Καρυώτης: Η φίλη της Τουρκίας στο υπουργείο Εξωτερικών

Η υφυπουργός Εξωτερικών Σία Αναγνωστοπούλου με τον πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Νίκο Χουντή κάνουν δηλώσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης παραλαβής του υπουργείου μετά την τελετή ορκωμοσίας ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου και του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, Σάββατο 18 Ιουλίου 2015. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Φώτης Πλέγας Γ.

Του Θεόδωρου Καρυώτη

Ξαναδημοσιεύθηκε, την Κυριακή 19 Ιουλίου 2015, μια συνέντευξη που είχε δώσει η Σία Αναγνωστοπούλου στην εφημερίδα Αυγή τον Νοέμβριο του 2014, αλλά αποκτά ιδιαίτερη σημασία τώρα γιατί ανέλαβε στο υπουργείο των Εξωτερικών τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για θέματα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Σίγουρα, δεν γνωρίζει και δεν έχει διαβάσει το Δίκαιο της Θάλασσας. Κοιτάξτε τι έγραψε:

«Η ΑΟΖ μπορεί να ανακηρυχθεί μονομερώς από ένα κράτος μόνο στην περίπτωση που το όμορο στη θάλασσα κράτος απέχει 400 και πλέον μίλια. Σε περίπτωση μικρότερης απόστασης, η ΑΟΖ δεν ανακηρύσσεται, αλλά οριοθετείται έπειτα από συμφωνία με το κράτος ή τα κράτη που έχουν μέτωπο στην ίδια θάλασσα. Αρχή λοιπόν της οριοθέτησης της ΑΟΖ (σε όμορα κράτη) είναι η συναίνεση.»

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να γράφω ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη. Απόδειξη τούτου αποτελεί και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν γίνει 137 ανακηρύξεις ΑΟΖ στον πλανήτη Γη και όλες αυτές ήταν μονομερείς. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε κάποια κρίση στις διμερείς σχέσεις γειτονικών κρατών λόγω μονομερούς ανακήρυξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ την 10^η Μαρτίου 1983 και φυσικά έδωσαν ΑΟΖ σε όλα τα νησιά τους. Η τότε Σοβιετική Ένωση έδειξε την δυσαρέσκειά της για την ανακήρυξη της Αμερικανικής ΑΟΖ αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη και ανακήρυξε την δικιά της ΑΟΖ στις 28 Φεβρουαρίου 1984 και μετά ακολούθησαν δεκάδες κράτη και αρκετά κράτη-μέλη της ΕΕ.

Επίσης, πόσο απέχει ένα παράκτιο κράτος  από ένα άλλο δεν έχει καμία αξία.

Και όταν η κυρία υπουργός αναφέρει ότι  «Αρχή λοιπόν της οριοθέτησης της ΑΟΖ (σε όμορα κράτη) είναι η συναίνεση» δεν είναι τίποτε άλλο από την πλήρη υποταγή της στις τουρκικές θέσεις.

Αυτές, βέβαια, είναι και οι αμερικανικές θέσεις. Το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας στην ελληνοτουρκική διένεξη είναι ξεκάθαρα η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών που δεν έχει αλλάξει καθόλου τα τελευταία 30 χρόνια. Οι Αμερικανοί, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα, παίζουν το ίδιο τραγούδι στο βιολί τους λέγοντας στις ελληνικές κυβερνήσεις ότι δεν πρέπει να κάνουν μια μονομερήανακήρυξη ΑΟΖ χωρίς να τα βρούνε με την Τουρκία, παριστάνοντας ότι δεν γνωρίζουν ότι η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι, πάντα, μια μονομερής πράξη, όπως ακριβώς έκαναν και αυτοί το 1983. Μια από τις πιο σημαντικές δηλώσεις, από αμερικανικής πλευράς, έγινε στις 27 Ιουλίου 2011 από τον βοηθό Υπουργό Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον που δήλωσε, σε συνάντησή του με δημοσιογράφους στην Αθήνα, ξεκάθαρα την απαράδεκτη αυτή δήλωση:

«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγονται μονομερή βήματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των χωρών για την ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, αλλά… δεν νομίζουμε ότι θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος να το πράξει χωρίς πλήρη συνεργασία με τους γείτονές της, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης». 

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟ

Το Άρθρο 74 της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας, που η υπουργός δεν έχει διαβάσει, αναφέρει τα ακόλουθα: 

1. H οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ κρατών με απέναντι ή παρακείμενες ακτές θα πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, για την επίτευξη μιας δίκαιης λύσης.
2. Αν δεν μπορεί να επιτευχθεί σε ένα λογικό χρονικό πλαίσιο συμφωνία, τα ενδιαφερόμενα κράτη θα προσφεύγουν στις διαδικασίες που προβλέπονται στο Μέρος XV (της Σύμβασης).

Τα 200 μίλια αποτελούν το ανώτατο όριο μιας ΑΟΖ. Για να έχει ένα κράτος ΑΟΖ 200 μιλίων πρέπει να απέχει από ένα άλλο παράκτιο κράτος 400 μίλια. Τέτοιες αποστάσεις δεν υπάρχουν ανάμεσα στην Ελλάδα και σε όλες τις γειτονικές της χώρες και επομένως ακολουθείται η οριοθέτηση με βάση την μέση γραμμή. Η Τουρκία δεν δέχεται αυτό το είδος οριοθέτησης λέγοντας ότι το Αιγαίο είναι κλειστή θάλασσα και τα ελληνικά νησιά δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα που έχουν οι ηπειρωτικές περιοχές. Προσπαθεί βέβαια να αποσιωπήσει ότι έχει ήδη συμφωνήσει την ΑΟΖ της στην Μαύρη Θάλασσα, πού είναι πιο κλειστή θάλασσα από το Αιγαίο. Συγκεκριμένα προχώρησε σε οριοθετήσεις με την  τότε Σοβιετική Ένωση, με τη Ρουμανία και με την Βουλγαρία χρησιμοποιώντας βεβαίως τη  μέθοδο της μέσης γραμμής – που όμως αρνείται να αποδεχτεί για το Αιγαίο.

