Σκοτεινές ημέρες

Γιώργος Μαργαρίτης *

Στην ιστορική πορεία του ελληνικού κράτους -στη μορφή που αυτό πήρε μετά το 1922- οι οξυμένες κοινωνικές εντάσεις και οι συνακόλουθες πολιτικές εκρήξεις εκδηλώθηκαν σε μια αυστηρά οριοθετημένη περίοδο: εκείνη του 1940 με 1950.

Στην περίοδο αυτή συμπυκνώθηκαν κοινωνικά και πολιτικά ανατρεπτικές προσδοκίες που εκτονώθηκαν τελικά -με τον τρόπο που «εκτονώνονται» παρόμοιες υποθέσεις- μέσα στον πολύνεκρο και καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949.

Μπορεί να θεωρηθεί ιστορικό παράδοξο -τουλάχιστον για τους ιστορικούς που δεν περιορίζουν τη «μελέτη» των εμφύλιων πολέμων στην «αποκάλυψη» της «εγκληματικής φύσης της επανάστασης και του κομμουνισμού»- το γεγονός ότι στη χώρα μας δεν παρατηρήθηκε εκρηκτική «προϊστορία» ως προς την τρομερή δεκαετία του ’40-’50, τίποτε ανάλογο με τις συνεχείς κοινωνικές δονήσεις που σημάδεψαν την προεπαναστατική και προεμφυλιακή Ρωσία ώς το 1917 ή την αντίστοιχα προεμφυλιακή Ισπανία πριν από το 1936.

Υπαινίσσομαι ότι δεν υπήρξε εδώ τίποτα αντίστοιχο του 1905, του 1909-11 ή του 1934, χρονιές που σημάδεψαν το επαναστατικό κίνημα στις χώρες αυτές. Και όμως, η Ελλάδα του 1922-23, με τα πλήθη των προσφύγων, τη συνακόλουθη μιζέρια και εκμετάλλευση, προσφερόταν, σε συνδυασμό με το επαναστατικό κλίμα εκείνων των καιρών, για επαναστατικές εξελίξεις.

Ετούτο τον κίνδυνο διέκρινε το νέο -τότε- δημιούργημα του ιμπεριαλισμού, η Κοινωνία των Εθνών, η οποία ανέλαβε το έργο της πρόληψης και της αποτροπής επαναστατικών εξελίξεων.

Για περίπου επτά χρόνια (1923-1930) η Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων διαχειρίστηκε το δημοσιονομικό και προπαντός το κοινωνικό πρόβλημα της χώρας αμβλύνοντας σε κάποιο βαθμό τις κοινωνικές ανισότητες και διαχειριζόμενη την απελπισία των ανθρώπων. Η αποστολή θεωρήθηκε εκ των πραγμάτων επιτυχημένη και η αναμενόμενη επανάσταση -αν και δεν ματαιώθηκε- αναβλήθηκε για την επόμενη δεκαετία.

Η άγρια εκμετάλλευση του εργατικού κόσμου της χώρας στη ναζιστική Κατοχή, η καταλήστευση του μόχθου των αγροτών και η ανάδειξη ενός νεόκοπου και ως εκ τούτου βάρβαρου και επιθετικού ελληνικού καπιταλισμού μέσα από την πολεμική οικονομία, τα οφέλη του δωσιλογισμού, τη συνεργασία με τον κατακτητή και την οικονομία της Νέας Ευρώπης και τη διαχείριση της «ανθρωπιστικής βοήθειας», έδωσε μετά το 1940 το υπόστρωμα για τις επαναστατικές εξελίξεις που ακολούθησαν.

Οι νικητές του εμφύλιου πολέμου και οικοδόμοι του μετεμφυλιακού κόσμου πάτησαν -με τον τρόπο που τους συμβούλευσαν οι Αμερικανοί μέντορές τους- σε δύο βάρκες. Από τη μία πλευρά είχαν το κράτος των «έκτακτων μέτρων» και της βάρβαρης καταστολής οποιασδήποτε μορφής λαϊκού κινήματος.

Από την άλλη όμως έχτισαν και μηχανισμούς άμβλυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων – ιδρύματα, προνοιακά μέτρα, πελατειακές σχέσεις και, τέλος, άνοιγμα της μαζικής μετανάστευσης στο εξωτερικό, μια δοκιμασμένη από τον δέκατο ένατο αιώνα συνταγή.

Σε γενικές γραμμές ετούτος ο δυϊσμός της κυρίαρχης πολιτικής λειτούργησε αποτελεσματικά στα «πέτρινα χρόνια» ώς το 1974 και τη μεταπολίτευση. Η τελευταία, ειδικά με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, απλά διεύρυνε τους κληροδοτημένους σε αυτήν μηχανισμούς άμβλυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων υπερκαλύπτοντας το κενό -και τους κινδύνους για την άρχουσα τάξη- που δημιουργούσε ο περιορισμός των μηχανισμών καταστολής.

Ολη αυτή η προϊστορία έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ημέρες που ζούμε, για όσα βλέπουμε να χτίζονται γύρω μας. Στο σύνολό τους τα «τακτικά» ή τα «έκτακτα» μέτρα που νομοθετούν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις της εκάστοτε συμπολίτευσης -και της αντιπολίτευσης μόλις γίνεται συμπολίτευση- έχουν έναν κοινό παρονομαστή: διευρύνουν και βαθαίνουν την κοινωνική άβυσσο που χωρίζει τις κοινωνικές τάξεις και ομάδες στη χώρα μας.

Τα τρέχοντα νομοσχέδια για το ασφαλιστικό και το φορολογικό αναδεικνύουν τη ραγδαία επιτάχυνση της διαδικασίας κοινωνικής πόλωσης που ήταν ήδη ορατή από τον καιρό της ένταξης στην ευρωζώνη και την υιοθέτηση των «αξιών» του Μάαστριχτ.

Από τη μια πλευρά του κοινωνικού φάσματος, μονοπωλιακοί όμιλοι ελληνικών ή ξένων -πολύ δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς- συμφερόντων απολαμβάνουν με προπέτασμα την ιδιότητα του «επενδυτή» απεριόριστες ελευθερίες και δυνατότητες, που οδηγούν στη συνεπακόλουθη -φανερή ή κρυφή- κερδοφορία.

Κοντά και γύρω τους τα απαραίτητα για την ισορροπία του συστήματος αστικά στρώματα τα οποία απολαμβάνουν προνόμια «μεσάζοντα» στον κρατικό μηχανισμό, στη Δικαιοσύνη, στην ενημέρωση και σε όλους τους τομείς της παραοικονομίας.

Στους αντίποδες, ο κόσμος της εργασίας, της μισθωτής εργασίας και της παραγωγής, που οδηγείται στην απόλυτη εξαθλίωση. Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά την ώρα που γράφονται ετούτες οι γραμμές, το 50% των «ασφαλισμένων» δεν θα μπορέσει ποτέ να συμπληρώσει τα προαπαιτούμενα για συνταξιοδότηση.

Την περίφημη «εθνική σύνταξη» των 384 ευρώ θα την «απολαύσει» μικρό ποσοστό, καθώς χρειάζονται 20 πλήρη έτη εργασίας στην ηλικία των 67 ετών για να εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις. Με πλήθος υποδιαιρέσεις και εξαιρέσεις προαναγγέλλεται καθεστώς συντάξεων ύψους 100, 200 ή 300 ευρώ. Τρεις, τέσσερις ή πέντε φορές κάτω από το κατώτερο παραδεκτό όριο φτώχειας! Περιττό να προσθέσουμε περισσότερα στα ήδη πολύ γνωστά.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά στη δημιουργία μιας κοινωνικής αβύσσου, απόλυτης κοινωνικής αδικίας, πρωτόγνωρης μάλιστα, καθώς δεν συμβαίνει σε συνθήκες πολέμου, καταστροφής ή κατοχής.

Από το σημείο αυτό μέχρι να προμαντέψει κανείς τις επιλογές της καταδικασμένης πλευράς της κοινωνίας, η απόσταση είναι μεγάλη. Η κοινή λογική όμως λέει ότι ακόμα και αν είχαν ολότελα χαθεί έννοιες όπως επανάσταση ή αντίσταση, μια τέτοια κοινωνία θα όφειλε να τις επανεφεύρει για να σωθεί.

* καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας ΑΠΘ

http://www.efsyn.gr/arthro/skoteines-imeres

Η εποποιία ενός μουλωχτού κουρέματος και τι δείχνει για το πολιτικό μας σύστημα

Τέσσερις βδομάδες μετά το αιφνιδιαστικό ‘κούρεμα’ των διαθέσιμων κεφαλαίων νοσοκομείων, πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων και άλλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, τις οργισμένες διαμαρτυρίες των διοικήσεών τους αλλά και τις επίμονες φημολογίες περί ‘εξυπηρέτησης φίλιων δυνάμεων’ που ξεφόρτωσαν ομόλογα και χασούρα στα ιδρύματα για να γλιτώσουν οι ίδιες τα λεφτά τους, ξεκαθάρισαν τα πώς και τα γιατί της υπόθεσης με απαντήσεις που δόθηκαν δια στόματος του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου στη Βουλή και του διαχειριστή του Κοινού Κεφαλαίου της ΤτΕ Μιχάλη Μιχαλόπουλου στην εφημερίδα ‘Βήμα’. Απαντήσεις που δεν είναι καθόλου ικανοποιητικές σε ό,τι αφορά τη μεταχείριση που επιφύλαξε η κυβέρνηση στα ιδρύματα λόγω της απελπιστικής ανεπάρκειας του πολιτικού μας προσωπικού, πείθουν όμως τουλάχιστον ότι δεν εκδηλώθηκε λαθροχειρία που να ζημίωσε τα ιδρύματα προς όφελος ‘φίλιων δυνάμεων ομολογιούχων’ .

 

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όπως είναι γνωστό σύμφωνα με το νόμο 2469 του 1997 τα ΝΠΔΔ, όπως και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, υποχρεώνονται να καταθέτουν τα διαθέσιμα κεφάλαιά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, στο λεγόμενο Κοινό Κεφάλαιο το οποίο επενδύεται σε κινητές αξίες του Δημοσίου, δηλαδή σε έντοκα γραμμάτια και ομόλογα. Πρόκειται για μια θέσμιση χάρη στην οποία έχει υποστηριχθεί επί σειρά ετών ο δανεισμός του ελληνικού δημοσίου και που παράλληλα εξασφάλιζε στα ιδρύματα καλές σταθερές αποδόσεις – της τάξης του 3.5% με 4.5% ετησίως κατά τα τελευταία χρόνια του ευρώ.

Με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους όμως, το λεγόμενο PSI και την υποχρεωτική επιβολή του μέσω των ρητρών συλλογικής δράσης, όπως κουρεύτηκαν τα διαθέσιμα κεφάλαια των ασφαλιστικών ταμείων, έτσι κουρεύτηκαν και τα διαθέσιμα κεφάλαια των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, των νοσοκομείων και άλλων φορέων του δημοσίου. Το κούρεμα αυτό ήταν περίπου ταυτόσημο στα ασφαλιστικά ταμεία και τα ιδρύματα, της τάξης του 70% κατά μέσο όρο, όσο δηλαδή και η μείωση της συνολικής παρούσας αξίας του ελληνικού χρέους. Υπήρχαν όμως και μερικές διαφορές.

