Χρειάστηκε να βρεθεί η «Ουάσιγκτον Ποστ» και σε ένα εξαιρετικό άρθρο της Ana Swanson να εξηγήσει το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας. Που δεν είναι το χρέος, δεν είναι το Μνημόνιο, δεν είναι η αξιοπιστία, δεν είναι η ιδεολογία, δεν είναι οι συμμαχίες.
«Πώς το ελαιόλαδο εξηγεί τα ελληνικά προβλήματα» ήταν ο τίτλος του άρθρου της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας, που μέσα σε μερικές εκατοντάδες λέξεις εξήγησε πραγματικά το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας: ότι παράγει ελάχιστα και αυτά που αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα οικονομίας της τα καταστρέφουμε οι ίδιοι καθημερινά, δεκαετίες τώρα.
Χρειάστηκε η Αμερικανίδα δημοσιογράφος να ταξιδέψει στην Καλαμάτα, να ερευνήσει και να συζητήσει με ελαιοπαραγωγούς. Για να διαπιστώσει ότι σε μία χρονιά που η Ελλάδα, η τρίτη ελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου μετά την Ισπανία και την Ιταλία, βρέθηκε στην πλεονεκτική θέση να έχει σχετικά καλή παράγωγη απέναντι στις αποτυχημένες παράγωγες των δύο άλλων χωρών, αντί να επεκτείνει την παρουσία της στην παγκόσμια αγορά, απλώς έτυχε να μεγαλώσει τη δική της εξάρτηση από τους μεγαλολαδέμπορους της Ιταλίας.
Χωρίς μεταποίηση, χωρίς δυνατότητα ποιοτικής συσκευασίας του προϊόντος οι Ελληνες παραγωγοί πουλούν το λάδι τους φτηνά στους Ιταλούς, που το επεξεργάζονται, το στολίζουν με τις ωραίες ετικέτες στα καλόγουστα μπουκάλια τους και το μοσχοπουλούν κερδίζοντας μια υπεραξία τουλάχιστον 50%. Και στην Ελλάδα βλέπεις με πόνο κάθε Φλεβάρη τις ελιές να σαπίζουν στο χώμα. Γιατί οι Βούλγαροι, οι Αλβανοί, οι Πακιστανοί εργάτες στοιχίζουν πια και η τιμή που δίνουν οι χονδρέμποροι της Ιταλίας δεν φτάνει.
Και οι ελιές, ο θησαυρός της ελληνικής γης, σαπίζουν στο χώμα. Ετσι και η φέτα, το γιαούρτι, τα βότανα, τα ροδάκινα, όπως το λάδι, αφέθηκαν στην τύχη τους. Οι συνεταιρισμοί και οι μικρές επιχειρήσεις έγιναν προβληματικές, φορτωμένες με δάνεια και κοινοτικά κονδύλια που πήγαν για σκάφη και για βίλες.
Και οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι μας, που δεν είχαν κανένα λόγο να νοιαστούν για το μέλλον, για την εδραίωση των προϊόντων τους στην παγκόσμια αγορά, έπαιρναν τα κοινοτικά κονδύλια, έδιναν κάτι στους Βούλγαρους εργάτες και πουλούσαν με το βυτίο το ελληνικό λάδι στους Ιταλούς για να πλουτίζουν. Τώρα φταίει η τρόικα… Που ζητά να φορολογηθούν έστω και στο ελάχιστο… Λάθος. Θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι οδήγησαν στον πάτο και την ελληνική γεωργία. Και η αρχή να γίνει με την τιμωρία εκείνων που άφησαν έστω και ένα λιόδεντρο αμάζευτο φέτος.
http://mignatiou.com/2015/08/ta-amazefta-liodentra-o-igros-chrisos-tis-elladas/
βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" 
Σχολιάστε