. Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη να γνωρίσουμε
τι είναι οι Γερμανοί, πώς είναι η ψυχή τους, πώς σκέφτονται, πώς στέκονται απέναντι στην
ιστορία και τώρα απέναντι στην κρίση.
Το βιβλίο αυτό είναι μια έρευνα πάνω στη «γερμανικότητα» και επιχειρεί μερικές
απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: Γιατί οι Γερμανοί είναι ο πιο μεταφυσικός λαός της
Ευρώπης; Γιατί ο Ναπολέων θεωρείται «πατέρας» της Γερμανίας; Πόσο μπορεί να
ευθύνονται ο Καντ και ο Χέγκελ για το ιδεολόγημα του ναζισμού; Πώς ο Μαρξ, ο Νίτσε και ο
Σπένγκλερ αποδόμησαν τον γερμανικό ιδεαλισμό; Τι είναι το sonderweg;
Ο συγγραφέας ανακαλύπτει το «γερμανικό σύνδρομο» μέσα στον εσχατολογικό
ορθολογισμό του γερμανικού φονταμενταλισμού… όπως εκφράστηκε στους δύο μεγάλους
πολέμους, αλλά και μεταπολεμικά με την αποναζιστικοποίηση, την ανασύνταξη του
γερμανικού κεφαλαίου, την συμμετοχή στην ΕΟΚ και τη δημιουργία της ευρωζώνης και
την ανάδυση της γεωοικονομικής ισχύος της ενωμένης Γερμανίας. Διερευνά την ακόρεστη
δίψα των Γερμανών για ισχύ, νίκη, επιβολή, αλλά και την αδυναμία τους να χωνέψουν
τις ήττες τους. Ο συγγραφέας ερμηνεύει τα γεγονότα που αναδεικνύουν τις εκφάνσεις
του μεταμοντέρνου φασισμού, τον νέο ρατσισμό της βιοπολιτικής, την στοχοποίηση
των Ελλήνων και αναλύει άγνωστα στοιχεία και πτυχές στην διαχείριση της κρίσης της
ευρωζώνης από το Βερολίνο και κυρίως πως μεταλλάσσεται και εκδηλώνεται τώρα με τη
γερμανοποίηση της ευρωζώνης.
Η έρευνα αποκαλύπτει τη μυστηριακή έλξη που ασκεί ο Νότος στους Γερμανούς και
συγκρίνει το σκεπτικό της Διαταγής Εισβολής του Χίτλερ στην Ελλάδα με το σημερινό
γερμανικό όραμα για την Ελλάδα, όπου προκύπτει ως κοινός παρανομαστής ο ρόλος του
Ήλιου!… Ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό τη ζήλεια των σύγχρονων Γερμανών για τους Έλληνες,
όπως καταγράφεται από δικές τους έρευνες και μελέτες. Σταθμίζει την ελληνική στάση και
το βάρος που αυτή θα έχει στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και απευθύνει τρία κείμενα στους
Γερμανούς συμπολίτες μας στην Ευρώπη και μια επιστολή στον Βολφγκανγκ Σόιμπλε…
Ο Μάκης Ανδρονόπουλος είναι δημοσιογράφος, οικονομολόγος. Διετέλεσε διευθυντής
σύνταξης επί σειρά ετών στη «Ναυτεμπορική», στον «Κόσμο του Επενδυτή»,
στην «Απογευματινή της Κυριακής» και αρχισυντάκτης στο «Κέρδος». Εργάστηκε ως
οικονομικός συντάκτης στην «Καθημερινή», το «Έθνος», το «Ποντίκι» και παρουσίασε
οικονομικές εκπομπές στις τηλεοράσεις ΜΕGA, TEMPO, 7X. Είχε μακρά συνεργασία
με τα περιοδικά «Εικόνες», «ΕΝΑ», «Μάνατζερ», «Αγορά», «Τουρισμός», «Άμυνα &
Διπλωματία», «Επιλογή» και «Travelogue». Δίδαξε δημοσιογραφία στα ΙΕΚ «Ακμή»
και «Δομή», καθώς και στο «Εργαστήρι του ΑΝΤ1». Διετέλεσε πρόεδρος της Ελεγκτικής
Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών. Τα τελευταία χρόνια
εργάστηκε στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας.
