Η τουρκική προπαγάνδα στην Θράκη και απαντήσεις στον παραλογισμό της Άγκυρας

Θράκη: Ο πολυετής χορός των τούρκων πρακτόρων και των πάσης φύσεως προπαγανδιστών της «μητέρας Τουρκίας» συνεχίζεται λόγω εγκληματικής ηλιθιότητας της ελληνικής πλευράς.

Η προπαγάνδα που έχει στηθεί στην Θράκη, από την Άγκυρα, βασίζεται σε μηχανισμούς που δρουν ελεύθερα, παραποιώντας ιστορικά στοιχεία και συνθήκες, προκειμένου να πείσουν ακόμη και τους μουσουλμάνους της περιοχής πως ανήκουν στην «μητέρα Τουρκία». Στην προσπάθειά της αυτή η Άγκυρα έχει «ρίξει» και ανθρώπους του «πνεύματος» (φυσικά Τούρκους) που ενσωματώθηκαν στην μηχανή προπαγάνδας και βιάζουν πέρα από τη λογική, ακόμη και την καταγεγραμμένη ιστορία, την οποία αμφισβητούν κατά το δοκούν. Όλα αυτά γίνονται με την πλήρη απουσία του αθηνοκεντρικού κράτους της Ελλάδας και ενίοτε κάτω από το «βλέμμα» και την ανικανότητα ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη (είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο διπλωματικό-πολιτικό) με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν με την αρνητική στάση τους την ελληνική πλευρά, επιτρέποντας την αργή και μεθοδική εισρροή «λογικών» που ουδόλως απέχουν από τον παραλογισμό.
Ο Καθηγητής Baskin Oran, μέλος Δ.Ε.Π του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας αναφέρει στην αναλυσή του σχετικά με την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης 8 ισχυρισμούς. Το παρόν άρθρο θα αναλύσει τους πρώτους 5 (έπεται συνέχεια):
1ος ισχυρισμός
«Το Βόρειο τμήμα της Δυτικής Θράκης συνορεύει με τη Βουλγαρία και 110.000 από τους συνολικά 380.000 κατοίκους της αποτελούν την μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα της Ελλάδας.
Πρόκειται για απογόνους των Οθωμανών που έμειναν στη Ελλάδα μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Η μειονότητα αυτή είναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας»…
Απάντηση
Η μειονότητα αποτελείται από τρία τελείως διαφορετικά στοιχεία.
1. Οι λεγόμενοι τουρκογενείς αποτελούν το 50-55% της όλης μειονότητας και εγγίζουν τα 55.000 άτομα. Η φυλετική τους σύσταση είναι πολλαπλή.
Αποτελείται από απογόνους:
α) Τούρκων που εγκαταστάθηκαν εκεί μετά την κατάληψη της Θράκης περί το 1370-1380 και μετά
β) διαφόρων μουσουλμανικών φυλών όπως Τατάρων, που είναι συγγενείς με τους Τούρκους και Γιουρούκων που ήταν νομάδες κτηνοτρόφοι της Μ. Ασίας, οι οποίοι εξισλαμίσθηκαν μετά την τουρκική κατακτησή της και
γ) πολλών εξισλαμισμένων Ελλήνων
Η φυλετική ανομοιογεια των λεγομένων τουρκογενών είναι εμφανής από τα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά της μειονότητας, που διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Το ποσοστό των απογόνων των εξισλαμισμένων Ελλήνων που δεν έχουν ίχνη μογγολικών χαρακτηριστικών είναι σημαντικό. Η τουρκική γλώσσα και η μουσουλμανική θρησκεία ενεργούν σαν συνδετικός κρίκος και δημιουργούν σε άτομα τόσο διαφορετικής φυλετικής προελεύσεως τουρκική εθνική συνείδηση.
2. Οι Πομάκοι αποτελούν το 35% της μειονότητας και είναι περίπου 40.000 άτομα. Οι Πομάκοι ζουν στον ορεινό όγκο της Ροδόπης,είναι απόγονοι των αρχαίων Ελληνοθρακικών φυλών της Ροδόπης που εξισλαμίσθηκαν τον 17ο αιώνα και δεν έχουν καμία σχέση με τους Τούρκους εκτός της θρησκείας.
Διαφέρουν στα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά,στην γλώσσα, στον τόπο κατοικίας, τον τύπο των κτισμάτων, τα ήθη και τα έθιμα, την παραδοσιακή στολή και τα τραγούδια τους.
3. Οι Τουρκόγυφτοι που αποτελουν το 13-14% της μειονότητας και εγγίζουν τα 15.000 άτομα είναι αθίγγανοι, μουσουλμάνοι το θρήσκευμα.
Η μειονότητα εχει οριστεί ως Ελληνικη Μουσουλμανική σύμφωνα με την Συνθήκη της Λωζάννης. Έχει καθαρά θρησκευτικό προσδιορισμό που δεν σχετίζεται με την Τουρκία.
Επιπλέον, ο «καθηγητής» υπονοεί ότι αφού αυτή η μειονότητα ειναι η μεγαλύτερη της Ελλάδας, συνεπώς υπάρχουν και άλλες μικρότερες!!! Καλό θα ήταν να τις ονόμαζε, αν ήθελε!
Ο όρος «ανταλλαγή» εν τούτοις δεν είναι αμοιβαίος από την πλευρά των Τούρκων, διότι οι σφαγές, οι λεηλασίες,οι βιασμοί και οι καταπατήσεις περιουσιών των Ελληνών σε όλη την τουρκική επικράτεια ήσαν πρωτοφανείς στην ιστορία της ανθρωπότητας και δεν σχετίζονται με την αψογη συμπεριφορά των Ελληνών έναντι των αλλοθρήσκων! Ο ξεριζωμός των Ελλήνων από ελληνικότατα εδάφη δυστυχώς μέχρι και σήμερα θεωρείται «ανταλλαγή»!

2ος ισχυρισμός
«Η Τουρκική Δημοκρατία είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την προστασία της μειονότητας της Δυτικής Θράκης, καθώς αυτή η πληθυσμιακή ομάδα είναι η μόνη που η Τουρκία με δική της βούληση και βάσει ειδικής συμφωνίας άφησε εκτός των εδαφών της. Αν και η Τουρκία δεν χαρακτηρίζεται επισήμως ως εγγυήτρια δύναμη, τόσο η ίδια όσο και η Ελλάδα και κυρίως η μειονότητα της Δυτικής Θράκης έχουν από την αρχή αποδεχθεί τον ρόλο της. Υπεύθυνη εξάλλου θεωρείται η Τουρκία και για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την εξασφάλιση των δικαιωμάτων της μειονότητας».
Απάντηση
Με την συνθήκη ανταλλαγής πληθυσμών της 30/1/1923 επεβλήθη η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών των μουσουλμάνων της Ελλάδας κα των Ελλήνων της Τουρκίας.
Βάσει του άρθρου 2 της εν λόγω Συνθήκης εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή:
– οι Έλληνες οι εγκατεστημένοι στην Κωνσταντινούπολη,
– και οι κάτοικοι των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, περίπου 250.000.
Ως αντιστάθμισμα αυτής της εξαίρεσης εξαιρέθηκαν της ανταλλαγής και οι μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης, περίπου 85.000 τότε. Οι όροι αυτοί συνέφεραν και τις δύο πλευρές. Αν δεν εξαιρείτο η ελληνική μειονότητα της Πόλης που αποτελείται κυρίως από εμπόρους,βιομήχανους και επαγγελματίες η τουρκική οικονομία θα κινδύνευε με κατάρρευση. Αφ’ετέρου η Ελλάδα θα είχε μεγάλο προσφυγικό πρόβλημα. Ο αριθμός των προσφύγων θα αυξανόταν κατά 20% και θα χάνονταν μεγάλες ελληνικές περιουσίες στην Πόλη.Έτσι και οι δύο πλευρές ωφελήθηκαν!
Αν η Τουρκία τηρούσε τις υποχρεώσεις της δεν θα υπήρχαν προβλήματα. Όμως βάσει οργανωμένου σχεδίου άρχισε η δίωξη του Ελληνισμού στην Τουρκία, με κατάφορη παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης!
Ο ρόλος της «εγγυήτριας δύναμης» από πλευράς Τουρκίας δεν προκύπτει από πουθενά, όσον αφορά την μουσουλμανική μειονότητα. Η Τουρκία είναι αποκλειστικώς υπεύθυνη(υποτίθεται) για την Ελληνική μειονότητα -και γενικώς για όλες τις μειονότητες- επί τουρκικού εδάφους.
(Αρθρα 14,37,38,39,40,41,42,43,44)!
Το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής μέσω πρακτόρων συμπεριφέρεται σαν κράτος εν κράτει και θεωρεί ότι μπορεί να εκπροσωπεί την μουσουλμανική μειονότητα με το να ανακατεύεται στα εσωτερικά της χώρας μας! Η μόνη εγγυήτρια δύναμη για την μουσουλμανική μειονότητα ειναι η Ελλάδα!
Και αυτό προκύπτει από την Συνθήκη της Λωζάννης!

