βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα"

Ηλεκτρονικός χώρος ενημέρωσης και σχολιασμού

Posts Tagged ‘ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ’

Κάν΄ το όπως με τον Αλ Καπόνε

Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 17 Ιουλίου 2010

Κ. Χρυσόγονος

Ο κ. Κώστας Χ. Χρυσόγονος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης προτείνει τη δίωξη για φορολογικά εγκλήματα!Η ασυλία τους εκεί δεν ισχύει!

 

Το άρθρο 86 του Συντάγματος και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών αφορούν μόνο πράξεις ή παραλείψεις «κατά την άσκηση των καθηκόντων τους» και όχι πράξεις ή παραλείψεις απλώς επ΄ ευκαιρία της άσκησης των τελευταίων ή σχετικές με την αξιοποίηση ή τη διάθεση ή απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν, αδιάφορο νόμιμα ή παράνομα, κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων. Ετσι π.χ. ακόμη και……

 

για τους μισθούς, επιδόματα, αποζημιώσεις κτλ. που λαμβάνει ο υπουργός από το δημόσιο ταμείο, εάν παραλείψει τη δήλωσή τους στις αρμόδιες φορολογικές αρχές, μπορεί όχι μόνο να του επιβληθούν αναδρομικά οι αναλογούντες φόροι, προσαυξήσεις και πρόστιμα, αλλά υπό προϋποθέσεις να του ασκηθεί και ποινική δίωξη (αν η απόκρυψη εισοδήματος είχε ως συνέπεια την απώλεια φορολογικών εσόδων ενός ορισμένου ύψους κατ΄ έτος). Το ίδιο ισχύει βέβαια, κατά μείζονα λόγο, και αν τα ποσά που αποκρύφθηκαν είχαν παράνομη προέλευση. Επίσης, αν παραλείψει την αναγραφή, στη δήλωση του «πόθεν έσχες», οποιουδήποτε χρηματικού ποσού βρίσκεται στην κατοχή του, ο υπουργός (ή τέως υπουργός) διαπράττει αυτοτελές ποινικό αδίκημα, ανεξάρτητα από τη νομιμότητα ή μη της απόκτησης του ποσού αυτού.

 

Για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων του ο υπουργός μπορεί, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος, να διωχθεί μόνο με απόφαση της Βουλής και μόνο έως το τέλος της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. Σήμερα συνεπώς μπορούν να ασκηθούν τέτοιες ποινικές διώξεις μόνο για αδικήματα μεταγενέστερα του Οκτωβρίου 2007 (χρόνος διεξαγωγής των προτελευταίων βουλευτικών εκλογών). Αντίθετα, για αδικήματα τα οποία δεν εμπίπτουν στην άσκηση των υπουργικών καθηκόντων, η ποινική δίωξη μπορεί και πρέπει να ασκηθεί από τις εισαγγελικές αρχές και ο χρόνος παραγραφής είναι ο ίδιος που ισχύει και για τα αδικήματα των «κοινών θνητών» (πενταετία για τα πλημμελήματα, δεκαπενταετία ή εικοσαετία για τα κακουργήματα, άρθρο 111 του Ποινικού Κώδικα). Ετσι π.χ. ένας πρώην υπουργός που δωροδοκήθηκε το έτος 2000 για να υπογράψει μια μεγάλη δημόσια σύμβαση δεν μπορεί να διωχθεί σήμερα για την υπογραφή του, αφού εκείνη καλύπτεται από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, μπορεί όμως να διωχθεί για το ότι δεν δήλωσε το ποσό αυτό ως εισόδημα στην Εφορία ή για την παράλειψη αναγραφής του στη δήλωση «πόθεν έσχες», αφού μια τέτοια παράλειψη εμπίπτει στον κύκλο των υπουργικών του αρμοδιοτήτων. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί με τον διαβόητο Αλ Καπόνε στην Αμερική τη δεκαετία του 1930, ο οποίος δεν καταδικάστηκε ποτέ για δολοφονίες και λαθρεμπόριο, αλλά φυλακίστηκε για φοροδιαφυγή.