Σήμερα ασχολείται με το blog του EXTRAPOLATION και την συγγραφή.
Έχει γράψει «Η Ελλάδα στο ντιβάνι – Διεργασίες ανατροπής γύρω από την ιστορία, τη
γλώσσα και τα κοινωνικά στερεότυπα» (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2011) και έχει μεταφράσει
το μυθιστόρημα του Τσέχου συγγραφέα Γιαν Βάις «Το σπίτι με τα χίλια πατώματα»
(Οδυσσέας, 1980).
Το γερμανικό σύνδρομο Η Ελλάδα και η Ευρώπη απέναντι στη γερμανική ιδιαιτερότητα
Συγγραφέας: Μάκης Ανδρονόπουλος
Isbn: 978-960-9692-25-0
Σελίδες: 392 Λιανική Τιμή: 19,17 ευρώ
Εκδόσεις ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ Ιπποκράτους 56, 10680 Αθήνα
|
Η γερμανική πολιτική εισέβαλε στην καθημερινότητα των Ελλήνων μαζί με την πολιτική της
λιτότητας και τις δραματικές της συνέπειες. Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη να γνωρίσουμε
τι είναι οι Γερμανοί, πώς είναι η ψυχή τους, πώς σκέφτονται, πώς στέκονται απέναντι στην
ιστορία και τώρα απέναντι στην κρίση.
Το βιβλίο αυτό είναι μια έρευνα πάνω στη «γερμανικότητα» και επιχειρεί μερικές
απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: Γιατί οι Γερμανοί είναι ο πιο μεταφυσικός λαός της
Ευρώπης; Γιατί ο Ναπολέων θεωρείται «πατέρας» της Γερμανίας; Πόσο μπορεί να
ευθύνονται ο Καντ και ο Χέγκελ για το ιδεολόγημα του ναζισμού; Πώς ο Μαρξ, ο Νίτσε και ο
Σπένγκλερ αποδόμησαν τον γερμανικό ιδεαλισμό; Τι είναι το sonderweg;
Ο συγγραφέας ανακαλύπτει το «γερμανικό σύνδρομο» μέσα στον εσχατολογικό
ορθολογισμό του γερμανικού φονταμενταλισμού… όπως εκφράστηκε στους δύο μεγάλους
πολέμους, αλλά και μεταπολεμικά με την αποναζιστικοποίηση, την ανασύνταξη του
γερμανικού κεφαλαίου, την συμμετοχή στην ΕΟΚ και τη δημιουργία της ευρωζώνης και
την ανάδυση της γεωοικονομικής ισχύος της ενωμένης Γερμανίας. Διερευνά την ακόρεστη
δίψα των Γερμανών για ισχύ, νίκη, επιβολή, αλλά και την αδυναμία τους να χωνέψουν
τις ήττες τους. Ο συγγραφέας ερμηνεύει τα γεγονότα που αναδεικνύουν τις εκφάνσεις
του μεταμοντέρνου φασισμού, τον νέο ρατσισμό της βιοπολιτικής, την στοχοποίηση
των Ελλήνων και αναλύει άγνωστα στοιχεία και πτυχές στην διαχείριση της κρίσης της
ευρωζώνης από το Βερολίνο και κυρίως πως μεταλλάσσεται και εκδηλώνεται τώρα με τη
γερμανοποίηση της ευρωζώνης.