3ος ισχυρισμός
«Άλλο ατόπημα της τουρκικής μειονοτικής πολιτικής είναι ότι δεν ελήφθη υπόψη πως η αρχή της αμοιβαιότητας έχει μεγαλύτερη σημασία για την μειονότητα της Δ. Θράκης παρά για την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινόπολης. Η αρνητική όψη της αρχής αυτής πλήττει περισσότερο την αγροτική τουρκική μειονότητα της Δ.Θράκης απ’ ότι την αστική ελληνική μειονότητα της Κωνστντινούπολης. Η εκδίωξη των Ρωμιών από την Κωνσταντινούπολη το 1964, ως απάντηση για τις σφαγές των Τουρκοκυπρίων την ίδια περίοδο, σήμανε την αρχή του τέλους για την ελληνική μειονότητα στην Τουρκία, αλλά συγχρόνως ήταν μεγάλο πλήγμα και για την μειονότητα της Δ. Θράκης, αφού πλέον το ελληνικό κράτος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό στην εφαρμογή επιθετικής πολιτικής απέναντι της».
Απάντηση
Σχετικά με τον πρώτη παράγραφο του αυτού ισχυρισμού, η απάντηση έχει δοθεί πριν στον δεύτερο ισχυρισμό!
Επειδη ο «καθηγητής» ασχολείται με ένα τελείως ευαίσθητο θέμα όπως το Κυπριακό, το οποίο δεν έχει καμία σχεση με την μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης και με τους σκόπιμους τουρκικούς διωγμούς των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, θα πρέπει να αναφερθούν σημαντικές αλήθειες που σκοπίμως αποσιωπούνται!
Την 8η Αυγούστου 1964 οι Τούρκοι με 30 αεριωθούμενα και την επόμενη μέρα με άλλα 64 βομβάρδισαν την Κύπρο κυρίως με βόμβες ναπάλμ.Νοσοκομεία χτυπήθηκαν, δεκάδες γιατροί, γυναικόπαιδα και νοσοκόμες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Εκθέσεις των απεσταλμένων του ΟΗΕ ανέφεραν ότι «αυτές οι επιδρομές κατά ανυπεράσπιστων ανθρώπων σκότωσαν και τραυμάτισαν πολλούς αθώους πολίτες και ανθρώπινες περιουσίες»
Η πόλωση των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, που ξεκινά πολύ πριν το 1964, αυξανόταν λόγω της βρεταννικής πολιτικής. Καθώς η ΕΟΚΑ χτυπούσε όλο και πιο σκληρά το βρεταννικό στρατιωτικό προσωπικό και τις εγκαταστάσεις των Βρεταννών, όλο και περισσότερες δουλειές παίρνονταν από τους Έλληνες και δίνονταν στους Τούρκους. Σχηματίστηκαν χωριστές αστυνομικές δυνάμεις, επανδρωμένες κυρίως από Τούρκους,υπό τις διαταγές Βρεταννών αξιωματικών, που σκοπό είχαν να ελέγχουν τις ελληνικές ταραχές και να βοηθάνε τους Βρεταννούς να πολεμήσουν την ΕΟΚΑ. Συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων άρχισαν να λαμβάνουν χώρα από το 1956.
Επιπλέον δημιουργήθηκε και η τουρκική παράνομη οργάνωση Βολκάν(Ηφαίστειο) -με αρχηγό τον Ραούφ Ντενκτάς- που κυκλοφορούσε ανθελληνικά φυλλάδια απειλώντας αντίποινα, 5 Έλληνες για κάθε Τούρκο που θα σκοτωνόταν. Επιπλέον στα τέλη του 1957 το μαχητικό σκέλος της Βολκάν -η ΤΜΤ(Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης)- που διαδέχτηκε τη Βολκάν ταυτόχρονως διεμήνυε συνεχώς ότι η ελευθερία θα έρθει στην Κύπρο μόνο μέσω διχοτόμησης και συνθημα της ήταν «Διχοτόμηση ή θάνατος». Όμως πίσω από τις δολοφονίες Τουρκοκυπρίων κρυβόταν η ΤΜΤ!
Την άνοιξη του 1958 δύο Τουρκοκύπριοι δημοκράτες που άνηκαν σε ελληνικό αριστερό συνδικάτο δολοφονήθηκαν απο την ΤΜΤ λόγω της συνεργασίας τους με τους Έλληνες παρά των ιδεολογικών τους πεποιθήσεων!
Επιπλέον, από την ΤΜΤ,στις 24/4/1962 δολοφονούνται ο 38χρονος δικηγόρος Αχμέτ Γκουρκάν και ο 33χρονος Αϊχάν Χικμέτ, ηγέτες του Τουρκοκυπριακού Λαϊκού Κόμματος που υποστήριζαν τις στενότερες σχέσεις ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Η τρομοκρατία είχε ήδη ξεκινήσει εντατικά από το 1958!
Πρέπει να αναφερθούν και άλλες λεπτομέρειες που αποδεικνύουν τις σκοπιμότητες των Τούρκων, αλλά θα αναφερθούν σε άρθρο που σχετίζεται με το Κυπριακό!
Ο «καθηγητής» αποφεύγει να αναφέρει έστω και ένα μέτρο καταπίεσης των μουσουλμάνων της Θράκης εκ μέρους της Ελλάδας, ενώ δεν αναφέρει ότι η Τουρκία μέσω του Τουρκικού Προξενείου επιβάλλει στο Ελληνικό κράτος την δημιουργία δίγλωσσων σχολείων για τη εκμάθηση της «μητρικής» γλώσσας!
Τι έγινε στην Τουρκία κατά το 1964; Από τις 18/2/64 τίθενται νόμοι για:
– απαγόρευση των ομογενών μαθητών να χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα
– απαγόρευση πρωινής προσευχής στα ελληνικά σχολεία
– απαγόρευση λειτουργίας του πατριαρχικού τυπογραφείου
– απαλλοτροίωση 8.000 στρεμμάτων καλλιεργήσιμων εδαφών στην πεδιάδα Σχοινουδίου της Ίμβρου
– απαγόρευση διακίνησης ελληνικών βιβλίων
– απαγόρευση λειτουργίας θεολογικών σχολών
– απαγόρευση του διορισμού στα ελληνικά σχολεία ομογενών αποφοίτων ελληνικών παιδαγωγικών ακαδημιών και της Θεολογικής Σχολής Χάλκης
– υποχρέωση των μαθητών της μειονότητας να λένε το πρωί «Είμαι Τούρκος και ευτυχής που γεννήθηκα Τούρκος»,και πολλά άλλα ακόμη!!

4ος ισχυρισμός
«Οι μειονοτικές υποθέσεις στην Τουρκία αντιμετωπίζονται με τελείως επιπόλαιο τρόπο. Δεν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός και οι εμπλεκόμενες τουρκικές υπηρεσίες ακολουθούν μία εντελώς ασύδοτη πολιτική. Μόνο όταν προκύπτει κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην Δ. Θράκη, ενημερωνόμαστε (οι Τούρκοι) για την εσφαλμένη τουρκική πολιτική που οδηγεί την άλλη πλευρά (ελληνική) να συμπεριφέρεται έτσι.
Το υπουργείο εξωτερικών για παράδειγμα μαθαίνει την πολιτική διακρίσεων που εφαρμόζει η Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων (Vakiflar Genel Mudurlugu) της Τουρκίας εναντίον των ελληνικών ιδρυμάτων της Κωνσταντινούπουλης, εξαιτίας των κραυγών απόγνωσης που ακούγονται από την Δ.Θράκη. Το ίδιο ισχύει και με τις εγκυκλίους του τουρκικού υπουργείου Εθνικής παιδείας, οι οποίες στην πράξη παραβιάζουν την συνθήκη της Λωζάννης και καταπατούν τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη. Η κυβέρνηση ενημερώνεται για την κατάσταση μόνο όταν εκδηλώνονται αντίποινα εις βαρος των τουρκικών μειονοτικών σχολείων στη Δ. Θράκη».
Απάντηση
Ο «καθηγητής» επιμένει να μην δίνει παραδείγματα αντιποίνων.Ο μοναδικός ισχυρισμός του θα μπορούσε να είναι η μη εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας! Από που και ως που η Ελληνική μουσουλμανική μειονότητα υποχρεούται να μάθει τουρκικά;
Τι γίνεται όμως με την πομακική γλώσσα; Τι γίνεται με τις ανιστόρητες δηλώσεις περί Πομάκων μέσω των τουρκικών λόμπυ; Η εκμετάλλευση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα δινει την δυνατότητα σε Τούρκους πρακτορες να περιφέρονται όπου και όπως θέλουν μεσα στην ελληνική επικράτεια!
Ούτε συλλαμβάνονται, ούτε διώκονται αυτοί οι πρακτορίσκοι!
Φοβερά αντίποινα!!