Ένα εύλογο ερώτημα που τίθεται, είναι γατί προτάθηκε και τελικά υιοθετήθηκε ΑΟΖ που έχει πλάτος 200 ν.μ. Δηλαδή, γιατί δεν προτιμήθηκε μια απόσταση 50 ν.μ. ή 100 ν.μ. ή 150 ν.μ. ή 500 ν.μ.; Η πιο αποδεκτή ερμηνεία είναι ότι όταν άρχισε η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας υπήρξαν ήδη ορισμένα κράτη που είχαν υιοθετήσει απόσταση 200 ν.μ. για την αιγιαλίτιδα ζώνη τους. Τα κράτη αυτά (της Λατινικής Αμερικής και μερικά της Αφρικής) δεν θα δεχόντουσαν να περιορίσουν την κυριαρχία τους σε πλάτος μικρότερο των 200 ν.μ. και πολύ σωστά στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας πολλές αντιπροσωπείες σκέφθηκαν να προτείνουν τα 200 ν.μ. ως ΑΟΖ, πράγμα που θα είχε μεγαλύτερη πιθανότητα υιοθέτησης από την παγκόσμια κοινότητα.

Τελειώνοντας το μάθημα, η κυρία Αναγνωστοπούλου, που είναι υπεύθυνη για θέματα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, πρέπει μα μη κάνει κάποια γκάφα με τους Ευρωπαίους εταίρους μας στα θέματα θαλάσσιας πολιτικής.

Όταν, παλαιότερα, ο τότε Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μίλησε για μια ΑΟΖ της Ευρώπης, οι ειδικοί του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν ειρωνικές δηλώσεις αναφέροντας ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εύχομαι η υπουργός να μην επαναλάβει το ίδιο λάθος όταν επισκεφτεί τις Βρυξέλλες. Το γεγονός και μόνο ότι η ΕΕ διαθέτει μεγάλο μήκος ακτών ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί και να λάβει μέρος στην 3^η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που θα δημιουργούσε το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών του πλανήτη μας. Βέβαια, ο κύριος λόγος της συμμετοχής της ΕΕ στην Διάσκεψη, ήταν το γεγονός, ότι τα κράτη-μέλη της είχαν μεταβιβάσει ορισμένες αρμοδιότητες στην τότε ΕΟΚ. Οι αρμοδιότητες αυτές αφορούσαν βασικά τα θέματα της αλιείας, της εμπορικής πολιτικής και της διατήρησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Δηλαδή η ΕΕ έχει κυριαρχικά δικαιώματα αλιείας στις ΑΟΖ των κρατών-μελών της και γι’ αυτό και η ΕΕ έχει Επίτροπο για τα θέματα Αλιείας και ΑΟΖ.

Η Σύμβαση του 1982 (στο Μέρος XVIΙ και στο Παράρτημα IX) δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής Διεθνών Οργανισμών αμέσως μετά τη συμμετοχή της απολύτου πλειοψηφίας των κρατών-μελών της. Ήδη όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ καθώς και η ίδια η ΕΕ έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Με βάση τα άρθρα 309 και 310 δεν επιτρέπεται να διατυπωθούν επιφυλάξεις ή εξαιρέσεις όταν τα διάφορα κράτη καταθέτουν την επικύρωση της Σύμβασης. Έτσι, τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν μπορούν να έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τις αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβάσει σε αυτή. Πιο συγκεκριμένα, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψε την Τελική Πράξη της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας τον Δεκέμβρη του 1982 στο Montego Bay της Τζαμάικας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η Κοινότητα σημειώνει ότι τα Κράτη-Μέλη της έχουν μεταβιβάσει σ’ αυτήν τις αρμοδιότητες που αφορούν στην διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών τους πόρων. Επομένως, στα θέματα αλιείας μόνο η Κοινότητα μπορεί να υιοθετήσει τους σχετικούς κανόνες και κανονισμούς (οι οποίοι εκτελούνται από τα Κράτη-Μέλη) και έχει την δυνατότητα να προβαίνει σε συμφωνίες με τρίτα Κράτη ή με διεθνείς οργανισμούς.»

Τέλος, όπως έχω, για τριάντα χρόνια τώρα, γράψει:

«Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να ανακηρύξει την κυριαρχία της σε μια ΑΟΖ όπως αυτό εκφράζεται στη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας και να μην διακατέχεται από φοβικό σύνδρομο. Ο εκλιπών πρόεδρος της Κύπρου, Τάσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε ΑΟΖ το 2004 έχοντας μόνο 4 τανκς και 2 ελικόπτερα και δεν φοβήθηκε την Τουρκία, η οποία απλώς είπε ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ αντίθετα και οι ΗΠΑ και η ΕΕ την αποδέχτηκαν αμέσως. Φυσικά, μια τέτοια ΑΟΖ δεν θα διαθέτει μόνο η ηπειρωτική χώρα, αλλά και όλα τα ελληνικά νησιά. Έτσι, η Ελλάδα θα αποκτήσει μια ΑΟΖ που θα έχει έκταση 147.300 τ.χ.μ., δηλαδή μια έκταση μεγαλύτερη από αυτή της ηπειρωτικής χώρας. Χρησιμοποιώντας τις αρχές της ΑΟΖ το μεγαλύτερο ποσοστό του Αιγαίου και οι φυσικοί του πόροι θα ανήκουν στην Ελλάδα και με αυτό τον τρόπο δεν θα χρειασθεί ούτε να γίνει καμιά επέκταση των χωρικών μας υδάτων, ούτε να συζητάμε με τους Τούρκους αν τα νησιά μας έχουν υφαλοκρηπίδα ή όχι.»