Η έρευνα αποκαλύπτει τη μυστηριακή έλξη που ασκεί ο Νότος στους Γερμανούς και
συγκρίνει το σκεπτικό της Διαταγής Εισβολής του Χίτλερ στην Ελλάδα με το σημερινό
γερμανικό όραμα για την Ελλάδα, όπου προκύπτει ως κοινός παρανομαστής ο ρόλος του
Ήλιου!… Ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό τη ζήλεια των σύγχρονων Γερμανών για τους Έλληνες,
όπως καταγράφεται από δικές τους έρευνες και μελέτες. Σταθμίζει την ελληνική στάση και
το βάρος που αυτή θα έχει στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και απευθύνει τρία κείμενα στους
Γερμανούς συμπολίτες μας στην Ευρώπη και μια επιστολή στον Βολφγκανγκ Σόιμπλε…
Ο Μάκης Ανδρονόπουλος είναι δημοσιογράφος, οικονομολόγος. Διετέλεσε διευθυντής
σύνταξης επί σειρά ετών στη «Ναυτεμπορική», στον «Κόσμο του Επενδυτή»,
στην «Απογευματινή της Κυριακής» και αρχισυντάκτης στο «Κέρδος». Εργάστηκε ως
οικονομικός συντάκτης στην «Καθημερινή», το «Έθνος», το «Ποντίκι» και παρουσίασε
οικονομικές εκπομπές στις τηλεοράσεις ΜΕGA, TEMPO, 7X. Είχε μακρά συνεργασία
με τα περιοδικά «Εικόνες», «ΕΝΑ», «Μάνατζερ», «Αγορά», «Τουρισμός», «Άμυνα &
Διπλωματία», «Επιλογή» και «Travelogue». Δίδαξε δημοσιογραφία στα ΙΕΚ «Ακμή»
και «Δομή», καθώς και στο «Εργαστήρι του ΑΝΤ1». Διετέλεσε πρόεδρος της Ελεγκτικής
Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών. Τα τελευταία χρόνια
εργάστηκε στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας.
Σήμερα ασχολείται με το blog του EXTRAPOLATION και την συγγραφή.
Έχει γράψει «Η Ελλάδα στο ντιβάνι – Διεργασίες ανατροπής γύρω από την ιστορία, τη
γλώσσα και τα κοινωνικά στερεότυπα» (εκδ. Αλεξάνδρεια, 2011) και έχει μεταφράσει
το μυθιστόρημα του Τσέχου συγγραφέα Γιαν Βάις «Το σπίτι με τα χίλια πατώματα»
(Οδυσσέας, 1980).
Posted in Βιβλία Νέες Κυκλοφορίες, Ιστορία | Με ετικέτα: ΓΕΡΜΑΝΙΑ | Leave a Comment »
Τάσσος Παπαδόπουλος. Ο πολιτικός που δεν υπέκυψε σε Αμερικανούς και Βρετανούς και που ενέταξε την Κυπριακή Δημοκρατία σε ΕΕ και ΟΝΕ
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 13 Δεκεμβρίου 2013
Στις 12 Δεκεμβρίου του 2008, ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφυγε με το κεφάλι ψηλά.
Η δράση του ξεκινά από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του ’55-59, για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ένας αγώνας, που τελικά κατέληξε σε ανεξάρτητο κράτος, στην εισβολή του ’74 και εν συνεχεία, διά του Σχεδίου Ανάν, σε μια προσπάθεια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και νομιμοποίησης της διχοτόμησης.
Ο Παπαδόπουλος είχε πει το πρώτο του «Όχι» στη Ζυρίχη, ως εκπρόσωπος του πολιτικού σκέλους της ΕΟΚΑ, της ΠΕΚΑ (Πολιτική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα), και του Γρίβα Διγενή, αρχηγού της ΕΟΚΑ.
Εν συνεχεία, σε ηλικία 24 ετών, είχε διοριστεί υπουργός Εσωτερικών από τον Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο Μακάριο, στην πρώτη κυπριακή κυβέρνηση. Διετέλεσε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Μακάριου και είχε συλληφθεί από τους πραξικοπηματίες το 1974. Ήταν ο υπουργός που εφάρμοσε το σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Κύπρο και είχε υπηρετήσει με επιτυχία στα υπουργεία Εργασίας, Υγείας και Οικονομικών.
Ως υπουργός υπηρέτησε τις κυβερνήσεις του Μακάριου, από το 1960 μέχρι το 1972, όταν εξελέγη βουλευτής με το Ενιαίο Κόμμα, το οποίο είχε συνιδρύσει με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη και τον Γλαύκο Κληρίδη.
Το 1978, διετέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα πρόεδρος της Βουλής και διαμεσολαβητής στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, μετά το ’74, υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Το 2000 ανέλαβε την Προεδρία του ΔΗΚΟ και το 2003 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, από τον πρώτο γύρο των εκλογών.
Ο Τάσσος του «Όχι»
Στην ιστορία θα μείνει γνωστός κυρίως για το γενναίο του «Όχι» στο Σχέδιο Ανάν και ως ο σύγχρονος εκφραστής της αξιοπρέπειας των Ελλήνων της Κύπρου και του Ελληνισμού.