 

Δύο διαφορετικά κουρέματα

 

Η πρώτη βασική διαφορά ανάμεσα στο κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων και στο κούρεμα των ΝΠΔΔ ήταν ότι για τα ασφαλιστικά ταμεία το θέμα είχε γίνει γνωστό εκ των προτέρων. Καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν και δικά τους ξεχωριστά αποθεματικά σε ομόλογα – πέραν των αποθεματικών που διαθέτουν στο Κοινό Κεφάλαιο της Τράπεζας της Ελλάδας – οι διοικήσεις τους είχαν κληθεί από τον Υπουργό Οικονομικών Β. Βενιζέλο από το Φεβρουάριο σε αλλεπάλληλες συσκέψεις προκειμένου να συναινέσουν – εθελοντικά ή εκβιαστικά – στο PSI. Κάποιες συναίνεσαν, άλλες όχι, τελικά το κούρεμα επιβλήθηκε παντού, όμως η ουσία είναι ότι το κούρεμα των διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων τέθηκε υπό διαπραγμάτευση και ήταν γνωστό σε όλους εκ των προτέρων – πριν δηλαδή τις 12 Μαρτίου που πραγματοποιήθηκε επισήμως η ανταλλαγή των ελληνικών τίτλων. 

Δεν ίσχυε όμως το ίδιο για το κούρεμα των διαθεσίμων των ΝΠΙΔ. Πιθανόν, επειδή τα ΝΠΙΔ λόγω της σχετικής νομοθεσίας διέθεταν το σύνολο των κεφαλαίων τους στο Κοινό Κεφάλαιο της ΤτΕ κι επειδή η ΤτΕ είχε το δικαίωμα να το επενδύσει σε τίτλους ελληνικού δημοσίου, καμία εκ των ιθυνόντων αρχών, ούτε δηλαδή η ΤτΕ ούτε και το Υπουργείο Οικονομικών, ενημέρωσαν από πριν τις διοικήσεις για το ‘κούρεμα’ που επρόκειτο να τους επιβληθεί. Οι διοικήσεις πληροφορήθηκαν τις ζημιές που είχαν αναλάβει εκ των υστέρων, μετά τις 12 Μαρτίου, όταν ξαφνικά άρχισαν να καταφτάνουν στις οικονομικές υπηρεσίες τους ειδοποιήσεις της ΤτΕ που εμφάνιζαν τα διαθέσιμά τους μειωμένα κατά 70%.

Η δεύτερη σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο κουρέματα ήταν ότι το κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων αφορούσε αποθεματικά, ενώ των ΝΠΙΔ αφορούσε όχι μόνο διαθέσιμα κεφάλαια για όσα έχουν ίδιους πόρους αλλά και το τμήμα της κρατικής αποζημίωσης που είχαν εισπράξει – δηλαδή λεφτά κρίσιμης σημασίας για τη λειτουργία τους.

 

Σύγχυση και καταγγελίες

 

Τις μέρες που ακολούθησαν το θέμα βγήκε αρχικά στο ηλεκτρονικό σάιτ ygeianews.gr, σε  δημοσίευμα που επικαλούνταν πληροφορίες των νοσοκομειακών γιατρών, πρόδιδε μια σύγχυση ως προς τους λογαριασμούς των ΝΠΔΔ αλλά και περιλάμβανε μια ανατριχιαστική καταγγελία: “Άφωνοι έμειναν πολλοί διοικητές νοσοκομείων, πρυτάνεις ΑΕΙ και υπεύθυνοι άλλων οργανισμών του Δημοσίου”, έγραφε το ygeianews.gr, “όταν ανακάλυψαν πως έχει εξαφανιστεί το 70% των χρημάτων έντοκων λογαριασμών που διατηρούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος. Οι λογαριασμοί αυτοί δεν είχαν καμία σχέση με ομόλογα – ήταν έντοκοι τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους ‘έμπαιναν’ επιχορηγήσεις και ‘έβγαιναν’ αναλήψεις για τα έξοδα των οργανισμών. Όπως έγινε γνωστό από τους νοσοκομειακούς γιατρούς την μέρα που ‘έκλεινε’ το PSI και μάλλον λίγο πριν τα μεσάνυχτα, κυβέρνηση και διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος αγόρασαν ομόλογα από κατόχους με αυτά τα χρήματα, χωρίς να ρωτήσουν τους καταθέτες των έντοκων λογαριασμών! Οι ομολογιούχοι αυτοί ‘γλίτωσαν’ έτσι το κούρεμα, ενώ ταυτόχρονα ληστεύθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από νοσοκομεία, πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς τελείως απαραίτητα για την στοιχειώδη διατήρηση της λειτουργίας τους”.

Η υποψία δηλαδή ήταν ότι η κυβέρνηση και η ΤτΕ είχαν πάρει την απόφαση να απαλλάξουν κάποιες ‘φίλιες δυνάμεις’ ομολογιούχων από τη χασούρα και πήραν από αυτούς ομόλογα στην ονομαστική τους αξία και τα ‘φόρτωσαν’ στα ιδρύματα για να γράψουν αυτά τις ζημιές. Επρόκειτο βέβαια για ένα πολύ τραβηγμένο σενάριο – για κραυγαλέα εξωθεσμική και έκνομη πράξη που αδυνατούσε να πιστέψει κανείς ότι μπορεί να έλαβε χώρα με ευθύνη των ηγετικών στελεχών της ΤτΕ. Όμως ο ισχυρισμός δεν ήταν αστήρικτος καθώς το αιφνιδιαστικό του κουρέματος και η αδιαφάνεια περί τους χειρισμούς της ΤτΕ δεν βοηθούσαν καθόλου. Χαρακτηριστικό ήταν σύμφωνα με πληροφορίες του sofokleous10 τις εβδομάδες που ακολούθησαν οι οικονομικές υπηρεσίες ορισμένων ιδρυμάτων ζητούσαν από την ΤτΕ παραστατικά για τις αγορές ομολόγων που έγιναν με τα κεφάλαιά τους αλλά εκείνη τους έστελνε πληροφορίες μόνο για την καθαρή αξία των διαθεσίμων τους.

 

 

Δυσθεώρητες ζημιές

 

Οι ζημιές των ΝΠΔΔ ήταν μεγάλες. Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής δημοσιευμένες  πληροφορίες, ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων έχασε 74 από τα 106 εκατ. ευρώ των διαθεσίμων του, το Τεχνικό Επιμελητήριο περί τα 2 εκατ. ευρώ από σύνολο 2.8 εκατ ευρώ, το ΕΜΠ 31 εκατ. ευρώ, το Πανεπιστήμιο της Αθήνας 13 εκατ. ευρώ, το Πάντειο 8 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ της Αθήνας 9,1 εκατ. ευρώ από 11 κλπ..  Από τα διαθέσιμα των νοσοκομείων που έφταναν στα 550 εκατ. ευρώ κουρεύτηκαν τα 100 εκατ.

Έχει ενδιαφέρον το ότι κουρεύτηκε, μεταξύ των άλλων, κι ο ερανικός λογαριασμός της ΕΛ.ΑΣ, με τον οποίο οι αστυνομικοί συγκέντρωναν χρήματα από το δικό τους μισθό για να βοηθούν συναδέλφους τους που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες. Κατόπιν τούτου, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων ανήγγειλε ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη, ενώ έθεσε κι αυτή με ανακοίνωσή της το θέμα της  φημολογούμενης εξυπηρέτησης ‘φίλιων δυνάμεων’ σε βάρος των νομικών προσώπων αναφέροντας: “Τη στιγμή που οι φήμες και τα δημοσιεύματα οργιάζουν για αγορά ομολόγων την τελευταία στιγμή προκειμένου να απαλλαγούν κάποιοι ‘ημέτεροι’ ομολογιούχοι από τη διαδικασία του κουρέματος, ανακύπτουν σοβαρά ερωτηματικά για το πότε τα χρήματα αυτά έγιναν ομόλογα, ποια ομόλογα αγοράστηκαν και από πού;”.

 

 

Οι εξηγήσεις του πρωθυπουργού…

 

Οι πρώτες απαντήσεις στις σχετικές καταγγελίες δόθηκαν την Παρασκευή 30 Μαρτίου από τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, σε συζήτηση επίκαιρης ερώτηση στη Βουλή που είχε καταθέσει ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός υποστήριξε  ότι σε αντίθεση με ό,τι ανέφεραν τα μέχρι τότε δημοσιεύματα, τα χρήματα των ΝΠΔΔ που είχαν κουρευτεί δεν προέρχονταν από ταμειακούς λογαριασμούς, αλλά από τα διαθέσιμα κεφάλαια των ιδρυμάτων που εντάσσονταν στο Κοινό Κεφάλαιο και επενδύονταν παραδοσιακά σε ΟΕΔ. Απαντώντας εμμέσως στις φήμες που κυκλοφορούσαν τις προηγούμενες μέρες περί ‘φορτώματος’ ομολόγων στα ΝΠΔΔ την τελευταία στιγμή, ο πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι δεν υπήρξαν αγορές ΟΕΔ την τελευταία στιγμή: οι τελευταίες αγορές ομολόγων είχαν γίνει τον Μάιο του 2011, είπε, – δηλαδή τρεις μήνες πριν αλλάξει η στρατηγική της Ευρωζώνης και της Ελλάδας και υιοθετηθεί η ιδέα του ‘κουρέματος΄ του ελληνικού χρέους τον Ιούλιο του 2011 – κι έκτοτε καμία αγορά δεν είχε γίνει, αλλά ούτε και να ρευστοποιηθούν πλέον τα ΟΕΔ γινόταν, επειδή η αξία τους είχε κατρακυλήσει στο 50%. 

Οι εξηγήσεις του πρωθυπουργού ήταν σχετικώς επαρκείς, όμως δεν κάλυπταν την πολύ  περίεργη περίπτωση των ζημιών του Νοσοκομείου Αγίων Αναργύρων στην οποία είχε αναφερθεί και το sofokleous10. Το Νοσοκομείο αυτό, σύμφωνα με έγγραφο που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 23ης Μαρτίου 2012 του ‘Ριζοσπάστη’, είχε μεταφέρει 700.000 ευρώ από την Εμπορική Τράπεζα στην ΤτΕ στις 27 Ιανουαρίου 2012, και το Μάρτιο πληροφορήθηκε από την ΤτΕ ότι το ποσό είχε κουρευτεί κατά 70%. Οι απαντήσεις του κ. Παπαδήμου δηλαδή δεν εξηγούσαν πώς ήταν δυνατό να κουρευτούν τα 700.000 ευρώ του Νοσοκομείου Αγίων Αναργύρων κατά 70%, αφού επρόκειτο για χρήματα που είχαν κατατέθηκαν στην ΤτΕ στις 27 Ιανουαρίου 2012, δηλαδή οκτώ ολόκληρους μήνες αφότου η ΤτΕ είχε πάψει – κατά τον κ. Παπαδήμο – να αγοράζει ομόλογα;

 

 

… και οι εξηγήσεις της ΤτΕ

 

Τα υπόλοιπα ανέλαβε να τα εξηγήσει ο Μιχάλης Μιχαλόπουλος, ανώτατο στέλεχος της ΤτΕ στον Γιώργο Παπαϊωάννου του ‘Βήματος’(8.4.2012). Σύμφωνα με τον κ. Μιχαλόπουλο, αυτό έγινε επειδή το Κοινό Κεφάλαιο λειτουργούσε σαν αμοιβαίο κεφάλαιο. Τα ασφαλιστικά ταμεία και τα νομικά πρόσωπα δηλαδή έβαζαν τα χρήματα τους σε αυτό και ήταν σαν να αγόραζαν ‘μερίδια’, επί τη βάση των οποίων μοιράζονταν τα κέρδη όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος ή τις ζημιές όπως συνέβη με το PSI. Έτσι, κατά τον κ. Μιχαλόπουλο, ενώ πράγματι η ΤτΕ είχε σταματήσει από τον Μάιο του 2011 να αγοράζει ομόλογα, τόσο τα ασφαλιστικά ταμεία, όσο και τα νοσοκομεία, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, ο ΕΟΦ, το ΤΕΕ, η ΕΛ.ΑΣ κλπ συνέχιζαν να είναι υποχρεωμένα στη βάση του νόμου 2467/97 να καταθέτουν τα διαθέσιμά τους στο Κοινό Κεφάλαιο, είτε αυτά προέρχονταν από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, είτε από ίδιους πόρους, είτε από την κρατική επιχορήγηση. Αποτέλεσμα; Όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού, να αναλάβουν τη σχετική χασούρα. Όσοι δηλαδή κατέθεταν χρήματα μετά το Μάιο του 2011 – μεταξύ αυτών και το Νοσοκομείο Αγίων Αναργύρων – φορτώθηκαν ένα τμήμα των ζημιών των άλλων.