5ος ισχυρισμός
«Η Τουρκοφοβία που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα προέρχεται κατά ένα μέρος από τον ενδόμυχο φόβο ότι η μειονότητα της Δ. Θράκης που βρίσκεται στην μεθόριο με την Τουρκία θα λειτουργήσει ως «πέμπτη φάλαγγα» σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής.Η Τουρκία θα πρέπει να καθυσηχάσει αυτές τις φοβίες της Ελλάδας.Ας μην κουραστεί να επαναλαμβάνει συνεχώς και με τον πλέον πειστικό τρόπο ότι το ενδιαφέρον της για την μειονότητα της Δ. Θράκης περιορίζεται στην προστασία των δικαιωμάτων των μελών της και την εφαρμογή εκ μέρους της Ελλάδας των διεθνών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων της. Δυστυχώς ορισμένοι πολιτικοί με με τις ανεύθυνες πολιτικές δηλώσεις τους έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την μειονότητα.
Για παράδειγμα ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος προσέφερε κλάδο ελαίας στην Ελλάδα και στον οποίον οφείλουμε την συμφωνία του Νταβός δεν επεδεικνυε πάντα ανάλογη στάση και μάλιστα είχε υποπέσει σε διάφορα ολισθήματα. Στο δημοψήφισμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1987, επειδή δεν ήθελε να πλειοψηφήσουν οι αντίπαλοι γαλάζιοι ψήφοι, σε όσους φώναζαν mavi, mavi, masmavi (γαλανό, γαλανό, καταγάλανο) χρησιμοποιώντας το ρεφραίν δημοφιλούς τραγουδιού ως σλόγκαν είπε δήθεν χαριτολογώντας ότι και η ελληνική σημαία είναι γαλάζια.
Τον Αυγουστο του 1987 σε ομιλία του στην πόλη Σπάρτη(Isparta) της Μικράς Ασίας,αναφερόμενος σε όσους καταφέρονταν εναντίον του σχολίασε: «και αυτοί που με επικρίνουν συμπεριφέρονται σαν τους Έλληνες. Φωνάζουν στην αρχή αλλά μετά το βάζουν στα πόδια.»
Σε άλλη ομιλία του στη πόλη Μαγνησία το Μάρτιο του 1991 δήλωσε πως η Τουρκία θα μπορούσε να έχει υπό την κυριαρχία της τα Δωδεκάνησα, αν ακολουθούσε έξυπνη πολιτική στο παρελθόν. Την ίδια άποψη εξέφρασε σε συνέντευξη του τον Μάιο του 1991 στην αθηναϊκή εφημερίδα Απογευματινή και αργότερα στο Σίδνεϋ μπροστά σε κοινό 5.000 τουρκικής καταγωγής Αυστραλών που συγκεντρώθηκαν για να τον υποδεχτούν.»
Απάντηση
Ο «καθηγητής» έχει ξεχάσει να αναφέρει αποσπάσματα από την αρθρογραφία των τουρκικών εφημερίδων
– Εφημερίδα Son Havadis τον Μαρτιο του ‘88
«Τα εδάφη της Δ. Θράκης πρέπει να συμπεριληφθούν σ’αυτά της μητέρας πατρίδας».
– Εφημερίδα Milliyet 28/1/88
«Οι Τούρκοι σχημάτισαν Επιτροπή Εθνικού Αγώνα… οι Μουσουλμάνοι θα αρχίσουν ένοπλο αγώνα αν απαιτηθεί εφόσον δεν αποφέρει αποτέλεσμα η δημοκρατική οδός διεκδίκησης των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας»
Επίσης στην Τουρκία εκδίδονται δύο περιοδικά, όργανα του Συνδέσμου Αλληλοβοηθείας Τούρκων Δ. Θράκης.
Το Bati Trakya Dergisi (περιοδικό της Δ.Θράκης) και το Yeni Bati Trakya Dergisi ( νέο περιοδικό της Δ.Θράκης).Τα περιοδικά αυτά περιέχουν εμπρηστικά άρθρα κατά της Ελλάδας με υποστήριξη των εκάστοτε τουρκικών κυβερνήσεων
Α) Το τουρκικό υπουργείο Εθνικής Παιδείας στο όργανο του «Περιοδικό Ανακοινώσεων» (υπ’αριθ.2184/11/3/85) δημοσίευσε έγγραφο στο οποίο εκφράζεται η υπηρεσιακή εκτίμηση για το νέο περιοδικό Δ.Θράκης και τονίζεται ότι δεν υπάρχει καμία επιφύλαξη της αρμόδιας Διευθύνσεως για την παιδαγωγική και μορφωτική του αξία, οπότε μπορεί να προωθείται ελεύθερα στα τουρκικά σχολεία.
Β) Την 1/3/1989 γιορτάστηκε η 7η επέτειος του περιοδικού αυτού με συμμετοχή επισήμων φορέων, είτε με προσωπική παρουσία, είτε με αποστολή θερμών συγχαρητηρίων από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα ,όπως του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού, αρχηγών κομμάτων, βουλευτών, νομαρχών, εκπροσώπων εφημερίδων και περιοδικών.
Γ) Στις 14/12/1989 η γιορτή των αρραβώνων της κόρης του εκδότη του περιοδικού Σουλεϊμάν Τσιχάν,η κρατική παρουσία ήταν έντονη.Παρόντες ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός,αρχηγοί κομμάτων,κ.α.
Στο ίδιο περιοδικό
– Στο τεύχος 29/1985 τόνιζε την ανάγκη απελευθέρωσης της Δ.Θράκης όπως το 1913
– Στο τεύχος 34/1986 έγραφε «τα νησιά του Αιγαίου αποτελούν ωραία κομμάτια αποσπασμένα από την Μ.Ασία και σχηματίζουν μπροστά από τα εδάφη της Ανατολίας έναν σταθερό στόλο»
– Στο τεύχος 35/1986 έγραφε «Το αποτέλεσμα αυτό (η ίδρυση του Τουρκοκυπριακού κράτους)σημαίνει την αναγέννηση του Τουρκικού Εθνικισμού.Όπως στην περίπτωση της Κύπρου,που αποτελεί το δεύτερο απελευθερωμένο τουρκικό έδαφος μετά το Hatay ,έτσι πιστεύουμε ότι η Δ.Θράκη θα συμπεριληφθεί μία μέρα οπωσδήποτε στην σημαία της ημισελήνου»
– Στο τεύχος 52/1987 έγραφε «Υπάρχει ένα τουρκικό κράτος, το οποίον δεν διδάσκεται στα παιδιά στα σχολεία και δεν συγκαταριθμούμε μεταξύ των μέχρι σήμερα ιδρυθέντων κρατών. Είναι η Τουρκική κοινότητα της Δ.Θράκης»
– Στο τεύχος 68/1988 έγραφε «Με την ευχή οι Τούρκοι της Δ.Θράκης, Βουλγαρίας και Κύπρου να ελευθερωθούν το 1989».
– Στο τεύχος 71/1989 τονίζει «Αν οι Έλληνες θέλουν έναν αγώνα τύπου Παλαιστίνης στην Δ.Θράκη, είμαστε και γι’αυτόν έτοιμοι»
Με το πνεύμα του περιοδικού αυτού είναι εναρμονισμένες δηλώσεις πολλών Τούρκων επισήμων,στρατιωτικών ,δημοσιογράφων,διπλωματών και διανοουμένων.Πολλά ποιήματα σχετικά με την ανάγκη απελευθέρωσης της Δ.Θράκης έχουν δημοσιευθεί στο ίδιο περιοδικό.
Στο βιβλίο «Ο επεκτατισμός στην τουρκική ποίηση» περιλαμβάνονται 41 ποιήματα, από τα οποία τα 15 αναφέρονται στην Δ.Θράκη και εκδίδονται σε εφημερίδες ,περιοδικά και βιβλία από μειονοτικούς.

1)Πηγή: «Μύθος και πραγματικότητα»
Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από 22 τούρκους ακαδημαϊκούς
2)Πηγή: «Θράκη-Η Έπαλξη του Ελληνικού Βορρά »
Συγγραφέας: Γ.Μαγκριώτης
3)Πηγή: «Ιστορία της Κύπρου »
Συγγραφέας: Στ.Παντελής

δημοσιευμένο στο http://kostasxan.blogspot.com

Η Τουρκία ανακοίνωσε διεθνώς πως κατέχει το Αιγαίο!!!

..Η Τουρκία ρίχνει άγκυρα στο Αιγαίο – Μηδενική ελληνική εξωτερική πολιτική και ελληνικά σφάλματα – παραχωρήσεις από το 1995 έχουν οδηγήσει σε ένα τετελεσμένο στο οποίο η Αθήνα αρκείται να κάνει απλά διαβήματα!!! Κρίσιμες οι επόμενες ημέρες για το Αιγαίο ενόψει της επικείμενης επίσκεψης Ερντογάν -Κρύβονται οι έλληνες πολιτικοί απ΄τις τεράστιες εθνικές τους ευθύνες που αφαιρούν ζωτικό θαλάσσιο χώρο από την Ελλάδα – Τα μηδενικά ελληνοτουρκικά προβλήματα προφανώς σημαίνουν μαζική υποχώρηση για τον κύριο Παπανδρέου και τον ανύπαρκτο Δρούτσα – Τεράστια οικονομική και ανυπολόγιστη η εθνική ζημία της Ελλάδας

   Της Κύρας Αδάμ

Η Αγκυρα έχει εξαγγείλει διεθνώς και μονομερώς από τις αρχές του χρόνου ότι αναλαμβάνει τον έλεγχο ασφαλείας των θαλάσσιων μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης και της διακίνησης πετρελαίου στην περιοχή του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, εναντίον της τρομοκρατίας.
Με τη ναυτική αναγγελία NAVTEX101/10 η τουρκική κυβέρνηση ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα ότι θα εκτελεί σε μόνιμη βάση την επιχειρησιακή αποστολή με τίτλο «Ασπίδα του Αιγαίου και της Μεσογείου» (Agean – Mediteranian Shield), κατά της τρομοκρατίας στην περιοχή αυτή.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία ανέλαβε στρατιωτικές και ναυτικές ενέργειες στη θαλάσσια περιοχή του FIR Αθηνών και Λευκωσίας, εναντίον της τρομοκρατίας. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντιδράσει διεθνώς και επισήμως στην προσπάθεια αυτή της Αγκυρας, αν και …
έχει ήδη πάρει «πρόγευση» των διαθέσεων της Τουρκίας, με τις πρόσφατες «κρουαζιέρες» των τουρκικών πολεμικών πλοίων σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα. Αντιθέτως, από ελληνικής πλευράς, τα γεγονότα αυτά υποβαθμίστηκαν με εμφανή στόχο να ξεχαστούν γρήγορα.
Με τη σχετική NAVTEX 101/10, η Τουρκία δηλώνει διεθνώς ότι είναι η μόνη δύναμη στο Αιγαίο και στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, που παρέχει προστασία στα πλοία, με παράλληλο έλεγχο και πρόληψη της ρύπανσης της θάλασσας. Σε σύνοδο για την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών, που έγινε τον Φεβρουάριο στην Ιταλία, ο εκπρόσωπος της Τουρκίας, πλοίαρχος Κενάνογλου, δήλωσε ότι με βάση σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, την 1η Απριλίου 2006, η Τουρκία έχει αναλάβει επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατίας για την προστασία των θαλάσσιων μεταφορών στην περιοχή του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου με την επωνυμία «Ασπίδα της Μεσογείου». Ανέφερε επιπλέον ότι πρέπει -και παρακαλούνται- όλα τα πλοία, εμπορικά και πολεμικά, να δίνουν πληροφορίες στα τούρκικα πολεμικά πλοία που εκτελούν επιχειρήσεις «Ασπίδα της Μεσογείου», προκειμένου να διευκολύνονται οι προσπάθειες της Τουρκίας κατά της τρομοκρατίας.
Αυτό, άλλωστε, αναφέρεται και στην τουρκική NAVTEX101/10, με την οποία καλούνται όλα τα πλοία που κινούνται στην εν λόγω περιοχή να δίνουν πληροφορίες, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε έπειτα από αίτημα των τουρκικών πολεμικών πλοίων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξηγείται το γεγονός ότι τον προηγούμενο μήνα, το τουρκικό πολεμικό πλοίο, που αρμένιζε έξω από τη Ραφήνα, ζήτησε από το εμπορικό πλοίο «Αρχάγγελος» πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις του στην περιοχή του Κάβο Ντόρο…
Με την «πρωτοβουλία» της αυτή η Αγκυρα επιχειρεί να αυξήσει τα εθνικά και επιχειρησιακά οφέλη της στην περιοχή, και μάλιστα επικαλούμενη το Συμβούλιο Ασφαλείας. Με τον «μανδύα» του Συμβουλίου, η Αγκυρα όχι μόνον θα μπορεί να εκτελεί αβλαβή διέλευση π.χ. στις ακτές της Κέας, αλλά θα μπορεί και να ελλιμενίζεται με το πρόσχημα των επιχειρήσεων κατά της τρομοκρατίας.
Η Τουρκία ακόμα, προσβλέπει και στα οικονομικά οφέλη από τις επιδιωκόμενες επιχειρήσεις της κατά της τρομοκρατίας για τις θαλάσσιες μεταφορές. Τα οφέλη αυτά θα γίνουν σημαντικότερα όταν θα αρχίσουν να λειτουργούν οι αγωγοί πετρελαίου στην περιοχή, όπου η κίνηση των πετρελαιοφόρων πλοίων θα αυξηθεί κατακόρυφα. Και τούτο γιατί οι δαπάνες προς την Τουρκία για την παροχή προστασίας των θαλάσσιων μεταφορών δεν θα καταβάλλονται από τις ιδιοκτησίες των εμπορικών πλοίων, αλλά από το Συμβούλιο Ασφαλείας και από τον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ), στους οποίους οι πλοιοκτήτες θα καταβάλλουν το σχετικό αντίτιμο προστασίας.
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον οι επίσημες «ορατές» αντιδράσεις της Αθήνας δείχνουν να είναι υποτονικές και σε αυτό το ζήτημα.
Πέραν των ανούσιων και αναποτελεσματικών «διαβημάτων» της Αθήνας προς την Αγκυρα, που δεν λαμβάνονται ποτέ υπόψη, η χώρα βλέπει και πάλι να αμφισβητούνται και να «περικόπτονται» (σ.σ.: αν δεν παραχωρούνται) ελληνικά δικαιώματα στην περιοχή του FIR Αθηνών, στον εναέριο και στο θαλάσσιο χώρο.
Φυσικά, η Τουρκία έχει μεθοδεύσει από μακρού χρόνου την εξέλιξη αυτή και συγκεκριμένα από το 1995. Τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να αποδεχθεί την κατάργηση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ της προηγούμενης ΝΑΤΟϊκής απόφασης MC8604, με την οποία, μέχρι τότε είχε ανατεθεί στον αρχηγό του ελληνικού στόλου, η θαλάσσια περιοχή του FIR Αθηνών, ως περιοχή ευθύνης του για κάθε είδους επιχειρήσεις. Η Τουρκία τώρα σπεύδει να καλύψει το κενό.