Ήταν ο πολιτικός που δεν υπέκυψε ούτε στις πιέσεις των Βρετανών ούτε των Αμερικανών, ούτε της διεθνούς κοινότητας, που προσπαθούσαν, με απειλές, να τον αναγκάσουν να πει «Ναι» στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όπως είχε τονίσει χαρακτηριστικά στο διάγγελμά του, με το οποίο καλούσε τους Έλληνες της Κύπρου να πουν «Όχι» στο Σχέδιο Ανάν, «παρέλαβα κράτος και δεν πρόκειται να παραδώσω κοινότητα».
Ανυποχώρητος μαχητής, πατριώτης και πολέμιος του λαϊκισμού
Μετά θάνατον, ακόμη και οι μεγαλύτεροι κατήγοροί του, προσέτρεξαν να του πλέξουν το εγκώμιο, υποστηρίζοντας κατά γενική παραδοχή ότι ήταν πατριώτης, πείσμων και πιστός στις αρχές και αξίες, στην ελευθερία και τη δημοκρατία.
Οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν αποδόθηκαν στον Τάσσο Παπαδόπουλο μόνο από τους στενούς του συνεργάτες, αλλά και από τους αντιπάλους τους, και κυρίως από τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού, Νίκο Αναστασιάδη, Αβέρωφ Νεοφύτου και Ιωάννη Κασουλίδη.
Ανάλογη ήταν και η στάση όλων των πολιτικών αρχηγών και του Προέδρου Χριστόφια για τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος σήκωσε το βάρος του «Όχι» στο Σχέδιο Ανάν διεθνώς και ανέστρεψε το αρνητικό κλίμα, που είχε δημιουργηθεί στην ΕΕ.
Ήταν ένας ανυποχώρητος αγωνιστής και μαχητής. Ήταν πολέμιος του λαϊκισμού. Αρνείτο να γίνει λαϊκιστής, για να κερδίσει αξιώματα.
Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους, που έχασε τις εκλογές τον Φεβρουάριο του 2008.
Η Κύπρος στην ΟΝΕ
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος όχι μόνο υπέγραψε, τον Απρίλιο του 2004, την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, αλλά την ενέταξε και στην ΟΝΕ. Παρέδωσε μια οικονομία με πλεόνασμα, που έφθασε το 3% και πλέον επί του ΑΕΠ. Για την ένταξη της Κύπρου στην ΟΝΕ, ήρθε σε σύγκρουση με το ΑΚΕΛ και τον νυν Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, συνεταίρο του τότε στην εξουσία.
Δημοκρατία και ελευθερία
Ολόκληρη η πολιτική του καριέρα, όπως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους πολιτικούς άνδρες, συμπυκνώθηκε σε δύο φράσεις, που πέρασαν στην Ιστορία. Δύο φράσεις από το ιστορικό διάγγελμα που απηύθυνε προς τον κυπριακό λαό, στις 7 Απριλίου 2004, εναντίον του Σχεδίου Ανάν.
«Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα», διακήρυξε υπερήφανος ο Τάσσος Παπαδόπουλος.
Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 24 Απριλίου 2004, οι Ελληνοκύπριοι απαντούσαν μ” ένα εκκωφαντικό 76% στο προσκλητήριο που τους είχε απευθύνει: «Ελληνικέ κυπριακέ λαέ… Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν. Σε καλώ να πεις, στις 24 του Απρίλη, ένα δυνατό ΟΧΙ».
Το μίσος των Ευρωπαίων ηγετών εναντίον του
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν υπήρξε ένας ηγέτης κοινής αποδοχής. Καθώς οι ώρες ήταν κρίσιμες, δίχασε βαθιά.
Πάνω απ” όλους όμως, τον μίσησαν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, οι δήθεν «εταίροι» της ΕΕ. Δεν του συγχώρησαν ποτέ το γεγονός ότι, σε μια εποχή που οι «ναιναίκοι» βρίθουν στις ηγετικές αυλιτικές θέσεις του Ελληνισμού, ξεπετάχθηκε ξαφνικά αυτός, σε μια κρίσιμη ώρα, για να ξαναενώσει το παρόν με την ιστορική παράδοση του «ΟΧΙ».