Ο ήρωας της Κύπρου, στρατηγός Δημήτριος Αλευρομάγειρος, με έντονη πίκρα, έστειλε μια ανοικτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που δεν πρέπει να αγνοηθεί, και διατύπωσε την γνώμη ότι είναι αδιανόητο, μια φίλη της Τουρκίας να καταλαμβάνει μια κρίσιμη θέση στο ΥΠΕΞ!

Προσυπογράφω και εγώ τις θέσεις του στρατηγού:

«Μέρες της μαύρης επετείου της τουρκικής εισβολής, με βαθύτατο πόνο ψυχής και τιμώντας απόλυτα τον τιτάνιο, θα έλεγα κυρίως προσωπικό σας, αγώνα με το δολοφονικό ιερατείο των Βρυξελλών, ποιώ ειλικρινή έκκληση να αδρανοποιήσετε πλήρως, αφού δεν βρέθηκε ούτε ένας συνεργάτης ή σύμβουλός σας τόσον μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ όσον και από τους ΑΝΕΛ, να σας ενημερώσει και να σας προστατέψει, την μηδενικής έως καταστροφικής αξίας αλλά πολύ σημαντικά αρνητικής σημειολογίας νέοτοποθετηθείσας Αναπληρώτριας Υπουργού των Εξωτερικών.

Θα υπάρξουν πάρα πολλοί από τους προσωπικούς αλλά και τους πολιτικούς αντιπάλους σας που με χαιρεκακία θα σας επικρίνουν για την πολύ άστοχη αυτή κίνησή σας, δεν ανήκουμε σε αυτούς.»

http://mignatiou.com/2015/07/kariotis-i-fili-tis-tourkias-sto-ipourgio-exoterikon/

Εκδήλωση του Άρδην με θέμα Αντίσταση στον νεο-οθωμανισμό

Ενόψει της επίσκεψης του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα στις 14-15 Μαΐου και των συμφωνιών που κυοφορούνται, το περιοδικό Άρδην και η εφημερίδα Ρήξη διοργανώνει εκδήλωση τη Δευτέρα 10 Μαΐου 2010 και ώρα 7:30 μ.μ. στο ξενοδοχείο Χίλτον με θέμα:

Αντίσταση στο Νεο-οθωμανισμό, όχι στην αυτοκρατορική επίσκεψη του Ερντογάν

Ομιλητές θα είναι οι:

Ο Αναστάσιος Πεπονής, τέως υπουργός, ο Νικόλας Παπαδόπουλος,  αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, δημοσιογραφος, ο  Σταύρος Λυγερός, δημοσιογράφος και ο Γιώργος Καραμπελιάς,συγγραφέας . Συντονίζει ο Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Στρατηγός ε.α.

ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΧΑΓΗ

Φίλες και Φίλοι,

  

Οταν το 1984-1986 είχα την ύψιστη τιμη να ειμαι Διοικητής στο 649 Ταγμα Πεζικου στο Καρλόβασι Σάμου, έλεγα , κατα διαστήματα – στους Αξιωματικους και Στρατιώτες του Τάγματος[μερικοι απο αυτους τους θαυμασιους τότε συνεργατες μου ειναι στον πίνακα αποδεκτων των mail μου]- οτι «Είμαστε εδώ για να μην είναι οι απέναντι[Τουρκοι], Επομένως , κάθε μας προσπάθεια να ειμαστε αξιόπιστοι στην αποστολή μας , και την Πατριδα μας προστατεύει και την ειρήνη εξασφαλίζει και μπορεί ο Ελληνικός Λάος να ασχολείται ήρεμα με τα ειρηνικά του καθήκοντα. Εάν ποτέ , όπου και να βρίσκεσθε,  ως πολίτες, ακούσετε οποιαδήποτε Κυβέρνηση να επιχειρήσει να πάρει τον στρατό από τα νησιά, χάριν κάποιας «ειρηνικής διευθέτησης» ,να αντιδράστε γιατι θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα ασφάλειας το οποίο μπορει να οδηγήσει ακομη και σε καταστροφή.Μην ξεχνάτε οτι η απώλεια της Κύπρου , άρχισε οταν η προδοτικη χούντα των Αθηνών, απέσυρε το 1967 την Μεραρχία που ειχε στείλει απο το 1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου»

  

Το 1987, ευρισκόμενος , ως σπουδαστής στην Σχολή Εθνικής Άμυνας, σημειωνα , στην περι Τουρκίας μελέτη μου, ακριβως το ιδιο.

Κατέληγα,»ΠΡΟΣΟΧΗ στις τουρκικες κουτοπονηριές για ειρήνη στο Αιγαιο. Ουδέποτε πρέπει να αποσυρθει ο Στρατός από τα νησιά, Οι τουρκοι γνωρίζουν πολύ καλά οτι ο στρατός που ειναι στα νησιά, δεν έχει επιθετική αποστολή ..»

  

Το 1997, και λίγες εβδομάδες προ της τελικής αποστρατείας μου [Μαρτιος 1997], μετέβην , ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού,στην έδρα της 1ης Στρατιάς και σε συγκέντρωση του συνολου των Αξιωματικών του Επιτελείου και λοιπων Αξιωματικων που ευρίσκοντο στη Λάρισα, είπα ακριβως το ίδιο.

 

Έκτοτε, σε κάθε ομιλία μου για τα Ελληνοτουρκικά, είτε σε συνέδρια, ειτε σε τηλεοπτικές εκπομπές, είτε σε δημοσιεύματα μου, δεν παύω να τονιζω τα παραπάνω και με πολύ χαρα άκουσα το 2004 τον τότε προεδρο της Βουλής Αποστολο Κακλαμάνη να επισημαίνει ακριβως την ίδια θέση.

 

Το 2006 ,όταν ο τότε πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος έκανε εκεινη την -περιεργη κατ’εμέ- δήλωσή του για «παραπομπή στη Χάγη, της στρατικοποίησης των νησιών του Αρχιπελάγους», απέστειλα στην Καθημερινη -και δημοσιεύτηκε- την συνημμένη επιστολή.