Οπότε το τελικά ερώτημα της ‘εποποιίας του κουρέματος’ των ΝΠΔΔ είναι: αφού έγιναν έτσι τα πράγματα…  κι αφού από τον Ιούλιο του 2011… ήταν πλέον και επισήμως γνωστό ότι πηγαίναμε για κούρεμα – έστω στο 20% επί της ονομαστικής αξίας των ελληνικών τίτλων αρχικά – γιατί κυβέρνηση και ΤτΕ  δεν μερίμνησαν να απαλλάξουν τα  ασφαλιστικά ταμεία και τα νομικά πρόσωπα από την νομική υποχρέωσή τους να καταθέτουν τα χρήματά τους στον Κοινό Λογαριασμό της ΤτΕ; Απλό θα ήταν, μέσα στους χιλιάδες νόμους και  ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη μία ή την άλλη κατηγορία οργανωμένων συμφερόντων που ακόμη και εν μέσω μνημονίου περνούν οι κυβερνήσεις μας, θα μπορούσαν κάλλιστα να περάσουν μια ρύθμιση που θα προστάτευε τουλάχιστον τα νομικά πρόσωπα, που σήμερα – έχοντας χάσει και τμήμα της κρατικής επιχορήγησης η οποία κουρεύτηκε – βρίσκονται στο κόκκινο και αντιμετωπίζουν μείζονα λειτουργικά προβλήματα.

Υποψιαζόμαστε ότι απλά δεν το σκέφτηκαν καν. Ασχολούνταν με άλλα… Το ελληνικό πολιτικό σύστημα γαλουχήθηκε για πολλά χρόνια στην πελατειακή πολιτική και την εξυπηρέτηση συμφερόντων και δεν μπορεί καν να σκεφτεί με όρους δημόσιου συμφέροντος. Απλά δεν τόχει…Δεν έχει καμιά εμπειρία ή επάρκεια στον σοβαρό σχεδιασμό και τη διαχείριση κρίσεων. Δεν φτάσαμε προφανώς τυχαία στη χρεοκοπία.

 Μαριάννα Τόλια

http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-04-12-20-48-30-2012041258603/

Όλα όσα πρέπει να ξέρει κανείς για την εξαγορά χρόνου ασφάλισης

Της Ρούλας Σαλούρου

Διευκρινίσεις και παραδείγματα για τον τρόπο εξαγοράς των πλασματικών ετών ασφάλισης και το πως αυτά μπορούν να βελτιώσουν κατά τι τη σκληρή πραγματικότητα της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, όπως προβλέπεται στο νέο ασφαλιστικό νόμο, εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας. Παράλληλα, απέστειλε προς όλα τα ασφαλιστικά ταμεία εγκύκλιο με την οποία διευκρινίζονται τα όσα προβλέπονται στο νόμο, για τους ασφαλισμένους από το 2011 και μετά. Με το νέο καθεστώς το 2011 μπορεί να αναγνωρίσει «πλασματικά» χρόνια και να συμπληρώσει 10.500 ημέρες ασφάλισης οπότε διατηρεί το όριο ηλικίας των 58 ετών.

ΠΡΟΣΟΧΗ. Πρέπει να ξεκαθαριστεί σε ποιες περιπτώσεις τα «πλασματικά» χρόνια συνυπολογίζονται για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και σε ποιες για την προσαύξηση της σύνταξης. 

Σύμφωνα με το υπουργείο σε όλες τις περιπτώσεις τα χρόνια που αναγνωρίζονται, συνυπολογίζονται για θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Ειδικά όμως για προσαύξηση της σύνταξης συνυπολογίζονται τα χρόνια για τα οποία προβλέπεται η πληρωμή εισφοράς ( αναγνώριση με εξαγορά).

Για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31/12/2010 η αναγνώριση γίνεται οποτεδήποτε από τον ενδιαφερόμενο, πάντοτε βέβαια, με αίτηση που υποβάλλεται στο ταμείο του.

Το υπουργείο Εργασίας, παράλληλα με την εγκύκλιο που απέστειλε προς όλα τα ταμεία, εξέδωσε και παραδείγματα, προκειμένου οι ασφαλισμένοι να κατανοήσουν τον τρόπο που λειτουργεί η αναγνώριση. 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

Α) Είμαι ασφαλισμένος στο ΙΚΑ και συμπληρώνω μέχρι το τέλος του 2010, 10.000 ημέρες ασφάλισης. Έχω υπηρετήσει 2 έτη στρατιωτική θητεία.  Πότε θεμελιώνω συνταξιοδοτικό δικαίωμα και πότε μπορώ να αναγνωρίσω το χρόνο στρατιωτικής θητείας; Εάν πληρώσω το στρατό το 2011 θα έχω έκπτωση;

Απάντηση: Θεμελιώνετε συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2010, εφόσον αναγνωρίσετε 500 τουλάχιστον ημέρες από τη στρατιωτική σας θητεία.  Για να πάρετε σύνταξη θα πρέπει να συμπληρώσετε το 58ο έτος της ηλικίας σας.  Η αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας μπορεί να γίνει και σήμερα αλλά και μέχρι την 31/12/2013. Δεν θα έχετε έκπτωση για την  αναγνώριση του στρατού, γιατί ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που θεμελιώνουν δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2010.

Β) Είμαι ασφαλισμένος στο ΙΚΑ και έχω συμπληρώσει 9.000 ημέρες ασφάλισης το 2010. Είμαι 56 ετών. Πότε θεμελιώνω συνταξιοδοτικό δικαίωμα; Τι πρέπει να κάνω για να πάρω το συντομότερο δυνατόν σύνταξη;

Γ) Είμαι ασφαλισμένος του ΙΚΑ και συμπλήρωσα 8.500 ημέρες ασφάλισης. Είμαι 55 ετών. Πότε μπορώ να πάρω σύνταξη και ποιες αναγνωρίσεις μπορώ να κάνω;

Δ) Είμαι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ και έχω συμπληρώσει 4.800 ημέρες ασφάλισης και το 48ο έτος της ηλικίας μου. Πότε μπορώ να θεμελιώσω συνταξιοδοτικό δικαίωμα;

Απάντηση: Το 2011 εφόσον αναγνωρίσετε όσο χρόνο χρειάζεται για να συμπληρώσετε 5.500 ημέρες ασφάλισης, θεμελιώνετε συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Για να καταβληθεί όμως η σύνταξη μειωμένη θα πρέπει να συμπληρώσετε το 52ο έτος της ηλικίας σας, ενώ για πλήρη σύνταξη θα πρέπει να συμπληρώσετε το 57ο έτος της ηλικίας σας.

Ε) Εργάζομαι στο Δημόσιο και έχω προσληφθεί πριν το 1983. Συμπληρώνω το 2010, 31 χρόνια ασφάλισης. Μπορώ το 2011 να αναγνωρίσω 4 χρόνια και να συνταξιοδοτηθώ ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας με 35 συνολικά χρόνια ασφάλισης;

ΣΤ) Εργάζομαι στο Δημόσιο και έχω συμπληρώσει 25 έτη ασφάλισης το 2010 μαζί με τα χρόνια που είχα στον ιδιωτικό τομέα. Είμαι μητέρα ανηλίκου παιδιού και η ηλικία μου είναι 47 ετών. Πότε μπορώ να συνταξιοδοτηθώ; 

Ζ) Εργάζομαι στο Δημόσιο και έχω συμπληρώσει 23 χρόνια. Είμαι μητέρα ανηλίκου παιδιού που ενηλικιώνεται το 2013. Πως μπορώ να θεμελιώσω συνταξιοδοτικό δικαίωμα και να πάρω σύνταξη; Έχω δύο παιδιά.

Η) Είμαι ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ και συμπληρώνω το 2010, 33 χρόνια ασφάλισης. Η ηλικία μου είναι 56 ετών. Πότε μπορώ να πάρω σύνταξη;
 
Για να πάρετε σύνταξη θα πρέπει απαραίτητα να συμπληρώσετε το 60ο έτος της ηλικίας σας.  Μετά λοιπόν από 4 χρόνια εάν έχετε συμπληρώσει 37 χρόνια ασφάλισης μπορείτε να αναγνωρίσετε άλλα 2 χρόνια (π.χ. του στρατού) και να συμπληρώσετε 39 χρόνια που απαιτούνται και να συνταξιοδοτηθείτε.

 

http://www.capital.gr/News.asp?id=1040405

Το 2012 μπορείτε να αναγνωρίσετε 2 χρόνια και να συμπληρώσετε 25 χρόνια ασφάλισης (τα δύο χρόνια μπορεί να είναι από τα παιδιά ή έτη σπουδών κ.λ.π.). Έτσι θεμελιώνετε συνταξιοδοτικό δικαίωμα και μπορείτε να πάρετε σύνταξη με τη συμπλήρωση του 52ου έτους της ηλικίας σας.

Έχετε θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα αλλά για να συνταξιοδοτηθείτε θα πρέπει να συμπληρώσετε το 50ο έτος της ηλικίας σας. Δεν αλλάζουν για εσάς οι προϋποθέσεις ακόμα και αν έχει ενηλικιωθεί το παιδί σας μετά τη συμπλήρωση της 25ετίας.

Απάντηση: Δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε 4 χρόνια. Αυτό ισχύει για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα από 1/1/2011 και μετά. Δεν ισχύουν για σας οι νέοι χρόνοι που αναγνωρίζονται αλλά μόνο όσοι ίσχυαν πριν την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού νόμου. Για παράδειγμα μπορείτε να αναγνωρίσετε το χρόνο στρατιωτικής θητείας και εφόσον συμπληρώσετε 35 χρόνια ασφάλισης, μπορείτε να συνταξιοδοτηθείτε χωρίς όριο ηλικίας.

Απάντηση: Για να θεμελιώσετε συνταξιοδοτικό δικαίωμα και να πάρετε πλήρη σύνταξη πριν το 65ο της ηλικίας σας πρέπει να συμπληρώσετε 10.500 ημέρες ασφάλισης. Εάν συνεχίσετε την εργασία σας το 2012 θα έχετε συμπληρώσει 9.100 ημέρες ασφάλισης. Με τα 5 επιπλέον χρόνια που μπορείτε να αναγνωρίσετε το 2012 συμπληρώνετε 10.500 ημέρες ασφάλισης και θεμελιώνετε συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Για να καταβληθεί στη συνέχεια η σύνταξη σας απαιτείται να συμπληρώσετε το 59ο έτος της ηλικίας σας και συνολικά 11.100 ημέρες ασφάλισης.

Απάντηση: Το 2011 εφόσον συνεχίσετε την εργασία σας, θα έχετε 9.300 ημέρες ασφάλισης. Μπορείτε να αναγνωρίσετε 1.200 ημέρες ασφάλισης (από ανεργία, από στρατό, από σπουδές κ.ο.κ.), έτσι ώστε να συμπληρώσετε 10.500 ημέρες ασφάλισης και να θεμελιώσετε συνταξιοδοτικό δικαίωμα για χορήγηση σύνταξης στο 58ο έτος της ηλικίας σας. Για να καταβληθεί η σύνταξη απαιτούνται βέβαια 10.800 ημέρες ασφάλισης τις οποίες θα συμπληρώσετε το 2012 οπότε και μπορείτε να συνταξιοδοτηθείτε.