Αναρτήθηκε από http://kostasxan.blogspot.com

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ

Σχέδια και ομολογίες επικίνδυνα για τους λαούς
Αποκαλυπτική η συνέντευξη Τύπου Παπανδρέου – Ερντογάν

Τους επικίνδυνους για τους λαούς των δύο χωρών σχεδιασμούς που εξυφαίνονται στο παρασκήνιο των πρωτοβουλιών που έχουν αναλάβει οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας για συνολικότερες διευθετήσεις με ΝΑΤΟική ομπρέλα, οι οποίες θα οδηγήσουν σε σταδιακή απεμπόληση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ανέδειξε η χτεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν ο Γ. Παπανδρέου και ο Τ. Ερντογάν.

Πίσω από τις βαρύγδουπες αναφορές περί «ιστορικής» συνάντησης,

που θα ενδυναμώσει τη «φιλία των δύο λαών», κρύβεται η διαμόρφωση ενός πολιτικού μηχανισμού που φέρει τον τίτλο «Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας», ο οποίος θα στρώσει το έδαφος για την παραπέρα επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στο Αιγαίο και ευρύτερα στα Βαλκάνια.

Σ’ αυτό ακριβώς το πνεύμα, ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, υποστήριξε ότι «οι δύο χώρες πρέπει να ξεπεράσουν στερεότυπα του παρελθόντος και να ανοίξουν νέους δρόμους», προτείνοντας σαν πυξίδα την περίοδο 1999 – 2004.

Μια περίοδο όπου, με βάση τη συμφωνία του Ελσίνκι, αναγνωρίστηκαν «συνοριακές διαφορές» ανάμεσα στις δύο χώρες, ενώ ταυτόχρονα επιχειρήθηκε να λυθεί το Κυπριακό μέσω του αμερικανόπνευστου και διχοτομικού σχεδίου Ανάν.

Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας επανέλαβε τις τουρκικές προκλητικές αξιώσεις, που θέτουν σε ευθεία αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου.

Φρόντισε μάλιστα να τις συνδέσει με τις ιμπεριαλιστικές και ΝΑΤΟικές επιταγές, που δεν αποδέχονται την ελληνική θέση για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο.

Ανοιξε τη βεντάλια των διεκδικήσεων

Στην εισήγηση και στις απαντήσεις που έδωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός:

— Εθεσε σε αμφισβήτηση το καθεστώς του Αιγαίου, υποστηρίζοντας ότι «σύμφωνα με το ΝΑΤΟ δεν έχουν καταγραφεί ως παραβιάσεις οι πτήσεις των τουρκικών μαχητικών», πατώντας πάνω στη ΝΑΤΟική θέση που δεν αναγνωρίζει το εύρος του ελληνικού εναέριου χώρου. Απλώς επανέλαβε την επιθυμία της Αγκυρας, οι πτήσεις στο Αιγαίο να γίνονται από αφοπλισμένα αεροπλάνα.

— Ξεκαθάρισε ότι θα παραμείνει ενεργό το «casus belli» (αιτία πολέμου) της Τουρκίας, αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, υποστηρίζοντας μάλιστα προκλητικά ότι το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο στην τουρκική πλευρά.

— Εθεσε «μειονοτικό θέμα» στη Θράκη, κάνοντας λόγο για «τουρκική μειονότητα» της Δυτικής Θράκης, καλώντας παράλληλα την ελληνική πλευρά να επιτρέψει την εκλογή και όχι το διορισμό του «Τούρκου μουφτή» στην περιοχή, υποστηρίζοντας ότι ούτε η Τουρκία αναμειγνύεται στο θέμα του Οικουμενικού Πατριάρχη.

— Επέρριψε ευθύνες για τη μη επίλυση του Κυπριακού στην κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και παραγνωρίζοντας το καθεστώς της κατοχής, την εγκάλεσε που απέρριψε το «σχέδιο Ανάν».

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, αναφερόμενος ειδικότερα στο Κυπριακό, ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία ήταν «έτοιμη να αποσύρει τα τουρκικά στρατεύματα από την κατεχόμενη Κύπρο». Η «Βόρεια Κύπρος ήταν υπέρ του σχεδίου Ανάν, η Νότια Κύπρος το απέρριψε», ανέφερε, και έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι «δεν τηρήθηκαν τα υπεσχημένα».

Είπε ότι στη Σύνοδο που έγινε το 2004 στην Ελβετία – τέλος Μάρτη-αρχές Απρίλη, παραμονές του δημοψηφίσματος – η ελληνική και ελληνοκυπριακή πλευρά επιθυμούσε την αναβολή του δημοψηφίσματος, αλλά τελικά το δημοψήφισμα έγινε με το γνωστό αποτέλεσμα.

Για τα θέματα του Φαναριού ο Τ. Ερντογάν υποσχέθηκε ότι «οι πατριάρχες θα μπορούν να πάρουν την τουρκική ιθαγένεια», ενώ σχετικά με τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης είπε ότι σύντομα θα υπάρξει λύση.

Ευχολόγια για να καλυφθεί η ουσία

Ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι το θέμα του Φαναριού δεν είναι διμερές, αλλά διεθνές και πάνω από όλα έχει να κάνει «με το σεβασμό που δείχνει μια χώρα στον εαυτό της». Μπροστά στις αξιώσεις που πρόβαλε ο Ερντογάν αρκέστηκε σε ένα αόριστο ευχολόγιο, υποστηρίζοντας ότι οι «δύο χώρες πρέπει να φύγουν από φοβίες και με απλές λύσεις να πάνε στο μέλλον».

Για το θέμα της διευθέτησης της υφαλοκρηπίδας ανέφερε ότι υπάρχει «εντατικοποίηση των συνομιλιών», ενώ δεν απέκλεισε την προσφυγή στη Χάγη. Την ίδια στιγμή, πάντως, ο Τ. Ερντογάν ανέφερε ότι «θέλουμε το Αιγαίο να μας ενώνει. Εμείς θα διευθετήσουμε το Αιγαίο, κανείς δε θα μας πει τι θα κάνουμε».

Ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι τα τουρκικά αεροσκάφη μπορούν να μπουν στον «ελληνικό εναέριο χώρο αρκεί να υποβάλλουν σχέδια πτήσης».

Για το Κυπριακό, ο Γ. Παπανδρέου κάλεσε «όλες τις πλευρές να πάνε πίσω στο τραπέζι του διαλόγου και να βρουν λύση» και αναγνώρισε «το θάρρος του Ερντογάν» να συζητά το Κυπριακό, σε αντίθεση με όσα λέγονταν παλαιότερα από την Αγκυρα, «ότι το θέμα λύθηκε το 1974».

Για το θέμα που έθεσε ο Ερντογάν με τους μουσουλμάνους, Ελληνες πολίτες της Θράκης, ο Γ. Παπανδρέου ξεκαθάρισε ότι «οι θρησκευτικές ελευθερίες είναι κατοχυρωμένες στη χώρα», αλλά πρόσθεσε ότι στο παρελθόν υπήρξαν αδικίες. Πρέπει να κάνουμε «άλμα προς τα μπρος» και την ευκαιρία αυτή μας τη δίνει το Ανώτατο Συμβούλιο που συγκροτήσαμε, είπε ο πρωθυπουργός, ενώ ο Τ. Ερντογάν έκανε λόγο για «νέα φάση στην ιστορία των σχέσεων των δύο χωρών».

Οι δύο πρωθυπουργοί, εκφράζοντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των δύο χωρών, τάχτηκαν υπέρ της ενίσχυσης των επιχειρηματιών. Μάλιστα, και οι δύο σημείωσαν ότι οι επιχειρηματικοί κύκλοι Τουρκίας – Ελλάδας είναι αποφασισμένοι να πετύχουν τους στόχους τους.