Πηγή: Το Παρόν, Κυριακή, 21/12/2008
Posted in Ιστορία, Κύπρος | Με ετικέτα: ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ | Leave a Comment »
Η νέα δραχμή
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 6 Δεκεμβρίου 2013
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για ένα κράτος, από την κατάρρευση της αγοραστικής αξίας του νομίσματος του ενώ, στην περίπτωση της Ελλάδας, η υιοθέτηση του εθνικού νομίσματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη χρεοκοπία – με τη στάση πληρωμών δηλαδή ή με τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους
(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)
«Κάθε κράτος, στην προσπάθεια του να βελτιώσει την οικονομική του θέση, παίρνει μέτρα επιβλαβή για την ευημερία των γειτόνων του. Αφού αυτή η τακτική δεν περιορίζεται μόνο σε ένα κράτος, ο καθένας υφίσταται πολύ περισσότερες συνέπειες παρόμοιων λογικών που εφαρμόζουν οι γείτονες του, από τα οφέλη που έχει ο ίδιος, λόγω των επιλογών του.
Πρακτικά όλα τα «λαοφιλή φάρμακα» που κυκλοφορούν σήμερα, είναι «αλληλοεξοντωτικού» χαρακτήρα. Ανταγωνιστικές μειώσεις μισθών, ανταγωνιστικοί δασμοί, ανταγωνιστική ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό, ανταγωνιστικές υποτιμήσεις, ανταγωνιστικά οικονομικά προγράμματα – η κατάσταση του «θα κάνω τον γείτονα ζητιάνο».
Η αιτία είναι το ότι, τα έξοδα του ενός είναι κανονικά τα έσοδα κάποιου άλλου. Έτσι, καθώς προσπαθούμε να βελτιώσουμε το δικό μας περιθώριο, μειώνουμε το περιθώριο κάποιου άλλου. Εάν λοιπόν η ίδια πρακτική ακολουθηθεί παντού, θα χειροτερεύσει η κατάσταση όλων.
Οιοσδήποτε ιδιώτης, οδηγούμενος από την προσωπική κατάσταση, στην οποία ευρίσκεται, μπορεί να μειώσει τις συνηθισμένες του δαπάνες – κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γι’ αυτό. Όμως, ας μη νομίζει κανείς ότι, με αυτόν τον τρόπο υπηρετεί κάποιο συλλογικό συμφέρον.
O μοντέρνος καπιταλισμός είναι «πλεύση καλού καιρού». Όταν ξεσπάσει η καταιγίδα, ο καπιταλιστής εγκαταλείπει τα καθήκοντα του καπετάνιου, ενώ μπορεί να βουλιάξει ακόμα και τις βάρκες που θα τον γλύτωναν – από τη μανία του να σπρώξει τον κοντινό του έξω από την βάρκα για να μπει ο ίδιος ….. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για ένα κράτος, από την κατάρρευση της αγοραστικής αξίας του νομίσματος του» (Keynes, σε ελεύθερη απόδοση).
.
Άποψη
Οι συζητήσεις που αφορούν τη δραχμή είναι μάλλον περιττές, κρίνοντας τόσο από αυτά που συμβαίνουν στηνΕυρώπη, όπου η εμπιστοσύνη στο νόμισμα καταρρέει, όσο και από τις δυσοίωνες εξελίξεις στην Ελλάδα – όπου δεν είναι καθόλου απίθανο, να οδηγηθεί ξαφνικά στην «εκούσια» έξοδο της από την Ευρωζώνη.
Εν τούτοις, είναι ίσως σωστό να μην αφήνει κανείς ασχολίαστα κάποια πράγματα, έτσι ώστε να μην δημιουργούνται παρανοήσεις – ενώ η ιδανικότερη λύση για όλους θα ήταν η επιστροφή στην αφετηρία (άρθρο μας).
Στα πλαίσια αυτά, είναι ανοησία η απάντηση που ακούσαμε στην ερώτηση, σχετικά με την πλέον κατάλληλη Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in Ευρώπη, Ελλάδα, Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Leave a Comment »
Μπουμπαλάνδη, το δυστοπικό σενάριο της Ευρώπης
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 5 Δεκεμβρίου 2013
Ο έμπιστός της υπουργός Εμπορίου, Νίκολας Ρίντλεϋ, δήλωνε το καλοκαίρι του 1990: «Οι Γερμανοί κατακτούν την Ευρώπη κι οι Γάλλοι είναι τα σκυλάκια τους».