Αναλυτικά, ο νέος ασφαλιστικός νόμος, δίνει τη δυνατότητα αναγνώρισης επιπλέον χρόνων ασφάλισης: 

1. Το χρόνο επιδοτούμενης ανεργίας μέχρι 300 ημέρες (1 έτος) ανεξάρτητα από την περίοδο που πραγματοποιήθηκε η επιδότηση ανεργίας

2. Το χρόνο επιδοτούμενης ασθένειας και μέχρι 300 ημέρες (1 έτος) ανεξάρτητα από την περίοδο που έλαβε χώρα η ασθένεια

3. Το χρόνο σπουδών σε μέσες, ανώτερες και ανώτατες σχολές

4. Το χρόνο ανεργίας για τον οποίο δεν έχει επιδοτηθεί ο εργαζόμενος ή παρουσιάζεται γενικώς κενό ασφάλισης, μετά όμως την υπαγωγή στην ασφάλιση οποιουδήποτε  ταμείου

5. Το χρόνο απουσίας από την εργασία για τις μητέρες λόγω κύησης και λοχείας και μέχρι 119 ημέρες

6. Το χρόνο απεργίας για τον οποίο υπάρχει κενό ασφάλισης

7. Τον πλασματικό χρόνο για τα παιδιά ανεξάρτητα από την ημερομηνία γέννησής τους ο οποίος ανέρχεται σε 1 χρόνο για ένα παιδί, 3 χρόνια για 2 παιδιά και 5 χρόνια για 3 παιδιά

8. Το χρόνο άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας και μέχρι 8 χρόνια πριν από την εγγραφή του επαγγελματία στον ΟΑΕΕ, εφόσον δεν έχουν καταβληθεί εισφορές

Οι νέοι «πλασματικοί» χρόνοι αναγνωρίζονται μόνο από εκείνους που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 και μετά.  Αντίθετα όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31/12/2010 αναγνωρίζουν τους χρόνους που ίσχυαν με τους προηγούμενους νόμους (π.χ. στρατιωτική θητεία, χρόνος ανατροφής παιδιών κ.λ.π.).

Ένας εργαζόμενος που θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2011 μπορεί να αναγνωρίσει μέχρι 4 χρόνια. Όποιος θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2012 μπορεί να αναγνωρίσει μέχρι 5 χρόνια, το 2013 μέχρι 6 χρόνια και από  το 2014 και μετά μέχρι 7 χρόνια. Τα «πλασματικά» χρόνια αναγνωρίζονται και στα επικουρικά ταμεία με τις ίδιες προϋποθέσεις που αναγνωρίζονται στα ταμεία κύριας ασφάλισης.  Οι εισφορές βέβαια για την αναγνώριση χρόνου στα επικουρικά ταμεία είναι στις περισσότερες περιπτώσεις 6% επί των συντάξιμων αποδοχών.

Χωρίς την καταβολή εισφορών αναγνωρίζεται, ο χρόνος της επιδοτούμενης ανεργίας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος επιδοτούμενης ασθένειας και μέχρι 300 ημέρες, ο χρόνος κύησης και λοχείας για τις μητέρες και μέχρι 119 ημέρες και ο χρόνος συνταξιοδότησης με αναπηρική σύνταξη.

Αντίθετα για όλους τους άλλους χρόνους που αναγνωρίζονται καταβάλλονται εισφορές.

Σε όλα  τα ταμεία ο χρόνος στρατιωτικής θητείας αναγνωρίζεται με την καταβολή εισφοράς που αντιστοιχεί στο άθροισμα των εισφορών εργαζόμενου και εργοδότη, επί των συντάξιμων αποδοχών που έχει ο εργαζόμενος κατά το μήνα υποβολής της αίτησης.  Για τους μισθωτούς η εισφορά στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι το 20% επί των συντάξιμων αποδοχών.  Για τους δημόσιους υπαλλήλους είναι  6,67% επί των συντάξιμων αποδοχών, ενώ για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες η εισφορά για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται είναι  ίση  με την εισφορά που καταβάλλει ο ασφαλισμένος στον κλάδο σύνταξης.

Σύμφωνα με το νόμο, στην περίπτωση αναγνώρισης της στρατιωτικής θητείας, παρέχεται η δυνατότητα έκπτωσης 30%  σε όσους ασφαλισμένους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 μέχρι 31/12/2014. Έκπτωση 50% παρέχεται σε όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2015 και μετά.

Ο χρόνος σπουδών, σε ανώτερες ή ανώτατες σχολές, ο χρόνος μαθητείας και ο χρόνος φοίτησης σε μέσες επαγγελματικές σχολές αναγνωρίζονται με την καταβολή εισφορών που αντιστοιχεί στο 20% του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται.

Ο χρόνος ανατροφής παιδιών αναγνωρίζεται με την καταβολή εισφορών που αντιστοιχεί στο 20% του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται.

Για τους χρόνους εκπαιδευτικής άδειας ή απεργίας ο εργαζόμενος καταβάλλει για κάθε μήνα που θα αναγνωρίσει ποσό που αντιστοιχεί στο 20% του συντάξιμου μισθού που έχει κατά το μήνα υποβολής της αίτησης.

Για το χρόνο της επιδοτούμενης ανεργίας δεν καταβάλλονται εισφορές.  Ο χρόνος αυτός αναγνωρίζεται χωρίς εξαγορά για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.  Για οποιοδήποτε άλλο χρόνο ανεργίας ή κενού ασφάλισης που υπάρχει μετά την πρώτη ασφάλιση σε οποιοδήποτε φορέα,  ο εργαζόμενος πληρώνει εισφορά για κάθε μήνα που θα αναγνωρίσει, ίση με το 20% του 25πλάσιου του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη όπως αυτό ισχύει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.

Η πληρωμή στα ταμεία γίνεται εφάπαξ εντός τριμήνου από την ειδοποίηση του ταμείου, οπότε υπάρχει έκπτωση 15% στο ποσό.  Παρέχεται όμως η δυνατότητα το συνολικό ποσό να εξοφληθεί σε τόσες μηνιαίες δόσεις όσοι είναι οι μήνες που αναγνωρίζονται.  

Στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος συνταξιοδοτείται η δόση παρακρατείται από τη σύνταξη με ποσό ίσο με το ¼ αυτής.

Στο ερώτημα γιατί να εξαγοράσω χρόνος; Θα μπορώ με την αναγνώριση των «πλασματικών» χρόνων να πάρω σύνταξη σε μικρότερη ηλικία, το υπουργείο Εργασίας απαντά ξεκάθαρα: Σε πολλές περιπτώσεις με την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων παρέχεται η δυνατότητα στον εργαζόμενο να θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα νωρίτερα, οπότε αποφεύγει την μεγάλη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ή των επιπλέον ετών εργασίας.

Παράδειγμα 1ο 

Εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα έχει συμπληρώσει μέχρι το 2010 στο ΙΚΑ 4.500 ημέρες ασφάλισης και είναι μητέρα ανήλικου παιδιού που ενηλικιώνεται το 2015.  Η μητέρα του παραδείγματος μας θα μπορούσε να συμπληρώσει  5.500 ημέρες ασφάλισης το 2013 οπότε για να πάρει σύνταξη θα έπρεπε να συμπληρώσει το 60ο έτος της ηλικίας της για μειωμένη σύνταξη και το 65ο για πλήρη.

Με την αναγνώριση το 2011 (μέχρι 4 έτη) συμπληρώνει τα 5.500 ένσημα το έτος αυτό και θεμελιώνει δικαίωμα με το όριο ηλικίας που ισχύει για το χρόνο αυτό, δηλαδή το 52ο έτος της ηλικίας για μειωμένη σύνταξη και το 57ο για πλήρη σύνταξη.

Παράδειγμα 2ο 

Εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα έχει συμπληρώσει μέχρι το τέλος του 2010 9.000 ημέρες ασφάλισης.  Το 2010 επίσης συμπληρώνει το 55ο έτος της ηλικίας του.  Με το καθεστώς που ίσχυε πριν το νέο ασφαλιστικό νόμο ο συγκεκριμένος εργαζόμενος θα μπορούσε να πάρει σύνταξη εφόσον θα συμπλήρωνε το 58ο έτος της ηλικίας του και 10.500 ημέρες. 

Δεξιοί αντιεξουσιαστές και αθλητικά παπούτσια

 

«…νέα ευνοϊκή ρύθμιση των βεβαιωμένων χρεών των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με εκπτώσεις έως 80%…»

 

 Ω! διαφωνίες εσωκυβερνητικές υπουργών κι εκείνο το «δεν πρέπει να κουνάμε το δάχτυλο στους εργαζόμενους γιατί αυτοί θα μας επιστρέψουν τα πέντε» του συντρόφου υπουργού κ. Ρέππα στον οποίο έτυχε εκείνη τη στιγμή που τα ξεστόμιζε να βρίσκεται μπροστά και τηλεοπτικός φακός παίρνοντάς του ένα μεγαλοπρεπές αμερικάνικο πλάνο που λέμε κινηματογραφιστί. Θυμηθήκαμε το παλιό καλό πασόκ που προσφάτως ο πρωθυπουργός (επίσης) μας θύμισε με το «είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία». Πριν μερικά κυριακάτικα «Βήματα» η Τίνα Μπιρμπίλη καλοκαιριάτικα δήλωσε ότι «είναι μια αριστερή που ψηφίζει πασόκ» και πως «δεν είναι μέσα στο σύστημα». Ω! τις ηρωικές παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό προς τον σύντροφο Λοβέρδο μυριάδων συντρόφων βουλευτών -όλες έγιναν ευχαρίστως δεκτές. Το Αλβανικό μας έπος ζωντάνεψε με τη συντρόφισσα Βάσω Παπανδρέου να καταλαμβάνει άπαρτα οχυρά μαζί με 15 συντρόφους βουλευτές για τα δισεκ. € που χάθηκαν και συνεχίζουν να χάνονται στις ιερές προμήθειες των νοσοκομείων και…πάνω απ’ όλα ο σ. Καστανίδης να σώζει την τιμή του λαού ζητώντας με μπρίο (έπειτα … καταλάγιασε) εκλογές για «δημοκρατική νομιμοποίηση»…

 

Οι οθόνες γέμισαν πόνο και δάκρυ από δεξιούς συντρόφους του πασόκ για το επώδυνο των μέτρων. Μου ήρθε στο νου το κλάμα της Ναργκίς-«Το χώμα βάφτηκε με αίμα»- των παιδικών μου χρόνων σε δροσερά καλοκαιρινά σινεμά, τον απαραίτητο πασατέμπο, χάρτινες σαΐτες (όπως αυτές των συντρόφων, καλή ώρα…) ακροβατούσαν πάνω από τα κεφάλια μας κατά τη διάρκεια της ταινίας. Τι Θέαμα…

 Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο πέρασε, άφησε πίσω του όλα τα κλάματα, τις ανταρσίες των δεξιών συντρόφων του πασόκ, τα αθλητικά αντισυστημικά παπούτσια της σ. Μπιρμπίλη, τις μούντζες του σ. Ρέππα, τα γιούρια της σ. Βάσως και τις κραυγές νομιμοποίησης του σ. Καστανίδη.

 Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο πέρασε. Ο σκοπός ήταν να περάσει σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα εργασιακά δικαιώματα, επιμελώς προτού ληφθούν υπόψη οι ζημιές 1) του σκανδάλου των ομολόγων, 2) τα χρωστούμενα 8,5 δις των εταιρειών προ το ΙΚΑ, 3) τα χρωστούμενα 7,5 δις του Δημοσίου προς το ΙΚΑ. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο πέρασε 4) χωρίς να επιχειρηθεί, να καταγραφεί έστω στοιχειωδώς η καταλήστευση δισεκατ.€ των υπερτιμολογήσεων και υπερπρομηθειών στην Υγεία….