Ο Τ. Ερντογάν έθεσε και θέμα στενότερης συνεργασίας ανάμεσα στις δύο χώρες για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», που, όπως είπε, απασχολεί τις δύο χώρες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να θέσουν σε εφαρμογή όλα τα ιμπεριαλιστικά δόγματα περί της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας».

http://resaltomag.blogspot.com/2010/05/blog-post_8611.html

Ο κουμπάρος;

Ο γείτονας, φίλος κι αδελφός τουρκικός λαός ευτυχεί να ‘χει έναν μεγάλο ηγέτη, τον κ. Ερντογάν. Ίσως, για την Τουρκία ο Ερντογάν να αναδεικνύεται σε έναν νέο Κεμάλ, ακριβώς διότι φαίνεται να εκφράζει τις ανάγκες της εποχής του, όσον και ταυτοχρόνως να ‘χει την ικανότητα να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα.

όταν το τελευταίο μεταλλάσσει τις λύσεις σε προβλήματα. Όπως έκαμε με το ΔΝΤ, προχωρώντας στα αντίθετα απ’ όσα οι συνταγές του τού υπαγόρευαν, βγάζοντας έτσι την Τουρκία απ’ την πρόσφατη κρίση της.

Ο Ερντογάν έχει εθνική στρατηγική. Σκοπεύει, ανεξαρτήτως αν θα τα καταφέρει, να φέρει την Τουρκία στις δέκα ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου εντός των προσεχών ετών. Σε πολλά θυμίζει τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ηγείται μιας χώρας που 30 (ή 60) χιλιόμετρα ανατολικώς των δυτικών της ακτών έχει ακόμα δομές, κοινωνικές και οικονομικές, σχεδόν προβιομηχανικές.

Όμως ο Ερντογάν και οι συν αυτώ όταν μιλούν προς τον κόσμο αναφέρονται στη χώρα τους με υπερηφάνεια, απαιτώντας σεβασμό. Ούτε στην πιο βαθιά νύχτα της άγριας κρίσης που πέρασαν, βρέθηκε ένας απ’ αυτούς να μιλήσει για μειωμένη εθνική κυριαρχία…

Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ:

Συμφωνούμε με τις επισημάνσεις του φίλου ΣΤΑΘΗ.

Ιδιαίτερα για το ηγετικό προφίλ του Ερντογάν.

Το γιατί και το πώς, όμως, έχει διαμορφωθεί ένας τέτοιος ηγέτης, δεν μας λέει…

Φυσικά την εξήγηση τη συμπυκνώνει, αλλά την αφήνει ξεκάρφωτη, στα παρακάτω λόγια:

«έχει ακόμα δομές, κοινωνικές και οικονομικές, σχεδόν προβιομηχανικές».

Πιο απλουστευτικά: Έχει ακόμα ισχυρή ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ!!!

Η Τουρκία δεν έχει, ακόμα, λόγω οικονομικών και κοινωνικών δομών προβιομηχανικών, «αφομοιωθεί» μέσα στο παγκόσμιο πλέγμα των ιμπεριαλιστικών δομών και σχέσεων: Είναι ατελώς ενσωματωμένη, διατηρεί ισχυρά οικονομικά εθνικά ερείσματα.

Στην Ελλάδα εθνικό κεφάλαιο δεν υπάρχει: η παραγωγική της δομή έχει αποβιομηχανοποιηθεί, και γενικά το πάλαι ποτέ «εθνικό» της κεφάλαιο ή το κατέστρεψαν ή έγινε ολοκληρωτικό εξάρτημα των πλανητικών μαφιών του κεφαλαίου.

Κυριαρχεί το «μεσιτικό» κεφάλαιο, δηλαδή οι μεσίτες ή «νταβάδες» των ξένων κέντρων εξουσίας.

Γι’ αυτό δεν υπάρχουν, πλέον, ούτε «εθνικοί» ηγέτες, σε επίπεδο ελληνικού καπιταλισμού…

Οι Έλληνες πολιτικοί είναι πιόνια και «μεσίτες» (δωσίλογοι) των ξένων και κυρίως των Αμερικανών.

Η αναδιάρθρωση του χρέους παγίδα για τις υπερχρεωμένες χώρες

του Δημήτρη Καζάκη ( http://youpayyourcrisis.blogspot.com)

Η προηγούμενη Πέμπτη, 6 Μαΐου, που ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος η παράδοση της χώρας στο μηχανισμό κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα καταγραφεί στην ιστορία με τα μελανότερα χρώματα. Όπως έχει ήδη καταγραφεί στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, που γνωρίζει τι σημαίνει αυτή η παράδοση. Ενώ όλοι εκείνοι που ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν τη βρώμικη δουλειά ελπίζοντας είτε σε κάποια θέση στο νέο καθεστώς κατοχής, είτε σε κάποιο κομμάτι από τη λεία, δεν έχουν καταλάβει ακόμη ότι οδηγώντας την χώρα στην καταστροφή έχουν ήδη καταστρέψει του εαυτούς τους. Η ιστορία δεν ανέχεται αυτουργούς ή μάρτυρες βρώμικων πράξεων. Κι αυτό θα το αντιληφθούν όλοι τους πολύ γρήγορα.
Τι ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα; «Δεν άκουσα και δεν έχει ακούσει κανένας εναλλακτική λύση. Πολύ θα το θέλαμε. Πείτε, εξηγήστε τι θα συμβεί αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε, κατά τα άλλα; Τι θα γίνει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, με ένα κράτος που δεν μπορεί να δώσει τίποτα; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του ελληνικού λαού σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;» (Βουλή, 6/4)

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο κ. Παπακωνσταντίνου: «Το πρόγραμμα το οποίο προτείνουμε σήμερα στους Έλληνες πολίτες, δεν είναι εύκολο, είναι δύσκολο και για πολλούς πολίτες είναι οδυνηρό. Μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει; Θα μπορούσαμε να είχαμε επιχειρήσει να συνεχίσουμε μόνοι μας, να κηρύξουμε μόνοι μας πτώχευση και στάση πληρωμών. Μάλιστα είναι μια επιλογή που προτείνεται από διάφορες μερίδες. Να πούμε «δεν έχω να πληρώσω» και να βάλουμε τη χώρα σε μια δεκαετία ύφεσης και απόλυτης εξαθλίωσης, ιδιαίτερα των πιο φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού. Η Κυβέρνηση επέλεξε να μη βιώσει η χώρα αυτήν την εμπειρία.» (Βουλή, 6/4)
Δεν περιμένουμε από τον κ. Παπανδρέου να αναγνωρίσει εναλλακτικές λύσεις. Ποτέ κυβερνήτης αυτού του τόπου δεν αναγνώρισε ότι υπάρχει εναλλακτική πορεία από τον καταστροφικό μονόδρομο που έχει επιλέξει. Άλλωστε ο κ. Παπανδρέου έχει αποδείξει σ’ όλη την πολιτική του θητεία ότι αδυνατεί να αντιληφθεί οτιδήποτε υπερβαίνει τις εκάστοτε εντολές έξωθεν και άνωθεν. Ούτε βέβαια θα περιμέναμε τίποτε καλύτερο από έναν υπουργό οικονομικών, ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι εκπροσωπεί κυρίαρχο κράτος και δεν είναι πλέον υπάλληλος της ΕΕ και του ΔΝΤ. Είναι δύσκολο να βρει κανείς στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου πιο ανεύθυνο και ευφάνταστο υπουργό οικονομικών από τον σημερινό, που μόνο με τις δηλώσεις του, περί «τιτανικού», περί επενδυτών που «θα χάσουν το πουκάμισό τους» αν επενδύσουν κατά της Ελλάδας και άλλα τέτοια φαιδρά έφεραν – σκοπίμως ή μη θα το δείξει η ιστορία – τις αγορές σε παροξυσμό εκθέτοντας τη χώρα στις πιο άγριες κερδοσκοπικές πιέσεις.
Όλο αυτό το διάστημα, κάθε κίνηση της κυβέρνησης για την «αποκατάσταση της αξιοπιστίας μας στις αγορές» στοίχησε πανάκριβα στη χώρα και το λαό της. Ποιος θα λογοδοτήσει για τα 13 δις ευρώ που έχει στοιχίσει η πολιτική της κυβέρνησης μέχρι σήμερα μόνο από τα αυξημένα επιτόκια δανεισμού; Ο Μπάμπης; Ποιος θα κληθεί να τα πληρώσει; Φυσικά, όπως πάντα, το γνωστό υποζύγιο, ο Έλληνας εργαζόμενος, ο Έλληνας μικρομεσαίος, ο Έλληνας συνταξιούχος.