 

Με άλλες λέξεις, η κάλυψη που παρέχουν στους υπουργούς κυρίως το άρθρο 86 του Συντάγματος και δευτερευόντως ο εκτελεστικός του τελευταίου νόμος δεν είναι απόλυτη. Οι νομικές δυνατότητες για να διωχθούν ποινικά και φορολογικά οι επίορκοι υπουργοί υπάρχουν, αρκεί να υπάρξει και η θέληση εκ μέρους των αρμόδιων εισαγγελικών και φορολογικών αρχών. Το γενικότερο πρόβλημα της πολιτικής διαφθοράς είναι όμως βαθύτερο, αφού εμφωλεύει στις δομές του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Η αντιμετώπισή του θα προϋπέθετε όχι μόνο επί μέρους αλλαγές στο σχετικό θεσμικό πλαίσιο, αλλά κυρίως μια συνολικότερη μεταβολή στον πολιτικό μας πολιτισμό.

 

 

Ο κ. Κώστας Χ. Χρυσόγονος είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

 

 

www.tovima.gr

 

Αναρτήθηκε από http://blogpose.com/strawberry/2010/%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%84-%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BB-%CE%BA%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BD%CE%B5-2/

Posted in Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Με ετικέτα: , , | Leave a Comment »

Βρέθηκαν σε ένα μόνο λογαριασμό της κόρης του Τσοχατζόπουλου 8 εκατομμύρια ευρώ!

Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 21 Ιουνίου 2010

 

Τελειωμό δεν έχουν τα σκάνδαλα γύρω απο το όνομα του πρώην υπουργού Εθνικής ‘Αμυνας.
Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» εκτός απο την τεράστιας αξίας ακίνητη περιουσία, το ΣΔΟΕ εντόπισε και 8 εκατ. ευρώ σε λογαριασμό της κόρης του.

Σε ένα τρισεκατομμύριο δραχμές υπολογίζονται μόνο οι μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα που διαχειριζόταν ο πρώην υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας που φαίνεται πως ήταν καλός πελάτης αγοράζοντας…

…κάργα εμπόρευμα για λογαριασμό του Ελληνικού δημοσίου.

Σύμφωνα με το νέο δημοσίευμα της εφημερίδας μετά την μεγάλης αξίας ακίνητη περιουσία που έχει βρεθεί, σε έρευνα που έγινε σε συγκεκριμένη Ελληνική τράπεζα βρέθηκαν σε λογαριασμό της κόρης του πρώην υπουργού, Αρετής , καταθέσεις ύψους 8 εκατ. ευρώ

Η κόρη του Τσοχατζόπουλου είναι αρχιτέκτονας στο επάγγελμα (σπούδασε στο Βερολίνο) και, όπως λένε οι φορολογικές αρχές, το ετήσιο καθαρό της εισόδημα δεν ξεπερνάει τις 50.000-70.000 ευρώ κατ’ έτος (μέσος όρος των τελευταίων 10 ετών) την ίδια στιγμή το ΣΔΟΕ απορεί πως προκύπτουν τα 8 εκατ. ευρώ που εντοπίστηκαν σε λογαριασμό της.

Στην περιουσία της κόρης του Τσοχατζόπουλου, όπως έχουν ανακαλύψει στο ΣΔΟΕ, προστίθεται ένα ακόμη διώροφο διαμέρισμα 272 τ.μ. στο Κολωνάκι, στην οδό Δεινοκράτους 60.

Το διαμέρισμα, ενώ ανήκε στην offshore «Bluebell», η Αρετή Τσοχατζοπούλου το δήλωνε ως κατοικία από το 2001.

Το 2005 το αγόρασε γνωστός κατασκευαστής αντί περίπου 560.000 ευρώ και το 2006 το μεταβίβασε στην κόρη του πρώην υπουργού αντί περίπου 628.000 ευρώ

Η κόρη του Τσοχατζόπουλου , διαθέτει, μεταξύ άλλων, στην οδό Κεφαλληνίας 38 και 40 δύο οικόπεδα, τα οποία το 2008 μίσθωσε για 15 χρόνια στην κατασκευαστική ΛΗΘΑΙΑ ΕΠΕ που συστάθηκε από την ίδια το 2007 προς 227.000 ευρώ για 15 χρόνια.