 Σκοπός, στόχος, επιθυμία είναι η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, κι οι δεξιοί σύντροφοι του πασόκ με έναν σκασμό αντιεξουσιασμών, πόνου και οδυρμών το πέρασαν λίαν ατσουμπάλως. Καμία περισπούδαστη λεκτική κομψότητα (ούτε καν η Παγκάλειος) δεν μπόρεσε να κρύψει την στυγνότητα της πράξης.

 Έκρυψαν επιμελώς ότι «το σχετικό σκάνδαλο των ημερών είναι η ψήφιση της καθιερωμένης τροπολογίας της τελευταίας στιγμής: νέα ευνοϊκή ρύθμιση των βεβαιωμένων χρεών των εργοδοτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με εκπτώσεις έως 80%! Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις ή “αποκλειστικές πηγές” για να καταλάβουμε πως η κυβέρνηση και το ΔΝΤ ακολουθούν τη νεοφιλελεύθερη, σκληρά ταξική γραμμή κατάργησης όποιου αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος έχει απομείνει στη χώρα. Κατά σύμπτωση, την περασμένη Κυριακή ο Στ. Μάνος στην “Καθημερινή” εισηγείται τη διατήρηση ενός κρατικού “επιδόματος” στη ηλικία των 65, την κατάργηση κάθε ιδέας “αναλογικής σύνταξης” και προφανώς την οριστική -και διά νόμου- απαλλαγή των εργοδοτών και των εργαζομένων από κάθε υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών. ‘Οποιος μπορεί, δηλαδή, να πηγαίνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το δημόσιο σύστημα, Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ και τρόικα το αποτέλειωσαν….» (Ιός 17/7/2010, οι υπογραμμίσει δικές μου)

 …και
«Πρόκειται για την ομολογία αυτού που χρόνια υποστηρίζουν τα συνδικάτα και η αριστερά. ‘Οτι, δηλαδή, το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης ήταν και είναι ουσιαστικά ζήτημα χρηματοδότησης: η αγορά εργασίας αφέθηκε χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς και πολλαπλασιάστηκε εσκεμμένα η μαζική ανασφάλιστη εργασία και η εισφοροκλοπή. Οι εργοδότες έκαναν πάρτι κλέβοντας τα χρήματα των εργαζομένων με την άδεια των κυβερνήσεων και των κρατικών αρχών, εκμεταλλευόμενοι βεβαίως και την αφασία της δικαιοσύνης και ορισμένων πουλημένων ή ανίκανων συντεχνιών. Πολλά χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις συνειδητά κάνουν τον τροχονόμο στην εισφοροκλοπή, καταρρίπτοντας σήμερα το ευρωπαϊκό ρεκόρ με 33% (δηλαδή, στατιστικά, ένα στα τρία αφεντικά κλέβει)» (Ιός 17/7/2010, οι υπογραμμίσει δικές μου).

 Ξέχασαν επιμελώς οι δεξιοί σύντροφοι του πασόκ ότι «Ο λόγος της συμμετοχής του κρατικού προϋπολογισμού στη χρηματοδότηση του συστήματος (αλλά και η εγγυητική λειτουργία του κράτους για την καταβολή των προβλεπόμενων παροχών) στηρίζεται στην υποχρεωτικότητα της κοινωνικής ασφάλισης: κανείς πολίτης δεν έχει το δικαίωμα η την ευχέρεια να ζητήσει την εξαίρεσή του από την υπαγωγή του στην κοινωνική ασφάλιση»

 Ξέχασαν επιμελώς οι δεξιοί σύντροφοι του πασόκ ότι «Η τριμερής χρηματοδότηση του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος δεν αποτελεί ελληνική έμπνευση ή επιλογή. Αποτελεί ρητή επιταγή της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας (ΔΣΕ) 102 (άρθρο 71.3) που και η Ελλάδα έχει επικυρώσει (Ν. 3251/1955) και συνεπώς, η ΔΣΕ 102 έχει εισαχθεί στην ελληνική έννομη τάξη.» (Γ. Ρωμανιάς «Το Ποντίκι 15.07.10)

 Για να προλάβω τους καλοθελητές, δεν ισχυριστήκαμε ότι οι συντάξεις στα 45 και στα 50 σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι δίκαιες, πρέπει δικαίως να ρυθμιστούν (εσείς οι δυο δεξιοί στην εξουσία για πελατειακούς λόγους τις θεσμοθετήσατε…), αλλά αυτό δεν είναι τόσο εντυπωσιακό, όσο ότι «…στο νέο ασφαλιστικό σύστημα που επιχειρείται να οικοδομηθεί στη χώρα μας, από την 1.1.2015, το κράτος δεν συμμετέχει στη χρηματοδότησή του. Η εξέλιξη αυτή βέβαια αντιβαίνει στις ρητές επιταγές της ΔΣΕ 102, αλλά και στη διάταξη του άρθρου 28.1 του ελληνικού Συντάγματος, που δεν επιτρέπει την κατάργηση ή αλλαγή νόμου που επικυρώνει Διεθνή Σύμβαση (όπως είναι ο Ν. 3251/1955) με άλλο νόμο (όπως είναι ο σημερινός ασφαλιστικός νόμος). ( ίδια πηγή με την προαναφερόμενη)

 Ολιγαρχικός Δεξιός ορθολογικός κυνισμός σε όλο του το μεγαλείο από τους λαοπρόβλητους αντιεξουσιαστές του πασόκ.

 Αδιάφοροι ψυχροί αριθμοί και διάφορες στατιστικές κρύβουν επιμελώς το γεγονός ότι πρόκειται για Ανθρώπους. Πληθαίνουν η νεόπτωχοι, οι άστεγοι, ανθρώπινα ράκη γέμισαν τα παγκάκια, η ανταγωνιστικότητας της οικονομία της χώρας μας διαφαίνεται καθαρότερα πλέον στον ορίζοντα μετά το 12% και κάτι της επίσημης, δηλωμένης ανεργίας που προβλέπουν οι φετινοί αριθμοί…

 Ο καλό ποιητής και επιφυλλιδογράφος Θανάσης Νιάρχος γράφει με μελαγχολική ειρωνεία: «Θα ήταν αστείο και να φανταστεί κανείς πως είναι δυνατόν το «σύστημα», όπως έχει δουλευτεί αιώνες τώρα, να το απειλεί ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια. Το πολύ πολύ να μεταβάλλονται αυτά σε μια επιπλέον παρασημοφόρηση του αξιωματούχου» (μιλά για τη δεξιά αντισυστημική μας κα Μπιρμπίλη, «Τα Νέα 25.06.10)

 http://roides.wordpress.com/2010/07/21/21jul10/

Λιάνα Κανέλλη έξω από τα δόντια ΄στη βουλή

Το βίντεο που ακολουθεί, το «βρήκα» στο ιστολόγιο vripolidis.blogspot.com του καλού φίλου Γιώργου.

Η Λιάνα Κανέλλη χειμαρώδης, ουσιαστική, εκφράζει όσα μας καίνε τα σωθικά!!!

http://www.youtube.com/watch?v=mb4v1U62838&feature=player_embedded

Αναρτήθηκε στο

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ «ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ» ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ!

 Το βαρύ πολιτικό κλίμα που δημιουργεί η κυβερνητική εμμονή για εξάλειψη κάθε ασφαλιστικού και εργασιακού δικαιώματος, μετά την περικοπή (οριστικά) δύο μισθών και δύο συντάξεων, η δολοφονική επίθεση την Πέμπτη το βράδυ στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, που επιτείνει τη γενικευμένη ανασφάλεια, η καθολική αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΝΔ – ΚΚΕ – ΛΑΟΣ – ΣΥΡΙΖΑ) και οι δυναμικές κινητοποιήσεις εργαζομένων και συνδικάτων (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ διοργανώνουν νέα 24ωρη γενική απεργία την Τρίτη) συνθέτουν ένα πρωτοφανές κοινωνικό σκηνικό, που δεν προοιωνίζεται τίποτε θετικό για τον τόπο.

 Η αναμέτρηση που ξεκινά στη Βουλή και στους δρόμους δεν θα έχει προηγούμενο.

Ποτέ άλλοτε στα μεταπολιτευτικά χρόνια κυβέρνηση δεν βρέθηκε τόσο απομονωμένη όσο η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με υπουργούς, κορυφαία κομματικά στελέχη και βουλευτές να διαφωνούν με τις επιλογές που γίνονται σε οικονομικό, ασφαλιστικό και εργασιακό επίπεδο, ενώ «απέναντι» βρίσκεται και το σύνολο των συνδικαλιστικών της δυνάμεων (ΠΑΣΚΕ και ΠΑΣΚ/ΔΥ), που πρωτοστατούν σε όλες τις κινητοποιήσεις. Η ανάληψη μάλιστα προσωπικά από τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου της ευθύνης για την προώθηση του επίμαχου νομοσχεδίου, που καταργεί κάθε ασφαλιστικό δικαίωμα σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, υπογραμμίζει την κρισιμότητα της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί σε κυβέρνηση και κοινοβουλευτική ομάδα, καθώς απαιτεί την «προβολή» από τον πρόεδρο της κυβέρνησης της «ανάγκης για θυσίες ώστε να σωθεί η πατρίδα», καλύπτει τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Α. Λοβέρδο και προϊδεάζει ότι η επιβολή κομματικής πειθαρχίας είναι θέμα ημερών.

Η αποφασιστικότητα που επιδεικνύει η «εσωτερική τρόικα» (Γ. Παπανδρέου, Α. Λοβέρδος, Γ. Παπακωνσταντίνου) να επιβληθούν με κάθε τρόπο οι αποφάσεις του ΔΝΤ και των Βρυξελλών, μετατρέποντας «το μαύρο σε άσπρο», έχει εξαγριώσει την κοινωνία. Βουλευτές προερχόμενοι από τον συνδικαλιστικό χώρο αναφέρουν ότι «δύσκολα κυκλοφορούν» και παντού συναντούν αγανακτισμένους ψηφοφόρους τους. Άλλοι βουλευτές, παρότι ψήφισαν «το Μνημόνιο της ντροπής», επικαλούνται την «εμπλοκή» που δημιουργείται με την κρίση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με την οποία «ορισμένες διατάξεις του νομοσχεδίου αντιμετωπίζουν συνταγματικά προβλήματα» (π.χ. η ενοποίηση των Ταμείων και η ένταξη στο ΙΚΑ των νεοπροσλαμβανομένων στο Δημόσιο μετά την 1.1.2011), όπως και η εξουσιοδότηση που παρέχεται στους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας να καθορίζουν με κοινή απόφασή τους το ποσόν της βασικής σύνταξης). Και ίσως το βασικότερο σημείο να είναι η αναφορά σύμφωνα με την οποία κρίνεται «αντίθετη με τις συνταγματικές επιταγές» και η διάταξη του νομοσχεδίου που προβλέπει ότι το κράτος από 1.1.2011 δεν θα καλύπτει ελλείμματα των επικουρικών Ταμείων. Οι βουλευτές ζητούν να επανεξεταστεί το περιεχόμενο του νομοσχεδίου.

Σε μια ύστατη προσπάθεια εξωραϊσμού του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Ροβ. Σπυρόπουλος υποστηρίζει ότι με τις επίμαχες αλλαγές «οι χαμηλές συντάξεις αυξάνονται, οι μεσαίες συγκρατούνται, ενώ οι υψηλές πράγματι μειώνονται».

Κατά τον γενικό γραμματέα αυτή η διαμόρφωση θα είναι η κατάληξη των 40 χρόνων εργασίας-ασφάλισης και συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια, όμως πέραν της αμφισβήτησης του οικονομικού αυτού αποτελέσματος, με την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ανεργία και την απελευθέρωση των απολύσεων όλοι γνωρίζουν ότι ελάχιστοι θα είναι οι τυχεροί εργαζόμενοι που θα συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις αυτές. Οπότε, το τέλος των συντάξεων σηματοδοτεί η ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου και, αντί ο πρωθυπουργός να μιλά για σκληρά, οδυνηρά, αλλά αναγκαία μέτρα, ας το πει καθαρά. Εξάλλου η δέσμευση που προβλέπει ότι μέχρι το… 2060 η ενίσχυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης δεν μπορεί να ξεπερνά το 2,5% του κρατικού προϋπολογισμού δεν σημαίνει τίποτε άλλο από τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης.