Μόνο που αυτή τη φορά οι Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, δεν καλούνται απλά να πληρώσουν το μάρμαρο, αλλά να αποδεχτούν την επίσημη υποθήκευση της χώρας τους από την ΕΕ και το ΔΝΤ για να κερδίσουν οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες, οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι που κατέχουν τα ελληνικά ομόλογα. Δεν φτάνει που την τελευταία δεκαετία ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει κυριολεκτικά από το υστέρημά του μιάμιση φορά το τρέχον δημόσιο χρέος, με το καθεστώς κατοχής που εισήγαγε η κυβέρνηση προβλέπεται μέσα στην επόμενη τριετία να το πληρώσει εξολοκλήρου άλλη μια φορά! Και παρόλα αυτά το δημόσιο χρέος προβλέπεται να αυξηθεί μέσα στην τριετία περίπου κατά 100 δις ευρώ. Αυτό είναι που υπόσχεται η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό.
Όταν ο πρωθυπουργός δήλωσε στο υπουργικό συμβούλιο της 3^ης Μαΐου ότι «η αποφυγή της χρεοκοπίας είναι η εθνική κόκκινη γραμμή», δεν σκεφτόταν το εθνικό συμφέρον της χώρας, αλλά το συμφέρον των τραπεζών, των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων. Σκεφτόταν επίσης και «τη σταθερότητα του κοινού μας νομίσματος, τη σταθερότητα της Ευρώπης», όπως δήλωσε ο ίδιος μετά την άτυπη σύνοδο στις 7 Μαΐου. Όποιος έχει παρακολουθήσει τα σημειώματά μας γνωρίζει πια πολύ καλά, βήμα το βήμα, τον δρόμο που επέλεξε να ακολουθήσει η κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει, αφενός, τους διεθνείς κερδοσκόπους και, αφετέρου, τη «διάσωση του ευρώ».
Όταν λοιπόν ο πρωθυπουργός και οι δικοί του εκφράζουν την αγωνία τους για «αποφυγή της χρεωκοπίας», δεν εννοούν την δεδομένη πτώχευση της χώρας, αλλά τη διασφάλιση με κάθε μέσο και τρόπο των τεράστιων υπερκερδών που προσδοκούν να απομυζήσουν από τη χώρα οι αγορές. Έστω κι αν χρειαστεί να ξεπουληθεί ολόκληρη η χώρα, να καταστραφεί και να πολτοποιηθεί από τον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι πιστεύουν οι ευρωκρατούντες ότι θα συγκρατήσουν το ευρώ, που μέρα με τη μέρα η επιβίωσή του γίνεται όλο και πιο προβληματική και αμφίβολη.
Το βασικό δηλαδή για όλους αυτούς είναι να επιβιώσει, κακήν κακώς, το ευρώ. Όσο για το αν θα επιβιώσει η Ελλάδα, όπως και η Πορτογαλία, η Ισπανία, κοκ, τους ενδιαφέρει μόνο στον βαθμό που θίγεται η κερδοφορία των μεγάλων τραπεζών και των αγορών. Αυτό έρχεται να εξασφαλίσει ο «μηχανισμός στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πώς δηλαδή μέσα από την επίσημη πτώχευση της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της ευρωζώνης σε παρόμοια κατάσταση, θα επιβιώσουν οι μεγάλες τράπεζες, οι αγορές των «ανοιχτών συνόρων» και το ευρώ.
Και μιλάμε για δεδομένη πτώχευση της χώρας, όχι μόνο γιατί οι αγορές την θεωρούν ως τέτοια και ποντάρουν σ’ αυτήν, αλλά κυρίως γιατί ο ίδιος ο χαρακτήρας του προγράμματος «στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ το εξασφαλίζει. Κι αυτό γιατί τα 110 δις ευρώ που υπόσχεται – στο βαθμό που θα δοθούν – όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πλήρους αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους, αλλά το επιδεινώνουν. Πρόκειται στην ουσία για πρόσθετο δανεισμό της χώρας με όρους και προϋποθέσεις επαχθείς. Γι’ αυτό τον λόγο και ο κ. Παπακωνσταντίνου έφερε την τροπολογία στη Βουλή, που του δίνει εν λευκώ εξουσιοδότηση να κλείνει συμβάσεις με την «τρόικα» δίχως να είναι υποχρεωμένος να τις φέρνει στο κοινοβούλιο και να αποκαλύπτει έτσι το περιεχόμενό τους.
 Όμως αυτό που σίγουρα εξασφαλίζει την επίσημη πτώχευση της χώρας είναι οι ίδιοι οι όροι του προγράμματος, που αντί να ανασυντάσσουν με κάποιο τρόπο τα οικονομικά της χώρας, την καταδικάζουν στη χειρότερη ύφεση της μεταπολεμικής ιστορίας της. Ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Κέντρου Μελετών για Ευρωπαϊκές Πολιτικές, ενός ινστιτούτου που χρηματοδοτείται από τις μεγαλύτερες τράπεζες της ΕΕ και την ίδια την Κομισιόν, εκτίμησε πρόσφατα ότι για κάθε 1% μείωση του ΑΕΠ της Ελλάδας σε κρατικές δαπάνες, η συνολική ζήτηση της χώρας πέφτει κατά 2,5% του ΑΕΠ. Αν λοιπόν η κυβέρνηση μειώσει πράγματι τις δαπάνες κατά 15% του ΑΕΠ, το αρχικό σοκ στη ζήτηση μπορεί να υπερβεί το 30% του ΑΕΠ. Ανάλογες εκτιμήσεις κάνουν σχεδόν όλοι οι διεθνείς αναλυτές που βλέπουν την πτώση του ΑΕΠ της χώρας για την τριετία ανάμεσα στο 25 και στο 37%. Αυτό σημαίνει εκτίναξη της επίσημης ανεργίας στο 30% και αντίστοιχη πτώση του καθαρού τζίρου της αγοράς με πάνω από τα 2/3 των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να κλείνουν. Τα δεδομένα αυτά θα σημάνουν αναπόφεχτα δημοσιονομική κατάρρευση και μια μακροχρόνια ύφεση, που πολλοί εκτιμούν ότι ίσως να μην είναι αντιστρέψιμη.
Αυτό έκανε τον Σάϊμον Τζόνσον, οικονομικό σύμβουλο του ΔΝΤ και του προέδρου των ΗΠΑ να γράψει στις 7 του μηνός ότι 
«η Ελλάδα πρέπει να καταλήξει σε μια αναδιάρθρωση του χρέους. Το πρόγραμμα του ΔΝΤ το κάνει ολοφάνερο – πώς είναι δυνατό η Ελλάδα να πραγματοποιήσει ένα σύνολο από 19% του ΑΕΠ σε περικοπές, μόνο και μόνο για να καταλήξει με 149% του ΑΕΠ σε χρέος και έναν λογαριασμό στο διηνεκές για να πληρώνει στους Γερμανούς, Γάλλους και άλλους ξένους ομολογιούχους περίπου το 10% του ετήσιου εισοδήματος μόνο και μόνο για να καλύπτει τους τόκους;» 
Το συμπέρασμα είναι απλό και το εξέφρασε καθαρά η Στέφανι Φλάντερς του BBC στις 6 του μηνός:  «Στην πράξη, βλέποντας το οικονομικό πρόγραμμα με το οποίο συμφώνησε η Ελληνική κυβέρνηση, πολλοί βετεράνοι παλιότερων κρίσεων χρέους θα έλεγαν ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους είναι μόνο ζήτημα χρόνου.»
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εκατοντάδες ανάλογες εκτιμήσεις από κάθε είδους αναλυτή της διεθνούς αγοράς, των τραπεζών και των θεσμικών επενδυτών, που καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας είναι ζήτημα χρόνου! Γι’ αυτό και η αγορά φέρεται αδυσώπητα απέναντι στην Ελλάδα ώστε οι κερδοσκόποι ομολογιούχοι να ισχυροποιήσουν τη θέση τους σε αναμονή μιας αναδιαπραγμάτευσης, που πάντα προηγείται της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Τι είναι όμως αναδιάρθρωση του χρέους; Αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όταν μια χώρα δηλώνει επίσημα ότι αδυνατεί να πληρώσει του δανειστές της και προχωρά σε πτώχευση. Προηγείται ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ομολογιούχους. Συνήθως οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν πριν καν η χώρα δηλώσει επίσημα πτώχευση και προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Όπως ακριβώς κάνει σήμερα και η Ελληνική κυβέρνηση, η οποία εδώ και ένα μήνα έχει προσλάβει ξένους διαμεσολαβητές, όπως την εταιρεία Lazard, που ειδικεύονται στην αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.
Τι αφορούν αυτές οι διαπραγματεύσεις;  Πρώτα και κύρια την αντικατάσταση των ομολόγων που έχουν ήδη στα χέρια τους οι δανειστές του ελληνικού κράτους με νέα μακρύτερης διάρκειας και διαφορετικής αξίας. Με τον τρόπο αυτό το κράτος δεν απαλλάσσεται από το χρέος του, απλά προσπαθεί να το μεταθέσει για αργότερα, γιατί στην παρούσα φάση αδυνατεί να πληρώσει. Φυσικά αυτό δεν γίνεται με το αζημίωτο. Οι ομολογιούχοι για να συμφωνήσουν να ανταλλάξουν τις αξίες που κρατούν με τις νέες αξίες που προσφέρει το κράτος, ζητούν μεγάλες αποζημιώσεις και πολλά ανταλλάγματα. Έτσι μια τέτοια διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει όχι απλά να μεταθέτει το πρόβλημα του χρέους, αλλά αυξάνει σημαντικά και το κόστος της εξυπηρέτησής του.
Ορισμένες φορές, κυρίως μετά από παρέμβαση του ΔΝΤ, εκτιμάται ότι το χρέος είναι τόσο μεγάλο που το κράτος αδυνατεί να το πληρώσει ακόμη κι αν το μετατεθεί στο αόριστο μέλλον. Τότε, μετά πάντα από συμφωνία με τους ομολογιούχους, το κράτος εκδίδει νέα ομόλογα με μειωμένη αξία έναντι των παλιών. Έτσι η Αργεντινή εξέδωσε νέα ομόλογα το 2003 προς αντικατάσταση των παλαιών, στο 30% της αξίας που είχαν τα παλιά. Με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται ένα μέρος των χρεών της χώρας και συνεχίζει να αποπληρώνει το υπόλοιπο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ευνοείται η χώρα.  Κι αυτό γιατί εξαρτάται από το σε ποια χέρια βρίσκονται τα νέα ομόλογα, τι αποζημιώσεις και ανταλλάγματα ζητούν οι κάτοχοι ομολόγων. Στην περίπτωση της Αργεντινής για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια σημαντική διαγραφή χρεών της τάξης του 70%, το υπόλοιπο 30% βρέθηκε στα χέρια των πιο αδίστακτων επενδυτικών κεφαλαίων που ονομάζονται γύπες. Αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια συνέχισαν όλα αυτά τα χρόνια να πιέζουν την Αργεντινή ζητώντας τεράστιες αποζημιώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί φέτος η Αργεντινή ξανά στο δανεισμό από τη διεθνή αγορά ομολόγων, με επιτόκια που ξεπερνούν το 15%, σε μια προσπάθεια να βρει τα χρήματα για να αποζημιώσει τους γύπες ομολογιούχους. Έτσι μια εντυπωσιακή μονομερής διαγραφή χρέους, η πιο σημαντική των τελευταίων χρόνων, έκλεισε άδοξα με τη χώρα να ξαναπέφτει στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων. 
Με την τακτική της η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη καταφέρει να κερδίσουν τα επενδυτικά κεφάλαια γύπες μια καλή θέση στην αγορά του ελληνικού χρέους. Κι έτσι να έχουν καθοριστικό λόγο στις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους. Η χώρα ουσιαστικά βρίσκεται στο έλεός τους, χωρίς καμμιά δυνατότητα αντίδρασης, καθώς είναι υποταγμένη στο καθεστώς κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι μια διαπραγμάτευση σήμερα με τους ξένους ομολογιούχους του ελληνικού χρέους σημαίνει οικιοθελή παράδοση της χώρας στους εκδοροσφαγείς της.