Μια δεύτερη κατασκευαστική, που ιδρύεται μεταξύ άλλων πάλι από την ίδια την Αρετή Τσοχατζοπούλου το 2003, η ΑΤΕ-ΦΑ ΕΠΕ, φέρνει την κόρη του πρώην υπουργού στο ίδιο διοικητικό συμβούλιο με τη λογίστρια Ευφροσύνη Λαμπροπούλου.

Ομως, η Λαμπροπούλου εμφανίζεται το 2002 να ενεργεί και ως αντίκλητος της offshore εταιρείας «Torcaso», στην οποία ανήκε το πολυτελές διαμέρισμα της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το οποίο μεταβιβάστηκε σε μια άλλη offshore, τη «Nobilis», η οποία στη συνέχεια το μεταβίβασε στη σύζυγο του Τσοχατζόπουλου, Βίκυ Σταμάτη τον περασμένο Απρίλιο.

Οι εξελίξεις από τα στοιχεία-φωτιά που ανακάλυψαν οι ελεγκτικές αρχές φαίνεται ότι θα είναι ραγδαίες, καθώς η ύπαρξη αυτών των ιδιαίτερα μεγάλης αξίας περιουσιακών στοιχείων λένε ότι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τα εισοδήματα της κυρίας Τσοχατζοπούλου.

Εμπίπτουν όμως ενδεχομένως, όπως εκτιμούν έγκυροι νομικοί, σε πιθανά αδικήματα ξεπλύματος μαύρου χρήματος και φοροδιαφυγής ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.

http://tiresias-press.blogspot.com/2010/06/8.html

Posted in Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Τα εγκλήματα των επίορκων πολιτικών δεν έχουν παραγραφεί!

Posted by βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα" στο 9 Μαΐου 2010

Ο περί ασυλίας νόμος είναι ανίσχυρος, διότι από δόλο παραβιάστηκε το Σύνταγμα, για να επέλθει σκόπιμα η παραγραφή εγκλημάτων κατά της Χώρας και του λαού της. Η κυβέρνηση του Καραμανλή έκλεισε, παράνομα και άκαιρα, τη Βουλή με άμεσο δόλο και σκοπό να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του. Όμως, πράξη, που παραβιάζει το Σύνταγμα, δεν νομιμοποιεί την παραγραφή των εγκλημάτων που τελέστηκαν από τους πολιτικούς, διότι είναι βασική αρχή του δικαίου ότι: Δεν θεμελιώνεται «δίκαιο» πάνω σε Δίκαιο που παραβιάστηκε. Η δικαιοσύνη οφείλει να ερμηνεύσει το Σύνταγμα στην ουσία του και να αφουγκραστεί το λαό, διότι ο λαός απαιτεί την τιμωρία των ενόχων. Φωνή λαού, οργή θεού!
Τώρα τελευταία πολύς λόγος γίνεται ότι ο σχετικός νόμος περί ασυλίας των βουλευτών προστατεύει όσους επίορκους πολιτικούς διέπραξαν εγκλήματα, που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και σήμερα υποτάχθηκε στο ληστρικό Δ.Ν.Τ. και ο λαός καταδικάστηκε σε μέτρα σκληρά, βαθιά αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά, που είναι πρωτόγνωρα για την πατρίδα μας. Η κυβέρνηση, αν θέλει να αφουγκρασθεί πράγματι το λαό, που ζητά την καταδίκη των ενόχων, οφείλει να απευθυνθεί στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από τον οποίο να ζητήσει την άσκηση ποινικής δίωξης, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν και είναι γνωστά τοις πάσι, ενάντια σε όλους εκείνους τους πολιτικούς, οι οποίοι στη διάρκεια της διακυβέρνησης της Χώρας από τον κ. Καραμανλή τέλεσαν εγκλήματα σε βαθμό κακουργήματος. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν και που οδήγησαν τη Χώρα στη σημερινή κρίση, δεν έχουν παραγραφεί, όπως διατείνονται οι συνταγματολόγοι της καθεστηκυίας συνταγματικής τάξης, διότι ο Καραμανλής μονομερώς αποφάσισε με την οριακή πλειοψηφία του στη Βουλή, κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος, ήτοι παράτυπα και παράνομα, το κλείσιμο της Βουλής με δόλο και σκοπό να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του, μολονότι όλα τα κόμματα της, τότε, Βουλής, που εκπροσωπούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του λαού, έντονα διαμαρτυρήθηκαν, για το αντισυνταγματικό πραξικόπημα του κλεισίματος της Βουλής, αλλά μάταια δεν εισακούστηκαν.