 

Οταν χθές άκουσα και διάβασα γιά την επιστολή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας προς τον τουρκο ομολογό του  και οταν διάβασα το -παρακάτω- κείμενο του Σταυρου Λυγερού, βεβαιώθηκα πλέον οτι ευρισκόμεθα ενωπιον μιας τεράστις κρίσης.

 

Δεν προτίθεμαι να αμφιοσβητησω τον πατριωτισμο κανενος πολυ περισσότερο της πρόσφατα εκλεγμένης Ελληνικής Κυβέρνησης.

 

Θα πρότεινα όμως όπως οι πολιτικοι αρχηγοι όλων των κομμάτων , εστιάσουν , όλη τους την προσοχή σε αυτη την νέα τροπή των πραγμάτων και ζητήσουν από την Κυβέρνηση σε συνεδρίαση στη Βουλή -έστω μή δημόσια- ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο, να ενημερωσθούν επι του ακριβους πριεχομένου των δυο επιστολών [Πρωθυπουργων  της Ελλάδας και Τουρκίας] οι οποίες βέβαια δεν ειναι αυτές που διαβάσαμε στις ανακοινώσεις.

 

Κυρίες και Κύριοι της πολιτικής μας ηγεσίας,

Απο την ημέρα που προκηρύχτηκαν οι πρόσφατες εκλογές δεν παύουμε να τονιζουμε οτι οι εκλογες έγιναν γιατί τα εθνικά μας θέματα ευρισκονται στην κόψη του ξυραφιού.

Έχετε τεράστια ευθύνη απέναντι σε αυτον τον υπέροχο Λαό,Ενημερώστε τον και ζητείστε του την συμπαράσταση , όσο δύσκολη και να είναι η κατάσταση. Πείτε του ολόκληρη την αλήθεια και θα ειναι μαζυ σας στον πατριωτικο αγώνα.

 

Δημήτρης Αλευρομάγειρος

[πιο κατω το κειμενο του Σταυρο Λυγερού και συνημμένα το κειμενο μου στην Καθημερινη της 11ης Ιουνίου 2006]

 

  

 

Tου Σταυρου Λυγερου

Ο Ταγίπ Ερντογάν ήξερε τι έλεγε όταν προανήγγειλε την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Με την απαντητική επιστολή του, ο Γ. Παπανδρέου τον προσκάλεσε και επισήμως. Το ενδιαφέρον, όμως, στην αλληλογραφία είναι ο διάλογος κορυφής για το νέο πλαίσιο της διμερούς διαπραγμάτευσης.Ο Γ. Παπανδρέου δεν απέρριψε την πρόταση Ερντογάν για δημιουργία υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Συνεργασίας. Με την αντιπρότασή του, όμως, ουσιαστικά επαναφέρει στο τραπέζι τη διαδικασία, που είχε ακολουθηθεί μετά την απόφαση της Ε.Ε. στο Ελσίνκι το 1999. Για την ακρίβεια, αντιπροτείνει η διαπραγμάτευση να πραγματοποιηθεί με την αναζωογόνηση των διερευνητικών επαφών. Πιο συγκεκριμένα, η διαπραγμάτευση θα πραγματοποιηθεί στη βάση χρονοδιαγράμματος και θα έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί ότι εάν δεν καταλήξει, οι διαφορές θα παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η Αθήνα δεν δηλώνει ότι αποδέχεται εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση, αλλά ουσιαστικά την έχει αποδεχθεί. Πιστεύει ότι η συζήτηση όλων των ζητημάτων στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών δεν νομιμοποιεί πολιτικά τις τουρκικές μονομερείς διεκδικήσεις. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται μάλλον για φύλλο συκής. Δεν σώζει τα πράγματα ούτε το γεγονός ότι στην επιστολή του ο Γ. Παπανδρέου δίνει έμφαση στον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.

Η ελληνική πλευρά έχει ένα διπλό στόχο: πρώτον, να καλλιεργήσει ένα περιβάλλον ύφεσης στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Γι’ αυτό και εμφανίζεται διατεθειμένη να συζητήσει την εφαρμογή σχετικών μέτρων.
Δεύτερον, να εγκλωβίσει την Αγκυρα σε μια διαδικασία, που τελικώς οδηγεί στη Χάγη. Ο δρόμος αυτός έχει σοβαρά πλεονεκτήματα, αλλά δεν λείπουν οι παγίδες. Θα δεχθεί άραγε η Ελλάδα να θέσει την εδαφική της ακεραιότητα στην κρίση δικαστών, αποδεχόμενη την παραπομπή στη Χάγη των «γκρίζων ζωνών»;
[Καθημερινη 26/01/2010]

=============================

Η Στρατικοποιηση των νησων του Αρχιπελαγους και η 4^η Τουρκικη Στρατια

Το αρθρο του τεως Προεδρου της Ελληνικης Δημοκρατιας  Κωστη Στεφανοπουλου, ο οποιος κατα το Συνταγμα διετελεσε-ως Προεδρος- και Αρχηγος των Ενοπλων Δυναμεων της χωρας, για τη Χαγη[ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  28/5/06],προκαλεσε εντονες αντιδρασεις και κυριως για το θεμα της στρατικοποιησης των νησιων του Αιγαιου.

 Ο εγκριτος δημοσιογραφος της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ   Σταυρος Λυγερος  σε εκτενες δημοσιευμα του στην ιδια εφημεριδα [  4 /6/06] με τιτλο «Στα προθυρα της Χαγης το 2003»,αναφερεται μεταξυ αλλων και στην, κατα τη διαρκεια των διερευνητικων επαφων των δυο χωρων για το πιο πανω θεμα, προπαθεια  του Τουρκου διαπραγματευτη διπλωματη Ουγουρ Ζιγιαλ «να ριξει στο τραπεζι και την ιδεα να περιορισθει η τουρκικη στρατια του Αιγαιου με ανταλλαγμα τη μερικη αποστρατικοποιηση των ελληνικων νησιων»….