Όπως είμαστε σήμερα κάθε επιχείρηση διαπραγμάτευσης του χρέους θα οδηγήσει αναγκαστικά σε όλο και ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις, σε χειρότερους εκβιασμούς από τις αγορές και κυρίως από όλους εκείνους τους κερδοσκόπους που ξέρουν πώς να εκμεταλλεύονται μια χώρα υπό χρεωκοπία. Σ’ αυτήν την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σέρνεται ήδη και η κυβέρνηση, αφού πρώτα τσακιστεί κάθε αντίσταση ή αντίρρηση μέσα από το ξεπούλημα της χώρας. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελεί αίτημα του λαού, ούτε λύση για το χρέος.
Στο κάτω-κάτω της γραφής ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση που προτάσσει το συμφέρον της χώρας και του λαού, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τι είναι εκείνο που θα αναγκάσει τους δανειστές να καθίσουν στο τραπέζι και να διαπραγματευτούν λύσεις επωφελείς για τη χώρα και το λαό της; Μήπως η καλή τους θέληση; Μάλλον αστείο ακούγεται. Μήπως θα τους εξαναγκάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ; Μα οι μεγαλύτεροι δανειστές του ελληνικού δημοσίου είναι οι τράπεζες της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.
Τι όπλο διαθέτει ένα κράτος για να εκβιάσει ή να πιέσει τους δανειστές του, ιδίως όταν πρόκειται για διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους;  Μόνο ένα: την άρνηση της πληρωμής του χρέους. Το γεγονός αυτό το ξέρουν πολύ καλά πρώτα και κύρια οι εκπρόσωποι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Γι’ αυτό και όταν στη δεκαετία του ’80 οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν βρεθεί σε μια παρόμοια κρίση χρέους και κινδύνευαν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς, να υποστούν μεγάλες ζημιές από μια ενδεχόμενη παύση πληρωμών, ο Κίσινγκερ τότε έτρεξε και ξεκαθάρισε τη στρατηγική που έπρεπε να ακολουθηθεί για να «διασωθεί η παγκόσμια οικονομία» του κεφαλαίου: 
«Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε το πλαίσιο διαπραγμάτευσης, πρέπει να αφαιρεθεί από τους οφειλέτες – στο βαθμό που είναι δυνατό – το όπλο της παύσης των πληρωμών. Οι βιομηχανικές δημοκρατίες χρειάζεται επειγόντως να προσφέρουν κάποιο είδος κρατικής βοήθειας έκτακτης ανάγκης προς τα απειλούμενα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτό θα μειώσει τόσο την αίσθηση πανικού, όσο και τη δυνατότητα των οφειλετών να εκβιάζουν.» (Newsweek, 24/1/1983)
Μετά από πολλές πιέσεις όλες οι υπερχρεωμένες χώρες της λατινικής Αμερικής ακολούθησαν τον δρόμο που ήθελε ο Κίσινγκερ. Αποδέχτηκαν δηλαδή τις διάφορες βοήθειες έκτακτης ανάγκης και προχώρησαν σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους αντί να αρνηθούν μονομερώς να το πληρώσουν όπως απαιτούσαν τα λαϊκά κινήματα σ’ αυτές τις χώρες. Το αποτέλεσμα ήταν οι χώρες αυτές μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες άγριας λιτότητας, μαζικής εξαθλίωσης του πληθυσμού και καταστροφής βρέθηκαν με υπερδιπλάσια δημόσια χρέη από την εποχή της αναδιαπραγμάτευσης τη δεκαετία του ’80. Αυτό έχει κάνει όλους τους λαούς στη Λατινική Αμερική σήμερα να μην θέλουν ούτε να ακούσουν για διαπραγμάτευση του χρέους. Παραμένουν ασυμβίβαστοι στο βασικό τους αίτημα: εδώ και τώρα μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, καμμιά κηδεμονία από το ΔΝΤ.
Σε άλλες χώρες κατάφεραν να το επιβάλουν όπως στη Βενεζουέλα το 2001, την Αργεντινή το 2003, τη Βολιβία το 2004, το Εκουαδόρ το 2008, κ.ο.κ, ενώ αλλού ο αγώνας ακόμη συνεχίζεται. Όπου το κατάφεραν οι χώρες κατόρθωσαν να πατήσουν στα πόδια τους, άρχισαν μια νέα πορεία, έστω κι αν δεν έχουν κατορθώσει να λύσουν ακόμη τα προβλήματά τους, έστω κι αν υπάρχουν κάπου-κάπου πισωγυρίσματα. Σε κάθε περίπτωση όμως γλύτωσαν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην οποία είχαν καταδικαστεί.
Τι σημαίνει όμως άρνηση της πληρωμής του χρέους; Η κυβέρνηση επίσημα επιχειρεί να το ταυτίσει με την πτώχευση της χώρας, που έτσι ή αλλιώς προετοιμάζει. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές. 
Με απλά λόγια γλυτώνουμε τα 8 με 11 δις ευρώ που έχουμε να πληρώσουμε στις 19 Μαΐου και για τα οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα που ζήτησε η «τρόικα». Γλυτώνουμε τα πάνω από 80 δις ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές μας και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
Μα δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ψέματα. Το 97% όσων δανειστήκαμε την τελευταία δεκαετία πήγαν στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων. Μόλις το 3% κάλυψε ελλείμματα του δημοσίου. Δεν δανειζόμαστε δηλαδή για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να πληρώνουμε παλιότερα δάνεια. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μόνο με την πτώχευση και την παύση πληρωμών που ετοιμάζει η κυβέρνηση και οι πάτρωνές της δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Μόνο με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα καταντήσουμε σαν την Ιρλανδία που οι περιοριστικές πολιτικές που της επιβλήθηκαν την ανάγκασαν μετά την περικοπή του 13^ου και 12^ου μισθού να πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους κάθε δεύτερο ή τρίτο μήνα. Μόνο με αυτή την πολιτική θα βρεθεί στην ανάγκη η κυβέρνηση να δεσμεύσει τις λαϊκές καταθέσεις στις τράπεζες, όπως έγινε στην Αργεντινή, προκειμένου να περισώσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας το οποίο βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν την χρεωκοπία.
Αντίθετα, γλυτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλά για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Μα δεν θα μπορούμε να δανειστούμε για να καλύψουμε το έλλειμμα του κράτους.  Είναι αλήθεια ότι με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό όμως δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλλοίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται από τη διεθνή κερδοσκοπία, τότε το παιχνίδι το έχει χάσει από χέρι. Όπως είπαμε, αν φύγει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ χωρίς να κινδυνεύει από χρεωκοπία.
Τέλος το έλλειμμα του κράτους δεν αποτελεί ταμπού. Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάϊσμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα ελλείμματά του είναι εκ φύσεως παρασιτικά και αποτελούν μεγάλο βραχνά για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
Τι θα γίνει όμως με τους γύπες της αγοράς;  Μόνο με την μονομερή άρνηση της πληρωμής του χρέους, δηλαδή με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, μπορούν να αντιμετωπιστούν και οι γύπες. Επίσης η αποχώρηση από την ευρωζώνη δεν παρέχει μόνο τη δυνατότητα να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα και έτσι να αποκτήσουμε τον έλεγχο της οικονομίας μας, αλλά στερούμε και από τους γύπες την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σε βάρος μας. Γι’ αυτό και το να πτωχεύσει η χώρα εντός του ευρώ είναι ειδικά γι’ αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια η πιο πρόσφορη και ενδεδειγμένη λύση για την οποία πληρώνουν αδρά για να την προπαγανδίζουν πολλοί «αδέκαστοι» δημοσιολόγοι.  
Όμως μια επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει διαρκείς υποτιμήσεις και γενικά οικονομική καταστροφή;  Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο. Καμιά απ’ αυτές δεν την οδήγησε στη χρεωκοπία. Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει για να την διαθέσουμε βορά στους κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος, όπως έκαναν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας. Γίνεται για να λυτρωθούμε από τις διαρκείς πιέσεις της κερδοσκοπίας, για να ελέγξουμε την οικονομία μας, για να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική της ανάπτυξη, για να στηρίξουμε το λαϊκό εισόδημα, για να αναπροσανατολίσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Το αν μια υποτίμηση ενός εθνικού νομίσματος είναι καταστροφική ή ενεργητική για την παραγωγή και τα εισοδήματα εξαρτάται από τις πολιτικές που το υποστηρίζουν. Αν συνοδεύεται με πολιτικές σκληρής λιτότητας, παραγωγικής αποεπένδυσης και διάλυσης του κοινωνικού κράτους στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», τότε οδηγεί πράγματι στην καταστροφή. Αν γίνεται για να χρηματοδοτηθεί η παραγωγή και οι εξαγωγές της, αν συνοδεύεται με ισχυρές πολιτικές κοινωνικής προστασίας και στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, τότε ακόμη και μια απρόσμενη μεγάλη υποτίμηση δεν θα επιφέρει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία.
Το τραπεζικό σύστημα όμως δεν θα καταρρεύσει;  Το σίγουρο είναι ότι ήδη οι τράπεζες είναι ήδη υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού, σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία, καθώς και του  νοικοκυριού. Μόνο με τις τράπεζες στα χέρια του κράτους μπορεί να ελεγχθεί και η ροή κεφαλαίου στο εξωτερικού που αποτελεί εδώ και χρόνια μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, όπως κι αν την δει κανείς είναι η μόνη λύση για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα. Η στάση απέναντι σε αυτό το ζήτημα κρίνει ποιος είναι με ποιον, ποιος πραγματικά παλεύει για τη διάσωση της χώρας και του λαού.
Υ.Γ. Το YouPayYourCrisis ευχαριστεί τον  κ. Δ. Καζάκη για το διευκρινιστικό άρθρο που μάς απέστειλε.