Δημοσιεύτηκε http://www.schizas.com

Πρέπει να τονιστεί ότι, άλλο είναι να κλείνει η Βουλή φυσιολογικά, μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων και άλλο να κλείνει πραξικοπηματικά, με δόλο και σκοπό να καλυφθούν παράνομες πράξεις, ήτοι κακουργήματα, που τελέστηκαν από πολιτικούς, που ατίμασαν την αξιοπρέπεια της Χώρας και τον πολιτισμό μας και ταυτόχρονα προσέβαλαν το λαό και το δημοκρατικό πολίτευμα, στο οποίο έδωκαν όρκο ότι θα το τηρούν. Άλλωστε, πράξη, που παραβιάζει το Σύνταγμα, δεν νομιμοποιεί την παραγραφή των εγκλημάτων που τελέστηκαν από τους πολιτικούς, διότι επαναλαμβάνω είναι βασική αρχή του δικαίου ότι: Δεν θεμελιώνεται «δίκαιο» πάνω σε Δίκαιο που παραβιάστηκε. Ο κ. Καραμανλής, γνωρίζοντας τα εγκλήματα που διέπραξαν οι υπουργοί του και οι όποιοι άλλοι συνεργάτες τους και βλέποντας την κατάρρευση της κυβέρνησής του και με σκοπό να αποδράσει, εγκαταλείποντας, όπως, όπως το τιμόνι της διακυβέρνησης, φρόντισε, πριν βουλιάξει το καράβι, να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του, κλείνοντας πραξικοπηματικά τη Βουλή. Όμως, στην προκείμενη περίπτωση ο νόμος της ασυλίας δεν καλύπτει τους επίορκους πολιτικούς, που εγκλημάτησαν σε βάρος της Χώρας και του λαού της, διότι από δόλο παραβιάστηκε το Σύνταγμα για να επέλθει σκόπιμα παραγραφή των εγκλημάτων. Άλλωστε, τι σημαίνει παραγραφή εγκλημάτων; Μπορεί με νόμο, που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (άρθρο 4 παρ.1 Σ.), μπορεί να παραγράφονται εγκλήματα κακουργηματικού χαρακτήρα; Μπορεί οι εγκληματίες πολιτικοί να μην παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστήριο για να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους; Πως μπορεί να λέμε ότι έχουμε κράτος δικαίου, όταν μια μικρή κατηγορία πολιτών, ετσιθελικά και πραξικοπηματικά, να παραγράφει τα εγκλήματά της, καταργώντας το Σύνταγμα;

Για όσους πολιτικούς εγκλημάτησαν, ανεξάρτητα, από τον ισχύοντα νόμο, περί ασυλίας των πολιτικών, θα πρέπει να ασκηθεί δίωξή τους και το δικαστήριο, που θα τους δικάσει, θα κρίνει, αν τα εγκλήματά τους υπέπεσαν σε παραγραφή. Ο λαός θέλει να γνωρίζει τους πολιτικούς του, οι οποίοι τέλεσαν εγκλήματα σε βάρος του και απαιτεί, εφόσον αποδειχθούν τα εγκλήματά τους, πέρα από την ποινική τους καταδίκη, να δημευθεί η περιουσία τους, που τυχόν αποκτήθηκε παράνομα. Σήμερα, στην εποχή που ζούμε και σε μια Χώρα, που θεωρείται δημοκρατική, θα πρέπει το Δίκαιό μας να εγκαθιδρύει ένα κράτος δικαίου, που ταυτόχρονα αυτό το κράτος να είναι και «Δίκαιο κράτος», δηλαδή να ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου του λαού ή αλλιώς να ικανοποιεί το αίσθημα της δικαιοσύνης. Αυτό το αίσθημα εξισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και καθιστά σεβαστές όλες τις κοινωνικές λειτουργίες. Αν αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης τραυματιστεί, τότε οι συνειδήσεις των ανθρώπων αναστατώνονται, οι δημοκρατικοί θεσμοί κλονίζονται και οι κοινωνική ισορροπία παραπαίει. Για να μην τραυματίζεται αυτό το αίσθημα δικαίου, οι κρατικοί λειτουργοί και ιδιαίτερα οι πολιτικοί, θα πρέπει να έχουν συνείδηση αυτού του αισθήματος. Αν αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης απουσιάζει από τους κρατικούς λειτουργούς και τους πολιτικούς, τότε αυτοί αποτελούν νοσηρά φαινόμενα στη λειτουργία των θεσμών και βλάπτουν βάναυσα την πολιτεία και το λαό.