Το «μάντρωμα» των βουλευτών μέχρι την ημέρα ψήφισης του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι στο επίκεντρο της δράσης του κυβερνητικού επιτελείου, που συναντά όμως μια ρευστότητα που ποτέ στο παρελθόν δεν είχε παρατηρηθεί. Η σιωπή στελεχών της τάξεως του πρώην υπουργού Εργασίας και προέδρου της Βουλής Απ. Κακλαμάνη, της Βάσως Παπανδρέου, του Χρ. Παπουτσή, του Κ. Σκανδαλίδη, του Παντ. Οικονόμου είναι αρκούντως εύγλωττη, ενώ σήμερα, Κυριακή, αναμένεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον η συνεδρίαση που συγκαλεί η Αριστερή Πρωτοβουλία, με επικεφαλής το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παναγιωτακόπουλο. Το ΠΑΣΟΚ «βράζει» και οι διαρροές περί προκήρυξης εκλογών σε περίπτωση που κάποιοι βουλευτές δεν υπερψηφίσουν το επίμαχο νομοσχέδιο άλλους τους προβληματίζουν και άλλους τους θυμώνουν.

Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚ/ΔΥ – ΔΑΚΕ – Αυτόνομη Παρέμβαση, όπως και το ΠΑΜΕ, με ανακοινώσεις-φωτιά καταγγέλλουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση και καλούν, όπως η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, τους εργαζομένους να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία της Τρίτης. Την ίδια μέρα στην Αθήνα θα πραγματοποιηθούν δύο απεργιακά συλλαλητήρια:

• Στις 11 το πρωί στο Πεδίο του Άρεως από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – Αυτόνομη Παρέμβαση) και τα πρωτοβάθμια σωματεία στο Αρχ. Μουσείο.

• Στις 11 το πρωί στο Σύνταγμα από το ΠΑΜΕ.

Οι ομιλητές θα εξαγγείλουν και νέα γενική απεργία κατά την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου. Οι ηγεσίες ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ συντονίζονται με τις ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές οργανώσεις, ενώ στη Ρώμη μεταβαίνει ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος για συνάντηση και συντονισμό της δράσης των οργανώσεων των δημοσίων υπαλλήλων του ευρωπαϊκού νότου.

 «Πάγωμα» μισθών με νομοθετική ρύθμιση

Ανοιχτό άφησε χθες το απόγευμα ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Α. Λοβέρδος το ενδεχόμενο νομοθετικής ρύθμισης για να παγώσουν επί τρία χρόνια οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα (προβλέπεται στο περιβόητο Μνημόνιο) εφόσον οι κοινωνικοί εταίροι δεν υπογράψουν Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που να προβλέπει μηδενικές αυξήσεις για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Για την προοπτική αυτή έχουμε γράψει επανειλημμένως, όμως την επιβεβαίωσε εμμέσως χθες ο υπουργός, που παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου το ασφαλιστικό – εργασιακό νομοσχέδιο.

Για τις μάχες που δόθηκαν ώστε οι ρυθμίσεις που προβλέπονται να είναι λιγότερο οδυνηρές μίλησε επί ώρα ο κ. Λοβέρδος. Ο υφυπουργός Γ. Κουτρουμάνης ανέλυσε τις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου, ενώ ο γενικός γραμματέας Ροβ. Σπυρόπουλος επανέλαβε ότι θα γίνουν αποδεκτές συμφωνίες μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτών σχετικά με τη Διαιτησία, εφόσον «αυτές κινούνται στο πλαίσιο του Μνημονίου».

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παρουσίασε και τον εισηγητή του νομοσχεδίου στη Βουλή, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ηλ. Μόσιαλο. Στο μεταξύ:

Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Κώστας Πουπάκης κατήγγειλε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Εφημερ. Παρόν

 

 

 

Το νέο ασφαλιστικό και η επιχειρούμενη κατάργηση της συλλογικής αυτονομίας B’ ΜΕΡΟΣ

Όλα τα μέτρα που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο φύλλο (17.6) συνδυάζονται σε ένα εκρηκτικό – κοινωνικά, εργασιακά και ασφαλιστικά – μείγμα με τις μηδενικές αυξήσεις για τους εργαζομένους και συγκεκριμένα:

Για μεν τον ιδιωτικό τομέα: μηδενικές αυξήσεις για την τριετία 2010 – 2013 πρότειναν οι εργοδοτικές οργανώσεις (έμποροι, επαγγελματοβιοτέχνες) στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τη ΓΣΕΕ για την κατάρτιση της νέας Εθν. Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία καθορίζει τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια στον ιδιωτικό τομέα.

Για δε τον ευρύτατο δημόσιο (συμπεριλαμβανομένων και των ΝΠΙΔ) ήδη ο Ν. 3833/2010 «Προστασία της εθνικής οικονομίας – Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» πλην των σημαντικών περικοπών αποδοχών επιβάλλει ήδη και το πάγωμα μελλοντικών αυξήσεων, καταργώντας όμως μονομερώς το ίδιο το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης των κοινωνικών εταίρων. Συγκεκριμένα στο άρθρο 3 – Εισοδηματική πολιτική έτους 2010 προβλέπεται ότι:

1 Από την έναρξη ισχύος του παρόντος και μέχρι 31.12.2010 απαγορεύεται η συνομολόγηση, καθώς και η χορήγηση ή η καταβολή, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο, αυξήσεων στις κάθε είδους, φύσεως και ονομασίας αποδοχές των λειτουργών, υπαλλήλων και εργαζομένων κατά την ίδια χρονική περίοδο και με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο Δημόσιο εν γένει, τα ΝΠΔΔ, τους ΟΤΑ, καθώς και τα ΝΠΙΔ που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και στις δημόσιες επιχειρήσεις που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 1 παρ. 5 και 2 παρ. 2, πέραν των συνολικών αποδοχών που καταβάλλονται κατά τη δημοσίευση του παρόντος, όπως οι αποδοχές αυτές αναπροσαρμόζονται με την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 και 2.

2 Η απαγόρευση αυτή: (α) καλύπτει κάθε συνομολόγηση αυξήσεων που γίνεται με γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητικής απόφασης, υπουργικής απόφασης ή οποιουδήποτε είδους διοικητικής πράξης κανονιστικού χαρακτήρα ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, (β) ισχύει για όλους τους εργαζομένους χωρίς εξαίρεση, στους φορείς της προηγούμενης παραγράφου, που συνδέονται είτε με σχέση δημοσίου δικαίου είτε με σύμβαση ή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, (γ) καλύπτει κάθε είδους αύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων, δηλαδή τους μισθούς, τα ημερομίσθια, τα ωρομίσθια, τα επιδόματα, τα βοηθήματα ή τις οποιεσδήποτε άλλες παροχές προς αυτούς (μπόνους κ.λπ.), κατά οποιονδήποτε τρόπο και με οποιαδήποτε μορφή ή ονομασία επιχειρείται, είτε με αύξηση υφιστάμενων είτε με θέσπιση ή συνομολόγηση νέων τέτοιων αποδοχών ή παροχών.

Tο νέο ασφαλιστικό και η επιχειρούμενη κατάργηση της συλλογικής αυτονομίας

Του Δημήτρη Περπατάρη, δικηγόρου – εργατολόγου

Μαζί με το ασφαλιστικό έρχονται σαρωτικές ανατροπές στο εργασιακό καθεστώς του ιδιωτικού τομέα κατ’ απαίτηση της τρόικας, ιδιαίτερα δε σε ό,τι αφορά τη δεσμευτικότητα και ισχύ των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας αλλά και το ίδιο το δικαίωμα για κατάρτισή τους. Οι αλλαγές αυτές δεν είναι αποσυσχετισμένες μεταξύ τους, καθόσον οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας κάθε είδους στη χώρα μας, ιδιαίτερα μετά τη θέση σε ισχύ του Ν. 1876/1990 και την ίδρυση και λειτουργία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, με ισχυρό δίκτυ θεσμικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας, και την κατάρτιση πλήθους ΣΣΕ, είτε επιχειρησιακών είτε κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών, σε συνδυασμό με την εκάστοτε ΕΓΣΣΕ, διαμόρφωναν ένα ελάχιστο επίπεδο μισθολογικών παροχών που ταυτόχρονα διασφάλιζαν τις εισφορές και τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων και οι όποιες ρυθμίσεις των ΣΣΕ διαχρονικά αποδείχθηκαν και ως το πιο αποτελεσματικό μέτρο και κριτήριο ελέγχου της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, αφού οι κανονιστικοί όροι τους εξοπλίστηκαν με δεσμευτικότητα και επαπειλούμενες ποινικές κυρώσεις σε βάρος του εργοδότη που τους παραβίαζε. Έτσι, παρά την αναποτελεσματική λειτουργία του ΣΕΠΕ (Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας), λόγω λειτουργικών αναγκών και έλλειψης προσωπικού (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του, ένας έλεγχος του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας [ΣΕΠΕ] κάθε περίπου 32 χρόνια αντιστοιχεί σε κάθε επιχείρηση της χώρας!), αλλά και ουσιαστικών αρμοδιοτήτων, έγινε κατορθωτή σε βάθος χρόνους μια στοιχειώδης ρύθμιση των κανόνων μισθοδοσίας – παροχών (πολύ λιγότερο δυστυχώς στον τομέα των όρων εργασίας, υγιεινής και ασφάλειας). Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι στο ίδιο το κείμενο του Μνημονίου αναφέρεται ως επιτακτική η ανάγκη για αναβάθμιση και αναδιάρθρωση του ΣΕΠΕ , πολύ λίγο όμως φαίνεται να έχει απασχολήσει την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας η τόσο άμεση υλοποίηση της κατεύθυνσης αυτής (και πάντως δυσανάλογα αργά σε σχέση με τις ρυθμίσεις των εργασιακών και ασφαλιστικών ζητημάτων), με συνέπεια το Σώμα να λειτουργεί σήμερα κυρίως και χάρη στην εργασιακή συνεισφορά και αυταπάρνηση των συμβασιούχων μέσω προγραμμάτων stage, οι οποίοι προς επιβράβευση για τη μέχρι σήμερα συνεισφορά τους εντός ολίγου… απολύονται!

H συζητούμενη απορρύθμιση και παρέμβαση στη συλλογική αυτονομία θα προέλθει σύμφωνα με τις απαιτήσεις αυτές με το θεσμικά ταχύρρυθμο και άνευ πολύ… διαβούλευσης δρόμο των Προεδρικών Διαταγμάτων του υπουργείου Εργασίας, με τα οποία θα προβλέπονται τα παρακάτω:

Αύξηση του ορίου στις ομαδικές απολύσεις. Οι απολύσεις θα εξακολουθήσουν να είναι ελεύθερες στις μικρές επιχειρήσεις (με προσωπικό έως 20 άτομα), θα τεθεί ως νέο όριο οι 5 απολύσεις τον μήνα σε επιχειρήσεις με προσωπικό από 20 – 150 άτομα (αντί των 4 που ισχύει σήμερα σε επιχειρήσεις 20 – 200 ατόμων) και 4% με ένα όριο ασφαλείας ως προς τον αριθμό των ατόμων σε επιχειρήσεις άνω των 150 ατόμων.