Η ΠΙΕΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ:ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ STATE ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΩΣ «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ

ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΤΗΣ

Πρώην Υπουργός

Τ. Πρόεδρος της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ»

Και Υπουργός Μακεδονίας Θράκης (1974-1981)

 ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ STATE ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΩΣ «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ»

Το επίσημο περιοδικό STATE του US Department of State στο τεύχος του Απριλίου 2010 προβάλλει τα Σκόπια με τίτλο: “MACEDONIAN’S, PEARL OF THE BALCANS”. Το US Department of State οφείλει να καταδικάσει το δημοσίευμα και ως ύποπτο για δύο λόγους.

Αν καλώς ενθυμούμαι, προ ετών ο ΟΗΕ διόρισε διοικητή χώρας των Βαλκανίων (νομίζω του Κοσόβου), ο οποίος χαρακτήρισε τα Σκόπια «βόμβα στα Βαλκάνια».

Ως γνωστόν, την 2α Αυγούστου 1944 ο Τίτο με σύμφωνο γνώμη του Στάλιν από σερβικό έδαφος μετονόμασε τη Βαρντάσκα ως «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», που αποτέλεσε πολιτική και ιστορική απάτη, με στόχο την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα προς έλεγχο του Αιγαίου για τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης ενόψει του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε. Με τα πανίσχυρα τότε Κομμουνιστικά Κόμματα Ιταλίας και Γαλλίας και με τη Γερμανία ηττημένη και οικονομικά κατεστραμμένη η Ευρώπη θα γινόταν Κομμουνιστική.

Πλην των ανωτέρω, ο Υπουργός Εξωτερικών της Κυβερνήσεως Ρούζβελτ Stettinious, με την υπ’ αριθ. 868614/26.12.1944 Εγκύκλιό του προς τους Πρεσβευτές και τους Προξένους των ΗΠΑ έδωσε οδηγίες να πληροφορήσουν, ότι η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί δημαγωγία (δηλ. ως απάτη), την ύπαρξη «Μακεδονικού Έθνους», «Μακεδονικής συνείδησης». «Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν εκπροσωπούν ούτε εθνική, ούτε πολιτική πραγματικότητα και στόχο έχουν την απόσπαση τμήματος της Ελλάδος (της …Μακεδονίας που κατοικείται από Έλληνες).

Ο Υπουργός Εξωτερικών Κίσσιγκερ το 1992 σε συνέδριο Managers στη Γαλλία δήλωσε ότι «Η Ελλάς έχει δίκαιο για το όνομα. Το λέγω αυτό γιατί εγώ ξέρω ιστορία, που δεν ξέρουν οι Υπουργοί και Αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον. Το ισχυ­ρό όπλο στην Ελλάδα είναι η Ιστορία».

Το 1947 με το Δόγμα Τρούμαν διασώθηκε η Μακεδονία και δεν έγινε Σοσιαλιστική Δημοκρατία, ούτε εντάχτηκε στα Σκόπια, που ήταν ο στόχος της Σοβιετικής Ένωσης.

Βέβαια ο Πρόεδρος Μπους (υιός) την επομένη της δεύτερης εκλογής του ανέτρεψε την πάγια πολιτική των ΗΠΑ έναντι των Σκοπίων και ονόμασε τα Σκόπια «Μακεδονία».

Ο κ. Μπους αρνήθηκε και τον εαυτό του διότι δύο φορές δήλωσε ότι «Η Αμερική το 1947 βοήθησε το Βερολίνο και την Ελλάδα για να διατηρήσουν την ελευθερία τους. Το 1947 με το Δόγμα Τρούμαν διασώθηκε η Μακεδονία».

Το δημοσίευμα του STATE είναι αντίθετο προς το περιεχόμενο της επιστολής που έστειλαν στον Πρόεδρο Ομπάμα 360 Καθηγητές των Πανεπιστημίων Χάρβαρντ, Πρίνστον, Οξφόρδη, Μπέρκλεϋ αλλά και άλλων αξιόλογων ιδρυμάτων των ΗΠΑ, Γερμανίας, Αυστρίας, Ιταλίας, Καναδά, που καταγγέλλουν στον Πρόεδρο των ΗΠΑ την Απόφαση του Προέδρου Μπους που ονόμασε τα Σκόπια Μακεδονία, διότι είναι αντίθετο στην ιστορική αλήθεια, διότι η Μακεδονία από τον 8ο αιώνα π.Χ. είναι ελληνική. Το γεγονός ότι οι κάτοικοι των Σκοπίων είναι Σλάβοι και πολλές φορές είπε «δεν διεκδικούμε τον Αλέξανδρο», το ομολόγησε ο τ. Πρόεδρος της FYROM Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ» και σε πρόσφατη συνέντευξη του προς τον δημοσιογράφο Σαββίδη δήλωσε ότι: «Ιστορικοί γελούν με τα λεγόμενα στη χώρα μου». Επίσης, ο τ. Δήμαρχος των Σκοπίων, ο Υπουργός Εσωτερικών των Σκοπίων και ο Αρχισυντάκτης Εφημερίδας των Σκοπίων, δήλωσαν ότι κάνουν αγώνα για να πείσουν τα παιδιά τους ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους Αρχαίους Μακεδόνες, αλλά δεν τους πιστεύουν διότι αυτά διδάχθηκαν [Βιβλίο Κωφού – Βλασίδη «Η επτάχρονη συμβίωση, σελ. 300, υποσημείωση 201].

Υπάρχει και το DVD του Φώτη Κωνσταντινίδη με τίτλο «Μακεδονία. Η Ελληνιστική εποχή μέχρι την Ασία». Στο DVD ξένοι επιστήμονες προβάλλουν μουσεία, μνημεία, επιγραφές και νομίσματα, που αποκαλύπτουν την αδιαμφισβήτητη ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, που επιβεβαιώνουν και Αρχαίοι Έλληνες, Ρωμαίοι και Εβραίοι συγγραφείς.

Γάλλοι αρχαιολόγοι που έκαναν ανασκαφές στην Ασία αποκαλύπτουν το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων διαδόχων του, την Ελληνιστική Εποχή που επηρέασε την ελληνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία και πολιτισμό.

Προσωπικότητες που επισκέφτηκαν τη Μακεδονία (Βασιλιάς της Ισπανίας, Φρανσουά Μιττεράν, Υπουργοί Πολιτισμού του Καναδά και της Αυστραλίας κ.α) είδαν την αλήθεια που παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ του Φώτη Κωνσταντινίδη.

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος με επιστολή του την 11.1.1993 προς τα Παγκόσμια Εβραϊκά Συνέδρια και Συμβούλια, αναφέρει: «Η Ιουδαϊκή θρησκεία και φιλολογία αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες του αρχαίου εθνολογικού χαρακτήρα των Μακεδόνων ως Ελλήνων».

«Η διανοητική συνάντηση των Ελλήνων και των Αράβων (ως συνέπεια της μεταδόσεως της Ελληνικής Παιδείας από τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου) (έγραψε στο περιοδικό TIMES της Νέας Υόρκης το 2001 ο Dennis Overbye), υπήρξε ένα σημαντικό γεγονός της Ιστορίας, οι συνέπειες του οποίου είναι τεράστιες στο Ισλάμ, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».

Στα πνευματικά ιδρύματα κυρίως της Αλεξάνδρειας, αλλά και Αντιόχειας, Περγάμου, Εφέσου, Ταρσού, διασώθηκαν τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και έτυχαν επεξεργασίας. Τα κείμενα αυτά τον 8ο αιώνα μεταφράστηκαν από τους Άραβες στη Βαγδάτη στα αραβικά, αυτοί τα μετέφεραν στην Ισπανία και μεταφράστηκαν στα Λατινικά και συνετέλεσαν στην Αναγέννηση. Με την κατάληψη της Συρίας και της Αιγύπτου από τους Άραβες, η ελληνική γλώσσα ήταν η επίσημη γλώσσα στις χώρες αυτές για 100 χρόνια.

Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη αναφέρουν τους Μακεδόνες ως Έλληνες.

Ο Προφήτης Δανιήλ αναφέρει ότι «Ο Έλλην Βασιλέας θα νικήσει τον Πέρση ηγεμόνα» (στο βιβλίο ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ ο Αλέξανδρος θα νικήσει τον Δαρείο).

Ο Απόστολος Παύλος (ΙΣΤ 9, 10) αναφέρεται, ότι το 50 μ.Χ. επισκέφθηκε τις πόλεις ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΒΕΡΟΙΑ, δηλαδή πόλεις που είχαν αιώνες προ το 50 μ.Χ., έκτοτε και μέχρι σήμερα τα αυτά ελληνικά ονόματα, γεγονός που επιβεβαιώνει την ταυτότητα της Μακεδονίας ως ελληνικής. Ο Απόστολος Παύλος (ΙΖ 4, 12) στη Θεσσαλονίκη και Βέροια συνάντησε Έλληνες και Ελληνίδες, που επίστευσαν.

Ο Απόστολος Παύλος μίλησε και έγραψε τις επιστολές του προς τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και των Φιλίππων στην Ελληνική γλώσσα.

Ο διεθνώς γνωστός αρχαιολόγος, Μανώλης Ανδρόνικος την 18η Σεπτεμβρίου 1983 έγραψε στην Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»: «Οριστική απάντηση στο ερώτημα της καταγωγής των αρχαίων Μακεδόνων είναι επιγραφές στις 70 στήλες της Βεργίνας καθώς και οι 5000 επιγραφές στην ελληνική γλώσσα και 11000 ονόματα Μακεδόνων που υπάρχουν στο Εθνικό Κέντρο Ερευνών Αθηνών. Τους ελληνικούς θεούς που δεν αφήνουν περιθώρια αντιδικίας για την ελληνικότητα των Μακεδόνων και της αρχαιότητας.

 http://www.greece.org/main/index.php?option=com_content&view=article&id=612&Itemid=589