 Αυτη η πολιτικη της Τουρκιας εντασεται στη γνωστη στρατηγικη της του «μαστιγιου και του καρροτου» η οποια μαζυ με τις κατα καιρους προβοκατορικες ενεργειες της εχει θετικα ,υπερ αυτης ,αποτελεσματα. 

 Υπενθυμιζουμε  τη γνωστη προβοκατσια  των γεγονοτων της Κοφινου [στη Κυπρο τον Νοεμβριο του 1967 ] η οποια οδηγησε στην επαισχυντη απομακρυνση της Ελληνικης Μεραρχιας με οδυνηρα για τον Ελληνισμο της Κυπρου αποτελεσματα…..

  Σημειουται οτι κατ’ επαναληψη Ελληνικες Κυβερνησεις,προφανως πιεζομενες και υποκυπτουσες σε κυνικες απειλες και με μηδενικες η’αοριστες υποσχεσεις εχουν προβει σε αναλογες ενεργειες [1976 συναντηση Κ.Καραμανλη -Ετσεβιτ στη Γενευη,1991 προταση κυβερνησης Μητσοτακη για αποστρατικοποιημενη ζωνη στα συνορα Ελλαδας-Τουρκιας Βουλγαριας και διαφορες κατ έπαναληψη προτασεις  για αμοιβαια[?] μειωση των εξοπλισμων ].Οι ενεργειες αυτες καταληγουν παντα στην απαιτηση της Αγκυρας για  αποστρατικοποιηση των νησιων του Αιγαιου με ….υποκρυπτομενο και εμφανιζομενο την καταλληλη στιγμη, ανταλλαγμα » την, ΑΝΕΥ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΣΤΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΑΣ, αποσυρση της 4ης Στρατιας…..

 Απο το 1980  τονιζουμε με εμφαση τον κινδυνο της αποστρατικοποιησης των νησιων του Αιγαιου σε πιθανη προταση της Αγκυρας,  για ταυτοχρονη αποσυρση της 4ης Στρατιας [προταση η οποια ηλθε και το ετος 2000 και δια στοματος του -αποθανοντος ηδη -πρωην αρχηγου του πολεμικου ναυτικου ,αρχηγου των ναυτικων δυναμεων εισβολης στη Κυπρο το ’74 και τοτε [2000] στρατιωτικου συμβουλου του Ετσεβιτ,ναυαρχου Γκιουβεν Ερκαγια…..]

 Η 4η Τουρκικη Στρατια εχει ΜΟΝΟ πολιτικο λογο υπαρξης . Συγκροτηθηκε το 1976 στα δυτικα παραλια της Μ.Ασιας ωστε οταν θα ελθει η στιγμη και σε εντολη ή «διευκολυνση»του διεθνους παραγοντα και προκειμενου να φανει η Τουρκια φιλειρηνικη,να γινει προταση για την αποσυρση της με ταυτοχρονη αποστρατικοποιηση των νησιων μας…

 Ειναι γνωστο οτι η Ελλαδα υστερα απο τη βαρβαρη και εγκληματικη εισβολη των Τουρκων το ’74 και κανοντας χρηση αναφαιρετου δικαιωματος της [ αρθρο 51 καταστατικου χαρτη των ΗΕ] εξοπλισε ΑΜΥΝΤΙΚΑ τα νησια του Αιγαιου. Η Τουρκια -ενω γνωριζει πολυ καλα οτι δεν προκειται να της επιτεθουμε- συγροτησε την  4η Στρατια ,με τον ισχυρισμο οτι κινδυνευει απο τις δυναμεις των νησιων μας…ενω ο πραγματικος λογος εινα αυτος που περιγραφουμε παραπανω.

 Η ιδια η Τουρκια ,στην πραξη, εχει επιβεβαιωσει τον ισχυρισμο μας οταν στις διαφορες κρισεις αλλα και στις κατ’ετος διεξαγομενες αποβατικες ασκησεις στον κολπο του Ντογαμπεη [εναντιον τινος οι αποβατικες ασκησεις?] χρησιμοποιει ως κυριο κορμο των αποβατικων της δυναμεων  τμηματα εκτος Μοναδων της 4ης Στρατιας τα οποια και επιβιβαζονται στα μονιμως ναυλοχουντα στα Μικρασιατικα Παραλια 140 και πλεον αποβατικα της πλοια [τα οποια   δεν ανηκουν στην 4η Στρατια στην οποια επισης δεν ανηκει και η Ταξιαρχια Πεζοναυτων που εδρευει στη Φωκια ….]

 Ειναι προφανες,οτι η τυχον διαλυση  η’ αποσυρση της 4ης Στρατιας σε τιποτα δεν θα μειωσει τη στρατιωτικη ετοιμοτητα και επιθετικοτητα της Τουρκιας κατα των νησιων μας, ενω τυχον αποσυρση των δυναμεων μας απο τα νησια,η εγκατασταση των οποιων απαιτησε πολυ χρονο, τα αφηνει ουσιαστικα ανυπερασπιστα,δεδομενου οτι σε περιπτωση κρισης ο χρονος που θα απαιτηθει για την αξιοπιστη αμυντικη επανεγκατασταση  ειναι πολλαπλασιως μεγαλυτερος απο τον ελαχιστον χρονο επιβιβασης των τουρκικων στρατευματων στα αποβατικα τους για αμεση επιθεση κατα των νησιων μας…[επισημανση που κανει και ο Σταυρος Λυγερος στο αρθρο του]

 Κλεινοντας θα θελαμε να δηλωσουμε οτι πιστευουμε οτι τα πολυ αυτα απλα πραγματα τα γνωριζουν πολυ καλα και οι κυβερνωντες  -και ιδιαιτερα τα Υπ.Εξωτερικων και Αμυνας- αλλα και ολοκληρος ο πολιτικος κοσμος και δεν θα επιχειρηθει ποτε τετοια αυτοκαταστροφικη ενεργεια ομοια της οποιας μονον η χουντα του ’67 πραγματοποιησε με οδυνηρα για την Κυπρο και τον ελληνισμο αποτελεσματα…