Posted in Ευρώπη | Με ετικέτα: ΓΕΡΜΑΝΙΑ | Leave a Comment »
Οι πλειστηριασμοί και η αρπαγή γης
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 4 Δεκεμβρίου 2013
H επιχειρηματική ελίτ της Ελλάδας έχει αφελληνισθεί πλήρως, δίνοντας γη και ύδωρ για να παραμείνει τοποτηρητής στη χώρα – ενώ οι πολίτες θα εξεγερθούν, μόνο όταν οι ξένες δυνάμεις κατοχής συμπεριλάβουν και τους Έλληνες ολιγάρχες στο γεύμα τους
Είναι δυστυχώς πολλοί αυτοί που αναρωτιούνται τι θα συμβεί, εάν απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας στην Ελλάδα – κάτι που θεωρούμε σχεδόν σίγουρο, επειδή η Ελλάδα δεν έχει μόνο μία «αδύναμη», ανεπαρκή κυβέρνηση, αλλά και μία καθόλου επαρκέστερη αντιπολίτευση.
Η θέση μας αυτή τεκμηριώνεται αφενός μεν από την «θλιβερή στελέχωση», αφετέρου από την έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου χρηματοδότησης της πατρίδας μας, εκ μέρους ολόκληρης της πολιτικής ηγεσίας της – επίσης, από τα εύγλωττα αποτελέσματα των εκάστοτε δημοσκοπήσεων.
Ειδικά όσον αφορά την «αριστερά» έχουμε αναφέρει ότι (ανάλυση), εφόσον επιμένει στη διατήρηση του ευρώ, δεν έχει καμία δυνατότητα να απελευθερώσει την Ελλάδα από την Τρόικα – οπότε από τη θανατηφόρο πολιτική λιτότητας και υπερβολικής φορολόγησης που επιβάλλει.
Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι η «αριστερά» θα υποχρεωνόταν, εάν τυχόν κυβερνούσε, στους ίδιους ανόητους συμβιβασμούς και υποκλίσεις. Περαιτέρω στο θέμα μας, όταν απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί, ένα από τα πολλά «βάρβαρα» σενάρια θα ήταν το εξής:
Οι πλειστηριασμοί
(α) Υποθετικά έχει αγοράσει κάποιος την κατοικία του, έναντι 200.000 €, προκαταβάλλοντας το 20% (40.000 €), συν τα έξοδα μεταβίβασης – συνάπτοντας για τα υπόλοιπα 160.000 € ένα ενυπόθηκο δάνειο, με χαμηλό επιτόκιο. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Posted in Ελλάδα, Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Leave a Comment »
ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΟΣΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ
Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 4 Δεκεμβρίου 2013
Φελνίκος
Η αλήθεια είναι ότι σήμερα σκόπευα να γράψω για τους πλειστηριασμούς. Κάθισα στο γραφείο, άνοιξα το κομπιούτερ και, πριν αρχίσω να πληκτρολογώ το άρθρο, είπα να ρίξω μια γρήγορη ματιά στο Ίντερνετ, να δω τι θέματα «παίζουν». Αμέσως μου τράβηξε το ενδιαφέρον μια έκθεση του ΟΟΣΑ. Δεν ήταν για τις οικονομικές προοπτικές, αλλά για τις επιδόσεις των μαθητών στις 34 χώρες του Οργανισμού καθώς και σε άλλες 31 χώρες. Σημειώνω απλώς πως οι 65 αυτές χώρες, στις οποίες έγινε η έρευνα, αντιπροσωπεύουν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας. Η έρευνα διεξήχθη ανάμεσα σε 500.000 μαθητές, ηλικίας 15-16 χρόνων, και ήταν βασισμένη στο (διεθνώς αναγνωρισμένο και έγκυρο) σύστημα αξιολόγησης Pisa που γίνεται κάθε τρία χρόνια.
Μου τράβηξε λοιπόν το ενδιαφέρον -το σωστό είναι με τρόμαξε- η έρευνα επειδή τα ελληνόπουλα
Posted in Γλώσσα & Πολιτισμός, Ελλάδα, Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Leave a Comment »