Καθορισμός του ύψους και του τρόπου καταβολής της αποζημίωσης του απολυομένου. Η επιλογή που προκρίνεται προβλέπει τη βελτίωση της αποζημίωσης των εργατοτεχνιτών (σήμερα είναι μόλις πέντε ημερομίσθια το έτος, έναντι ενός μισθού που ισχύει για τον υπάλληλο με έναν χρόνο υπηρεσία) σε συνδυασμό με μείωση κατά 25% των αποζημιώσεων για τους υπαλλήλους και καταβολή της αποζημίωσης σε έξι μηνιαίες δόσεις, αντί της εφάπαξ καταβολής που ισχύει σήμερα.

Αλλαγές στη διαδικασία προσφυγής στον ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης – Διαιτησίας). Στόχος είναι να αρθεί το υποχρεωτικό της διαιτησίας για την πλευρά που δεν το επιθυμεί και συνήθως αυτή είναι η εργοδοτική. Ο σκοπός είναι να αποφευχθεί η προσφυγή στη διαιτησία για τις κλαδικές συμβάσεις εφόσον δεν εξασφαλίζεται και η συναίνεση των δύο πλευρών.

Καθορισμός των όρων απασχόλησης και του κατώτατου ημερομισθίου των νέων ηλικίας κάτω των 25 ετών που απασχολούνται για πρώτη φορά. Ο στόχος είναι να μειωθεί το μισθολογικό κατώφλι στο 80% του βασικού μισθού, που σήμερα είναι στα 740 ευρώ.

Αναθεώρηση του καθεστώτος των διαπραγματεύσεων για τους μισθούς (για τους οποίους ζητείται να παραμείνουν αμετάβλητοι για τρία χρόνια) και η ταυτόχρονη μείωση των αμοιβών και για τις υπερωρίες.

Θα παρέχεται η δυνατότητα υπογραφής συμβάσεων σε τοπικό ή επιχειρησιακό επίπεδο με χαμηλότερες αποδοχές απ’ ό,τι προβλέπουν οι κλαδικές συμβάσεις.

Όλα τα παραπάνω μέτρα συνδυάζονται σε ένα εκρηκτικό – κοινωνικά, εργασιακά και ασφαλιστικά – μείγμα με τις μηδενικές αυξήσεις για τους εργαζομένους και συγκεκριμένα:

Για μεν τον ιδιωτικό τομέα: μηδενικές αυξήσεις για την τριετία 2010 – 2013 πρότειναν οι εργοδοτικές οργανώσεις (έμποροι, επαγγελματοβιοτέχνες) στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τη ΓΣΕΕ για την κατάρτιση της νέας Εθν. Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία καθορίζει τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια στον ιδιωτικό τομέα.

Για δε τον ευρύτατο δημόσιο (συμπεριλαμβανομένων και των ΝΠΙΔ) ήδη ο Ν. 3833/2010 «Προστασία της εθνικής οικονομίας − Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» πλην των σημαντικών περικοπών αποδοχών επιβάλλει ήδη και το πάγωμα μελλοντικών αυξήσεων, καταργώντας όμως μονομερώς το ίδιο το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης των κοινωνικών εταίρων. Συγκεκριμένα στο άρθρο 3 – Εισοδηματική πολιτική έτους 2010 προβλέπεται ότι:

1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος και μέχρι 31.12.2010 απαγορεύεται η συνομολόγηση, καθώς και η χορήγηση ή η καταβολή, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο, αυξήσεων στις κάθε είδους, φύσεως και ονομασίας αποδοχές των λειτουργών, υπαλλήλων και εργαζομένων κατά την ίδια χρονική περίοδο και με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο Δημόσιο εν γένει, τα ΝΠΔΔ, τους ΟΤΑ, καθώς και τα ΝΠΙΔ που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και στις δημόσιες επιχειρήσεις που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 1 παρ. 5 και 2 παρ. 2, πέραν των συνολικών αποδοχών που καταβάλλονται κατά τη δημοσίευση του παρόντος, όπως οι αποδοχές αυτές αναπροσαρμόζονται με την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 και 2.

2. Η απαγόρευση αυτή: (α) καλύπτει κάθε συνομολόγηση αυξήσεων που γίνεται με γενική ή ειδική διάταξη νόμου ή ρήτρα ή όρο συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητικής απόφασης, υπουργικής απόφασης ή οποιουδήποτε είδους διοικητικής πράξης κανονιστικού χαρακτήρα ή με ατομική σύμβαση εργασίας ή συμφωνία, (β) ισχύει για όλους τους εργαζομένους χωρίς εξαίρεση, στους φορείς της προηγούμενης παραγράφου, που συνδέονται είτε με σχέση δημοσίου δικαίου είτε με σύμβαση ή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, (γ) καλύπτει κάθε είδους αύξηση στις αποδοχές των εργαζομένων, δηλαδή τους μισθούς, τα ημερομίσθια, τα ωρομίσθια, τα επιδόματα, τα βοηθήματα ή τις οποιεσδήποτε άλλες παροχές προς αυτούς (μπόνους κ.λπ.), κατά οποιονδήποτε τρόπο και με οποιαδήποτε μορφή ή ονομασία επιχειρείται, είτε με αύξηση υφιστάμενων είτε με θέσπιση ή συνομολόγηση νέων τέτοιων αποδοχών ή παροχών.

http://www.topontiki.gr/Articles/view/7164

Διαμαρτυρία για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο

Την Παρασκευή 25/6 στις 6:30, πολίτες από όλη την Αττική θα συναντηθούν στη διασταύρωση των οδών Μητροπόλεως και Φιλελλήνων στην Πλατεία Συντάγματος για να επιδώσουν «ψήφισμα διαμαρτυρίας» σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το νομοσχέδιο που διαλύει την κοινωνική ασφάλιση , καλώντας τους να το καταψηφίσουν. 

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ, η λαϊκή πίεση μπορεί να φέρει αποτελέσματα.

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,

Την ερχόμενη εβδομάδα ο Υπουργός Εργασίας καταθέτει το νομοσχέδιο που κατ΄ απαίτηση της τρόικας ισοπεδώνει την κοινωνική ασφάλιση, γυρνώντας την ελληνική κοινωνία στις αρχές του 20ού αιώνα. Η κυβέρνηση απειλεί όσους από εσάς σκέφτονται να μην το στηρίξουν.

 

Πρέπει να γνωρίζετε ότι πέρα από την απειλή της διαγραφής από τον κ. Παπανδρέου –που υλοποιεί το τελείως ανάποδο πρόγραμμα από αυτό που προεκλογικά εξήγγειλε– υπάρχει και η απειλή της διαγραφής από τον ελληνικό λαό.

 

Σας καλούμε έστω και τώρα να πείτε ΟΧΙ σε ένα νόμο που θα καταδικάσει την ελληνική κοινωνία στη βαρβαρότητα. Σας καλούμε να συμπεριφερθείτε ως βουλευτές του ελληνικού λαού και όχι ως εκ των υστέρων διεκπεραιωτές των εντολών του Δ.Ν.Τ. Άλλωστε τον Οκτώβρη του 2009 ψηφίσαμε για Βουλή και όχι για Συμβουλευτική.

 

Ο ελληνικός λαός θα θυμάται τις πράξεις ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, θα θυμάται όμως και τις πράξεις που τον στέλνουν στον εργασιακό, ασφαλιστικό και οικονομικό μεσαίωνα.

 

Η ευθύνη είναι στον καθένα σας ξεχωριστά.

Οι Λετονοί δικαστές ακύρωσαν τα μέτρα του ΔΝΤ για το Ασφαλιστικό

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Η πρόσφατη ακύρωση του αντιασφαλιστικού νόμου της λετονικής κυβέρνησης, ο οποίος ψηφίσθηκε κατ’ επιταγήν της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, ανοίγει τον δρόμο για δικαστική ανατροπή και των αντίστοιχων νομοθετημάτων που προωθούνται εσπευσμένα και στην Ελλάδα.

Από παλαιότερες συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας στη Λετονία Εκεί, το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας κατήργησε ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις που επέβαλλαν μαζικές περικοπές συντάξεων από 10% έως και 70%, στο όνομα της σωτηρίας του ασφαλιστικού συστήματος!

Εδώ, η απόφαση αυτή δημιουργεί ευνοϊκές νομικές προϋποθέσεις για μελλοντική ακύρωση του ασφαλιστικού νόμου Λοβέρδου.

Κοινός τόπος είναι η επίκληση των συνταγματικών αρχών της προστασίας του κοινωνικού κράτους δικαίου και της αναλογικότητας. «Οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κρατικές Αρχές (υπουργικό συμβούλιο) απέναντι σε διεθνείς δανειστές δεν είναι ικανές από μόνες τους να δικαιολογήσουν οποιονδήποτε περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», επισημαίνουν οι Λετονοί δικαστές.

Σύμφωνα με το λετονικό δικαστήριο, «θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών τα οποία στηρίζονται στο Σύνταγμα είναι υποχρεωτικά για τον νομοθέτη, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του κράτους». Το άρθρο 109 του λετονικού Συντάγματος προβλέπει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης λόγω ηλικίας, ατυχήματος, ανεργίας κ.ά.

Αντίστοιχα, το άρθρο 22 παράγραφος 5 και το άρθρο 25 του ελληνικού Συντάγματος επιβάλλουν στο κράτος να μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση ως ο νόμος ορίζει και να εγγυάται την αρχή του κοινωνικού κράτους. Οι όποιοι περιορισμοί πρέπει να προβλέπονται ρητά και να μην παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας.

Οι Λετονοί δικαστές δέχονται ότι το κράτος έχει τη δυνατότητα επιλογών για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος. Ομως, τα μέτρα που λαμβάνει πρέπει να είναι επαρκώς τεκμηριωμένα, να μην παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας και να μην καταργούν δικαιώματα που είχαν ήδη παραχωρηθεί στους πολίτες.

«Το λετονικό δικαστήριο έκρινε αντίθετες με τη δημοκρατική αρχή και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας τις δημοσιονομικές συμφωνίες της χώρας με τους διεθνείς δανειστές της (ΔΝΤ και Ε.Ε.). Οι συμφωνίες αυτές, όπως και στη χώρα μας, δεν μπορούν να χρησιμεύουν ως επιχείρημα για περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», επισημαίνει ο καθηγητής του Εργατικού Δικαίου, Αλ. Μητρόπουλος.

Σε σχόλιό του για την απόφαση στην Εφημερίδα Δημοσίου Δικαίου, ο καθηγητής της Νομικής Σχολής της Αθήνας, Κων. Γιαννακόπουλος, επισημαίνει μεταξύ άλλων: «…Οι κεκτημένες εγγυήσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν εκποιούνται. Η δε τήρησή τους διασφαλίζεται τελικώς από τους δικαστές, η ανεξαρτησία και η συνταγματική νομιμοποίηση των οποίων αποδεσμεύουν τις αποφάσεις τους από τη στάθμιση του πολιτικού κόστους… Ο αποτελεσματικός δικαστικός έλεγχος των εθνικών μέτρων εφαρμογής των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής του ΔΝΤ δεν είναι a priori ασυμβίβαστος με την υλοποίηση εαυτών των προγραμμάτων, όπως συνάγεται από πρόσφατη (Μάρτιος) έκθεση του ΔΝΤ για τη Λετονία. Ο εθνικός δικαστής έχει έναν κρίσιμο ρόλο ως προς την υλοποίηση αυτή, καθώς, τη στιγμή που θέτει όρια στην αποδοχή των υποδείξεων του ΔΝΤ, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στον εξορθολογισμό και στη βελτίωση των σχετικών κρατικών επιλογών».

 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=166995

Και τώρα τι θα κάνετε κύριοι συνταξιούχοι του Δημοσίου;

 Από trak (trak@yahoo.com)

 Θα περιμένετε στωϊκά να σας έρθε το χαρτάκι με την τροποποίηση της Σύνταξής σας και το κλάδεμα των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων, την αύξηση του ποσοστού του φόρου που προεισπράττεται, την αφαίρεση από το ΛΑΦΚΑ που θα πάει για στήριγμα ορισμένων άλλων Ταμείων;

 Τίποτα; Καλά το υποθέτω.