 Η πραγματικα φιλειρηνικη Ελλαδα – πρεπει να απαιτησει οπως η Τουρκικη ελιτ ,αν ειναι ειλικρινης [λυπουμεθα αλλα εμεις δεν εχουμε πεισθει] να καταστρεψει τον αποβατικο της στολο ,.να σταματησει τις κατ’ετος προκλητικες ασκησεις εναντιον των νησιων μας και να αποσυρει τα στρατευματα εισβολης και κατοχης απο την Κυπρο.Τοτε  και μονον τοτε μπορουμε να συζητησουμε για  αμοιβαια μειωση εξοπλισμων και αργοτερα υστερα απο απολυτη εμπεδωση -στη πραξη- της εμπιστοσυνης ,να συζητησουμε τα παραπερα…..

 Δημητρης Αλευρομαγειρος,

Αντιστρατηγος ε.α.

Επιτιμος Γενικος Επιθεωρητης Στρατου,

 Χολαργος.

 [Δημοσιευτηκε στην εφημεριδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της Κυριακης 11^ης Ιουνιου 2006, σελ 24 ]

Ο Τούρκος πρωθυπουργός πιέζει για τη διεξαγωγή εφόλης της ύλης διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή των αρμοδίων υπουργών και υπό την υψηλή εποπτεία των δύο πρωθυπουργών. Εάν εγκλωβίσει την Αθήνα σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η τουρκική διπλωματία θα έχει κερδίσει ακόμα και εάν δεν υπάρξει συμφωνία.

Η Αγκυρα δεν διεκδικεί μόνο ελληνικά κυριαρχικά και διοικητικά δικαιώματα. Διεκδικεί ευθέως και ελληνικά εδάφη, προωθώντας περαιτέρω τη θεωρία περί «γκρίζων ζωνών». Και μόνο το γεγονός ότι οι μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις θα τεθούν στο τραπέζι θα τις μετατρέψει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε πολιτικά νομιμοποιημένες διμερείς διαφορές.

Εάν κρίνουμε απ’ όσα διοχετεύθηκαν ημιεπισήμως για το περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν αρνείται την εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει σαφής αναφορά ότι η Αθήνα συζητάει μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή πιο σωστά για οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. (Αυτή η έννοια του Δικαίου της Θάλασσας συμπεριλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα και κυρίως δεν αφήνει ασάφειες αναφορικά με το εάν τα κατοικημένα νησιά έχουν δικαίωμα για δική τους Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).

ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ – ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΣ

Μια ενδιαφέρουσα τηλεοπτική συζήτηση!

<object width=»400″ height=»309″><param name=»allowfullscreen» value=»true» /><param name=»allowscriptaccess» value=»always» /><param name=»movie» value=»http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=7794506&amp;server=vimeo.com&amp;show_title=1&amp;show_byline=1&amp;show_portrait=0&amp;color=&amp;fullscreen=1» /><embed src=»http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=7794506&amp;server=vimeo.com&amp;show_title=1&amp;show_byline=1&amp;show_portrait=0&amp;color=&amp;fullscreen=1» type=»application/x-shockwave-flash» allowfullscreen=»true» allowscriptaccess=»always» width=»400″ height=»309″></embed></object><p><a href=»http://vimeo.com/7794506″>Ρηξη-κέλευθα 24/11/2009: Συζήτηση με τον Δ. Αλευρομάγειρο</a> from <a href=»http://vimeo.com/user1760232″>Άρδην – Ρήξη</a> on <a href=»http://vimeo.com»>Vimeo</a>.</p>

ΥΒΡΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

του Δημήτρη Αλευρομάγειρου, Άρδην τ. 77

Οι μάσκες πέφτουν

 

Ο πανικός ρίχνει τις μάσκες. Παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος και τα στελέχη του αγωνίζονται καθημερινά να μας πείσουν για το αντίθετο, το ΛΑΟΣ είναι ένα ετερόφωτο κόμμα. Αναπτύσσεται πάνω στην καθεστωτική ομερτά, που έχουν επιβάλει οι άρχουσες ελίτ στο σύνολο σχεδόν του πολιτικού συστήματος για τα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό, κ.λπ..  Δίχως αυτήν, κανείς δεν ξέρει τι θα είχε απομείνει από την δημοσκοπική ορμή που καταγράφει τα τελευταία χρόνια, αποκτώντας σημαντική επιρροή ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα. Και βεβαίως, αυτή ακριβώς η συνομωσία της σιωπής είναι που έχει επιτρέψει σ’ ένα σαφέστατα ακροδεξιό κόμμα να παρουσιάζεται ως ένα ‘απλό πατριωτικό κόμμα’.   
Τούτο επιβεβαιώνεται πολύ καλά, σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία. Η υποψηφιότητα Σαμαρά έρχεται να αμφισβητήσει δυναμικά το μονοπώλιο που προσπαθεί να επιβάλει το ΛΑΟΣ στα εθνικά θέματα, στον χώρο των κοινοβουλευτικών κομμάτων, και γι’ αυτό οι αντιδράσεις του προέδρου του, αλλά και σύσσωμου του κόμματος, υπήρξαν εντονότατες. Πρώτον, ο Καρατζαφέρης έσπευσε να εκφράσει την υποστήριξή του στην Ντόρα Μπακογιάννη, ευθυγραμμιζόμενος για άλλη μια φορά με τις πρεσβείες και τα μεγάλα συμφέροντα. Ύστερα, εμφανίστηκε στο κανάλι του, και σ’ ένα άκρως ρεβανσιστικό, ψυχροπολεμικό κλίμα μίλησε για το Πολυτεχνείο, την δικτατορία και για τον Ν. Μπελογιάννη όπως θα διαβάσετε παρακάτω στο κείμενο του Δ. Αλευρομάγειρου.
Και τέλος, το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με το άκρως ρατσιστικό εξώφυλλο της «Α1» για την Κωνσταντίνα Κούνεβα, το οποίο τολμάει να καταγγέλλει για «αριστερό ρατσισμό» την απόφαση της κυβέρνησης να επικηρύξει τους δράστες της δολοφονικής επίθεσης εναντίον της. Άφησαν έτσι να πέσουν οι μάσκες και να ξεδιπλώσουν τις πραγματικές, δουλοκτητικές απόψεις τους για τα δικαιώματα των ξένων εργατών. Και όταν μάλιστα η Κούνεβα έχει τοποθετηθεί, παρά την πρριπέτειά της, υπέρ του πατριωτισμού και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων !
Με την πλάγια υπεράσπιση των υποψήφιων δολοφόνων της Κούνεβα, και την από τηλεοράσεως κατασυκοφάντηση αυθεντικών αγώνων και αγωνιστών του ελληνικού λαού, κλείνει ένας κύκλος για το ΛΑΟΣ. Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του εθνομηδενισμού στην πολιτική σκηνή, το αναγκάζει να αναδιπλωθεί στις πρωταρχικές του τοποθετήσεις, επιστρέφοντας στον σκληρό του πυρήνα…