Το ελληνικό κράτος είναι δημοκρατικό με την έννοια ότι εδράζεται πάνω σε ορισμένες θεμελιώδεις βασικές αρχές, που αποτελούν και τα θεμέλια της δομής του κράτους και της κοινωνίας και δίνουν την κατεύθυνση και τον τόνο στην πολιτική του συντάγματός μας. Οι θεμελιώδεις αυτές αρχές είναι: ι) Η Δημοκρατική αρχή ιι) Η αρχή του κράτους δικαίου ιιι) Η αρχή του κοινωνικού κράτους ή αλλιώς του δίκαιου κράτους και ιv) Η αρχή του σεβασμού και της προστασίας της Αξίας του ανθρώπου.

Η δημοκρατική αρχή στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, σύμφωνα με την οποία πηγή και φορέας της εξουσίας είναι ο λαός. Οι πολιτικοί, στα πλαίσια του Συντάγματος, δεν έχουν εξουσία, αλλά λειτουργία, δοτή από το λαό, την οποία οφείλουν να εκτελούν, αλλιώς παραβιάζουν το Σύνταγμα στον πυρήνα του. Επομένως, οι επίορκοι πολιτικοί παραβίασαν το Σύνταγμα στην ουσία του, δηλαδή στον πυρήνα του, που είναι το κοινοβούλιο, το οποίο ο κ. Καραμανλής το κατήργησε, κλείνοντας τη Βουλή, για να παραγραφούν τα εγκλήματα που διέπραξαν οι πολιτικοί της κυβέρνησής του και ο ίδιος, που ευθύνεται, είτε ως αυτουργός, είτε ως ηθικός αυτουργός. Το κλείσιμο της Βουλής δεν έγινε στον ώριμο συνταγματικό χρόνο, αλλά πρόωρα και πραξικοπηματικά με άμεσο δόλο και σκοπό να καλύψει τα εγκλήματα των υπουργών της κυβέρνησής του.

Επειδή υπεράνω και του Συντάγματος είναι ο λαός, ο οποίος σύμφωνα με το άρθρο 120 Σ, δικαιούται και υποχρεούται να αντιστέκεται, όταν παραβιάζονται, συνταγματικά του δικαιώματα, όπως εν προκειμένω, που επίμονα ζητά την τιμωρία των ενόχων, αλλιώς, όντας υποχρεωμένος να προστατεύσει το πολίτευμά του, θα εξεγερθεί ενάντια στους επίορκους πολιτικούς του, που οδήγησαν τη Χώρα στη σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση. Ο λαός δικαιούται, αντιστεκόμενος, να αυτοδικεί ενάντια στους εξουσιαστές και καταχραστές του δημοσίου χρήματος. Γι’αυτό ο λαός απαιτεί από την κυβέρνησή του να εκδηλώσει έμπρακτα την πολιτική της βούληση, που θα συμπέσει με τη βούληση του λαού, ο οποίος ζητά επιμόνως την τιμωρία των ενόχων. Θα το πράξει; Ίδωμεν και ανάλογα, ο λαός θα εκτιμήσει και θα πράξει !

Γράφει: Ιωάννης (Ίων) Καρακώστας, συγγραφέας, νομικός, π. Βουλευτής

Posted in Κοινωνία - Οικονομία - Περιβάλλον | Με ετικέτα: | Leave a Comment »