 Ναι, αλλά σε ένα σημείο το σημείωμα που θα σας κοινοποιηθεί , θα σας λέει ότι «εάν έχετε αντιρρήσεις για τη νομιμότητα του παρόντος, μπορείτε να κάνετε προσφυγή εντός διμήνου στο Ελεγκτικό Συνέδριο.». Έτσι δεν είναι;

 Τι θα κάνετε; Τίποτα;

 Ή μήπως θα κάνετε μια προσφυγή επειδή, με αποφάσεις του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει χαρακτηρίσει τη σύνταξη ως περιουσιακό αγαθό, που τυγχάνει προστασίας από το άρθρο 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όπως θα γράψω σε μερικές μέρες στο www.equal-rights-greece.com και αν μεν θεωρηθεί ότι μειώνεται ή αφαιρείται αυτό το περιουσιακό αγαθό από το κράτος, σε εφαρμογή διάταξης που τίθεται για το δημόσιο συμφέρον (εδώ για να καλυφθεί το δημόσιο χρέος της χώρας – σωστό έστω), το κράτος που προβαίνει σε μια τέτοια ενέργεια πρέπει προηγουμένως να αποζημιώσει τον θιγόμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση να δώσει πίσω όλες τις κρατήσεις των 35 χρόνων που έγιναν για το 13ο – 14ο μισθό που θα γίνονταν 13η και 14η σύνταξη.

 Δεν πληρώνεις κύριε κράτος, το βάζω αυτό στην προσφυγή μου στο Ελεγκτικό Συνέδριο και επιπλέον βάζω ότι δεν είναι δυνατόν το κράτος να εφαρμόζει το καθεστώς των συντάξεων με τον ανταποδοτικό κανόνα (με βάση τον οποίο το δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μας επέβαλε τελικά την ισότητα των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών παρά την παραφιλολογία που παιζόταν στα ιδιωτικά κανάλια τα τελευταία 4 χρόνια περί του αντιθέτου, αα δεν γίνεται κλπ) θεωρούμε ότι διαπράχθηκε παράβαση του κοινοτικού δικαίου.

 Επειδή λοιπόν θεωρούμε ότι η ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου για την εφαρμογή στη συγκεκριμένη περίπτωση, που θα δείχνει ότι η Ε.Ε. δεσμεύεται στην πράξη στο κοινοτικό δίκαιο από την ευρωπαϊκή σύμβαση του έχουν υπογράψει χωριστά όλα τα κράτη μέλη, θεωρούμε ότι για το δικαστήριό σας (Ελεγκτικό Συνέδριο) υπάρχει προδικαστικό θέμα εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου και επομένως βάσει του άρθρου 234 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να γίνει προδικαστική παραπομπή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (για να μην υποχρεωθούμε να εξαντλήσουμε πρώτα όλα τα εσωτερικά ένδικα μέσα και με τά να καταφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων).

 Δύσκολα έ; Επομένως μάλλον δεν θα κάνετε τίποτα και θα διαβάζετε εκστομίζοντας κατάρες το χαρτί που θα σας έρθει για τη σύνταξη από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους;

Τα δομημένα και η σιωπή αξίας 5,5 δις. ευρώ!

Μια υπόθεση του παρελθόντος, που πολλά στελέχη της χρηματιστηριακής και της τραπεζικής αγοράς θα ήθελαν να έχει ήδη ξεχασθεί, από χθες περνά και πάλι στο προσκήνιο της επικαιρότητας, απειλώντας να φέρει στο φως «ένοχα μυστικά» του χρηματοοικονομικού μας συστήματος.

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δ. Κουσελάς, προχώρησε χθες  στη Βουλή σε μια συνταρακτική αποκάλυψη, που «αγγίζει» το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και με έγγραφα από τον υφυπουργό Οικονομικών, Φ. Σαχινίδη: στις 10 Απριλίου του 2008, δηλαδή ένα χρόνο μετά την αποκάλυψη των ύποπτων συναλλαγών των ασφαλιστικών ταμείων με χρηματιστηριακές εταιρείες και τράπεζες για την αγορά δομημένων ομολόγων του Δημοσίου, η ΦΑΕΕ Αθηνών «έσβησε» φόρους και πρόστιμα 5,5 δις. ευρώ, που είχαν επιβληθεί στη χρηματιστηριακή εταιρεία Ακρόπολις, των κ.κ. Πρινιωτάκη και Αποστολίδη.

Ασφαλώς η αποκάλυψη αυτή δεν έχει δημοσιονομικό ενδιαφέρον: μόνο κάποιος που βρίσκεται υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών θα μπορούσε να διανοηθεί ότι η μικρή χρηματιστηριακή εταιρεία θα μπορούσε ποτέ να καταβάλει τέτοια πρόστιμα, ή έστω ένα μικρό κλάσμα αυτών.

Το πραγματικό ενδιαφέρον της αποκάλυψης, πέραν της ηθικής διάστασης του θέματος, σχετίζεται με τις προεκτάσεις της στο σκάνδαλο των δομημένων, για το οποίο σύντομα συστήνεται στη Βουλή Εξεταστική Επιτροπή:

–          Ο Σοφοκλής Πρινιωτάκης, παλαιός χρηματιστής της Αθήνας, ο γιος του Θόδωρος και ο Γιώργος Αποστολίδης είναι τρεις βασικοί, πλην όμως σιωπηλοί μάρτυρες στην υπόθεση των δομημένων ομολόγων, που άρχισε να αποκαλύπτεται στις 15 Μαρτίου του 2007, με ένα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα».

–          Η εταιρεία τους, Ακρόπολις Χρηματιστηριακή, ήταν ο μεσολαβητής για να διατεθεί στο ΤΕΑΔΥ και άλλα τρία ασφαλιστικά ταμεία το περιβόητο «κρυφό» ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που εξέδωσε το Δημόσιο με ανάδοχο την πανίσχυρη JP Morgan και «εμπνευστή» τον Γιώργο Παπαμαρκάκη, της λονδρέζικης North Asset Management. Πίσω από τη μυστική διαδικασία διάθεσης των δομημένων, κρύβονταν, όπως αποκάλυψε η έρευνα του κ. Γ. Ζορμπά, μεγάλες προμήθειες, που μοιράσθηκαν σε πολλές κατευθύνσεις και μέρος τους, πάντα κατά τον πρώην επικεφαλής της Αρχής για την καταπολέμηση του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, κατέληξε σε κομματικά ταμεία.

–          Η Ακρόπολις είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία, καθώς ήταν η εταιρεία που είχε το μοναδικό προνόμιο να γνωρίζει τη μυστική έκδοση και να αναλάβει τη διαδικασία προώθησης των τίτλων στα ασφαλιστικά ταμεία –τις σχετικές παρουσιάσεις στα διοικητικά συμβούλια έκανε ο κ. Θ. Πρινιωτάκης. Από την αρχή της έρευνάς του, ο κ. Ζορμπάς εστίασε στους  βασικούς παράγοντες της Ακρόπολις, επιδιώκοντας να αποσπάσει μια κρίσιμη μαρτυρία που θα έλυνε το μυστήριο, αλλά προς απογοήτευσή του –και παρά την επιμονή του- η προσπάθεια απέβη άκαρπη.

–          Η χθεσινοβραδινή αποκάλυψη στη Βουλή δίνει τώρα νέα διάσταση στην υπόθεση: όπως φαίνεται από τα στοιχεία, αμέσως μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, έγιναν εξοντωτικοί έλεγχοι στην Ακρόπολις και επιβλήθηκαν μυθικού ύψους πρόστιμα από την εφορία, που θα ήταν αρκετά για να οδηγηθούν οι υπεύθυνοι της εταιρείας στη φυλακή, αν ενεργοποιούνταν οι διαδικασίες είσπραξης των βεβαιωμένων προστίμων.

–          Με αυτή την απειλή άμεσης φυλάκισης να βρίσκεται διαρκώς ενώπιόν τους, σε όλη τη διάρκεια της διερεύνησης του σκανδάλου από τον κ. Ζορμπά, οι εν δυνάμει κορυφαίοι μάρτυρες της υπόθεσης φαίνεται ότι δεν είχαν ισχυρά κίνητρα να αποκαλύψουν όλα όσα γνώριζαν. Όταν πλέον ο κ. Ζορμπάς είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια να αποσπάσει μαρτυρίες από τους γνωστούς χρηματιστές, στρέφοντας το ενδιαφέρον του σε άλλα ομόλογα, που αγοράσθηκαν από άλλα ταμεία και λίγους μήνες πριν απομακρυνθεί σε μια νύχτα από τη θέση του, η εφορία «έσβησε» τα δυσθεώρητα πρόστιμα.

Το ερώτημα που έθεταν χθες τραπεζικά στελέχη ήταν πώς θα εξελιχθεί πλέον η νέα έρευνα για την υπόθεση από την Εξεταστική Επιτροπή, μετά την αποκάλυψη αυτής της απίστευτης φορολογικής/πολιτικής μεθόδευσης: ποια θα είναι, άραγε, η στάση των τριών χρηματιστών, αν κληθούν στην Επιτροπή της Βουλής να καταθέσουν, μετά την αποκάλυψη αυτή;

Στο τραπεζικό παρασκήνιο εκφράζονται έντονοι φόβοι, ότι ο φάκελος των δομημένων ομολόγων ανοίγει ξανά και με τρόπο απειλητικό για τα κρυμμένα μυστικά του χρηματοοικονομικού συστήματος. Αν η έρευνα επεκταθεί και μπει στο βάθος της υπόθεσης, ενδέχεται να αποκαλυφθούν όχι μόνο οι μεθοδεύσεις μερικών μικρών χρηματιστηριακών εταιρειών και κάποιων «άσχετων», κατά την προσφιλή έκφραση του Γ. Αλογοσκούφη, διοικήσεων ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και οι σκόπιμες υπερτιμολογήσεις δομημένων που έγιναν ακόμη και από μεγάλες τράπεζες, ελληνικές και ξένες, για να αποφέρουν αυτές οι εκδόσεις προμήθειες πολλών εκατομμυρίων στους εμπλεκόμενους…

www.banksnews.gr

Δωρεάν σύνταξη

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην κυπριακή εφημερίδα Φιλελεύθερος και προκαλεί ανατριχίλα στις ελλαδικές κρατικοδίαιτες συντεχνίες, με τα σταράτα λόγια με τα οποία συζητάνε το ασφαλιστικό. Φυσικά το κυπριακό κράτος δεν παρουσιάζει τα χάλια του ελλαδικού. Τα συμπεράσματα δικά σας. 

«Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι, οι κρατικοί υπάλληλοι είναι οι πλέον προνομιούχοι εργαζόμενοι στον τόπο μας. Η επαγγελματική σιγουράντζα, το γενναιόδωρο πακέτο απολαβών και το ωράριο, είναι τα πλεονεκτήματα που ελκύουν. Ένα βασικό ωφέλημα που απολαμβάνουν οι κρατικοί υπάλληλοι, σχεδόν δωρεάν, είναι η σύνταξη. Ουσιαστικά από ένα ανύπαρκτο σχέδιο. Και επιπλέον, με ελάχιστη συνεισφορά στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων λαμβάνουν και δεύτερη σύνταξη. Είναι καιρός πλέον, οι συντάξεις των κρατικών υπαλλήλων να τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου. Σε μια εποχή που γίνεται λόγος για τη μακρόχρονη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων, δεν νοείται οι κρατικοί υπάλληλοι να εξασφαλίζουν δωρεάν συντάξεις. Και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι να αγωνίζονται μια ζωή προκειμένου να έχουν μια αξιοπρεπή σύνταξη στα γεράματά τους. «

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