 

Άρδην

 

Στη σημερινή του εκπομπή, 17 Νοεμβρίου 2009, στον τηλεοπτικό σταθμό ΤΗΛΕΑΣΤΥ[;] ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, είπε –περίπου– τα εξής:
 
Για τον Νίκο Μπελογιάννη,
«Γιατί τον τιμούμε, Τι ήταν; Ένας σταλινικός πράκτορας, τον οποίον τελικά τον εξετέλεσε η κεντρώα κυβέρνηση του Πλαστήρα και όχι οι δεξιοί…»
 Για την αντίσταση κατά της χούντας και το Πολυτεχνείο.
-«Ποια αντίσταση; Ένας Μουστακλής, ένας Σαββούρας, ένας Μήνης, ένας Παπανικολάου και τίποτε άλλο»…
-Το Πολυτεχνείο έγινε γιατί οι Αμερικανοί δεν ήθελαν τον Παπαδόπουλο, ο οποίος δεν τους έδωσε διευκολύνσεις για τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, και ο οποίος ήθελε να ομαλοποιήσει την πολιτική ζωή με τον Μαρκεζίνη, θα είχαμε εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974 και έτσι δεν θα είχαμε την καταστροφή της Κύπρου»…
-«Εντάξει, υπήρξαν νεκροί» [σ.σ. Πάλι καλά!]
-«Και μένα με έπιασε ένας Ταγματάρχης»….[σ.σ. Να και αντιστασιακός ο Γ.Κ!]

Αυτά τα ανιστόρητα και διαστρεβλωμένα είπε σήμερα ο κ. Γ. Καρατζαφέρης..
-Το ότι η χούντα του ’67 έγινε για να καταστραφεί η Κύπρος, τσιμουδιά…
-Το ότι η χούντα απέσυρε τον Νοέμβριο του 1967,κατά εξευτελιστικό τρόπο για τον Ελληνικό Στρατό, την Μεραρχία που είχε στείλει από το 1964 στην Κύπρο ο Γ. Παπανδρέου, εν συνεννοήσει και κατόπιν αιτήσεώς του, με τον Μακάριο, και, ύστερα από την απόσυρσή της η Κύπρος έμεινε γυμνή στις ορέξεις της Τουρκίας, τσιμουδιά…
-Το ότι ο ίδιος ο χουντικός Παπαδόπουλος είχε προτείνει στους Τούρκους ομοσπονδία Ελλάδας-Τουρκίας; τσιμουδιά…
-Για την κορυφαία αντιστασιακή ενέργεια του Αλέκου Παναγούλη την 13η Αυγούστου 1968, τσιμουδιά [πως αυτό συνδυάζεται με το γεγονός ότι ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφερης έχει ζητήσει να τιμηθεί ο Α. Παναγούλης με άγαλμα στη Βουλή; Και παραβρέθηκε φέτος και στο μνημόσυνο την 1η Μαΐου; [βέβαια ακούστηκαν αποδοκιμασίες για την παρουσία του, ελπίζω να μην ξανάρθει.]
– Για την αντιστασιακή οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα με Σάκη Καράγιωργα, Βασίλη Φίλια, στρατηγό Ιορδανίδη, Νίκο Κωνσταντόπουλο, Γιάννη Κομποτιάτη, Γεράσιμο Νοταρά.Γ. Κουβελάκη και εκατοντάδες άλλους; Τσιμουδιά,
–Για το κίνημα του Ναυτικού και την ανταρσία του Βέλους, που κλόνισε τη χούντα, τσιμουδιά…
–Για την οργάνωση «Ελεύθεροι Έλληνες» με χιλιάδες Αξιωματικούς; Τσιμουδιά.
–Το ότι η χούντα αποστράτευσε –μόλις μέχρι τον Ιανουάριο του 1968–, 2500 αξιωματικούς [βλέπε περιοδικό Ελένης Βλάχου ,Γκρηκ Ριπορτ στο Λονδίνο]; Τσιμουδιά…
 
Λυπάμαι πολύ γιατί πολλοί από τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ παρεσύρθησαν από πατριωτικές κορώνες του κ. Γ.Κ και έτσι είναι σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων και διάλεξε τη μέρα για να υβρίσει και την αντίσταση και τη Δημοκρατία.
–Δεν θα αποφύγω να μιλήσω και για τον Νίκο Μπελογιάννη.
Το δράμα της Ελλάδας με τον εμφύλιο είναι γνωστό και το έχουμε αναλύσει κατ’ επανάληψη.
Ο εμφύλιος τελείωσε το 1949 αλλά το δεξιό κράτος τον εκμεταλλεύτηκε για πολλά χρόνια μετά… [τελικά η συμφιλίωση άρχισε κατά τη διάρκεια της χούντας, όταν πολλοί δεξιοί και αριστεροί βρέθηκαν στα ίδια κελιά της. Τυπικά τελείωσε το 1976, όταν η πολιτεία πλέον τον ονόμασε εμφύλιο και το 1981, όταν τιμήθηκαν οι αντιστασιακοί και έγιναν οι γιορτές στον Γοργοπόταμο.]
Το άγος της εκτέλεσης του Μπελογιάννη και των άλλων συντρόφων του [Κυριακή 30 Μαρτίου 1952, πρωι ώρα 04.10 με τα φώτα των Τζέιμς] δεν είναι καθόλου προς τιμήν κανενός, [Ακόμη και το τότε ΚΚΕ, με το να αποκηρύξει την επιστολή Νίκου Πλουμπίδη έχει ευθύνη για την καταδίκη..]
Εγώ απλά θα πρότεινα στον κ. Γ.Κ να διαβάσει τι είπε ο Νίκος Μπελογιάννης στην απολογία του, στις δίκες του, για το Κυπριακό.
Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολύ μπροστά πολιτικά από παρά πολλούς και ήταν πολύ μεγάλος Έλληνας και καθόλου πράκτορας κανενός σταλινικού καθεστώτος, όπως θέλανε να τον παρουσιάσουν [και σήμερα 10 μέρες μετά τον θάνατο της συντρόφου του.. ο κ. Γ.Κ]. Είχε πει λοιπόν ο Μπελογιάννης: «Προσέξτε του Άγγλους στην Κύπρο, Δεν θα τη δώσουν ποτέ».
Και γι’ αυτές τις μαύρες εποχές καλά θα κάνει ο κ. Γ.Κ. να είναι προσεκτικός. Ίσως πρέπει να γνωρίζει ότι την απόφαση για εκτέλεση -αντίθετα από την απόφαση Πλαστήρα – την έδωσε ο Παύλος.
Αυτά, κ. Γ.Κ., και ειλικρινά λυπάμαι γιατί υπάρχει βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ο οποίος υβρίζει την αντίσταση του Ελληνικού Λαού.
 
Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Με νύχια και δόντια κράτησε τη Λευκωσία

«Στο πρόσωπό του, τιμήσαμε και όλους όσοι αγωνίστηκαν για να μην μπορέσουν οι Τούρκοι να προελάσουν περισσότερο το 1974 και να καταλάβουν μεγαλύτερες εκτάσεις γης του δήμου μας», δηλώνει ο δήμαρχος Έγκωμης Νίκος Παυλίδης. Ο Αλευρομάγειρος ήταν ο διοικητής του τάγματος 336, που κράτησε με νύχια και με δόντια ελεύθερες τις περιοχές Ιππόδρομου, Αγίου Δομετίου και Αγίου Παύλου – Έγκωμης κατά τις επιθέσεις των Τούρκων στη δεύτερη εισβολή του 1974.

Κράτησε με νύχια και με δόντια τη Λευκωσία
Επίτιμος δημότης Έγκωμης ο διοικητής του τάγματος 336
ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΡΠΑΣ
Ο ΤΙΤΛΟΣτου επίτιμου δημότη Έγκωμης απονεμήθηκε ψες από τον τοπικό δήμο, στον στρατιωτικό Δημήτρη Αλευρομάγειρο. Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για απονομή του τίτλου στον Αλευρομάγειρο, ήταν ομόφωνη. «Στο πρόσωπό του, τιμήσαμε και όλους όσοι αγωνίστηκαν για να μην μπορέσουν οι Τούρκοι να προελάσουν περισσότερο το 1974 και να καταλάβουν μεγαλύτερες εκτάσεις γης του δήμου μας», δηλώνει ο δήμαρχος Έγκωμης Νίκος Παυλίδης. Ο Αλευρομάγειρος ήταν ο διοικητής του τάγματος 336, που κράτησε με νύχια και με δόντια ελεύθερες τις περιοχές Ιππόδρομου, Αγίου Δομετίου και Αγίου Παύλου – Έγκωμης κατά τις επιθέσεις των Τούρκων στη δεύτερη εισβολή του 1974.
Ο Αλευρομάγειρος, σήμερα είναι αντιστράτηγος εν αποστρατεία, επίτιμος γενικός επιθεωρητής στρατού. Ηγετική μορφή, σε μια από τις συνεντεύξεις του είπε και τα εξής. «Όπου ο ηγήτωρ ευρίσκετο εις την πρώτην γραμμήν και εμάχετο παρά το πλευρόν τους, ουδείς εγκατέλειψεν τας θέσεις του. Όπου υπήρξεν εγκατάλειψις θέσεως, τούτο ωφείλετο εις την αδράνειαν των ηγητόρων του…» Το ήθος του διαφαίνεται και στην απάντηση που έδωσε όταν του ζητήθηκε η γνώμη για τέλεση μνημοσύνου για τούς 31 ηρωικώς πεσόντες του τάγματός του. «Είμαι απολύτως βέβαιος για τη συμβολή όλων σας στην οργάνωση της τελετής και παρέλκει να σημειώσω ότι αυτή θα περιορισθεί στο μέγα θέμα της Θυσίας τους μακριά από όποιες- σεβαστέςτυχόν κομματικές σας διαφορές. Όλοι μας άλλωστε, εξακολουθούμε και έχουμε ένα στόχο και ένα σκοπό, την αγάπη και την ενότητα της πατρίδας μας».
Η απονομή του τίτλου του επίτιμου δημότη Έγκωμης, έγινε στη διάρκεια αντικατοχικής εκδήλωσης μνήμης που πραγματοποιήθηκε στο πάρκο Ζιβανάρη. Στη διάρκειά της, τιμήθηκε και ο έφεδρος καταδρομέας Νεοπτόλεμος Κότσαπας από τη Λάπηθο για την προσφορά του στον πόλεμο του 1974.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